«Αυτή την ημέρα, την πρώτη του
νέου έτους, καλούμεθα όλοι μας, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να
κάνουμε, με θάρρος και εντιμότητα, τον πνευματικό μας απολογισμό, να
θεραπεύσουμε τα μικρότερα ή μεγαλύτερα ελλείμματά μας, διά της ειλικρινούς
μετανοίας και, με τον Θείον φωτισμόν, να ιεραρχήσουμε προς το πραγματικό μας
συμφέρον τις προτεραιότητές μας σ' αυτή τη ζωή, επιζητούντες, με λόγους
καρδιακής πίστεως και έργα μετανοίας, πρώτον «την Βασιλείαν το Θεού και την
Δικαιοσύνην Του», με την βεβαίαν ελπίδα ότι και όλα τα άλλα, τα οποία ως
άνθρωποι έχουμε ανάγκη, θα μάς προσφερθούν με αυτάρκειαν από τη φιλόστοργη
πρόνοια του Θεού.»
Λόγος εις την σεβασμίαν Περιτομήν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Κατά
τέσσαρας τρόπους δύναται να γίνη η ευεργεσία, ευλογημένοι Χριστιανοί· πρώτον δια χρημάτων, δεύτερον δια του σώματος,
τρίτον με τέχνην και τέταρτον με λόγον. Διότι, όταν τις ίδη άλλον άνθρωπον
πτωχόν και ενδεή, ο οποίος είναι υστερημένος τροφής ή ενδύματος ή άλλων
αναγκαίων πραγμάτων και του δώση χρήματα και τον βοηθήση εις την ανάγκην του,
τότε εκείνος λέγεται, ότι προσέφερε την ευεργεσίαν και την βοήθειαν δια
χρημάτων. Όταν δε, ας υποθέσωμεν, κινδυνεύη τις άνθρωπος να πνιγή και δράμη
άλλος και τον λυτρώση του κινδύνου ή καίεται τινος η οικία και τρέχει άλλος και
σβύνει τας φλόγας, ή κτυπώσι τινά και σπεύδει άλλος και τον ελευθερώνει ή
οδηγεί τυφλόν εις ευθείαν οδόν ή άλλας τοιαύτας καλωσύνας πράξη, τότε λέγεται,
ότι εκείνος ο άνθρωπος δια του σώματός του εποίησε την ευεργεσίαν και την
καλωσύνην.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 1 Ιανουαρίου 2019
Τη Α΄ (1η) του μηνός Ιανουαρίου την κατά σάρκα ΠΕΡΙΤΟΜΗΝ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εορτάζομεν.
Τη Α΄ (1η) του μηνός Ιανουαρίου την κατά σάρκα ΠΕΡΙΤΟΜΗΝ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εορτάζομεν.
Περιτομήν
την κατά Σάρκα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν σήμερον, αδελφοί, την
οποίαν κατεδέχθη να λάβη φιλανθρώπως κατά την προσταγήν του παλαιού Νόμου, ίνα
αντί της χειροποιήτου και σαρκικής Περιτομής αντεισάξη εις ημάς την
αχειροποίητον και πνευματικήν Περιτομήν, ήτοι το άγιον Βάπτισμα. Ταύτην, την
του Κυρίου Περιτομήν, παρελάβομεν ημείς οι Χριστιανοί παρά των Αγίων Πατέρων να
πανηγυρίζωμεν κατ’ έτος, ως και την πανηγυρίζομεν, λογιζόμενοι ταύτην ως μίαν
των Δεσποτικών εορτών δια τον ημάς τιμήσαντα Κύριον δια μέσου αυτής.
Ζάεφ: Να γίνουμε μια παγκόσμια και δίκαιη Μακεδονία
Όλος ο κόσμος έχει καταλάβει οι Σκοπιανοί περιμένουν την συμφωνία των Πρεσπών για να αρχίσουν να διεκδικούν την
μοναδικότητα της Μακεδονίας. Μόνο η Ελληνική κυβέρνηση κάνει πως δεν
καταλαβαίνει τις προθέσεις των Σκοπιανών .
«Ως έτος ενσωμάτωσης»
χαρακτηρίζει τη νέα χρονιά ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, Ζόραν Ζάεφ, στο μήνυμά
του για την Πρωτοχρονιά.
Ο κ. Ζάεφ, στο
βιντεοσκοπημένο μήνυμά του εκφράζει την ευχή να ευοδωθούν σύντομα οι
προσπάθειες και οι στόχοι της γείτονος για ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Τονίζει
παράλληλα ότι η κυβέρνησή του εργάζεται για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη
χώρα, ενώ ιδιαίτερη αναφορά κάνει στη Συμφωνία των Πρεσπών και τα μεγάλα βήματα
που πραγματοποιήθηκαν το 2018 για να κλείσει το κεφάλαιο του ονοματολογικού και
οι διαφορές με την Ελλάδα.
Tη ΛΑ΄ (31η) Δεκεμβρίου, Ο Όσιος ΓΕΛΑΣΙΟΣ εν ειρήνη τελειούται.
Καταχωρίζομεν ενταύθα το κατόρθωμα, το οποίον εποίησεν ο Αββάς ούτος
Γελάσιος, ως δηλωτικόν της άκρας προσπαθείας του και το οποίον αναφέρει ο
«Ευεργετινός». Είναι
δε τούτο το εξής: Ο Όσιος ούτος είχεν εν βιβλίον περιέχον την Παλαιάν και την
Καινήν Διαθήκην, το οποίον είχεν εναποθέσει εις την Εκκλησίαν δια να το
αναγινώσκουν οι αδελφοί, είχε δε τούτο αξίαν 18 νομισμάτων. Τούτο αδελφός τις
ξένος έκλεψεν, ο δε Όσιος Γελάσιος, αν και ηννόησε τον κλέπτην, δεν τον
εκυνήγησεν. Ο δε κλέψας επήγεν εις την πόλιν και εζήτει να το πωλήση 16
νομίσματα. Εκείνος όμως ο οποίος ήθελε να το αγοράση, το επήρε δια να το
εξετάση, κατά συγκυρίαν δε επήγε και το έδειξεν εις τον ίδιον Αββάν Γελάσιον
ζητών να τον πληροφορήση περί της αξίας αυτού.
Η ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΘΕΥΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ
• Παράδοση και νεωτερικότητα εξακολουθούν να συνυπάρχουν στα Γραμμενοχώρια
• Το όμορφο χωριό που άφησε άφωνο ακόμη και τον πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Την Ηπειρο μου τη γνώρισε ο πατέρας μου. Εκείνος επέμενε να εγκαταλείπουμε το νησί τους Αύγουστους και να γνωρίζουμε την άλλη Ελλάδα. Τη Μακεδονία πρώτα, την Ηπειρο μετά, την Πελοπόννησο έπειτα, την Κρήτη στο τέλος. Από την Ηπειρο των παιδικών μου χρόνων αναπολώ τον επιβλητικό γέροντα με την κάπα, τον παππού Μήτσο, μέσα στην πλατεία του -παρθένου τότε από πολυκοσμία- Μετσόβου. Το Μουσείο του Βρέλλη, το Νησί στη λίμνη και το κάστρο στα Ιωάννινα. Τα στρατιωτικά φυλάκια στην Κόνιτσα. Την «μπακαλοταβέρνα» στα Πράμαντα. Την απεραντοσύνη της Πίνδου. Και, βεβαίως, τα γεφύρια. Τα άπειρα γεφύρια. Υπάρχει άραγε σήμερα αυτή η γνήσια, ανόθευτη, αγέρωχη Ηπειρος; Η Ηπειρος της ευεργεσίας, της προκοπής, των προσώπων με το καθαρό βλέμμα και τα ωραία μάτια;
• Το όμορφο χωριό που άφησε άφωνο ακόμη και τον πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Την Ηπειρο μου τη γνώρισε ο πατέρας μου. Εκείνος επέμενε να εγκαταλείπουμε το νησί τους Αύγουστους και να γνωρίζουμε την άλλη Ελλάδα. Τη Μακεδονία πρώτα, την Ηπειρο μετά, την Πελοπόννησο έπειτα, την Κρήτη στο τέλος. Από την Ηπειρο των παιδικών μου χρόνων αναπολώ τον επιβλητικό γέροντα με την κάπα, τον παππού Μήτσο, μέσα στην πλατεία του -παρθένου τότε από πολυκοσμία- Μετσόβου. Το Μουσείο του Βρέλλη, το Νησί στη λίμνη και το κάστρο στα Ιωάννινα. Τα στρατιωτικά φυλάκια στην Κόνιτσα. Την «μπακαλοταβέρνα» στα Πράμαντα. Την απεραντοσύνη της Πίνδου. Και, βεβαίως, τα γεφύρια. Τα άπειρα γεφύρια. Υπάρχει άραγε σήμερα αυτή η γνήσια, ανόθευτη, αγέρωχη Ηπειρος; Η Ηπειρος της ευεργεσίας, της προκοπής, των προσώπων με το καθαρό βλέμμα και τα ωραία μάτια;
Tη ΛΑ΄ (31η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου ΖΩΤΙΚΟΥ του Ορφανοτρόφου.
