O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 21
Φεβρουαρίου 2018
Τη ΚΑ΄ (21η) του μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του εν
Αγίοις Πατρός ημών ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Αρχιεπισκόπου Αντιοχείας της Μεγάλης.
Ευστάθιος ο εν
Αγίοις Πατήρ ημών, ο Ομολογητής, ήτο κατά τους χρόνους του πρώτου εν τοις
βασιλεύσι των Χριστιανών Κωνσταντίνου του Μεγάλου, εν έτει τκδ΄ (324),
καταγόμενος εκ της Σίδης της εν Παμφυλία. Διδάσκαλος δε ων ο Άγιος ούτος
εξέπεμπε με τον λόγον της σοφίας του τας ακτίνας της Ορθοδοξίας εις όλην την
οικουμένην. Ούτος ήτο παρών και εις την εν Νικαία Αγίαν Α΄ Οικουμενικήν
Σύνοδον, την συγκροτηθείσαν εν έτει τκε΄ (325), κρατύνων με το δόγμα της
ευσεβείας την Ορθοδοξίαν, ελέγχων δε και ανατρέπων τους Αρειανούς, οι οποίοι
επί της μιάς φύσεως της Αγίας Τριάδος εισήγαγον τομήν και διαίρεσιν, οι
άφρονες, τον Υιόν του Θεού κτίσμα λέγοντες και χωρίζοντες αυτόν από της ουσίας
και τιμής και αξίας του ομοουσίου Πατρός.
Η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων
Όταν υποχωρείς, οι γείτονες γίνονται πιο πολεμοχαρείς
Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβα*
Όταν μία κυβέρνηση δείχνει έτοιμη να παραχωρήσει το όνομα, την Ιστορία και τον πολιτισμό της Μακεδονίας σε ένα μικρό, πολυεθνικό και εύθραυστο κράτος 2.200.000 κατοίκων, τότε είναι αναμενόμενο να αποθρασύνονται και να διεκδικούν ό,τι θέλουν οι ισχυρότεροι γείτονες. Βεβαίως, η τουρκική επιθετικότητα οφείλεται κυρίως στα εγγενή επεκτατικά στοιχεία της νεοοθωμανικής ιδεολογίας του Ερντογάν, μπορούμε όμως να την αναστείλουμε, αν ακολουθήσουμε μια πιο δυναμική στάση σε όλα τα εθνικά θέματα.
Απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα είναι ανάγκη να λάβουμε αποφασιστικά και πειστικά μέτρα, όπως:
Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβα*
Όταν μία κυβέρνηση δείχνει έτοιμη να παραχωρήσει το όνομα, την Ιστορία και τον πολιτισμό της Μακεδονίας σε ένα μικρό, πολυεθνικό και εύθραυστο κράτος 2.200.000 κατοίκων, τότε είναι αναμενόμενο να αποθρασύνονται και να διεκδικούν ό,τι θέλουν οι ισχυρότεροι γείτονες. Βεβαίως, η τουρκική επιθετικότητα οφείλεται κυρίως στα εγγενή επεκτατικά στοιχεία της νεοοθωμανικής ιδεολογίας του Ερντογάν, μπορούμε όμως να την αναστείλουμε, αν ακολουθήσουμε μια πιο δυναμική στάση σε όλα τα εθνικά θέματα.
Απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα είναι ανάγκη να λάβουμε αποφασιστικά και πειστικά μέτρα, όπως:
Τη Κ΄ (20η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΑΓΑΘΩΝΟΣ, Πάπα Ρώμης.
Αγάθων ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο
θαυματουργός, κατήγετο εκ της Ιταλίας, ήτο δε υιός γονέων ευσεβών τε και
ευλαβών, ζων εν έτει χν΄ (650), οι δε γονείς του εμόχθησαν και εδίδαξαν αυτόν
όλην την Αγίαν και θεόπνευστον Γραφήν, εκ της οποίας τόσον ωφελήθη και κατενύχθη
ο αοίδιμος, ώστε, αφ’ ου οι γονείς του απέθανον, εσύναξεν όλον τον πλούτον των
και τον διένειμεν αυθημερόν εις τους πτωχούς, μετά ταύτα δε μετέβη εις
Μοναστήριον και έγινε Μοναχός. Όθεν υπηρέτει εις τον Θεόν νυχθημερόν και υπέρ
του κόσμου προσηύχετο. Εις τόσην δε αρετήν έφθασεν, ώστε και Χάριν ιαμάτων παρά
του Κυρίου έλαβε και επειδή η αρετή δεν δύναται να κρυβή, δια τούτο έγινε και
Πάπας της Ρώμης (678-682). Καλώς λοιπόν διαλάμψας προς Κύριον εξεδήμησεν.
Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν - ΑΠΑΝΤΗΣΗ στον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά
ΑΘΕΤΗΣΗ ΟΡΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΥΠΟ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ.
Τρίτη, 20 Φεβρουαρίου 2018, https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2018/02/blog-post_70.html
Ἀγαπητέ καί Σεβαστέ μοι π.
Εὐθύμιε, εὐλογεῖτε.
Σᾶς εὐχαριστῶ πού ζητήσατε καί ἀπό τήν ταπεινότητά μου ἐξηγήσεις γιά τό θέμα τοῦ ἡμερολογίου. Ἄν καί δέν ἔχω ἀσχοληθῆ ποτέ ἐπισταμένως μέ τά διάφορα ἡμερολόγια, καθότι δέν εἶναι ἐκεῖ τό πρόβλημα, καί τέτοιου εἴδους προβλήματα πάντοτε οἰκονομοῦνται στήν Ἐκκλησίαν, ἐντούτοις σᾶς ἀπαντῶ, ἐλπίζων στήν φιλαλήθειάν σας καί στήν ἀγάπην σας.
Τη Κ΄ (20η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ.
Βησσαρίων ο Όσιος Πατήρ ημών εγεννήθη εις την Αίγυπτον, αφ’ ου δε
απεγαλακτίσθη και έμαθε τα ιερά γράμματα, φως άγιον έλαμψεν εν τη καρδία του·
όθεν, επειδή εκ νεαράς ηλικίας ηγάπησεν πολύ τον Θεόν, δεν εμόλυνε παντελώς δι’
ουδενός αμαρτήματοα το δοθέν εις αυτόν, νηπιόθεν, άγιον Βάπτισμα, αλλ’ αναβάς
επί ερήμου τόπου, εκεί, ως πετεινόν και ως άσαρκος ηγωνίζετο, διότι δεν είχε
φροντίδα οίκου, ούτε τόπους επεθύμησεν, ούτε κόρον τροφής, ούτε κτήσεις αγρών,
ούτε βίβλων περιφοράς. Επί τεσσαράκοντα δε έτη δεν εκοιμήθη πλαγιασμένος, αλλ’
ή καθήμενος ή ιστάμενος. Καταφρονήσας λοιπόν εξ ολοκλήρου το σώμα ως φθαρτόν,
υπέταξεν αυτό εις το κρείττον, ήτοι εις την ψυχήν και εύρε τον Θεόν βοηθόν, τον
οποίον επόθησε. Τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας εστάθη εις
προσευχήν εν μέσω ενός θάμνου, ως στύλος ακίνητος, τεταμένας μεν έχων τας
χείρας και τα όμματα εις τον ουρανόν, την δε ψυχήν ηνωμένην μετά του Θεού και
αχχώριστον.
Η νηστεία.
Ο
Χριστός μας, είναι ο Νέος Αδάμ. Έρχεται να επανορθώσει τη καταστροφή που
επέβαλε ο Αδάμ στη ζωή, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή ζωή. Και ο
Χριστός μας, αρχίζει με νηστεία: νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα, ύστερον
επείνασε (Ματθ.4,2). Η πείνα είναι η κατάσταση εκείνη κατά την οποία
αναγνωρίζουμε την εξάρτησή μας από κάτι άλλο.
Νηστεία για εμάς τους ορθοδόξους είναι η είσοδός μας και η συμμετοχή μας σε
κείνη την εμπειρία του Χριστού με τη οποία μας ελευθερώνει από την ολοκληρωτική
εξάρτηση από την τροφή, την ύλη και τον κόσμο. Ένα μέρος της τροφής μας έχει ήδη γίνει τροφή αθανασίας : το Σώμα και το Αίμα του ιδίου του Χριστού μας.
Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!
….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή
τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!
Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα
σήμερα και τόσοι πολλοί στην εποχή μας
ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως
τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός
αγίου;
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν
«σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά
περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30,
ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως
απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι
νέων προσώπων;
Μήπως
η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής,
αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα
υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;
Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια
μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;
Πάντως
ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.
