ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ --- Επισκόπου Ηλία Μηνιάτη

Σκέπτομαι ότι ο σημερινός λόγος θα σας φαίνεται πολύ σκληρός. Είναι κοντάρι μυτερό, που πληγώνει την καρδιά, αλλά τι να κάνουμε; Όταν η πληγή είναι σαπισμένη δεν χρειάζεται ελαφριά μαλακτικά. Χρειάζεται φωτιά και σίδηρο. Και για την υπόθεσί μας δεν χρειάζονται λόγια κολακευτικά και γλυκά, αλλά πικρά και φοβερά. Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια.

Εμείς δεν μετανοούμε διότι ελπίζουμε πως πάντα θα έχουμε καιρό. Όμως πλανώμεθα. Για να μετανοήσουμε όπως πρέπει, μας λείπει η θέλησις, η οποία δεν μπορεί να αφήση την συνήθεια. Μας λείπει ακόμη η χάρις του Θεού, η οποία δεν μπορεί πλέον να υπομείνη, να ανεχθή την αμαρτία.

Ο διάβολος εφεύρε αυτή την τέχνη. Το να οδηγή δηλαδή τους ανθρώπους στην απώλεια, με την ελπίδα της μετέπειτα μετανοίας. Ο άδης θα είναι γεμάτος από ανθρώπους που ήλπιζαν ότι θα φθάσουν στον Παράδεισο! Αχ! Η ψεύτικη ελπίδα της σωτηρίας μας, είναι η αληθινή αφορμή της κολάσεώς μας!

Τις θεός μέγας ως ο Θεός ημών

 

Τη Θ΄ (9η) Μαρτίου, μνήμη των Αγίων ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ Μεγάλων Μαρτύρων, των εν Σεβαστεία τη πόλει μαρτυρησάντων.

Τεσσαράκοντα οι του Χριστού πανευκλεείς και πανυπέρλαμπροι ούτοι Άγιοι Μάρτυρες, οι κατά την σήμερον εορταζόμενοι, ηξιώθησαν των μαρτυρικών στεφάνων εν τη πόλει της Σεβαστείας της Μικράς Ασίας κατά τας ημέρας της βασιλείας του μισοχρίστου τυράννου της Ανατολής Λικινίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τη΄ - τκγ΄ (308 – 323). Ήσαν δε ούτοι στρατιώται εκλεκτοί, ενάρετοι και γενναίοι, υπηρετούντες εις τον στρατόν του Λικινίου, διακρινόμενοι και τιμώμενοι από όλους τους άλλους στρατιώτας δι’ αυτάς ακριβώς τας ψυχικάς και σωματικάς αρετάς των, αι οποίαι τους έκαμαν ονομαστούς εις όλον το στράτευμα. Διότι τοιαύτας τιμάς εξασφαλίζουν εις τους εργάτας αυτών αι θεοφιλείς και θεάρεστοι αρεταί. Είναι δε αι αρεταί άλλαι μεν της ψυχής, άλλαι δε του σώματος.

Μία εξαιρετική ομιλία της κυρίας Μαρίας Μαντουβάλου στην ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.

Σεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύριοι.

Η Ελληνική Βουλή το 2004 όπως ακούσατε καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου, όπως αναφέρεται στην απόφαση, ως ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του ολοκαυτώματος και έτσι κάθε χρόνο με σχετικές εγκυκλίους του υπ. παιδείας εντέλλονται τα σχολεία να διοργανώνουν εκδηλώσεις και να αναπτύσσουν εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος.

Η επέτειος αυτή είναι διεθνής, θα λέγαμε παγκοσμιοποιημένη για τους Εβραίους όπου γης και τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Συμβουλίου της Ευρώπης και λοιπά. Ορθά λοιπόν οι Έλληνες Εβραίοι το θρήσκευμα τιμώνται όπως τους αξίζει από την Ελληνική Πολιτεία και από την διεθνή κοινότητα για το τραγικό και συγκεκριμένο της ναζιστικής θηριωδίας ολοκαύτωμα.

Με αυτήν λοιπόν την εντελλόμενη αφορμή για εκδηλώσεις και εκπαιδευτική δραστηριότητα για την ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος και χωρίς καμία πρόθεση συγκρίσεων ας αναζητήσουμε και τα ολοκαυτώματα των Ελλήνων Ορθοδόξων αυτή τη φορά, που ωστόσο δεν έτυχαν ποτέ μέχρι σήμερα ούτε εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, ούτε βεβαίως και διεθνούς αναγνώρισης, αν και μερικών από αυτά η τραγικότητα ήταν αξεπέραστη, κτηνώδης και θα έπρεπε να προστεθούν στην ιστορία της ανθρωπότητας όλες.

Λονδίνο, η πόλη του Ισλάμ: άνοιξαν 423 νέα τζαμιά. και έκλεισαν 500 εκκλησίες!

Οι βρετανοί πολυπολιτιστές τροφοδοτούν τον ισλαμικό φονταμενταλισμό… Οι μουσουλμάνοι δεν χρειάζεται να γίνουν η πλειοψηφία στο Ηνωμένο Βασίλειο, απλά χρειάζονται βαθμιαία να εξισλαμίσουν τις σημαντικότερες πόλεις. Η αλλαγή γίνεται ήδη και σύντομα και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Οι Βρετανοί εξακολουθούν να ανοίγουν την πόρτα για την εισαγωγή του ισλαμικού νόμου της σαρία.

Ένας από τους κορυφαίους βρετανούς δικαστές, Sir James Munby, δήλωσε ότι ο Χριστιανισμός δεν επηρεάζει πλέον τα δικαστήρια και αυτά πρέπει να είναι πολυπολιτισμικά, που σημαίνει πιο ισλαμικά . Ο Ρόουαν Ουίλιαμς, ο πρώην Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ και ο Αρχιεπίσκοπος Λόρδος Phillips, πρότειναν επίσης ότι ο αγγλικός νόμος πρέπει να “ενσωματώσει” τα στοιχεία του νόμου της σαρία.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η τουρκική στην Κύπρο και η αφόρητη όλων υποκρισία…

 Σάββας Ιακωβίδης

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ξαναδίνει μερικά πικρά μαθήματα στον Ελληνισμό: Το δίκαιο είναι η δύναμη κάθε κράτους να υπερασπίζεται την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητά του, που στηρίζονται μόνο σε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και αμυντικές συνεργασίες. Την κρίσιμη στιγμή κάθε κράτος είναι μόνο του. Στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν φίλοι, παρά μόνο συμφέροντα. Αν θέλουμε ειρήνη, οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο.

Ο Πούτιν εισέβαλε, τελικά, στην Ουκρανία. Παρά τις περί του αντιθέτου εκτιμήσεις, προσδοκίες και ελπίδες ότι θα επικρατούσε η διπλωματία, ο Ρώσος Πρόεδρος εξαπάτησε τους πάντες. Για μέρες πολλές, με τον Υπουργό Εξωτερικών, Λαβρόφ, διαβεβαίωνε ότι δεν πρόκειται να εισβάλει στην Ουκρανία και ότι οι Δυτικοί διασπείρουν ψεύδη και οπτασιάζονται ή και υποκινούν πόλεμο. Ο Πούτιν είπε ψέματα επειδή ασκείται επιτυχώς σε αυτό που ισχύει από την εποχή του Ομήρου και του Δούρειου Ίππου: Η εξαπάτηση του εχθρού. Στα ρωσικά, αυτή αναφέρεται ως “maskirovka“, δηλαδή καμουφλάζ, συγκάλυψη, και είναι διαχρονική επιτυχής ρωσική πρακτική.