᾿Ορθόδοξη Θεολογία καὶ Θρησκευτικὸς Συγκρητισμὸς -- τοῦ αείμνηστου ᾿Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν

α. ῾Η ᾿Ορθόδοξη Θεολογία
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ Διδασκαλία περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς ἀποτελεῖ προϊὸν τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ εἰς τὸν κόσμο πρῶτον διὰ τῆς λειτουργίας καὶ διαδόσεως, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ προφητικοῦ λόγου καὶ δεύτερον, τελικῶς, διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! ᾿Εξάλλου, οἱ βασικὲς καὶ οὐσιώδεις ἀρχὲς τῆς Πίστεως καὶ τῆς Διδασκαλίας αὐτῆς, καταγραφεῖσες ὑπὸ τῶν Μαθητῶν καὶ᾿Αποστόλων τοῦ Κυρίου, ἀποτέλεσαν τὸ γραπτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, τὸ περιεχόμενο δηλαδὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στὸ γραπτὸ αὐτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, οἱ Μαθητὲς συγγραφεῖς, ἀνέπτυξαν πᾶν ὅ,τι ἀφορᾶ εἰς τὸ πρόσωπον καὶ τὸ ἔργο τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ περιστασιακῶς, κάποια κύρια σημεῖα τῆς διδασκαλίας τοῦ κυριακοῦ λόγου καὶ μᾶς παρέδωσαν ἔγκυρο λόγο περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς, ἐφόσον καὶ εἰς τὴν περίπτωση αὐτή: «ὑπὸ Πνεύματος ῾Αγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Βʹ Πέτρ. αʹ 21).᾿Ενωρὶς ὅμως, κατὰ τὰ πρῶτα βήματα τῆς ἱστορικῆς πορείας τῆς ᾿Εκκλησίας μέσα εἰς τὸν κόσμο, ἐμφανίσθηκαν προβλήματα ὀρθῆς καὶ μάλιστα ἁγιοπνευματικῆς κατανοήσεως τῶν ἀρχῶν Πίστεως καὶ Ζωῆς τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου. ῏Ηταν φυσικό, κατὰ τὴν πορεία αὐτὴ τοῦ λυτρωτικοῦ ἔργου τῆς ᾿Εκκλησίας, νὰ παρουσιασθοῦν προβλήματα ἑρμηνείας τοῦ λόγου αὐτοῦ. ῾Η ἐμφάνιση τῶν αἱρέσεων ἔδειξε, ὅτι τὸ κύριο πρόβλημα γιὰ τὴν ὀρθή, δηλαδὴ ἁγιοπνευματική, κατανόηση τοῦ εὐαγγελικοῦ γράμματος ἦταν ἡ ἀδυναμία τοῦ ἀνθρωπίνου λογικοῦ νὰ διαπεράσει φωτιστικῶς τὸ κάλυμμα τοῦ γράμματος καὶ νὰ εἰσχωρήσει στὸ βάθος τοῦ πνεύματος ποὺ τὸ κάλυμμα αὐτὸ ἀπέκρυπτε.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Οικουμενισμού.


Life after death

Metropolitan Hierotheos of Nafpaktos. 

Introduction
 

It has been widely observed that great interest is being shown today in the life after death. People are intensely occupied with the mystery of death. Naturally this is connected with the so-called existential questions arising in everyone, especially in the young. They are such questions as: What am I, what is the meaning of life, where am I going after I die, is there life after the soul leaves the body, and so forth.

Of course, not only our contemporaries but, in general, people of all times and races have been concerned with these questions. Philosophers are characteristically concerned with the origin of life, the existence of the soul, the entrance of evil into the world, and death. Thus while these topics appear to be contemporary, they have always occupied man's spirit. 

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 10 Ιουλίου 2016

Γ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Των εν Νικοπόλει Αρμενίας 45 μαρτύρων.

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ μαρτύρησαν στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Λικίνιος. Κορυφαῖοι ἀπ’ αὐτοὺς ἦταν ὁ Λεόντιος, ὁ Μαυρίκιος, ὁ Δανιὴλ καὶ ὁ Ἀντώνιος.
Ὅταν  Λικίνιος ἐξέδωσε διάταγμα κατὰ τῶν χριστιανῶν, μόνοι τους ᾖλθαν στὸν δοῦκα καὶ φανέρωσαν ὅτι εἶναι χριστιανοί. Σὲ ἐρώτηση τοῦ Λυσία, ποιὸς τοὺς ἔπεισε νὰ μὴ θυσιάζουν στοὺς θεούς, αὐτοὶ ἀπάντησαν: «Ὁ Χριστὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μᾶς δίδαξε καὶ μᾶς ἔπεισε νὰ μὴ λατρεύουμε θεοὺς ἀνύπαρκτους, καὶ νὰ μὴ προσκυνοῦμε τὰ εἴδωλά τους».
Ὀργισμένος  δοῦκας, διέταξε καὶ τοὺς φυλάκισαν δεμένους χειροπόδαρα, χωρὶς νὰ τοὺς δίδεται καθόλου ψωμὶ καὶ νερό.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗ. ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ 3/7/16