***
... ή να συγκοινωνήσης με
τον Πατριάρχην Αντώνιον (όστις και αυτός ήτο εικονομάχος) και να μη προσκυνής
τας Εικόνας ή αυτήν την ώραν να εξορισθής απ’ εδώ.
Ο δε Άγιος απεκρίθη· «Την
Εικόνα του Χριστού μου δεν θέλω παύσει από του να προσκυνώ, καν και σεις εις
τούτο δεν αρέσκεσθε. Τον δε Αντώνιον, εάν έχω τον νουν μου σώον και υγιά, δεν
θέλω ονομάσει Πατριάρχην, αλλά μοιχόν. Λοιπόν εξόριζέ με, σφάζε με και ό,τι
άλλο κακόν θέλεις ποίησον κατ’ εμού» ..... (Συναξ. Ι:296)
***
Έτσι αναγνωρίζω τους Αγίους αγαπητέ "Ορθόδοξε" . Αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζω να ανεβάζω το κείμενο του Μητρ. Ηλείας. Κάνω λάθος;
Τη Κ΄ (20η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΣΑΔΩΚ, Επισκόπου,
και των συν αυτώ
τελειωθέντων Εκατόν Είκοσι Οκτώ ΜΑΡΤΥΡΩΝ.
Σαδώκ
ο ένδοξος Ιερομάρτυς και οι μετ’ αυτού αξιωθέντες των μαρτυρικών στεφάνων
Εκατόν Είκοσιν Οκτώ Άγιοι Μάρτυρες εμαρτύρησαν εις την Περσίαν κατά τους
χρόνους του βασιλέως Σαβωρίου εν έτει
τλ΄ (330) αποκεφαλισθέντες, διότι ωμολόγησαν την εις Χριστόν πίστιν.
Ιστορείται δε ότι ο Άγιος Σαδώκ, πριν ή συλληφθή και μαρτυρήση, είδε κατ’ όναρ
τον προ αυτού Ιερομάρτυρα Άγιον Συμεών, ο οποίος ίστατο εφ’ υψηλής κλίμακος και
παρεκίνει αυτόν να αναβή· εφανέρωνε δε με τούτο, ως φαίνεται, την δια του
Μαρτυρίου ανάβασιν τούτου.
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΕΠΙ Τῌ ΚΥΡΙΑΚῌ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2018
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ.
Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο πρός τόν εὐσεβῆ Κλῆρο καί
τόν φιλόχριστο λαό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, ἐπί τῇ Κυριακῇ τῆς Ὀρθοδοξίας
2018.
Ἐκ
τῆς Ἱ. Μητροπόλεως
________________________________________________________________________________
Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,
ΠΕΡΙ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. -- ΤΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ.
Επειδή το Θείον
είναι αυτοαγαθότης και καθ’ εαυτό έλεος και άβυσσος χρηστότητος, αλλά και αυτής
της αβύσσου χωρητικόν και επειδή είναι επάνω από κάθε όνομα και από κάθε νόημα
πράγματος που είναι στην γην, ο άνθρωπος σώζεται μόνον με την ένωσή του σ’
αυτό. Ενώνεται δε ο άνθρωπος με το Θείον, κατά το δυνατόν, με την κοινωνία που
πραγματοποιείται από τις όμοιες αρετές Θεού και ανθρώπου. Ενώνεται επίσης με
την προσευχή και την δέηση προς τον Θεόν. Αλλά οι μεν αρετές, με τις οποίες
κοινωνεί ο άνθρωπος με τον Θεόν, χάρις στην ομοιότητά τους με τις αρετές του
Θεού, καθιστούν τον ενάρετον άνθρωπον κατάλληλον για να υποδεχθή το Θείον, αλλά
οι αρετές δεν ενώνουν. Η δύναμη όμως της προσευχής ενεργεί με ιερό τρόπο και
πραγματοποιεί την ανάταση του ανθρώπου και την ένωσή του με το Θείον, επειδή η
προσευχή είναι σύνδεσμος των λογικών κτισμάτων με τον Θεόν, όταν βέβαια η
προσευχή, βοηθουμένη από την θερμή κατάνυξη που καίει τα πάθη, υψωθή επάνω από
τις ενέργειες των παθών και των διαφόρων λογισμών. Γιατί είναι αδύνατος η ένωση
του Θεού με τον εμπαθή νουν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)