Ζωτικός ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του μεγάλου
Κωνσταντίνου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τστ΄- τλζ΄ (306-337), καταγόμενος
από την παλαιάν Ρώμην, γεννηθείς από γένος έντιμον και λαμπρόν και παιδευθείς
με πάσαν σοφίαν εκ νεαράς ηλικίας του. Επειδή δε ήτο αγχίνους και φρόνιμος,
κληθείς υπό του Μεγάλου Κωνσταντίνου του βασιλέως ήλθεν εις Κωνσταντινούπολιν
και ετιμήθη παρ’ εκείνου με την αξίαν του μαγιστριανού.
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΠΙ ΤΗι ΠΡΩΤΗι ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 2019
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΕΠΙ ΤΗι ΠΡΩΤΗι ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 2019
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΡΕΝΤΗ
Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΥΤΟΥ
* * * * * *
Ἀγαπητοὶ
Χριστιανοί,
Τὸ
Νέον Ἔτος ἦλθεν !
Τέκνα μου ἀγαπητά
καί περιπόθητα,
Τοῦτες τίς μέρες
τίς φωτεινές, γίνεται κατανοητό ἀπ’ ὅλους, πόσο μεγάλη εἶναι ἡ ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου
νά ἑορτάσει. Δέν μιλοῦμε γιά τήν γιορτή ὡς ξόδεμα τῆς ψυχῆς καί τοῦ χρόνου. Ἀναφερόμαστε
σέ ἐκείνη τήν ἀκόρεστη δίψα γιά χαρά καί γιά νόημα. Ἐκείνη τή δίψα πού εἶναι ἱκανή
νά σέ ὁδηγήσει στό νά ἀλλάξεις, ἔστω γιά λίγο, τίς προτεραιότητές σου. Νά ἀναζητήσεις
τήν ἀληθινή ἐπικοινωνία, ὄχι αὐτή τῶν ἀνταλλαγμάτων καί τοῦ κέρδους, ὄχι ἐκείνη
τῆς ἐκμετάλλευσης καί τῆς ἀνασφάλειας, ἀλλά τήν κοινωνία τῶν προσώπων,ἡ ὁποία
δίδει πληρότητα στήν καρδιά, ἡ ὁποία δωρίζει εἰρήνη στήν ὕπαρξη.
Φώτης Κόντογλου - Γιάννης ὁ Εὐλογημένος!
O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί
του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ
καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια
πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿
ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε
τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε
κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι.
ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΒΗΜΑ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
«Χριστός γεννάται, δοξάσατε· Χριστός εξ ουρανών,
απαντήσατε· Χριστός επί γης, υψώθητε!»
Μ΄ αυτές τις δοξολογικές ιαχές, που ταυτόχρονα αποτελούν
σωτήρια παραγγέλματα για τους πιστούς, αρχίζει τον 38ο Λόγο του,
αφιερωμένο στη γέννηση του Σωτήρος, ο άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος. Τα πατερικά
παραγγέλματα έγιναν ύμνος πανηγυρικός στα στόματα των πιστών και η Εκκλησία τα
απευθύνει ως προσκλητήριο χαράς και ευφροσύνης στην ανθρωπότητα όλη. Κι είναι
το τριπλό αυτό παράγγελμα ένας άριστος οδηγός για τον καθένα, που θα ήθελε να
εμβαθύνει στο νόημα της μεγάλης γιορτής των Χριστουγέννων και να μελετήσει την
προσφορά της στην ιστορία του κόσμου και στην προσωπική του ζωή.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Δευτέρα, 31 Δεκεμβρίου 2018
Tη ΛΑ΄ (31η) Δεκεμβρίου, μνήμη της Οσίας ΜΕΛΑΝΗΣ της Ρωμαίας.
Tη ΛΑ΄ (31η) Δεκεμβρίου, μνήμη της Οσίας ΜΕΛΑΝΗΣ της Ρωμαίας.
Μελάνη η μακαρία μήτηρ
ημών η σήμερον εορταζομένη ήτο γέννημα και θρέμμα της περιφήμου μεγαλοπόλεως
Ρώμης, εις την οποίαν εγεννήθη κατά το έτος τπγ΄ (383), καταγομένη από γένος
περιφανέστατον. Οι γονείς της ήσαν οι πρώτοι της βουλής και από όλους τους
άρχοντας πλουσιώτεροι, ευσεβείς και αυτοί και ενάρετοι. Όταν δε έφθασεν η κόρη
εις ηλικίαν νόμιμον και οι γονείς της εβούλοντο να την υπανδρεύσουν, τους
παρεκάλεσε να μη της αναφέρουν πλέον υπόθεσιν γάμων. Αυτοί όμως είχον πόθον να κάμουν
απόγονον, δια να κληρονομήση τον πλούτον των.
Το θείο φως της Αγίας Σοφίας
Το Βυζάντιο αποτέλεσε κιβωτό αληθείας και προόδου και στο πεδίο της μυστηριακής ζωής αλλά και στην καθημερινότητα, στην οικονομία, στην εκπαίδευση, στην τεχνολογία, στις τέχνες και τις επιστήμες
H σημαντικότερη καινοτομία της Αγίας Σοφίας είναι ίσως ότι για πρώτη φορά εδώ το κτίριο συλλαμβάνεται ως εσωτερικός χώρος, σε αντιδιαστολή με ό,τι συμβαίνει με κλασικούς ναούς, όπως ο Παρθενών, ή με βασιλικές, όπως ο παλαιός Αγιος Πέτρος ή η Σάντα Μαρία Ματζόρε στη Ρώμη. Παρά την αδιαμφισβήτητη επιβλητικότητα του εξωτερικού της, η μεγάλη δόξα και η φήμη της Αγίας Σοφίας οφείλονται στο εσωτερικό της, όπου οι επίγειες σκέψεις εξανεμίζονταν και ο πιστός ένιωθε την ψυχή του να φτερουγίζει προς τον ουρανό. Η χριστιανική αντίληψη ότι σημασία δεν έχει τόσο η εξωτερική επίφαση όσο η εσωτερική αλήθεια είχε επηρεάσει σαφώς το διακοσμητικό σχέδιο της Αγίας Σοφίας».
Blessed-John -- Βy Fotios Kontoglou
After Christmas had passed, St. Basil took his staff
and began to visit all the villages, in order to see who would celebrate his
memory with a pure heart. He visited various cities, but none of the doors that
he knocked on opened, because everyone assumed he was a beggar. Thus he left
saddened, not because he himself was in need, but because he was hurt by the
heartlessness that these people would show to the poor.
He passed by the cemeteries as well, where he noticed the collapsed monuments, the shattered and overturned gravestones, which had been utterly abandoned. As a Saint, he heard the deceased saying: “When we were on the earth, we worked, we suffered, and we left children and grandchildren behind in order for them to light us a candle every now and then, to say a prayer for us; but we don’t even see a priest, or kolyva, or incense. It’s as if we left no one behind”. St. Basil was hurt on account of man’s plight, and he proceeded alone through the icy snow.
Τη Λ΄ (30η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος ΓΕΔΕΩΝ του Νέου.
Γεδεών ο
νεοφανής αστήρ του νοητού στερεώματος και νέος Οσιομάρτυς κατήγετο από το
χωρίον Κάπουρνα της επαρχίας της Δημητριάδος, κείμενον πλησίον της Μακρυνίτσας,
κωμοπόλεως της ιδίας Δημητριάδος, γεννηθείς από γονείς ευσεβείς και Ορθοδόξους.
Και ο μεν πατήρ του ωνομάζετο Αυγερινός, η δε μήτηρ του Κυράτζα, είχε δε και
άλλους τρεις αδελφούς κατά σάρκα και τέσσαρας αδελφάς, αλλ΄ αυτός ήτο ο
πρωτότοκος των άλλων, ονομαζόμενος Νικόλαος.
Ἀγρυπνία Πρωτοχρονιᾶς
Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πατρός Βασιλείου τοῦ Μεγάλου (1η Ἰανουαρίου).
Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.Θά τεθεῖ σέ προσκύνηση τεμάχιο ἐκ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ἁγίου.
Μετά τό πέρας τῆς ἀγρυπνίας θά κόψουμε τήν παραδοσιακή Βασιλόπιττα.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.
IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ
(Ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται κατὰ τὴν ἀγρυπνία. Τὸ πρωί δὲν θὰ τελεσθῇ δεύτερη θ. Λειτουργία)
Τη Λ΄ (30η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΦΙΛΕΤΑΙΡΟΥ.