Από το ιστολόγιο "Αποτείχιση Τώρα" 

Είπε ο αββάς Ιωάννης ο Κολοβός:

 “Εάν ένας Στρατηγός θελήσει να καταλάβει μια εχθρική πόλη, πρώτα δεσμεύει το νερό και την τροφή. Και έτσι οι εχθροί κινδυνεύοντας να πεθάνουν από την πείνα υποτάσσονται σ΄αυτόν. Το ίδιο ισχύει και για τα σαρκικά πάθη. Εάν ο άνθρωπος ζήσει με νηστεία και πείνα, οι εχθροί που είναι στην ψυχή του χάνουν τη δύναμή τους”. 

Τότε θα δης, ενώ θα είσαι στη γη, τον Κύριο του ουρανού...


Οἱ Μάρτυρες τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως -- ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΙ ΗΡΩΕΣ -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἑκατόμβες τοῦ Χριστοῦ τά «ἱέρεια». Μυριάδες τῆς Χριστιανικῆς πίστης τά θύματα. Ἀμέτρητες λεγεῶνες οἱ γενναῖοι μάρτυρες, πού μέ τό αἷμα τους «ὡς πορφύραν καί βύσσον» στόλισαν τῆς Ἐκκλησίας το στερέωμα. Οἱ μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ ἀποτελοῦν τή δύναμη τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι οἱ «οὐράνιοι ἄνθρωποι καί οἱ ἐπίγειοι ἄγγελοι». Εἶναι οἱ ἀτίμητοι θησαυροὶ τοῦ πνεύματος, πού ἐμπνέουν καί καθοδηγοῦν. Οἱ στρατιῶτες Χριστοῦ, πού παρέμειναν «πιστοί ἄχρι θανάτου». Εἶναι «στεφανηφόροι» και «καλλίνικοι». Στά λεγόμενα «μαρτυρικά» τροπάρια, οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι τούς ὡραιοπλέκουν, σάν μέ ἀνθοστέφανα, τά ὀμορφότερα ἐπινίκια ἐγκώμια. Σημειώνω μερικά τέτοια ὑμνολογικά λουλούδια: «Βασιλέων καί τυράννων τόν φόβον ἀπώσαντο οἱ Χριστοῦ στρατιῶται, καί εὐθαρσῶς καί ἀνδρείως αὐτόν ὡμολόγησαν»... «Πίστιν τοῦ Χριστοῦ ὡσεί θώρακα ἐνδυσάμενοι καί τύπῳ ὁπλισάμενοι Σταυροῦ, στρατιῶται κρατεροί αὐτοῦ ἐδείχθητε»... «Μάρτυρες Κυρίου, πάντα τόπον ἁγιάζετε, καί πᾶσαν νόσον θεραπεύετε»...

«Ἐν μέσῳ τοῦ σταδίου τῶν παρανόμων ἀγαλλόμενοι, ἀνεβόων οἱ ἀθλοφόροι Κύριε, δόξα σοι». «Χοροί μαρτύρων ἀντέστησαν, τοῖς τυράννοις λέγοντες· Ἡμεῖς στρατευόμεθα τῷ Βασιλεῖ τῶν Δυνάμεων»... Ὁ Κύριος εἶχε προειδοποιήσει τούς μαθητές Του γιά τίς θλίψεις καί τούς διωγμούς γιά ὅσους Τόν πιστέψουν καί Τόν ἀκολουθήσουν. Τούς εἶχε προετοιμάσει καί γιά τό μαρτύριο καί τό θάνατο: «Τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν και ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καί ἔσεσθε μισούμενοι ὑπό πάντων τῶν ἐθνῶν διά τό ὄνομά μου» (Ματθ.ΚΔ΄9).

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος :

«Ὁ Γέροντάς μας, π. Εὐμένιος Σαριδάκης, προσευχόταν κάποτε γιὰ τὸν διάβολο. Τὸν σταμάτησε ὅμως ὁ Θεός, λέγοντάς του ὅτι ἡ προσευχὴ αὐτὴ εἶναι ἀτελέσφορη, ὡς πρὸς τὸ ἐπιδιωκόμενο ἀποτέλεσμα. Κάποτε, ὁ Γέροντας μοῦ ἐκμυστηρεύθηκε ὅτι μνημόνευσε στὴν Πρόθεση τὸν Εὐρωπαῖο γνωστὸ ἀνθρωπιστὴ Ραοὺλ Φολλερώ, παπικὸ στὸ δόγμα, ἐπειδὴ εἶχε εὐεργετήσει τὸ Λεπροκομεῖο καὶ ἦταν πολὺ καλὸς ἄνθρωπος. Τότε, ἄγγελος Κυρίου τοῦ πέταξε τὴ μερίδα ἀπὸ τὸ ἅγιο Δισκάριο τρεῖς φορές.

