Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

1. Η συζήτηση αυτή είχε αρχίσει με αφορμή την προσπάθεια ορισμένων να καταστήσουν αγίους μερικά εξέχοντα πρόσωπα του Νεοημερολογιτικού χώρου, όπως είναι οι λεγόμενοι «γεροντάδες» Παΐσιος μοναχός, Εφραίμ ησυχαστής, Εφραίμ Κατουνακιώτης, Ιάκωβος Τσαλίκης, Σωφρόνιος (Έσσεξ), Αμφιλόχιος Μακρής, κ.ά. Μάλιστα δημοσιεύτηκε φωτογραφία κάποιου ναού, που κτίστηκε πρόσφατα στον Έβρο αφιερωμένου σε τρεις από αυτούς. Επίσης, δημοσιεύτηκαν και φωτογραφίες από αγιογραφίες τους, που έκανε η Μονή Βατοπεδίου σε μετόχι της στο Πόρτο Λάγος. 

Εν τω μεταξύ, στη συζήτηση που επακολούθησε μεταξύ ομολογουμένως εκλεκτών αδελφών και εμού, τέθηκε θέμα για την ανακήρυξη κατά καιρούς και άλλων προσώπων, όπως του επισκόπου Ιππώνος (Αφρικής) Αυγουστίνου, των αυτοκρατόρων μας Θεοδοσίου του Μεγάλου, Θεοδοσίου του Μικρού, Ιουστινιανού, της οικογένειας του τσάρου Νικολάου, του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου, των αγίων της Μυτιλήνης Νικολάου, Ειρήνης κτλ, του αγίου Εφραίμ της Μάκρης, του Ιωάννου Μαξίμοβιτς, του Λουκά Κριμαίας, και άλλων.

Του εκλεκτού αδελφού μας Ιουστίνου:

«Εστώς και θερμαινόμενος» από τις ζεστές και ορθάνοιχτες Παπικές αγκάλες της επιστροφής μας, συγκινούμενος από τα κροκοδείλια δάκρυα και τον Ορχηστρικό Χορό της Διαθρησκειακής Σαλώμης.


Εξ αιτίας αυτής της πονηράς αγάπης και αποδοχής της προτροπής του αρχεκάκου Όφεως, έπεσαν ο Αδάμ και η Εύα. 

Επάνω σ’ αυτήν ακριβώς την παμπόνηρη «αγάπη και αποδοχή» στηρίζεται ο έκφυλος Οικουμενισμός, το άρμα του Αντιχρίστου. 

«Ελάτε, να αγαπηθούμε ντάρλιγκς! Ας ενωθούμε στου Παπόδουλου Οικουμενισμού την καλόστρωτη και ανθοστόλιστη κοίτη! Ας περιφρονήσουμε τις διαφορές μας και ας εστιάσουμε στις ομοιότητές μας».

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (10) μέρος

ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ... ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΤΩ... -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 29 Νοεμβρίου 2016

Παραμόνου Φαίδρου και των 370 μαρτύρων.

Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3^ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν. Τότε λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος. Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους. Ὁ Ἀκυλίνος, ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν στάση τους, διέταξε νὰ τοὺς σκοτώσουν. Ὅρμησαν ἐναντίον τους οἱ στρατιῶτες, καὶ κτυπώντας τους μὲ τὶς λόγχες, καταξέσχισαν τὰ σώματά τους. Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα παρέδωσαν ὅλοι τὴν γενναία ψυχή τους στὸ στεφανοδότη Χριστό.

Καλώς έγραψε ο Πλάτων "η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως"

Είπε Γέροντας:

Οι πονηροί λογισμοί μοιάζουν με τις μύγες που μπαίνουν μέσα στο σπίτι. 
Αν λοιπόν τις σκοτώνεις τμηματικά, μία-μία καθώς μπαίνουν, δεν κουράζεσαι. Αν όμως αφήσεις να γεμίσει το σπίτι, πολύς κόπος θα χρειαστεί για να τις βγάλεις. Μπορεί βέβαια να το κατορθώσεις, μπορεί όμως να αποκάμεις και να τις αφήσεις να σου ρήμαξουν το σπίτι. 

Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού του Παν. Αθηνών

- Ποιος φωτισμός τους πληροφορεί ότι «οι μερικοί (έστω) πιστοί και ευλαβείς Ορθόδοξοι», υπερασπιστές των Ιερών Κανόνων και της πατερικής παραδόσεως, στην περίπτωση, που, ό μη γένοιτο, δημιουργηθεί σχίσμα, αυτοί θα πρέπει να αποκοπούν από το σώμα της Εκκλησίας;

- Γιατί θέλουμε κάποιους και ευλαβείς και Ορθόδοξους, αλλά έξω από το σώμα της Εκκλησίας; Αν η Διοικούσα Εκκλησία εμμένει στις αιρέσεις, που καταδικάζουν οι Πατέρες και οι Ιεροί Κανόνες, και άρα, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι πλέον Εκκλησία αλλά «εκκλησία», δεν θα πρέπει να αποκοπεί η αίρεση από την Εκκλησία;       Πως εννοούν άραγε την Εκκλησία οι κ.κ. Ηγούμενοι; Και αιρετική και Εκκλησία; Ποιος πρέπει να αποκοπεί; από ποιόν; 

Φώτης Κόντογλου - Ἅγιος Νίκων ὁ «Μετανοεῖτε»

Σήμερα Δευτέρα, 26 Νοεμβρίου, γιορτάζεται ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Νίκωνος «τοῦ Μετανοεῖτε». Τὸν εἴπανε «Μετανοεῖτε», ἐπειδὴ ἔλεγε συχνὰ στοὺς ἀνθρώπους νὰ μετανοήσουνε, ὅπως ἔκανε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος.

