«Εν τω ονόματι του Ιησού…» -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Η πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια άγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (10ον) μέρος

Δεύτε λαοί -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου 2018

Τη Δ΄ (4η) του Δεκεμβρίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος ΒΑΡΒΑΡΑΣ

Βαρβάρα η ένδοξος του Χριστού Μεγαλομάρτυς έζη κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου τυράννου Μαξιμιανού του εν έτει σπδ – τε (284-305) βασιλεύσαντος· κατήγετο δε από την Ανατολήν, εκ πόλεώς τινος, ήτις ωνομάζετο Ηλιούπολις. Κατά την εποχήν εκείνην τοπάρχης της Ηλιουπόλεως ήτο ο πατήρ της Αγίας, όστις ωνομάζετο Διόσκορος, άνθρωπος αρκετά πλούσιος· κατώκει δε εις τι χωρίον λεγόμενον Γελασσόν, το οποίον ήτο μακράν από την Ηλιούπολιν δώδεκα στάδια (2.220 μέτρα περίπου).

Ἐπικρατεῖ ἡ ἀσέβεια καὶ ὁ ὑλισµός -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Η εποχή µας εἶναι δύσκολη. Οἱ συνειδητοί χριστιανοί ἀποτελοῦν µικρή µειονότητα. Μειονότητα ἀνάµεσα σέ χριστιανούς! Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν περιφρονεῖται. Ὁ δρόµος τῆς ἀρετῆς τούς εἶναι ἄγνωστος, ὅπως ἄγνωστο τούς εἶναι καί τό ἀλφάβητο τῆς πνευµατικῆς ζωῆς. Ἐκεῖνος πού ἀπευθύνεται στούς σύγχρονους ἀνθρώπους καί µιλάει γιά τό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία, διαπιστώνει ὅτι οἱ ἀκροατές του ἔχουν ἐλάχιστο ἐνδιαφέρον γι’ αὐτά πού λέει, ἄν δέν δυσανασχετοῦν καί κάποτε δέν ἐκνευρίζονται. Ὁ διάβολος τούς ἔχει αἰχµαλωτισµένους τόσο πολύ, πού ἔχεις τήν αἴσθηση ὅτι δέν ὑπάρχει ἐλπίδα ἀπελευθέρωσής τους καί αὐτό τόν καταθλίβει. Πρόκειται γιά ἐσωτερικό µαρτύριο, τό ὁποῖο δύσκολα περιγράφεται.

Τη Γ΄ (3η) του Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΑΓΓΕΛΗ του εν Χίω αθλήσαντος εν έτει αωιγ΄ (1813).

Αγγελή του Αγίου Νεομάρτυρος την μνήμην σήμερον εορτάζομεν. Χαρήτε όθεν όλοι οι ευλαβείς φιλομάρτυρες, όσοι αδιστάκτως και αναμφιβόλως καρδία μεν τον πιστεύετε, στόματι δε τον ομολογείτε της Αιωνίου Αληθείας, του Ιησού Χριστού, παναληθέστατον Μάρτυρα. Τον πρώην εξωμότην Αγγελήν υμνούμεν και ευφημούμεν και τους μαρτυρικούς του αγώνας επικροτούμεν και δοξάζομεν. Ας πληροφορηθώσιν όσοι διστάζουσι και περί της αγιότητος και της μαρτυρικής αυτού δόξης αμφιβάλλουσιν, ότι Μάρτυς είναι τη αληθεία και, κατά την ανέκαθεν της Εκκλησίας παράδοσιν, πάσης μαρτυρικής τιμής άξιος.

Πρόσκληση σε τσάι ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018 στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μήλεσι.

