Σὲ
πρόσφατη τηλεοπτικὴ ἐκποµπή, κάποιος δηµοσιογράφος ρώτησε τοὺς ἐπιστήµονες, ποὺ
συµµετεῖχαν στὴ συζήτηση, ἂν τὸ Κοράνι γράφει ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ πολέµου. Οἱ
περισσότεροι (µᾶλλον χωρὶς νὰ ἔχουν σαφῆ γνώση) ἀπάντησαν ὅτι εἶναι θέµα ἑρµηνείας
καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχουν στὸ Κοράνι τέτοιες προβλέψεις. Χωρὶς νὰ εἶναι στὸν στόχο
µου νὰ προκαλέσω κανένα, ὀφείλω γιὰ τὴν ἀλήθεια -µιὰ καὶ ἔτυχε νὰ διαβάσω τὸ
Κοράνι- νὰ παραθέσω κάποια χωρία, ποὺ ἐκφράζουν τὴν ἰσλαµικὴ θεώρηση περὶ τοῦ
πολέµου καὶ ἔχουν χρησιµοποιηθεῖ στὸ παρελθὸν σὲ µουσουλµανικὲς διδασκαλίες γιὰ
τὸν Ἱερὸ πόλεµο. Προέρχοναι ἀπὸ τὴν ἐπίσηµη ἔκδοση τοῦ Κορανίου ἀπὸ τὸν Βασιλιᾶ
Φάχντ τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας Βλ:https://tikaras.files.wordpress.com/2008/R/koranigreek1.pdf. Γιὰ τὸν πόλεµο:
" Ὤ Προφήτη, παρότρυνε τοὺς πιστοὺς στὸν πόλεµο". "Πολεµῆστέ
τους (σκοτώνοντάς τους) µέχρις ὅτου νὰ µὴ ὑπάρχει πειρασµὸς καὶ νὰ εἶναι ἡ
θρησκεία τοῦ ΑΛΛΑΧ ἡ µοναδική...". (σούρα 8,65. 39, Τὰ λάφυρα τοῦ
Πολέµου).
“ΙΕΡΗ” ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΧΡΙΣΤΟΥ -- Γράφει ο κ. Τζούπης Αλέξανδρος
Η αφοσίωση και πίστη των παπικών στην
ιερή καρδιά του Χριστού λαμβάνει υπόψιν την καρδιά του αναστημένου σώματος του
Χριστού ως εκπροσώπηση της αγάπης από τον Κύριο. Η καρφωμένη πάνω στο σταυρό
καρδιά είναι γι αυτούς η μακροχρόνια αγάπη και συμπόνια του Θεού για την
ανθρωπότητα. Στα πλαίσια αυτής της μελέτης δεν θα εστιάσουμε στο σχήμα της
καρδιάς που επελέγει.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την θεμελιώδη
δογματική διαφορά στην πίστη των παπικών από αυτή των Ορθοδόξων δηλαδή την
αίρεση του filioque
όπου κατά τους παπικούς το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται και από τον Πατέρα και από
τον Υιό οδηγώντας έτσι σε δύο βασικές πηγές θεότητος
Σύντομος περί νηστείας παραίνεσις
Από
δύο πράγματα είναι και λέγεται ο άνθρωπος σύνθετος. Από ψυχήν και από σώμα. Και
η μεν ψυχή είναι άϋλος και αόρατος, το δε σώμα είναι υλικόν και ορατόν· αν δε
και τα δύο ταύτα είναι διαφορετικά, όμως εν πράγμα δύναται να συνδέση και τα
δύο ταύτα. Ποίον; Η νηστεία. Άκουσον δε πως. Η νηστεία καθαρίζει και ελαφρύνει
το σώμα, κόπτει τα πάθη και καθαίρει τας αισθήσεις. Ταύτα δε πάντα δίδουσι το
όφελος εις την ψυχήν. Διότι όταν το σώμα αποκτήση αυτά τα οποία είπον, τότε
φωτίζεται ο νους, όστις είναι οφθαλμός της ψυχής· τότε ορέγεται η ψυχή του
αθανάτου κάλλους, τότε συνομιλεί μετά του Θεού, τότε ελευθερούται των κοσμικών
φροντίδων και, γενικώς ειπείν, τότε το μεν σώμα γίνεται ως άϋλον, λεπτυνόμενον
δια της αποχής από των τροφών, η δε ψυχή περισσότερον απολαμβάνει της αϋλου
μορφής της.