Τὴν τρίτη φορά, τοῦ ἐμφανίσθηκε λέγοντάς του ὅτι ἐκεῖ (στὴν Πρόθεση) ἔχουν θέση μόνο τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Τοῦ ἐξήγησε ὅτι στὸ κομβοσχοίνι του μπορεῖ νὰ βάλει προσευχόμενος τοὺς πάντες, αἱρετικούς, ἑτεροθρήσκους, φονιάδες, ἐγκληματίες, ἀσελγεῖς, τὸ πλήρωμα ὅλης τῆς οἰκουμένης, ζῶντες καὶ κεκοιμημένους. Στὴν εὐχαριστιακὴ Ἀναφορὰ ὅμως, μόνο τοὺς Ὀρθοδόξους, γιατὶ αὐτοὶ ἀποτελοῦν τὰ μέλη τῆς μίας, ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.»

Τέρμα τα λόγια, έργα!

Όποιον μνημονεύουμε με εκείνον κοινωνούμε και με όποιον κοινωνούμε τον μνημονεύουμε. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Έλεγε ο άγιος Αθανάσιος «Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (=πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός» (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και "ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει(=αρμόζει) φεύγειν" 
(PG 26, 1188 Β).

ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Αποτίμηση των γεγονότων
Προβλημάτισε πολλούς και σχολιάσθηκε ποικιλοτρόπως η κατάσταση του τόπου μας τον τελευταίο καιρό. Τώρα που χρονικά τουλάχιστον απομακρυνθήκαμε κάπως από τα… «Δεκεμβριανά» γεγονότα και φαίνεται να έχει επέλθει κάποια εκτόνωση της έντασης, απαλλαγμένοι από τη συναισθηματική φόρτιση μπορούμε ίσως να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά. Εκείνη η αναστάτωση, σχεδόν εξέγερση, των νέων – και όχι μόνο – εκείνο το μένος εναντίον της εξουσίας και μάλιστα εναντίον των οργάνων της τάξεως, που κορυφώθηκε με τον όντως άδικο και τραγικό θάνατο ενός δεκαεξάχρονου μαθητή, κάτι σοβαρό έχει να μας πει. Είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου και μπορεί να λειτουργήσει ως πέρασμα από το οποίο θα προχωρήσει κανείς στο βάθος, αν το επιθυμεί, και θα έρθει αντιμέτωπος με την βαθειά σήψη του κοινωνικού μας ιστού. Κατ΄ αρχήν, δεν είμαι από εκείνους που ρίχνουν τον λίθο του αναθέματος στα παιδιά. Η αναστροφή και τριβή μου μαζί τους, που ξεπερνά τις πέντε συναπτές δεκαετίες, με έχει γυμνάσει, ας πω, στο να τα κατανοώ ακόμη και όταν δεν τα δικαιολογώ. Ένας θάνατος είναι οπωσδήποτε τραγικό γεγονός, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για τον θάνατο ενός εφήβου. Κλάψαμε και πονέσαμε όλοι γι΄ αυτόν. Κανείς όμως δεν έχει το δικαίωμα να σκυλεύει την μνήμη εκείνου του παιδιού με το άλλοθι της δήθεν αγωνιστικότητας. Κανείς δεν μπορεί να καμουφλάρει πίσω από μία επίφαση μαχητικότητας την βανδαλιστική καταστροφικότητα και την χαώδη αναρχία.                                                                                                   
Το νιώσαμε όλοι, ήταν ηλίου φαεινότερο, ότι εκείνη η ορμή και επαναστατικότητα που κατέλαβε τα μέχρι χθες «παιδιά του καναπέ», εκείνη η μανία να πετροβολήσουν, να κάψουν ζωντανούς τους αστυνομικούς, που τους βρίζουν όλους συλλήβδην και εμπαικτικά τους αποκαλούν «μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους», δεν ήταν «αυτοφυής»· κάποιος την υπαγόρευε. Με πόνο ψυχής μάλιστα είδαμε κουκουλοφόρους να ρυπαίνουν τους τοίχους ιερών ναών με ασεβή και βλάσφημα συνθήματα, να εισελαύνουν σε ναούς και να βεβηλώνουν εικόνες και ιερά σκεύη εκδηλώνοντας ποικιλοτρόπως το αντιεκκλησιαστικό μένος τους. Παρόμοιες βεβηλώσεις είχε καταγράψει μέχρι τώρα η ιστορία με δράστες μόνο αλλόθρησκους, αλλόφυλους και αντιχρίστους.

Ο Αρχιεπίσκοπος Γαλλίας προσκυνά τον Πάπα της ρώμης


Πηγή : http://agiooros.org/viewtopic.php?f=14&t=12520