Θα προηγηθεί εσπερινός στον Όσιο Πορφύριο, και προσκύνημα στο κελί του οσίου.
Θα ακολουθήσει προβολή ταινίας.
Δηλώσεις συμμετοχής: 210 8025211 & 6977807642
Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν και οι Πατέρες της Εστίας Πατερικών Μελετών
Τιμή πρόσκλησης: 15€
(συμπεριλαμβάνεται και ένας λαχνός αξίας 2€)
Ώρα αναχωρήσεως: 14.30 από τον Ι. Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Λεωφ. Κηφισίας)

Τη Γ΄ (3η) του Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΓΑΒΡΙΗΛ Επισκόπου μεν Γάνου και Χώρας το πρότερον, ύστερον δε εν Προύση μαρτυρήσαντος κατά το αχνθ΄ (1659) έτος.

Γαβριήλ ο μακάριος ήτο Αρχιερεύς Γάνου και Χώρας κατά τον καιρόν, κατά τον οποίον ο Άγιος Ιερομάρτυς Παρθένιος απήλθεν εις τας ουρανίους σκηνάς με μαρτυρικόν θάνατον, ευρισκόμενος δε τότε εις την βασιλεύουσαν επέβη εις τον θρόνον τον Πατριαρχικόν· μετ΄ ολίγον όμως, επειδή ήτο άπειρος γραμμάτων, λαβών προεδρικώς την Προύσαν, επήγεν εκεί και ησύχαζεν εις τα ίδια. Μετά παρέλευσιν όμως δύο ετών, επειδή εβάπτισεν Εβραίον τινά, όστις επίστευσεν εις τον Χριστόν, οι εκεί ευρισκόμενοι Εβραίοι, ως χριστιανομάχοι, επήγαν εις τον βεζύρην, ευρισκόμενον τότε με τον βασιλέα εις την Προύσαν, και κατηγόρησαν ψευδώς τον Αρχιερέα, ότι εβάπτισε Τούρκον.

Οἱ ἑβδοµήντα ἑβδοµάδες ποὺ νήστεψες δὲν ἄγγιξαν τὸ Θεό

Διηγοῦνται γιὰ κάποιον  Γέροντα, ὅτι νήστεψε ἐπὶ ἑβδοµήντα ἑβδοµάδες, τρώγοντας µονάχα µία φορά τὴν ἑβδοµάδα.

Προσευχόταν λοιπὸν στὸ Θεὸ νὰ τοῦ ἀποκαλύψει τὴν ἑρµηνεία ἑνὸς ρητοῦ τῆς Ἁγίας Γραφῆς, µὰ ὁ Θεὸς δὲν τοῦ τὸ φανέρωνε. Τότε λέει µέσα του: «τόσος κόπος καὶ δὲν ἔφερε κανένα ἀποτέλεσµα. Θὰ πάω, λοιπόν, στὸν ἀδελφό µου νὰ τὸν ρωτήσω», ἀλλά, καθὼς βγῆκε ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ κελλιοῦ του κ’ ἔκλεισε γιὰ νὰ φύγει, στάλθηκε ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέει:  -Οἱ ἑβδοµήντα ἑβδοµάδες ποὺ νήστεψες δὲν ἄγγιξαν τὸ Θεό· ὅταν ὅµως ταπείνωσες τὸν ἑαυτό σου κι’ εἶπες νὰ πᾶς νὰ ρωτήσεις τὸν ἀδελφό σου, τότε ὁ Θεὸς µὲ ἔστειλε νὰ σὲ πληροφορήσω γιὰ τὴν ἑρµηνεία τοῦ ρητοῦ ποὺ ζήτησες. Καὶ ἀφοῦ τὸν πληροφόρησε γι’ αὐτὸ ποὺ ζητοῦσε, ἔφυγε ἀπὸ κοντά του.