Τη ΚΕ΄ (25η) του Σεπτεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΤΑΡΑΣΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Δευτέρα, 25 Φεβρουαρίου 2019
Ταράσιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών εγεννήθη από γονείς ευγενείς και
αξιωματούχους, οι οποίοι, καταγόμενοι από σειράν πατρικίων, εχρημάτισαν και
αυτοί πατρίκιοι· και ο μεν πατήρ αυτού, Γεώργιος ονόματι, ανελθών μέχρι των
θρόνων του κριτηρίου, απένειμεν εξ ίσου εις όλους, αδωροδοκήτως και αφιλοπροσώπως,
το δίκαιον· η δε μήτηρ αυτού Ευκρατία ήτο πολύ θεοσεβής και ανέτρεφε τον υιόν
της εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, παραγγέλλουσα δε καθ’ εκάστην εις αυτόν να
μη έχη καμμίαν συναναστροφήν με τους ατάκτους παίδας, αλλά να συναναστρέφηται
με εναρέτους άνδρας, τον προσέφερεν εις τον κοινόν σεβασμόν, διότι, διάγων
πολιτείαν σεμνήν και ενάρετον, εκρίνετο παρ’ όλων άξιος ευλαβείας και πάσης
τιμής, ώστε ανήλθεν εις το αξίωμα των υπάτων, έγινε δηλαδή ύπατος, εκλεγείς και
πρώτος μυστικοσύμβουλος, ήτοι πρώτος γραμματικός των μυστικών του βασιλέως,
λάμπων ως αστήρ μέσα εις τα βασίλεια.
Έκκληση Φιλαρέτου στον Ουνίτη Αρχιεπίσκοπο να μην λειτουργήσει στην Αγία Σοφία Κιέβου
Όταν συμμάχησε ο Μητροπολίτης Φιλάρετος της σχισματικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον Ουνίτη Πρόεδρο κ. Ποροσένκο, για να διασπάσει την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και να φέρει το σχίσμα στον Ουκρανικό λαό, δεν ήξερε με ποιόν συνεργάζεται; Ελπίζουμε ο Ουκρανικός λαός να γυρίσει την πλάτη τόσο σε αυτόν όσο και στη σχισματική Εκκλησία του.
Αντίθετος με την απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού να δώσει άδεια στον Ουνίτη Αρχιεπίσκοπο να λειτουργήσει στην Αγία Σοφία του Κιέβου, εμφανίζεται με ανακοίνωσή του ο επίτιμος «Πατριάρχης» Φιλάρετος Ντενισένκο.
Ένας αδελφός πήγε στον Αββά Μακάριο τον Αιγύπτιο
Του λέγει: «Αββά, πες μου κάτι , πως να σωθώ». Και του
λέγει ο γέρων «Πήγαινε στο κοιμητήρι και βρίσε τους νεκρούς». Πήγε λοιπόν ο
αδελφός, ύβρισε και λιθοβόλησε. Και γυρίζοντας, το ανέφερε στον γέροντα. Και
του λέγει «Τίποτε δεν σου είπαν;». Και αποκρίνεται «Τίποτε». Και του λέγει ο
γέρων «Πήγαινε πάλι αύριο και εξύμνησέ τους». Έφυγε ο αδελφός λοιπόν και πήγε
και τους εξύμνησε, λέγοντας «Απόστολοι άγιοι και δίκαιοι». Και ήλθε στο γέροντα
και του είπε «Τους εξύμνησα». Και του λέγει «Τίποτε δεν σου αποκρίθηκαν». Είπε
ο αδελφός «Τίποτε». Του λέγει ο γέρων «Είδες πόσο τους εξευτέλισες και τίποτε
δεν σου αποκρίθηκαν και πόσο τους εξύμνησες και καθόλου δεν σου μίλησαν. Έτσι και συ γίνε νεκρός, αν θέλεις να σωθείς.
Μήτε την αδικία των ανθρώπων μήτε τους ύμνους τους θα λογαριάζεις όπως οι
νεκροί. Και μπορείς να σωθείς».
Λόγος περί των αναιρεθέντων εν τω Σινά Όρει και εν τη Ραϊθώ Αγίων Πατέρων.
Αμμωνίου Μοναχου του Αιγυπτίου.