Φιλεταίρος
ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού του
βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ - τε΄ (284 – 305). Τότε ελθόντος του βασιλέως
εις Νικομήδειαν, ειδωλολάτραι τινές επρόδωσαν εις αυτόν τον Άγιον. Ο δε
βασιλεύς έστειλεν ευθύς και τον έφεραν έμπροσθεν εις το βασιλικόν του
κριτήριον, και βλέπων αυτόν εξεπλάγη εκ μόνης της θεωρίας του, διότι ήτο ο
Φιλεταίρος μεγαλόσωμος και ωραίος, αι δε τρίχες της κεφαλής και των γενείων του
ήσαν λαμπραί και στίλβουσαι σχεδόν υπέρ τον χρυσόν· όθεν ως εκ του θαυμασμού
του θεόν αυτόν ωνόμασεν ο Διοκλητιανός και όχι άνθρωπον.
ΕΧΑΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ; -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Όλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν καλή ἰδέα γιά μερικά πρόσωπα, τά ὁποῖα
ἔτυχε νά γνωρίσουν ἤ ἄκουσαν γι᾽ αὐτά ἀπό γνωστούς καί φίλους τους. Συχνές ὅμως
εἶναι καί οἱ ἀπογοητεύσεις. Διάφορα γεγονότα μειώνουν τίς καλές ἐντυπώσεις καί ὁδηγοῦν
σέ διαφορετικά συμπεράσματα. Τό φαινόμενο εἶναι συχνό καί στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας.
Πολλοί χριστιανοί μιλοῦν μέ ἐνθουσιασμό γιά διάφορους κληρικούς, γιατί τούς εἶδαν
πρωτεργάτες σέ καλά ἔργα ἤ γιατί ἀναπτύσσουν πλούσια ποιμαντική δραστηριότητα.
Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου διαπιστώνουν ὅτι κάτι δέν πάει καλά καί ἀρχίζουν νά ἀμφισβητοῦν
τήν ἁγνότητα τῶν προθέσεών τους ἀλλά καί τήν ἀκεραιότητα τοῦ ἤθους τους.
Τη Λ΄ (30η) Δεκεμβρίου, μνήμη της Οσίας ΘΕΟΔΩΡΑΣ της από Καισαρίδος.
Θεοδώρα
η Οσία ήτο κατά τους χρόνους Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου του πατρός Κωνσταντίνου του
Κοπρωνύμου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιζ΄ - ψμα΄ (717 – 741), καταγομένη
από γένος λαμπρόν και περιφανές, θυγάτηρ πατρός μεν Θεοφίλου, πατρικίου το
αξίωμα, μητρός δε Θεοδώρας. Η μήτηρ της δε αύτη επί πολλά έτη ούσα στείρα και
περίλυπος δια την στείρωσιν, παρεκάλει τον Θεόν και την Υπεραγίαν Θεοτόκον να
της χαρίση τέκνον, εισήκουσε δε ο Θεός τής δεήσεώς της και έδωκεν εις αυτήν την
χάριν, την οποίαν εζήτει, δια της Αγίας Άννης της μητρός της Θεοτόκου.
Η Σάρκωσις του Θείου Λόγου, ως Έλλογος Θεανθρώπινος πανενότης εις την αλογίαν της διεσπασμένης ανθρωπότητος!... -- Τοῦ αειμνήστου Παναγιώτου Γκιουλέ
«Μέγα
καί παράδοξον θαῦμα τετέλεσται σήμερον! Παρθένος τίκτει
καί
μήτρα οὐ φθείρεται· ὁ Λόγος σαρκοῦται, καί τοῦ Πατρός οὐ κεχώρισται. Ἄγγελοι
μετά ποιμένων δοξάσουσι, καί ἡμεῖς σύν αὐτοῖς
ἐκβοῶμεν·
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ· καί ἐπί γῆς εἰρήνη» (α´ ἰδιόμελον ἐν
τοῖς
ἀποστίχοις).
Ὄντως Μέγα καί παράδοξον θαῦμα συντελεῖται σήμερον! Ἡ Παρθένος
γεννᾶ «ἐν σαρκί» τον πρό τῶν αἰώνων γεννηθέντα ἀχρόνως ἐκ Πατρός καί ἡ
μήτρα τῆς Παρθένου δέν φθείρεται!…
Ὤ
θαῦμα πάντων θαυμάτων ὑπέρτερον! Πῶς ἡ Παρθένος συνέλαβεν «ἐν γαστρί» καί ἐγέννησεν
«ἐν σαρκί» τόν ἐνυπόστατο Λόγο τοῦ Πατρός, τήν ἐνυπόστατη ἀλήθεια καί
ζωή καί ἔγινε ἡ οὐράνιος «παστάς τοῦ Λόγου», πού μέσα της ἐτελεσιουργήθη
καί ἱερουργήθη το μέγα Μυστήριο τῆς ὑποστακτικῆς ἑνώσεως θείας
καί ἀνθρωπίνης φύσεως;
Ο υπαρξιακός χαρακτήρ των Δογμάτων -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτ. Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών
Πολύς λόγος γίνεται
συχνά από θεολογικούς νόες, που στέκονται με σκεπτικισμό ή με έκδηλο αρνητισμό,
μπροστά στις έννοιες «παράδοση» και «παρελθόν» της Εκκλησίας, για την ανάγκη
μιας αναδείξεως ή προβολής του υπαρξιακού χαρακτήρος των δογμάτων της Εκκλησίας
σε κάθε συγκεκριμένη «μεταγενέστερη» από μια «παλαιότερη» εποχή. «Τα δόγματα
στην ορθόδοξη Εκκλησία είναι ζωή και συνεπώς πρέπει να έχουν άμεσες και
αποφασιστικές επιπτώσεις στην ύπαρξή μας, να είναι αποκάλυψη της Αληθείας,
δηλαδή φανέρωση καίριων και ακραίων, μεθοριακών καταστάσεων της ύπαρξης»(1).
Αλλά ποιος άραγε θα πρέπει να παρουσιάζει στον εκάστοτε «σύγχρονο» κόσμο την
αλήθεια, ότι τα δόγματα είναι ζωή και έχουν άμεσες και αποφασιστικές επιπτώσεις
στην ύπαρξή μας;
O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 30 Δεκεμβρίου 2018
Τη Λ΄ (30η) Δεκεμβρίου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΑΝΥΣΙΑΣ της εν Θεσσαλονίκη.
Τη Λ΄ (30η) Δεκεμβρίου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΑΝΥΣΙΑΣ της εν Θεσσαλονίκη.
Ανυσία η Αγία του Χριστού Οσιομάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους Μαξιμιανού
του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 286 – 305 καταγομένη εκ Θεσσαλονίκης, θυγάτηρ
γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων, μετά τον θάνατον των οποίων έζη η Αγία κατ’
ιδίαν ησυχάζουσα και ευαρεστούσα τον Θεόν δια της πληρώσεως των θείων εντολών.
Τη ΚΘ’ (29η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΑΔΔΑΙΟΥ του Ομολογητού.
Θαδδαίος ο εν Αγίοις Πατήρ
ημών πρότερον μεν ήτο δούλος του Οσίου Πατρός ημών Θεοδώρου, του λαβόντος δια
βασιλικής εξουσίας το Μοναστήριον του Στουδίου και ποιήσαντος αυτό Κοινόβιον,
ύστερον δε ηλευθερώθη από της δουλείας και κουρεύσας τας τρίχας της κεφαλής εν
τη Μονή του Στουδίου, έγινε Μοναχός. Έκτοτε, μεταχειριζόμενος πολιτείαν
θεάρεστον, ηγαπήθη παρ΄ όλων, εσχόλαζεν εις νηστείας και αγρυπνίας πολλάς, ήτο
εγκρατής εις τας ομιλίας, είχε προσοχήν εις τους θείους λόγους, μετεχειρίζετο
χαμευνίαν, υπακοήν υπερβάλλουσαν και ακτημοσύνην μεγάλην, διότι ουδέν έτερον ο
τρισμακάριος εκέκτητο ειμή μόνον εκείνα τα ενδύματα τα οποία εφόρει.
Δέξαι τὴν παναθλίαν μου ψυχὴν
Κυρία μου, καὶ πρὸς τὸν Θεόν μου ἀκοίμητος προστασία καὶ ἀκαταίσχυντος. Ἴδε τὴν πίστιν μου, καὶ τὸν πόθον τὸν ἔνθεόν μου, καὶ ὡς ἔχουσα τὸ συμπαθὲς καὶ τὸ δύνασθαι, οἷα δὴ Θεοῦ Μήτηρ, τοῦ μόνου ἀγαθοῦ καὶ ἐλεήμονος, δέξαι τὴν παναθλίαν μου ψυχὴν καὶ ἀξίωσον αὐτήν, διὰ τῆς σῆς μεσιτείας καὶ ἀντιλήψεως, τῆς δεξιᾶς μερίδος τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ καὶ τῆς καταπαύσεως τῶν ἐκλεκτῶν καὶ ἁγίων αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἔχω πλήν σου βοηθόν, οὐδὲ ἀντίληψιν. Εἰς σὲ ἐλπίζων, μὴ ἀστοχήσω. Εἰς σὲ καυχῶμαι· μὴ διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας καὶ ἀνομίας ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ τοῦ ἀναξίου δούλου σου· ἔχεις γὰρ τὸ θέλειν καὶ δύνασθαι, ὡς τὸν ἕνα τῆς Τριάδος ἀρρήτως γεννήσασα.