Η Γενιά της Ταυτότητας και ο Ζαχαριάδης

Το σημαντικότερο ζήτημα για τον Ελληνα έχει διαχρονικά αποδειχθεί ότι είναι η εθνική του ταυτότητα

Από τον Ραφαήλ Καλυβιώτη*


Σε όλη την Ελλάδα βλέπουμε μαθητές να προβαίνουν σε καταλήψεις. Βέβαια, όλοι οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε τέσσερα παιδιά από ένα λύκειο στον Γέρακα, που έκαναν αυτό που θεωρούσαν σωστό, και στην «ώριμη» αντίδραση του συριζαίου λυκειάρχη τους. Η προσωπικότητα αυτών των παιδιών, τόσο ως ατόμων όσο και ως ομάδας, πυροδότησε όλα αυτά που παρατηρούμε σήμερα, με αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνηση το φαινόμενο του ντόμινο.

Από κει και πέρα πολλά ακούστηκαν. Ακούστηκε, για παράδειγμα, ότι τις μαθητικές καταλήψεις τις υποκινεί η Χρυσή Αυγή, η οποία έχει διεισδύσει σε όλο το φάσμα του μαθητικού κινήματος και στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων. Η εξάπλωση πανελλαδικώς όμως των καταλήψεων δεν επιτρέπει να επιβεβαιωθούν τόσο φαιδροί ισχυρισμοί. Αποδεικνύεται, βέβαια, με αυτόν τον τρόπο και η εξαιρετική χρησιμότητα της Χρυσής Αυγής για το σύστημα εν συνόλω. Η Χρυσή Αυγή δικάστηκε χωρίς οριστικό τελικό πόρισμα για το αν είναι εγκληματική οργάνωση. Κατά τα άλλα, βρήκαν τις φωτογραφίες και τα βίντεο αρκετών στελεχών της που ερωτοτροπούσαν με τη ναζιστική σβάστικα. Ετσι, το σύστημα οιονδήποτε προβάλλει πατριωτικές θέσεις τον υποβιβάζει σε ναζιστή.

Ἡ νόσος τῆς ὑπερηφανείας -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Νοσηλευτές καί νοσηλευόμενοι, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, μένουν κατάπληκτοι μπροστά στίς πιό ἀπίθανες ἀσθένειες, καί στά πιό ἀπίθανα προβλήματα ὑγείας. Ἀσθένειες καί ἐπιδημίες ἐξαφανίζονται, καί ἄλλες –ἴσως περισσότερες– ἐμφανίζονται... σάν τ᾽ ἀστέρια, πού ἄλλα ἐξαφανίζονται ἀπ᾽ τό στερέωμα, καί «νέοι ἀστέρες» γεννιοῦνται. Ἡ πιό πάνω ἀναφορά ἔγινε γιά τίς ἀσθένειες τοῦ σώματος. Μά ἐδῶ, μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ ψυχή, τῆς ὁποίας οἱ ἀσθένειες εἶναι πολύ περισσότερες, σοβαρότερες, καί συχνά, πιό δυσδιάκριτες. Πόσοι ἅγιοι Πατέρες τίς ἔχουν ἐντοπίσει καί μελετήσει, δίνοντάς μας καί τά σχετικά πνευματικά φάρμακα μέ τά συγγραφικά τους ἔργα!

Τη Γ΄ (3η) του Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΙΩΑΝΝΗΣ Επίσκοπος Κολωνίας, ο Ησυχαστής, εν ειρήνη τελειούται.

Iωάννης ο εν Αγίοις Πατήρ ημών εγεννήθη κατά το τέταρτον έτος της βασιλείας Μαρκιανού του ευσεβεστάτου βασιλέως, εν έτει υνδ΄ (454), εν Νικοπόλει της Αρμενίας εκ γονέων Εγκρατίου και Ευφημίας καλουμένων. Μαθών δε τα ιερά γράμματα και αφού οι γονείς του απέθανον, διένειμε την περιουσίαν του εις τους πτωχούς και έκτισε Ναόν εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον, εις τον οποίον και ησύχαζεν ομού μετ΄ άλλων δέκα Μοναχών.