Καθεζόμενος ποτέ εις το ταπεινόν μου κελλίον πλησίον της Αλεξανδρείας εις τόπον καλούμενον Κάνοβον, μου ήλθε λογισμός να υπάγω εις τα μέρη της Παλαιστίνης δια δύο αίτια. Πρώτον μεν διότι δεν ηδυνάμην να βλέπω τας θλίψεις και τους διαφόρους πειρασμούς και κινδύνους, τους οποίους υπέμειναν οι Χριστιανοί από τους απίστους και παρανόμους τυράννους, και εξόχως ο Αγιώτατος Πέτρος ο Αρχιεπίσκοπός μας, όστις έφυγε και εκρύπτετο από τόπου εις τόπον και δεν είχε ποσώς παρρησίαν ή άνεσιν να ποιμάνη τα λογικά του πρόβατα, αλλ’ ώσπερ να ήτο ληστής τις και κακοποιός, ούτως εκυνηγούσαν αυτόν οι παράνομοι.
Καθεζόμενος ποτέ εις το ταπεινόν μου κελλίον πλησίον της Αλεξανδρείας εις τόπον καλούμενον Κάνοβον, μου ήλθε λογισμός να υπάγω εις τα μέρη της Παλαιστίνης δια δύο αίτια. Πρώτον μεν διότι δεν ηδυνάμην να βλέπω τας θλίψεις και τους διαφόρους πειρασμούς και κινδύνους, τους οποίους υπέμειναν οι Χριστιανοί από τους απίστους και παρανόμους τυράννους, και εξόχως ο Αγιώτατος Πέτρος ο Αρχιεπίσκοπός μας, όστις έφυγε και εκρύπτετο από τόπου εις τόπον και δεν είχε ποσώς παρρησίαν ή άνεσιν να ποιμάνη τα λογικά του πρόβατα, αλλ’ ώσπερ να ήτο ληστής τις και κακοποιός, ούτως εκυνηγούσαν αυτόν οι παράνομοι.
Ζωντανό Μυστήριο --- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Ο ερχομός του
Μεσσία, όπως αναμένεται από το λαό του Θεού και προφητεύεται στην Παλαιά
Διαθήκη, συνδέεται χαρακτηριστικά με δύο μεγάλα πνευματικά μεγέθη· το ένα
αναφέρεται στην προσφορά του Θεού, το άλλο στην ανταπόκριση του ανθρώπου: Είναι
το έλεος αφ΄ ενός και η αγαλλίαση αφ΄ ετέρου. Ο Κύριος ελεεί και σώζει, ο
άνθρωπος σώζεται και αγαλλιάται. Ψάλλει ο ψαλμωδός όλος πίστη και ευγνωμοσύνη·
«Εγώ δε επί τω ελέει σου ήλπισα, αγαλλιάσεται η καρδία μου επί τω σωτηρίω σου»
(Ψαλ. 12: 6). Ελπίδα μόνη, που μπορεί να στερεώσει την καρδιά μας στη βαθιά
ανησυχία της, για την ακεραιότητα της υπάρξεώς μας, η οποία απειλείται συνεχώς
από ποικίλους κινδύνους, είναι η αγάπη του Θεού.
«Θανάσιμον ἁμάρτημα» διὰ τοὺς μουσουλμάνους οἱ χριστουγεννιάτικες εὐχές»!
ΔΕΙΤΕ ἕνα ἰμάμη, τί γνώμη ἔχει γιὰ τὴν χριστιανική μας πίστη καὶ τί εἴδους αἰσθήματα τρέφει γιὰ ἐμᾶς τοὺς «ἀπίστους»: χαρακτήρισε τὶς εὐχὲς «καλὰ Χριστούγεννα» ὡς μεγαλύτερη ἁμαρτία ἀπὸ τὸ φόνο καὶ τὴ μοιχεία γιὰ τοὺς μουσουλμάνους! «Ἰσλαμιστὴς ἰμάμης στὸν Καναδὰ κήρυξε σὲ συνάντηση νεολαίων μουσουλμάνων στὴ Βρετανικὴ Κολούμπια ὅτι “μεγάλες ἁμαρτίες”, ὅπως ὁ “φόνος” καὶ ἡ “μοιχεία” δὲν εἶναι τίποτα σὲ σύγκριση μὲ τὴν ἁμαρτία “νὰ εὐχηθεῖ κανεὶς σὲ μὴ μουσουλμάνους στοὺς ψευδεῖς ἑορτασμοὺς τους”.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)