Ἀγίου
Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Του Αγίου Ἐφραὶμ του Σύρου:
«Ἡ καμήλα γονατίζει τὸ βράδυ
γιὰ νὰ τὴν ξεφορτώσουν. Καὶ ξαναγονατίζει πάλι τὸ πρωΐ γιὰ νὰ δεχθῆ πάλι τὸ
φορτίο στὴν πλάτη της. Ἔτσι κι ἐμεῖς πρέπει νὰ γονατίζουμε πρωΐ καὶ βράδυ σὲ
προσευχὴ μπροστὰ στὸν Θεό. Πότε γιὰ νὰ ξαλαφρώσουμε ἀπὸ τὸ φορτίον μας τῶν ἀναγκῶν, τῶν πόνων καὶ τῶν
θλίψεων καὶ πότε γιὰ νὰ πάρουμε δυνάμεις γιὰ τὸ νέο φορτίο, ποὺ μᾶς περιμένει».
Το Σκοπιανό θα κρίνει τις εκλογές
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. μετά βεβαιότητας θα τιμωρηθούν, αλλά τα οφέλη δεν θα τα αποκομίσει η Ν.Δ.
Από τον Δημήτρη Ριζούλη
Όσοι είχαν ακόμα ψευδαισθήσεις ότι οι Σκοπιανοί θα αλλάξουν μυαλά προσγειώθηκαν απότομα στην πραγματικότητα. Οι νέες δηλώσεις Ζάεφ, χριστουγεννιάτικα, περί μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας, επιβεβαίωσαν ότι τα δύσκολα στο μεγάλο εθνικό θέμα είναι μπροστά μας. Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας με τη Συμφωνία των Πρεσπών και ανοίξαμε την κερκόπορτα. Ακόμα κι αν δεν ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή το deal, το κακό θα έχει γίνει και θα μας κυνηγά για πάντα. Αυτό είναι το σοβαρότερο λάθος του ΣΥΡΙΖΑ, που σε βάθος χρόνου θα πιστοποιηθεί ως εθνικό έγκλημα.
Από τον Δημήτρη Ριζούλη
Όσοι είχαν ακόμα ψευδαισθήσεις ότι οι Σκοπιανοί θα αλλάξουν μυαλά προσγειώθηκαν απότομα στην πραγματικότητα. Οι νέες δηλώσεις Ζάεφ, χριστουγεννιάτικα, περί μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας, επιβεβαίωσαν ότι τα δύσκολα στο μεγάλο εθνικό θέμα είναι μπροστά μας. Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας με τη Συμφωνία των Πρεσπών και ανοίξαμε την κερκόπορτα. Ακόμα κι αν δεν ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή το deal, το κακό θα έχει γίνει και θα μας κυνηγά για πάντα. Αυτό είναι το σοβαρότερο λάθος του ΣΥΡΙΖΑ, που σε βάθος χρόνου θα πιστοποιηθεί ως εθνικό έγκλημα.
Τη ΚΘ’ (29η) Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ, Ηγούμενος της Μονής των Ακοιμήτων, εν ειρήνη τελειούται.
Μάρκελλος ο θείος και θαυμάσιος Πατήρ ημών ήκμασε κατά το δεύτερον ήμυσι
του Ε΄ μετά Χριστόν αιώνος. Πατρίς του ήτο η Απάμεια της Συρίας, η παρά τον
Ορόντην, εις την οποίαν εγεννήθη από γονείς πλουσίους και ευγενείς, έμεινε δε
ορφανός από πατέρα εκ νεαράς ηλικίας. Όμως δεν έκλινεν εις ατόπους ηδονάς, ούτε
εξώδευε τον πατρικόν πλούτον εις σαρκικάς επιθυμίας, καθώς έχουν οι νέοι συνήθειαν.
Αλλά πρώτον μεν απήλθεν εις Αντιόχειαν να μάθη γράμματα και επιτυχών εμπείρου
και μαθηματικού διδασκάλου, έμαθεν εις ολίγον καιρόν την έξω παιδείαν όχι δια
να έχη εις αυτήν το τέλος του, αλλά δια ν’ απολαύση δι’ αυτής την του Θεού
σοφίαν την ψυχωφελή και σωτήριον.
ΕΤΟΣ ΕΙΡΗΝΙΚΟΝ --- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
᾿Από τίς
εὐχές, πού ἀφειδώλευτα ἀκούγονται τίς μέρες τίς γιορτινές, ξεχωρίζω αὐτήν, πού
ποθεῖ καί εὔχεται νά ᾿ναι τό νέο ἔτος εἰρηνικό. Δικαιολογοῦν, νομίζω, τήν ἐπιλογή
ὄχι μόνον οἱ πρόσφατες συγκυρίες καί τά ἐπεισόδια, πού ἀναστάτωσαν καί πάλι τήν
πρωτεύουσα, τήν συμπρωτεύουσα καί ἄλλες πόλεις τῆς Πατρίδας μας, ἀλλά καί ὁ ἴδιος ὁ πόθος, πού ἀπό παλιά φωλιάζει στοῦ καθενός τήν καρδιά· νά ζοῦμε εἰρηνικά. Εἶναι ὁ πόθος, πού ὤθησε τούς Ρωμαίους νά ἀλλάξουν τήν παράδοσή τους καί νά μή λογαριάζουν ὡς πρῶτο μήνα τοῦ ἔτους τόν Μάρτιο, πού τούς θύμιζε τόν θεό τοῦ πολέμου Mars, ἀλλά τόν ᾿Ιανουάριο.
Η ΧΑΡΙΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ -- Αθωνικά άνθη
«Πόσαι μοι πανηγύρεις καθ΄ έκαστον των του Χριστού
μυστηρίων»! Ούτως αναφωνεί εξιστάμενος δια την άφατον κένωσιν του Θείου Λόγου,
Γρηγόριος ο Θεολόγος. «Πόσαι μοι πανηγύρεις»! Πόσαι φάσεις του απολυτρωτικού
έργου του Κυρίου Ιησού, αρχόμεναι από της σεπτής Γεννήσεώς του και περατούμεναι
εις την ένδοξον Ανάληψίν του! Και συνεχίζει, συνεχόμενος από τας θεολογικάς του
θεωρίας, ο θείος Πατήρ της Εκκλησίας: «Ων απάντων κεφάλαιον εν, η εμή τελείωσις
και ανάπλασις και η προς τον πρώτον Αδάμ επάνοδος». Ιδού ολόκληρον το
περιεχόμενον της θείας Επιφανείας. «Η εμή τελείωσις και ανάπλασις».
Τη ΚΘ’ (29η) Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων ΝΗΠΙΩΝ των υπό Ηρώδου αναιρεθέντων, χιλιάδων όντων δεκατεσσάρων.
Τα Άγια ταύτα Νήπια εθανατώθηκαν υπό του Ηρώδου, ότε ούτος διεπίστωσεν
ότι τον ενέπαιξαν οι Μάγοι, εις τους οποίους παρήγγειλε να επιστρέψωσι και να
του αναγγείλωσι τα περί του γεννηθέντος Βασιλέως, τον οποίον εμήνυεν εις αυτούς
ο Αστήρ, τον οποίον ηκολούθουν, ίνα και αυτός υπάγη να τον προσκυνήση. Επειδή
λοιπόν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν εις τον Ηρώδην, καθώς προσέταξεν αυτούς ο
Άγγελος, αλλά δι’ άλλης οδού επανήλθον εις την χώραν των, τότε βλέπων ο Ηρώδης
ότι ενεπαίχθη υπό των Μάγων, ωργίσθη και επικράνθη πολύ.
