Πόνος και πόθος και
πληγή αγιάτρευτη του πεσμένου ανθρώπου το κυνήγι της χαράς. Από τη μαύρη εκείνη
ώρα που αναρχικά περιφρόνησε τον Άναρχο Θεό και ιταμά διέρρηξε το δεσμό τής
αγάπης του, έχασε τον Παράδεισο και μαζί του έχασε τη χαρά. Κι ούτε υπήρχε
ελπίδα να την ξαναβρή, έτσι που έμενε αλλοτριωμένος από τον Θεό και εχθρός
απέναντί του. Γι΄ αυτό ήταν το πιο ευχάριστο μήνυμα, το όντως ευαγγέλιο για την
ανθρωπότητα, η απόφασι του Θεού να εισβάλη στην ιστορία της, ν΄ αρχίση την
ανθρώπινη ζωή Του από τα σπλάγχνα της Παρθένου Μητέρας του, την οποία κατέστησε
τον πρώτο θεωμένο άνθρωπο, την απαρχή της σωτηρίας του κόσμου. Κι είνε ο
ευαγγελισμός της Παρθένου, από την πρώτη φορά ως σήμερα, μήνυμα το ίδιο
καινούργιο, το ίδιο χαρούμενο και λυτρωτικό για όλους.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 8 Μαΐου 2018
Του αγίου αποστόλου
και ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου, Αρσενίου του μεγάλου, νεομάρτυρος
Θεοδώρου.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς
Ἰωάννης, ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, «ὁ ἐπιπεσὼν ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ»,
εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἔγραψε τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιον, ἀλλὰ καὶ τὶς τρεῖς
Καθολικὲς Ἐπιστολές, ποὺ φέρουν τὸ ὄνομά του.
Ἡ μνήμη τοῦ
Ἀποστόλου Ἰωάννου ἑορτάζεται στὶς 26 Σεπτεμβρίου. Ἡ σημερινὴ ἑορτὴ συνδέεται μὲ
τὴν ἀνάδυση θαυματουργικῆς κόνεως (σκόνης) ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, μέσῳ
τῆς θαυματουργικῆς ἐπενέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ οἱ ντόπιοι τὴν
ἀποκαλοῦσαν «ἐπίγειο μάνα»
Αισχρή ανθελληνική και αντιχριστιανική πρόκληση από αναρχοκομμούνες φεμινίστριες!
Από την Ανδριάνα
Ακτύπη
Χτες Κυριακή 6/5/18 στο Πολεμικό Μουσείο
διοργανώθηκε ημερίδα υπέρ της ζωής και εναντίον των εκτρώσεων από το κίνημα
ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ.
Αυτό φαίνεται εξόργισε
αναρχοκομμούνες φεμινίστριες που πήγαν έξω από το Πολεμικό Μουσείο και έριξαν
εμετικά ανθελληνικά και αντιχριστιανικά φέιγ βολάν!
Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Προς αγαπητόν Ανώνυμον. Χριστός Ανέστη! -- Γράφε...":
Όσο οι αγαπητοί αποτοιχισμένοι δεν αναγνωρίζουν τις πανορθόδοξες συνόδους του
16ου -17ου αιώνος, την απόφαση του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως του 1848 που
αναθεματίζουν κάθε αλλαγή πρόσθεση ή αφαίρεση σε όσα μας παρέδωσε η Εκκλησία,
μεταξύ αυτών και το ημερολόγιο εορτολόγιο, και τον κανόνα του Πάσχα – τον
οποίον καταπατούν κάθε λίγα χρόνια καταργώντας την νηστεία των αγίων αποστόλων,
όσο δεν καταλαβαίνουν ότι η εγκύκλιος του 1920, ήταν και είναι η αρχή της
παναιρέσεως του οικουμενισμού, όσο δεν παραδέχονται ότι το 1948 η Ελληνική
εκκλησία έγινε και επισήμως σχισματο-αιρετική με την ίδρυση του Π.Σ.Ε. δεν
πρόκειται να καταλάβουν ότι οι τότε Ορθόδοξοι Χριστιανοί που αποκήρυξαν την
κρατική εκκλησία ως σχισματική και ως στερουμένη την Αποστολική Διαδοχή, και
των ιερών μυστηρίων, λόγο της μεγάλης αποστασίας της, δεν είναι ημερολάτρες
ούτε έπηξαν δική τους εκκλησία, αλλά έμειναν στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, μετά την
αποκοπή, των επισκόπων και κληρικών από αυτήν μετά το σχίσμα του 1924 με την
παράνομη και αναθεματισμένη εισαγωγή του νέου ημερολογίου! Όσο για τους
αντι-οικουμενιστές κληρικούς παρ’ όλο που σχεδόν όλοι ομολογούν ότι – εμείς
αποσχιστήκαμε από την εκκλησία και όχι οι παλαιοημερολογίτες – είναι σχεδόν
αδύνατο να δεχθούν ότι τόσα χρόνια οι ίδιοι αλλά και οι προκάτοχοί τους έχουν
χάση την αποστολική διαδοχή και την εγκυρότητα των μυστηρίων! Έτσι θα
συνεχίζεται ο χαρτοπόλεμος, τα συνέδρια, οι αλληλοκατηγορίες, χωρίς ουσία όμως
και αποτέλεσμα! Ματθ. 23,24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ
κάμηλον καταπίνοντες! Ματθ. 23,14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι
ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς
γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.