Πολιτική πυγολαμπίδα

Σέ «τούτα τά χρόνια τά σακάτικα», όπως ευστόχως τά έχει ονομάσει ο ποιητής, γίνεται μία προσπάθεια σμικρύνσεως των ενδόξων προγόνων μας

Από τον  Σαράντο Ι. Καργάκο

Παρατηρώ ὅτι σέ «τοῦτα τά χρόνια τά σακάτικα», ὅπως εὐστόχως τά ἔχει ὀνομάσει ὁ ποιητής, γίνεται μία προσπάθεια σμικρύνσεως τῶν ἐνδόξων προγόνων μας. Ἔπρεπε νά μικρύνουμε πολύ γιά νά τολμήσουν νά φέρουν κάποιοι, πού διαμορφώνουν τό πνευματικό κλῖμα στήν Ἑλλάδα, στά δικά τους χαμηλά μέτρα τόσο μεγάλες σέ ἦθος, σέ πνεῦμα καί ἡρωισμό μορφές. Στά σχολεῖα μας καί στά πανεπιστήμιά μας προσφέρεται μιά ἱστορική γνώση πιό ξερή καί ἀπό παλιό μανιάτικο παξιμάδι. Τά ἱστορικά γεγονότα ὅμως δέν ἔχουν μόνο ξηρότητα, ἔχουν καί συναισθηματικότητα, πού αὐτή διαποτίζει τίς ψυχές τῶν νεωτέρων γενεῶν καί δημιουργεῖ τό ἱστορικό ἦθος, τήν ἱστορική συνείδηση. Τολμῶ νά πῶ ὅτι αὐτή τή στιγμή ἡ σκοπιανή ἰντελιγκέντσια ἔχει ὑψηλότερο ἱστορικό ἦθος ἀπό τή δική μας πνευματική, καλλιτεχνική ἡγεσία. Ἔτσι μπόρεσαν οἱ Σκοπιανοί καί μέ τή Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν νά ὑποκλέψουν τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας καί νά τό κάνουν πνευματικό καί πολιτικό τσιφλίκι τους.

Τη Γ΄ (3η) του Δεκεμβρίου, μνήμη ετέρου ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ Οσίου του από Επάρχων.

Θεόδουλος ο Όσιος ούτος ήκμασε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μεγάλου του βασιλεύσαντος εν έτει τοθ΄- τστε΄ (379 – 395) πατρίκιος ων και έπαρχος πραιτωρίων κατά το αξίωμα. Αυτός λοιπόν, καίτοι ήτο συνεζευγμένος μετά γυναικός νομίμου, έζη όμως ζωήν ακατηγόρητον· όθεν βλέπων τας αρπαγάς και πλεονεξίας, τας οποίας έπραττον οι περί τον βασιλέα, απεστράφη το αξίωμα το οποίον είχε και επειδή η γυνή του απέθανε, διένειμεν εις τους πτωχούς όλην του την περιουσίαν, ήτις ήτο αρκετά μεγάλη, έως πεντακοσίων πεντήκοντα λιτρών χρυσίου. Αναχωρήσας δε από την Κωνσταντινούπολιν, μετέβη εις την Έδεσαν, ήτις κοινώς τώρα ονομάζεται Ορφά ή Ορροά, πρότερον δε εκαλείτο Αντιόχεια και Καλλιρρόη και Ιουστινούπολις, τετιμημένη με θρόνον Μητροπολίτου.