Ἀνάγκη ἐπιστροφῆς εἰς τὸν Θεόν -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Οι περισσότεροι σύγχρονοι
ἄνθρωποι ἔχουν κάνει ἐπανάσταση ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Ἀρνοῦνται τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου
καί ἀκολουθοῦν πιστά τά ὅσα τούς ὑπαγορεύει ὁ διάβολος. Καυχῶνται γιά τήν ἀπελευθέρωσή
τους ἀπό τήν ἠθική καί ἱκανοποιοῦν τά ἁµαρτωλά τους πάθη. Εἶναι φιλήδονοι,
φιλόδοξοι καί φιλάργυροι. Ἀδικοῦν, ἁρπάζουν καί βιαιοπραγοῦν. Μέ τόν τρόπο αὐτό
νοµίζουν ὅτι θά διαµορφώσουν τήν ἰδανική κοινωνία! Ξεχνοῦν ὡστόσο ὅτι ὁ Θεός µέ
ποικίλους τρόπους παρεµβαίνει καί ἀνακόπτει τήν καταστροφική πορεία τους. Ἰδιαίτερα
ὅταν ξεπερνοῦν ἀναιδῶς τά ὅρια ἀνοχῆς του. Τό ἀποτέλεσµα εἶναι ἡ ἐπώδυνη
δυστυχία. Ὅµως αὐτό δέν τό συνειδητοποιοῦν. Ἐξηγοῦν τίς παρεµβάσεις τοῦ Θεοῦ µέ
τή δική τους κοντόφθαλµη σκέψη, ἡ ὁποία εἶναι παράλογη.
π. Γεώργιος Μεταλληνός -- Η αλήθεια για τα Χριστούγεννα και η μυθοποίηση των Χριστουγέννων
Με την ενανθρώπηση και τη γέννησή Του ο
Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός πραγματοποιεί το σκοπό της πλάσεως του ανθρώπου, την
εμφάνιση του Θεανθρώπου στην Ιστορία. Την ένωση του κτιστού πλάσματος με τον
Άκτιστο Πλάστη. Ο σκοπός της ενανθρωπήσεως είναι η θέωση του ανθρώπου.
«Άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται» (τροπάριο
Χριστουγέννων). «Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (Μ. Αθανάσιος).
«Άνθρωπος γαρ εγένετο ο Θεός και Θεός ο άνθρωπος» (Ι. Χρυσόστομος). Στη λογική
ενός ηθικιστού ο όρος «θεοποιηθώμεν», που χρησιμοποιούν Πατέρες, όπως ο Μ.
Αθανάσιος, είναι σκάνδαλο. Γι’ αυτό μιλούν για «ηθική θέωση».
Τη ΚΗ΄ (28η) Δεκεμβρίου, ο Όσιος ΣΙΜΩΝ ο Μυροβλύτης, ο κτίτωρ της εν τω Άθω Ιεράς Μονής Σιμωνοπέτρας, εν ειρήνη τελειούται.
Σίμων ο Όσιος Πατήρ ημών πατρίδα ή γονείς ή αδελφούς επί γης ποίους είχε
δεν γνωρίζομεν. Εις ουρανούς δε πάντως πατρίδα μεν έχει την πόλιν του Θεού, την
χώραν των Αγγέλων, την άνω Ιερουσαλήμ, Πατέρα τον Θεόν, μητέρα δε την Αγίαν
Εκκλησίαν, πρότερον μεν την Αγωνιζομένην (την επί γης), εις ην και ανεγεννήθη,
νυν δε την εν ουρανώ Θριαμβεύουσαν, την υπό του Αποστόλου καλουμένην «των
Πρωτοτόκων» (Εβρ. ιβ: 23), της οποίας υιός γενόμενος έχει επομένως και αδελφούς
όλους τους Αγγέλους και Μάρτυρας και Οσίους.
Το Μαυροβούνιο ζητά αυτοκέφαλη εκκλησία
Την «αυτόκεφαλη Ουκρανική Εκκλησία» ζήλεψε και ο πρόεδρος
του Μαυροβουνίου. Δυστυχώς οι ενέργειες του Φαναρίου άνοιξαν τους ασκούς του
Αιόλου.
Η
Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία υπονομεύει την ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου. Για το
λόγο αυτό, πρέπει να προσανατολιστούμε σε μια αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία του
Μαυροβουνίου.
Αυτό
δήλωσε ο πρόεδρος του Μαυροβουνίου, Μίλο Τζουκάνοβιτς σε συνέντευξή του στην RTCG- κρατική τηλεόραση της Ποντγκόριτσα.
ΠΟΤΕ ΗΛΘΕ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΔΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΗ Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ; -- Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης
Στό
ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων ἀπό τήν «Πρός
Γαλάτας» ἐπιστολή τοῦ ᾿Αποστόλου Παύλου ἐπισημαίνεται ὅτι, ὅταν
ἦλθε ὁ κατάλληλος καιρός, ὅταν συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, ἔστειλε ὁ Θεός στή γῆ τόν
Υἱόν Του, πού γεννήθηκε ἀπό γυναῖκα, τήν ῾Υπεραγία Θεοτόκο, καί ἔζησε μέσα στίς
διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, γιά νά ἐξαγοράσει ὅσους βρίσκονταν ὑπό τήν δουλεία
τοῦ Νόμου καί γιά νά πάρουμε τήν θεία υἱοθεσία: «῞Οτε δέ ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός τόν Υἱόν αὐτοῦ,
γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπό νόμον, ἵνα τούς ὑπό νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τήν
υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν»1.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2018
Τη ΚΗ΄ (28η) Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων ΔΙΣΜΥΡΙΩΝ, ήτοι είκοσι χιλιάδων, ΜΑΡΤΥΡΩΝ, των εν Νικομηδεία καέντων.
Τη ΚΗ΄ (28η) Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων ΔΙΣΜΥΡΙΩΝ, ήτοι είκοσι χιλιάδων, ΜΑΡΤΥΡΩΝ, των εν Νικομηδεία καέντων.
Δισμύριοι όντες τον αριθμόν οι Άγιοι ούτοι Μάρτυρες έλαβον τον στέφανον
του Μαρτυρίου κατά το δεύτερον έτος της βασιλείας του ασεβούς Μαξιμιανού, του
βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄- τε΄ (286- 305). Τότε επιστρέφων ούτος νικητής
από τον κατά των Αιθιόπων πόλεμον, ηθέλησε να θυσιάση εις τα είδωλα δια την
νίκην αυτήν· επέμφθησαν λοιπόν από αυτόν γράμματα πανταχού παρακινητικά δια να
έλθωσιν όλοι εις την Νικομήδειαν και να προσκυνήσωσι τους θεούς του.
Φώτης Κόντογλου - Οἱ τρεῖς μάγοι
Πῶς τοὺς
ἐπροφήτευσε ὁ μάντης Βαλαὰμ 1300 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴ Γέννηση
Κατὰ τὴν ἁγία Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἑνωθήκανε τὰ οὐράνια μὲ τὰ
ἐπίγεια. Ὁ οὐρανὸς ἔδωσε τὸν Ἀστέρα καὶ τοὺς Ἀγγέλους ποὺ δοξολογούσανε
ψέλνοντας, καὶ ἡ γῆ ἔδωσε τὴν Παναγία, τὸν Ἰωσήφ, τοὺς τσομπάνηδες καὶ τοὺς
μάγους. Αὐτοὶ οἱ μάγοι εἶναι μυστήριο πὼς βρεθήκανε σὲ κεῖνο τὸ ἔρημο μέρος,
ξεκινημένοι ἀπὸ τὴ μακρινὴ Χαλδαία. «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς
Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρώδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο
εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ
αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ.»
59ο Παιδαγωγικὸ Συνέδριο Μεγάλου Βασιλείου μὲ θέμα: «Ἀνθρώπινα Δικαιώματα - Καπήλευση και Διασφάλιση»
Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2018
Ὁ Τομέας Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου «Ὁ Μέγας Βασίλειος» σᾶς προσκαλεῖ
νὰ τιμήσετε μὲ τὴν παρουσία σας τὸ 59ο Παιδαγωγικὸ Συνέδριο μὲ θέμα
«Ἀνθρώπινα Δικαιώματα - Καπήλευση και Διασφάλιση»
τὸ ὁποῖο θὰ πραγματοποιηθεῖ:
στήν Ἀθήνα τὴν Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2018,
στὸ Ἀμφιθέατρο τοῦ Πολεμικοῦ Μουσείου Ἀθηνῶν,
ὁδὸς Βασ. Σοφίας καὶ Ριζάρη 2
στή Θεσσαλονίκη τήν Παρασκευή, 4 Ἰανουαρίου 2018,
στὰ Συνεδριακό Κέντρο «Διακονια» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης,
ὁδός Ν. Πλαστήρα 65, Πυλαία, Θεσσαλονίκη, τήλ. 2310 278080
Στον Α´ Ἀσκητικὸν Λόγον του ὁ ΜέγαςΒασίλειος λέγει τὰ ἑξῆς:
«Νὰ μὴ εἶσαι περίεργος, οὔτε νὰ θέλης νὰ
βλέπης τὰ πάντα, γιὰ νὰ μὴ εἰσχωρήση στὴν διάνοιά σου τὸ ἐπικίνδυνον δηλητήριον
τῶν παθῶν. Βλέπε ὅσα εἶναι
χρήσιμα, ἄκουε ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα, λέγε ὅσα εἶναι χρήσιμα καὶ νὰ ἀποκρίνεσαι ὅσα ὠφελοῦν».
