Ἐξ αἰτίας τῆς νέας προσπαθείας ἐκδιώξεως
των Ἐσφιγμενιτῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, θέλω νά καταθέσω ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα
συμπαραστάσεως καί συμβολῆς εἰς τόν ἀγῶνα των ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν
διδασκαλία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ἡ ὁποία νομίζω εἰς τήν παροῦσα
φάσι τῆς αἱρέσεως εἶναι πολύ ἐπίκαιρος.
Ὑπάρχει ἡ ἀντίληψις ὅτι ὅταν μᾶς ἐκδιώκουν
ἀπό ἕνα μέρος οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως, πρέπει νά φεύγωμε καί νά πηγαίνωμε σέ ἄλλο.
Ἐδῶ προσάγεται ὡς στήριγμα αὐτῆς τῆς θέσεως ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου (Ματθ.
10,23) στήν ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει τούς Ἀποστόλους, προκειμένου νά τούς ἀποστείλη
νά κηρύξουν τά ἑξῆς: «ὅταν δέ διώκουσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ φεύγετε εἰς
τήν ἄλλην».
Αὐτό ὅμως προφανῶς
ἰσχύει ὅταν ἐμεῖς πηγαίνουμε νά κηρύξωμε κάπου καί δέν μᾶς δέχονται. Δι’ αὐτό εἰς
αὐτήν τήν περίπτωσι ὁ Κύριος ἐδίδαξε τούς Ἀποστόλους ὅτι: «καί ὅς ἄν μή
δέξηται ὑμᾶς μηδέ ἀκούση τούς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἤ τῆς
πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τόν κονιορτόν τῶν ποδῶν ὑμῶν» (Ματθ. 10,14).
Εἰς τήν περίπτωσι
πάλι προσωπικῶν συμφερόντων ἤ διενέξεων μέ κάποιον πάλι ὁ Κύριος ἐδίδαξε νά ὑποχωροῦμε
καί νά μήν διεκδικοῦμε τό δίκηο μας καί τά ὑπάρχοντά μας. Ἀναφέρει
χαρακτηριστικά εἰς τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τά ἑξῆς: «καί τῷ θέλοντί σοι
κριθῆναι καί τόν χιτῶνα σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καί τό ἱμάτιον» (Ματθ. 5,40).
Αὐτά ὅλα δέν ἔχουν
σχέσι μέ ἐκκλησιαστικές ὑποθέσεις καί μάλιστα μέ τά θέματα τῆς πίστεως. Εἰς αὐτήν
τήν περίπτωσι πρέπει νά εἴμεθα ἀνυποχώρητοι, ὄχι μόνον εἰς τήν πίστι, ἀλλά καί
εἰς τό νά κρατοῦμε τούς ναούς καί τά μυστήρια σάν πύργους καί ὀχυρά καί νά μήν
τά παραδίδωμε στούς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι θά τά βεβηλώσουν.
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν
διδασκαλία κάνει ἀπό τήν ἐξορία ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης εἰς τούς μοναχούς
του. Ὑπάρχει μία θαυμάσια ἐπιστολή του ἡ ὁποία
H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more