Πατρίδα τοῦ ἤτανε κάποια χώρα τοῦ Πόντου ποὺ τὴ λέγανε Πονεμωνιακή. Γεννήθηκε τὸν καιρὸ ποὺ βασίλευε στὴν Κωνσταντινούπολη ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς. Οἱ γονιοί του ἤτανε πλούσιοι, μὰ ὄχι μοναχὰ στὰ ὑλικὰ πλούτη μὰ καὶ στὰ πνευματικά. Γιὰ τοῦτο τὸν ἀναθρέψανε «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου». Καὶ ἐνῶ τὰ ἄλλα τὰ ἀδέρφια του καὶ οἱ φίλοι τοῦ ἤτανε παραδομένοι στὶς διασκεδάσεις καὶ στὰ ἱπποδρόμια, ὁ Νίκων ἀγαποῦσε τὴ θρησκεία, κ᾿ ἤτανε ταπεινὸς καὶ φρόνιμος σὲ ὅλα, λιγόφαγος, ἁπλὸς στοὺς τρόπους, σεμνολόγος, φυλάγοντας τὰ μάτια του νὰ μὴν μπεῖ μέσα του ὁ σαρκικὸς πειρασμὸς ποὺ χαλᾶ τὴν ἁγνότητα τῆς νεότητος.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (10) μέρος

Ομιλεί ο Σατανάς : Όλα επιβάλλουν την επανατοποθέτησιν της Εκκλησίας επί συγχρονισμένων βάσεων

Η δύναμις του Σατανά έγκειται εις αυτήν την φωτοφάνειάν του, εις τας περί αγάπης Θεού και του πλησίον θεωρίας του, εις τα δάκρυά του υπέρ της Εκκλησίας του Χριστού! Εις τας τάσεις δημιουργίας μιας «νέας και υγιούς τάξεως πραγμάτων», εις τον πόθον της άρσεως του «σατανικού» σχίσματος των Εκκλησιών, εις το ενδιαφέρον δια την αναπροσαρμογήν του Ευαγγελίου εις τα σύγχρονα δεδομένα, εις την αναψηλάφησιν θεολογικών, ηθικών και Εκκλησιαστικών θεμάτων, διότι ναι μεν – ομιλεί ο Σατανάς – οι άγιοι Πατέρες ορθώς εδογμάτισαν, αλλά η πρόοδος του κόσμου, αι ανάγκαι της νέας κοινωνίας, η ύψωσις της διανοητικής στάθμης των ανθρώπων, η ασύλληπτος εξέλιξις του τεχνικού πολιτισμού, όλα ταύτα, εν πάση περιπτώσει, επιβάλλουν την επανατοποθέτησιν της Εκκλησίας επί συγχρονισμένων βάσεων….

***

Ο   Αλέξανδρος  άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ομιλεί ο Σατανάς : Όλα επιβάλλουν την επανατοποθέτ...":

Η κεφαλή της νέας Ψευδο-Εκκλησίας στην Ρώμη αναφέρει ότι η αιώνια καταδίκη δεν είναι ένας θάλαμος βασανιστηρίων αλλά η απόσταση από τον Θεό και αυτό είναι ο χειρότερος πόνος για μία καρδιά που δημιουργήθηκε για να βρει τον Χριστό. Είναι μία ανικανοποίητη καρδιά. Η ελπίδα μας είναι σε όσα ανοίγουν τις καρδιές μας για συνάντηση με τον Χριστό. Η θεωρία της λατρείας των καρδιών υπεισέρχεται παμπόνηρα και μέσα στην ανάλυση της ίδιας της Αγία Γραφής από τον μέγα διαστροφέα που γνωρίζει βέβαια ο ίδιος τι υπόβαθρο υπάρχει πίσω από την λατρεία των καρδιών.....Συμπληρώνει κατόπιν ο παμπόνηρος για να θολώσει τα νερά και για να μην τον καταλάβουν, ότι δεν πρέπει ποτέ οι Χριστιανοί να ομιλούν με τον Σατανά που αποπλανεί, που είναι ο πατέρας του ψέμματος και που καταστρέφει ζωές...

http://www.news.va/en/news/pope-eternal-damnation-is-not-a-torture-chamber-bu

Αλέξανδρος

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ομιλεί ο Σατανάς : Όλα επιβάλλουν την επανατοποθέτ...":

Όπου πρέπει να πούνε την λέξη ψυχή και πνεύμα αυτοί τα αντικαθιστούνε με την λέξη καρδιά....αντικαθιστούνε το αληθινό, το αιώνιο και το άφθαρτο με το υλικό, το είδωλο, το φθαρτό και το πεπερασμένο...από αυτές τις καρδιές είναι και η αγάπη που ευαγγελίζονται οι Οικουμενιστές....