Τη ΚΖ’ (27η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ και των συν αυτώ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ Μαρτύρων.
Μαυρίκιος ο ένδοξος Ιερομάρτυς του Χριστού και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες
Άγιοι Εβδομήκοντα Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού του
βασιλεύσαντος κατά τα έτη (296-305), καταγόμενοι μεν από την πόλιν Απάμειαν,
ήτις κείται εις την Προποντίδα, στρατιώται δε υπάρχοντες βασιλικοί κατά το επάγγελμα.
Όταν λοιπόν διήλθε δια της πόλεως εκείνης ο βασιλεύς διεβλήθησαν εις αυτόν οι
Άγιοι ούτοι ως Χριστιανοί· όθεν συλληφθέντες ωδηγήθησαν εις αυτόν και επειδή
ωμολόγησαν παρρησία ότι είναι Χριστιανοί, τους αφήρεσαν τας στρατιωτικάς ζώνας,
τας οποίας εφόρουν και τους έκλεισαν εις την φυλακήν.
Ἀλήθεια καὶ ἐλευθερία -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Είναι πολύ εὔκολο νά
χάσεις τήν ἐλευθερία ἀπό δική σου ὑπαιτιότητα. Νά γίνεις δοῦλος, χωρίς νά τό
καταλάβεις. Νά ἀκολουθήσεις τό δρόµο πού ἀκολουθοῦν οἱ πολλοί, ἐνῶ πρέπει νά εἶσαι
ἐλεύθερος, µακριά ἀπό τή νοοτροπία τοῦ ὀπαδοῦ καί τοῦ ἀπερίσκεπτου χειροκροτητῆ.
Ἡ βασική αἰτία σέ αὐτή τήν αἰχµαλωσία εἶναι ἡ ἔλλειψη τῆς ἀλήθειας.Ὅταν δέν γνωρίζεις
πρόσωπα καί πράγµατα, ὅταν εἶσαι ἄνθρωπος τοῦ λαοῦ -πού κάθε τόσο ταλαιπωρεῖται
ἀπό τούς δηµαγωγούς καί ἀναξίους πολιτικούς- ἡ ἐλευθερία στή σκέψη, τήν ἐπιλογή
καί τή δράση στή ζωή χάνεται καί γίνεσαι τυφλό ὄργανο ἀλλά καί θῦµα πού σέ ἐκµεταλλεύονται
οἱ ἄλλοι.
Τη ΚΖ’ (27η) Δεκεμβρίου, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως εν ειρήνη τελειούται.
Θεόδωρος
ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ούτος ήτο γέννημα και θρέμμα της Κωνσταντινουπόλεως,
ζήσας κατά τους χρόνους του βασιλέως Κωνσταντίνου Δ΄ του Πωγωνάτου, του
βασιλεύσαντος κατά τα έτη χξη΄ - χπε΄(668- 685), δια δε την πολλήν αυτού
ευλάβειαν και αρετήν εχειροτονήθη Πρεσβύτερος της αγιωτάτης Μεγάλης Εκκλησίας,
γενόμενος έπειτα σύγκελλος και σκευοφύλαξ.
«Τῶν Προφητῶν ἐπληροῦτο τὸ κήρυγµα» (Δοξαστικὸ Στιχηρῶν Κανόνος Ἀποδείπνου 26ης Δεκεµβρίου)
Τὸ πρῶτο χαρµόσυνο διαλάληµα τῆς ἑορτῆς τῶν
Χριστουγέννων ἀκούγεται µὲ τὴν ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῆς παραµονῆς. Ἡ ἀκολουθία
αὐτὴ διασώζει µία ἀρχαία τάξη τῆς Ἐκκλησίας µας, κατὰ τὴν ὁποία κέντρο τῆς προσευχῆς
καθίστανται τρία ἀναγνώσµατα γιὰ κάθε Ὥρα, ἕνα ἀπὸ τοὺς Προφῆτες, ἕνα ἀπὸ τὶς Ἐπιστολὲς
τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια. Τὰ ἀναγνώσµατα ἀπὸ τοὺς Προφῆτες
θὰ ἐπαναληφθοῦν κατὰ τὸν Μεγάλο Πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῶν Χριστουγέννων, µαζὶ µὲ ἄλλα
τόσα. Φαίνεται λοιπὸν ὅτι ὄχι µόνο ἡ ἀνάγνωση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πλεονάζει, καθὼς στὶς Ὧρες
περιλαµβάνεται ὡς γνωστὸν καὶ πλῆθος Ψαλµῶν, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἡ Ἐκκλησία µας δίνει
µεγάλη βαρύτητα στὰ κείµενα τῶν Προφητῶν καὶ ἐπιθυµεῖ νὰ τὰ ἀκούσουµε προσεχτικὰ
καὶ νὰ τὰ ξανακούσουµε µέχρι νὰ τὰ ἐννοήσουµε. Γιατί ἡ Ἐκκλησία µας προσδίδει
τόση σπουδαιότητα στὰ ἀποσπάσµατα τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐνῶ ὁ Κύριος ἡµῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι
τὸ κεντρικὸ πρόσωπο τῆς Καινῆς Διαθήκης;
Τὴν ἀπάντηση µᾶς τὴν παρέχουν τὰ ἴδια τὰ τροπάρια τῆς ἀκολουθίας τῶν Μεγάλων Ὡρῶν.
Τη ΚΖ’ (27η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Γραπτού, αδελφού Θεοφάνους του Ποιητού και Γραπτού.
Θεόδωρος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο Γραπτός, ομού με τον αδελφόν του Θεοφάνη (τον εορταζόμενον ιδίως κατά την ενδεκάτην Οκτωβρίου), ήσαν κατά τους χρόνους Θεοφίλου του εικονομάχου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ωκθ΄ - ωμβ΄(829 – 842), ότε μεγάλως ηγωνίσθησαν αμφότεροι δια την τιμήν και προσκύνησιν των αγίων Εικόνων· όθεν εδάρησαν ασπλάγχνως και κατά προσταγήν του Θεοφίλου εγράφησαν εις το μέτωπόν των με σίδηρον πεπυρωμένον οι ιαμβικοί στίχοι ούτοι:
Η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά», ο Χριστός, οι πρόσφυγες και οι φασίστες!
Ιστορικά το θρησκευτικό λαϊκό αίσθημα – καθώς ενσωματώνεται με τη πάροδο των χρόνων με βασικές αξίες των λαϊκών στρωμάτων – χρησιμοποιούνταν ως προπαγανδιστικό εργαλείο από τις εκάστοτε ελίτ, για να περνούν τα αντιλαϊκά τους μηνύματα που εξυπηρετούσαν κάθε φορά τα συμφέροντα των καταπιεστών, ιδιαίτερα όταν η θρησκεία έστρεφε τους πιστούς στην ενασχόληση μόνο με τη βασιλεία των ουρανών.
Στη σημερινή εποχή της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση,
όπου οι δίαυλοι πληροφόρησης ελέγχονται – και δημιουργούνται – σχεδόν καθολικά από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και τις κατά τόπους ελίτ, η διασπορά της ελεγχόμενης πληροφόρησης και η διαστρέβλωση της ιστορίας και της πραγματικότητας παίρνει τη μορφή «χιονοστιβάδας».
Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή αφού πλέον στον συστημικό προπαγανδιστικό μηχανισμό δεν περιλαμβάνονται μόνο τα παραδοσιακά ΜΜΕ, αλλά και οι ελεγχόμενοι δίαυλοι του ίντερνετ που μπαίνουν σε κάθε σπίτι και η παγκοσμιοποιητική «αριστερά» που έχει κυρίαρχο ρόλο στη διασπορά της συστημικής προπαγάνδας.
Ο λόγος για το πρόσφατο – εν όψει Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς – συστημικό «τρολάρισμα» που ανέλαβε να το μεταδώσει καταρχήν ο σημερινός Πάπας Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο λέγοντας ότι ο Ιησούς και η οικογένειά του ήταν πρόσφυγες.
Στη σημερινή εποχή της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση,
όπου οι δίαυλοι πληροφόρησης ελέγχονται – και δημιουργούνται – σχεδόν καθολικά από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και τις κατά τόπους ελίτ, η διασπορά της ελεγχόμενης πληροφόρησης και η διαστρέβλωση της ιστορίας και της πραγματικότητας παίρνει τη μορφή «χιονοστιβάδας».
Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή αφού πλέον στον συστημικό προπαγανδιστικό μηχανισμό δεν περιλαμβάνονται μόνο τα παραδοσιακά ΜΜΕ, αλλά και οι ελεγχόμενοι δίαυλοι του ίντερνετ που μπαίνουν σε κάθε σπίτι και η παγκοσμιοποιητική «αριστερά» που έχει κυρίαρχο ρόλο στη διασπορά της συστημικής προπαγάνδας.