Ο νοητός λοιπόν αντίχριστος είναι ο Μωάμεθ και το νοητό χάραγμά του είναι η περιτομή των μουσουλμάνων. -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

... Και εξώμοσε μεν ούτως ο Ελευθέριος, αλλ’ η Χάρις δεν ανεχώρησεν εντελώς απ’ αυτού. Όθεν και εις αυτούς ακόμη τους αφορήτους πόνους της περιτομής ευρισκόμενος, ενεθυμείτο πάλιν την πάτριον ευσέβειαν, αναπολών κατά νουν το όνομα του γλυκυτάτου Ιησού Χριστού και αναμιμνησκόμενος του ουρανίου Πατρός, ως ο άσωτος υιός. Και ήθελε μεν να επικαλεσθή την θείαν Αυτού βοήθειαν, αλλ’ ημποδίζετο, διότι έλαβε το χάραγμα της σφραγίδος του αντιχρίστου εις την δεξιάν χείρα και εις το μέτωπον και δεν ηδύνατο ούτε χείρας οσίας να άρη εις τον ουρανόν, ούτε τον ηγεμόνα νουν να διευθύνη προς το τρισήλιον σέλας της Θεότητος. Όθεν κατέφυγεν εις μόνα τα δάκρυα,... Τοσαύτα δε ήσαν εκείνα τα δάκρυα, ώστε τολμώ να είπω, ότι τα εδέχθη ο φιλόψυχος Ιησούς και συνεχώρησε την προηγηθείσαν άρνησιν του Ελευθερίου ως εδέχθη και του Πρωτοκορυφαίου Αποστόλου Πέτρου.    

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον συναξαριστήν   των Νεομαρτύρων γράφει ότι η περιτομή  των μωαμεθανών είναι  «σφραγίδα του διαβόλου», διότι ο περιτμηθείς φέρει ΜΕ ΑΜΕΞΙΤΗΛΟ ΤΡΌΠΟ  πάνω στο σώμα του την ΑΠΟΔΕΙΞΗ της   αρνήσεως  ότι "ο Χριστός δεν είναι ο Σωτήρ". Οι νεομάρτυρες εγνώριζαν ότι παρ’ όλο που συγχωρήθηκαν, εντούτοις  κατά την Ανάστασιν το σώμα τους θα  έφερε την περιτομή, πράγμα που θα ήταν ντοπιαστικό γι’ αυτούς. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι πολλοί εκ των νεομαρτύρων που είχαν εξωμώσει, δεν αρκέστηκαν, όταν μετανοούσαν, εις την άφεσιν των αμαρτιών που έπαιρναν από τους ιερείς κατά την εξομολόγησιν, αλλά επιζητούσαν και το μαρτύριον, ώστε να σβήσουν με το αίμα τους την «σφραγίδα του διαβόλου»   για να μην το έχουν στο σώμα τους όταν αναστηθούν.

Τη Γ΄ (3η) του Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ο Κύπριος εν ειρήνη τελειούται.

Θεόδουλος ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο από την νήσον Κύπρον, εκ νεότητος δε αφήσας τον κόσμον και αγαπήσας από καρδίας τον Χριστόν, έγινε Μοναχός. Τόσον δε ηγάπησε την ακτημοσύνην ο τρισμακάριος, ώστε αντί να έχη εις την κλίνην του στρώματα απαλά, είχε πέτρας και επ΄ αυτών ανεπαύετο.

Γεμάτη με ιδεοληψίες η νέα σχολική Ιστορία

Είναι προφανής η υποβάθμιση των εθνικών αγώνων και κυρίως της Επανάστασης του 1821

Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα*

Στις 2/11/2018 το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής δημοσιοποίησε την αναλυτική ύλη του Νέου Προγράμματος Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας από την γ’ δημοτικού έως την α’ λυκείου. Είναι εμφανής η προσπάθεια επιβολής μιας αριστερόστροφης και ταξικής ερμηνείας, ή μάλλον παρερμηνείας, της Ιστορίας. Είναι επίσης προφανής η υποβάθμιση των εθνικών αγώνων και ιδιαιτέρως της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 και των πρωταγωνιστών της.
Από τα πολλά προβληματικά στοιχεία της προτεινόμενης ύλης θα μείνω σήμερα σε ορισμένα σημεία, τα οποία καταδεικνύουν ιδεολογικές σκοπιμότητες, περίεργες ωραιοποιήσεις καταστάσεων και παράβλεψη των ιστορικών μαρτυριών.