Ο ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς -- του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Πρόσφατα εξεδόθη η καταδικαστική απόφαση για τον γνωστό ιερομόναχο, ο οποίος μάχεται κατά των οικουμενιστών και αμφισβητεί την αγιότητα του Σμύρνης Χρυσοστόμου. Το μεγάλο του παράπτωμα ήταν ότι δεν μνημόνευε το Μητροπολίτη του κι εκείνος τον παρέπεμψε στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη, με την ίδια ευκολία που επί χρόνια παραπέμπει και τους λαϊκούς στα κοσμικά δικαστήρια, γιατί δεν συμφωνούν με τους λόγους και τις πράξεις του και διαμαρτύρονται με τρόπο γενναίο και δυναμικό. Ο π. Ευθύμιος είναι ευλαβέστατος κληρικός και θαρραλέος. Διατυπώνει τις απόψεις του τεκμηριωμένα και υπερασπίζεται την Ορθοδοξία. Σε μια εποχή μάλιστα όπου όχι μόνο οι λαϊκοί αλλά και οι περισσότεροι κληρικοί έχουν γίνει άνθρωποι του γλυκού και χλιαρού νερού, ο π. Ευθύμιος  απ΄ την ασκητική του βίγλα ανησυχεί και αντιστέκεται. Και αυτό είναι, που τον κάνει αξιοθαύμαστο και αξιομίμητο.                                             
Δυστυχώς, η εκκλησιαστική δικαιοσύνη αποφασίζει με τρόπο παράλογο, πιστεύοντας ότι έτσι θα προστατεύσει κάποιους άλλους «αθώους» μεγαλόσχημους κληρικούς. Η τακτική αυτή είναι θεομίσητη. Ο παραλογισμός συνεχίζεται με το να επιμένουν οι θύτες και διώκτες ότι ορθώς ενήργησαν και επιβάλλεται όλοι εμείς οι άλλοι, που δεν έχουμε τη δική τους εμπάθεια, να δεχτούμε και να σεβαστούμε τις εν «Αγίω Πνεύματι αποφάσεις τους». Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο. Οι χριστιανοί είναι δούλοι του Θεού και όχι δούλοι των εφήμερων εκκλησιαστικών αρχόντων. …..  

«Παυσάσθω ἡ καινοτομία μιαίνειν τήν ἀρχαιότητα».

Ἡ αὐθεντία καί ἡ Παράδοση τῆς ἀρχαίας Οἰκουμενικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ μόνη βάση καί τό μόνο ἀσφαλές κριτήριο πιστότητας ἤ ἀποκλίσεως μιᾶς συγχρόνου Ἐκκλησίας. Κάθε Ἐκκλησία, πού καινοτομεῖ, ἀποκόπτει τόν ἑαυτό της αὐτομάτως ἀπό τήν ἑνότητα μέ τήν ἀρχαία Οἰκουμενική Ἐκκλησία. Ὁ πάπας Ρώμης Κελεστῖνος Α΄, σύγχρονος τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, προσηλωμένος στήν ἐκκλησιαστική ἀρχαιότητα, διεκήρυξε : «Παυσάσθω ἡ καινοτομία μιαίνειν τήν ἀρχαιότητα».

Καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος

Aυτή την εποχή όπως η σημερινή, που η κρίση έχει και έκταση και βάθος, η αποκλειστική σωτηρία μας είναι η Αλήθεια, που πρέπει να λέγεται χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, υπέρ όλων και εναντίον όλων και να υπηρετείται αντί πάσης θυσίας! Όλα τα άλλα, δήθεν διαλλακτικά και ειρηνικά, είναι παραπλανητικά, ηττοπαθή, υποκριτικά, καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος, ν' αποκοιμίζονται οι πιστοί, κι' οι υπηρέτες του διαβόλου, οι Παπόδουλοι  οικουμενιστές,  να δρουν ανενόχλητοι!

Πρωτ. Νικόλαος Μανώλης, Η ανακομιδή του ι. λειψάνου του πρωτομάρτυρος αγ. Στεφάνου

Ἐχθροὶ ἐντὸς τῶν τειχῶν -- Του πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θέλει να  κάνει πράξη αυτό που ονειρευόταν, (δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη οραματιζόταν, γιατί επρόκειτο για δαιμονικό σχέδιο υποβάθμισης και περιφρόνησης της ’Ορθοδοξίας), ο οικουμενιστής Πατριάρχης Αθηναγόρας, ο οποίος προκλητικά είχε καταπατήσει δόγματα, ιερούς κανόνες και παραδόσεις χάριν της ένωσης των εκκλησιών και έκρυβε τον παραλογισμό του με τα περί αγάπης πληθωρικά λόγια, τα οποία στην αρχή ακούγονταν ευχάριστα, αλλά στην πορεία αποδεικνύονταν προδοτικά για την Ορθοδοξία.