Ο λόγος για το πρόσφατο – εν όψει Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς – συστημικό «τρολάρισμα» που ανέλαβε να το μεταδώσει καταρχήν ο σημερινός Πάπας Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο λέγοντας ότι ο Ιησούς και η οικογένειά του ήταν πρόσφυγες.
Φώτης Κόντογλου - Χριστούγεννα στὴ σπηλιά
Χριστούγεννα παραμονές.
Χριστούγεννα καὶ χιονιᾶς πάντα πᾶνε μαζί. Μὰ ἐκείνη τὴ χρονιὰ οἱ καιροὶ ἤτανε
φουρτουνιασμένοι παρὰ φύση. Χιόνι δὲν ἔρριχνε. Μοναχὰ ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα ἤτανε
θυμωμένη, καὶ φυσούσανε σκληροὶ βοριάδες μὲ χιονόνερο καὶ μ᾿ ἀστραπές. Καμμιὰ
βδομάδα ὁ καιρὸς καλωσύνεψε καὶ φυσοῦσε μία τραμουντάνα ποὺ ἀρμενιζότανε. Μὰ
τὴν παραμονὴ τὰ κατσούφιασε. Τὴν παραμονὴ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὁ οὐρανὸς ἤτανε μαῦρος
σὰν μολύβι, κ᾿ ἔπιασε κ᾿ ἔρριχνε βελονιαστὸ χιονόνερο.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 27 Δεκεμβρίου 2018
Τη ΚΖ’ (27η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου
Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου ΣΤΕΦΑΝΟΥ.
Στέφανος ο
μακάριος Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος ήτο Ιουδαίος το γένος, μαθητής ως λέγουσί
τινες Γαμαλιήλ του νομοδιδασκάλου, και πρώτος των επτά Διακόνων τους οποίους
κατέστησαν οι Απόστολοι εν Ιεροσολύμοις εις την των πτωχών επιμέλειαν και την
εις αυτούς διανομήν των ελεημοσυνών, πλήρης πίστεως και Πνεύματος Αγίου και
ποιών σημεία και τέρατα εν τω λαώ (Πραξ. στ: 8).
Τη αυτή ημέρα 26η Δεκεμβρίου, ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ,
μνήμην επιτελούμεν των Αγίων και Δικαίων ΙΩΣΗΦ του Μνήστορος, ΙΑΚΩΒΟΥ
του Αδελφοθέου, και ΔΑΒΙΔ του Προφήτου και Βασιλέως.
Ιωσήφ
ο Δίκαιος και Μνήστωρ της Θεοτόκου ήτο υιός του Ιακώβ (Ματθ. α: 16), γαμβρός δε
και επομένως υιός πάλιν (Λουκ. γ: 23) του Ηλεί (όστις και Ελιακείμ και Ιωακείμ
καλείται και είναι ο της Παρθένου Μαρίας πατήρ). Ούτος κατήγετο εκ της φυλής
του Ιούδα και εκ της οικογενείας του Δαβίδ, κατώκει δε εις την Ναζαρέτ. Ήτο δε
ο μακάριος Ιωσήφ τέκτων την τέχνην και γέρων την ηλικίαν, ότε κατ΄ ευδοκίαν
Θεού εμνηστεύθη την Παρθένον Μαρίαν, ίνα υπηρετήση αυτήν εις το μέγα μυστήριον
της ενσάρκου αυτού οικονομίας. Ετελεύτησε δε, κατά την παράδοσιν των Πατέρων,
μετά το 12ον έτος από της του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Γεννήσεως.
Επιστολή ελλήνων ιστορικών κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών
Η επιστολή απευθύνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την υπογράφουν καθηγητές, μεταδιδακτορικοί ερευνητές και μεταπτυχιακοί φοιτητές
Την έντονη αντίθεσή τους στην Συμφωνία των Πρεσπών εκφράζουν μέσω επιστολής τους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας καθηγητές, μεταδιδακτορικοί ερευνητές και μεταπτυχιακοί φοιτητές.
Όπως τονίζουν «οι όροι «Μακεδονία», «Μακεδών» και «Μακεδονικός» αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του ελληνικού πολιτισμού και η χρήση τους είναι αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα των Ελλήνων.
Οποιαδήποτε ονομασία επιλεγεί ως λύση για το πρόβλημα προσδιορισμού της γείτονος χώρας, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγό του, αναφέρουν, μεταξύ άλλων, και καλούν τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τα μέλη της Βουλής να ακυρώσουν άμεσα την προσυμφωνία
Ολόκληρη η επιστολή
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Τη αυτή ημέρα 26η Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Νέου Ιερομάρτυρος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΥ του Ρώσου, αθλήσαντος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το αψμγ΄(1743) έτος.
Κωνστάντιος ο τρισμακάριος
Ιερομάρτυς ήτο από το Χριστιανικώτατον βασίλειον των Ρώσων, είχε δε έλθει εις
την Κωνσταντινούπολιν ως Ιερεύς του πρέσβεως της Ρωσίας, λόγω όμως του
γενομένου τότε Ρωσοτουρκικού πολέμου οι μεν άλλοι έφυγον, αυτός δε έμεινεν εις
τα μέρη της Τουρκίας και ελθών εις το Άγιον Όρος, επήγε και έμεινεν ολίγον
καιρόν εις την Μεγίστην Λαύραν, από εκεί δε απήλθεν εις τα Ιεροσόλυμα και εις
άλλους σεβασμίους τόπους και πάλιν επέστρεψεν εις το Άγιον Όρος, έμεινε δε και
πάλιν εις την Μεγίστην Λαύραν, αναμένων να ποιήσωσιν ειρήνην τα βασίλεια.
Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΝΗΡΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ. Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος μᾶς συμβουλεύει:
«Ὅταν συμβαίνη νὰ πληθύνωνται στὸν νοῦ μας οἱ
πονηροὶ λογισμοί, νὰ βάζουμε ἀνάμεσά τους τὴν ἐπίκληση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ
Χριστοῦ (τὴν νοερὰ προσευχή) καὶ ἀμέσως θὰ τοὺς δοῦμε νὰ διαλύωνται σὰν καπνὸς
στὸν ἀέρα, ὅπως μᾶς δίδαξε ἡ πεῖρα. Καὶ τότε, ἀφοῦ μένει μόνος του ὁ νοῦς,
χωρὶς τοὺς πονηροὺς λογισμούς, ἄς ἀρχίσουμε πάλι τὴν συνεχῆ προσοχὴ καὶ
ἐπίκληση (νήψη καὶ προσευχή), καὶ ὅσες φορὲς τὸ παθαίνουμε αὐτὸ ἀπὸ πειρασμό,
ἔτσι νὰ ἐνεργοῦμε».
Τη αυτή ημέρα 26η Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΕΥΑΡΕΣΤΟΣ εν ειρήνη τελειούται.
Ευάρεστος ο Όσιος Πατήρ
ημών ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Λέοντος Ε΄ του Αρμενίου του
Εικονομάχου, βασιλεύσαντος κατά τα έτη ωιγ-ωκ (813-820), καταγόμενος εκ της
επαρχίας Γαλατών, υιός περιφήμων γονέων. Αφ΄ ου δε ο ρηθείς Λέων εφονεύθη,
διεδέχθη την βασιλείαν Μιχαήλ Β΄ ο καλούμενος Τραυλός εν έτει ωκ΄ (820). Επειδή
δε και αυτός ήτο αισχρότατος και ομοιότροπος με τον προλαβόντα Λέοντα, έλαβε
την προσήκουσαν τιμωρίαν.
«Ἡ Βηθλεὲμ δοξάζεται...» -- Τοῦ Εὐαγγέλου Ἀποστόλου (πρ. Λυκειάρχου), θεολόγου, φιλολόγου
Μία ἀσήµαντη πολίχνη, ἡ
Βηθλεὲµ (εἰς τὰ Ἑβραϊκά: Μπὲθ Ἐλωχίµ = ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ) γίνεται σηµαντική,
διότι ἐκεῖ, σύµφωνα µὲ τὸν προφήτην Ἡσαΐαν γεννᾶται ὡς ἄνθρωπος, ὁ Θεάνθρωπος.
Γεννᾶται, εἰς µίαν ἀσήµαντον φάτνην καὶ τὸν ζεσταίνουν, µὲ τὰ χνῶτα τους, µερικὰ
οἰκόσιτα ζῷα. Τὸν τιµοῦν µὲ τὴν παρουσία τους οἱ τρεῖς Μάγοι (Βαλτάσαρ, Γασπάρ,
Μελχιόρ), ἤτοι τρεῖς σηµαντικοὶ ἀστρονόµοι - ἡγέτες τῆς Ἀνατολῆς. Τοὺς καθοδηγεῖ
τὸ ἄστρο τῆς Βηθλεέµ: ἀστρονοµικό φαινόµενο ἢ θεϊκὸ σηµάδι. Ἡ ὀρθὴ ἐπιστήµη
σεµνύνεται, ἐνώπιον τοῦ µεγαλείου τῆς ταπεινότητος, ἐνώπιον τῆς Σοφίας, ἡ ὁποία
Ἀγαπᾶ - ∆ηµιουργεῖ - Τελειοποιεῖ (Ὡς ἐµεγαλύνθη τὰ ἔργα σου Κύριε, πάντα ἐν
σοφίᾳ ἐποίησας...).
Τη αυτή ημέρα 26η Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ο εξ Ιουδαίων εν ειρήνη τελειούται.
Κωνσταντίνος ο Όσιος ήτο
από τα Σύναδα (πόλιν ένδοξον της μεγάλης Φρυγίας τετιμημένην με θρόνον
Μητροπολίτου και αριθμούσαν είκοσιν Επισκόπους), καταγόμενος από το γένος των
Ιουδαίων. Έτι δε πολύ νέος ων, ηκολούθει την μητέρα του και βλέπων Χριστιανόν
τινα, ο οποίος, όταν εχασμήθη, εσχημάτισεν εις το στόμα του τον τύπον του
Τιμίου Σταυρού, έκτοτε και αυτός έπραττε το ίδιον μιμούμενος τον Χριστιανόν·
όχι δε τούτο μόνον, αλλά και τα άλλα των Χριστιανών έργα και αυτός με θερμήν
πίστιν εμιμείτο.
Στον Κανόνα Α΄ της 7ης Οικουμενικής Συνόδου διαβάζουμε:
«Ημείς
τοιγαρούν πατρώοις νόμοις επόμενοι παρά του ενός Πνεύματος λαβόντες χάριν
ακαινοτομήτως και αμειώτως πάντα τα της Εκκλησίας εφυλάξαμεν, καθώς αι Άγιαι Οικουμενικαί
εξ Σύνοδοι παραδεδώκασι και όσα είασαν τιμάσθαι εν τη Καθολική Εκκλησία
αποδεχόμεθα δίχα πάσης αμφιβολίας».
Όσοι
Ορθόδοξοι ζητούν την εφαρμογή του 15ου κανόνας της
Α-Β Συνόδου, δεν είναι ούτε πλανεμένοι, ούτε εκτός Εκκλησίας, ούτε ανυπάκουοι.
«Τέκνα υπακοής
εσμέν και εγκαυχώμεθα εν προσώπω της Μητρός τη παραδόσει της Καθολικής
Εκκλησίας».
(Κανών
Α΄ της 7ης Οικουμενικής
Συνόδου)
Τη αυτή ημέρα 26η Δεκεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΕΥΘΥΜΙΟΥ Επισκόπου Σάρδεων του Ομολογητού, ή μάλλον ειπείν, του Ιερομάρτυρος.
Ευθύμιος
ο εν Αγίοις Πατήρ ημών έζη κατά τους χρόνους των ευσεβών και Ορθοδόξων βασιλέων
Κωνσταντίνου ΣΤ΄ (780-797) και Ειρήνης (797- 802) της μητρός αυτού, ήτο δε εκ
τινος χώρας Ούζαρα λεγομένης, και ευρισκομένης εις τα όρια της Λυκαονίας, υιός
Χριστιανών γονέων, οίτινες έχοντες κτήματα ίδια, αμπέλους, αγρούς, ζώα και άλλα
κινητά και ακίνητα πράγματα, έζων με αυτάρκειαν. Είχον δε και άλλα τέκνα, τα
οποία έβαλον εις διαφόρους τέχνας, τον δε Άγιον έδωκαν οι γονείς του εις την
μάθησιν των γραμμάτων, τα οποία έμαθε καλώς εις ολίγον διάστημα, ομοίως και
όλην την εκκλησιαστικήν τάξιν και Ακολουθίαν, διότι είχε νουν δεξιόν και
φυσικήν επιτηδειότητα εις το μανθάνειν.
Ο Κυθήρων Σεραφείμ με θάρρος καταδικάζει τις ενέργειες του Φαναρίου
Ο Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων στη
Χριστουγεννιάτικη Ποιμαντορική του εγκύκλιο καταδικάζει τις ενέργειες του
Φαναρίου, οι οποίες όπως αναφέρει δημιούργησε πρόβλημα με ανυπολόγιστες
συνέπειες στην Ορθοδοξία.
Ακολουθεί
το απόσπασμα :
Εορτάζομεν Χριστούγεννα -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Καθηγητού ΑΠΘ
Θαύμα εξαίσιο και
μυστήριο παράδοξο για τη ζωή μας, η ενανθρώπηση του Θεού. Κατάπληκτος ο άγιος
Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφωνεί: «Τι είπω και τι λαλήσω;… Εκούσια ο Θεός ντύνεται το δικό μου σώμα, για
να χωρέσω εγώ τον δικό του Λόγο και παίρνοντας τη δική μου σάρκα μού δίνει το
Πνεύμα του, για να με διασώσει» (Λόγος εις την γενέθλιον ημέραν του Σωτήρος, PG
56, 388). Aλλά τι είναι ο Θεός και πως γίνεται άνθρωπος; Πως χωρά
στην πεπερασμένη ανθρώπινη ύπαρξη ο Λόγος του Θεού;
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 26 Δεκεμβρίου 2018
Τη ΚΣΤ΄ (26η) Δεκεμβρίου,
η Σύναξις της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Λεχώ άμωμον ανδρός μη γνούσαν λέχος,
Λεχώ άμωμον ανδρός μη γνούσαν λέχος,
Δώροις
αμώμοις δεξιούμαι τοις λόγοις.
Μολπήν Αγνοτάτην λεχοί εικάδι έκτη αείδω.
Η εν Αιγύπτω φυγή της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Η της Υπεραγίας Θεοτόκου φυγή εις
Αίγυπτον εγένετο ότε ο Ηρώδης έδωκεν ορισμόν να θανατωθώσιν όλα τα νήπια όσα
ήσαν εις την Βηθλεέμ. Τότε Άγγελος Κυρίου εφάνη κατ΄ όναρ εις τον Ιωσήφ λέγων·
«Εγείρου, και παραλαβών το παιδίον και την Μητέρα του ύπαγε εις την Αίγυπτον»
(Ματθ. β: 13). Κατέφυγε δε εκεί η Υπεραγία Θεοτόκος ομού με το Βρέφος δια δύο
αίτια, αφ΄ ενός μεν, ίνα πληρωθή το ρηθέν δια του Προφήτου Ωσηέ λέγοντος· «Εξ
Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου» (Ωσ. ια΄: 1), αφ΄ ετέρου δε, ίνα φιμωθή παν στόμα
των αιρετικών.
Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!
"Ιδού καιρός ήγγικε της σωτηρίας ημών! Ευπρεπίζου σπήλαιον, η Παρθένος εγγίζει του τεκείν".
Με τον ύμνο αυτόν ο ιερός υμνωδός, μας εισάγει στην μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Ακούγοντας τα πανέμορφα αυτά λόγια έρχεται συνειρμικά στο νού μας μια παρόμοια υμνολογική φράση από την Μ. Τεσσαρακοστή:
"ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας".
Η σύνδεσή τους βαθύτατη, αφού κανένα νόημα δεν θα είχε ο ευπρεπισμός του υλικού σπηλαίου της Βηθλεέμ.
Το ζητούμενο είναι ο ευπρεπισμός του σπηλαίου της ψυχής μας. Και τούτο δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνον διά της μετανοίας.Eίθε αυτά τα Χριστούγεννα να είναι ένα νέο πνευματικό ξεκίνημα με περισσότερο ζήλο για αγώνα ώστε έτσι η Γέννηση του γλυκυτάτου Ιησού μας να επιτελείται διαρκώς εντός των σπηλαίων των καρδιών μας.
Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!
Με τον ύμνο αυτόν ο ιερός υμνωδός, μας εισάγει στην μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Ακούγοντας τα πανέμορφα αυτά λόγια έρχεται συνειρμικά στο νού μας μια παρόμοια υμνολογική φράση από την Μ. Τεσσαρακοστή:
"ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας".
Η σύνδεσή τους βαθύτατη, αφού κανένα νόημα δεν θα είχε ο ευπρεπισμός του υλικού σπηλαίου της Βηθλεέμ.
Το ζητούμενο είναι ο ευπρεπισμός του σπηλαίου της ψυχής μας. Και τούτο δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνον διά της μετανοίας.Eίθε αυτά τα Χριστούγεννα να είναι ένα νέο πνευματικό ξεκίνημα με περισσότερο ζήλο για αγώνα ώστε έτσι η Γέννηση του γλυκυτάτου Ιησού μας να επιτελείται διαρκώς εντός των σπηλαίων των καρδιών μας.
Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)