Προς αγαπητόν Ανώνυμον. Χριστός Ανέστη! -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος
Το σχόλιό μου έχει
ως ακολούθως.
Ο π.Ευθύμιος
Τρικαμηνάς δεν μνημονεύει επίσκοπον
Αρτέμιον, και πολύ σωστά,
επειδή ο επίσκοπος αυτός εχειροτόνησε νέους δικούς του επισκόπους κατά παράβασιν της παγιωμένης
"γραμμής της αγιοπατερικής αποτειχίσεως, η οποία
ρητώς αποφεύγει την πράξιν αυτήν, ως
σαφώς δημιουργούσα σχίσμα και "νέαν
εκκλησία".
Ο π. Νικόλαος Μανώλης υποστηρίζει φανατικώς την "οικονομικήν αποτείχισιν" ως
καταλληλοτέρα να αφυπνίσει εν καιρώ δειλάς
ψυχάς επισκόπων ως μη δήθεν διακρινούσας την διαφοράν μεταξύ Ορθοδοξίας
και Φαναριωτισμού. Αλλ' ουδεμία ψυχή επισκόπου αφυπνίσθη μέχρι τούδε. Οι
επίσκοποι υπομειδιούν υπό τους γιγαντιαίους μύστακας αυτών και τον
"νικο-μανωλιόν" ποιούσιν...
Ο π. Σάββας τέως
Λαυριώτης διαμαρτύρεται μεν εντόνως όταν
κατηγορείται ότι ως οπαδός της
"αποτειχίσεως της
ακριβείας" οδηγεί ψυχάς εις τας
αγκάλας των Καλενταριολατρών. Αλλά ο
μέντωρ αυτού π. Χαρίτων ως ικανήν και
αναγκαίαν συνθήκην της
"ακριβούς αποτειχίσεως¨ ποιεί το
παλαιόν ημερολόγιον.. .
Ο π. Σάββας τέως
αγιοσαββατιανός συντάσσεται μεν
θερμώς μετά του αντιοικουμενιστού
Λογγίνου Ουκρανίας ός και διέκοψε μεν μνημόσυνον Κυρίλλου πασών των Ρωσσιών,
αλλά... συνεχίζει να μνημονεύη ενθέρμως τον οικουμενιστήν αρχιεπίσκοπόν του, όστις με την σειράν του
διαπρυσίως μνημονεύει τον
οικουμενιστικώτατον Κύριλλον των Ρωσσιών!
Ο π. Θεόδωρος Ζήσης διέκοψε μεν το μνημόσυνον οικουμενιστού Ανθίμου, όμως συλλειτουργεί
μετά αντι-οικουμενιστού Λογγίνου, όστις
με την σειράν του μνημονεύει τον οικουμενιστήν εκείνον αρχιεπίσκοπον τον... μνημονεύοντα
τον κρυπτο-οικουμενιστήν πασών των Ρωσσιών . Και και σαν να μη έφθανε μόνον αυτό, ο π. Θεόδωρος
επαινεί κάποιον οικουμενιστήν Ρουμάνον
επίσκοπον, όστις ωσαν μη τρέχει τίποτε
συντρώγει και πίνει ασμένως εις τραπέζας μετά των αντι- οικουμενιστών ρουμάνων ιερέων, οίτινες παρεπιπτόντως του
έχουν μεν κόψει το μνημόσυνον, αλλά εύχονται ο ένας οικουμενιστής εις τον άλλον
αντι-οικουμενιστήν "εις υγείαν τα κορόϊδα"...
Και τελικώς εις τούτον τον παπαδο- τραγέλαφον ποίος έχει δίκαιον αγαπητέ Ανώνυμε;; Ο ορθόδοξος αλλά σχισματικός Αρτέμιος; Ο π.
Σάββας μετά π. Χαρίτωνος καλενταριοφίλου; Οι πατέρες Νικόλαος, Σάββας και
Θεόδωρος της βελουδίνης
αποτειχίσεως; Ή μήπως, λέγω μήπως, ο ΠΑΤΕΡ ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ
Θα νομιμοποιήσουμε τη λεηλασία συνειδήσεων;
O Νίκολα Ντιμιτρόφ είναι η απόδειξη της κατασκευής ενός έθνους
Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβα*
Στο ενδιαφέρον ιστολόγιο anixneuseis.gr της Θεσσαλονίκης διάβασα προσφάτως μια αποκαλυπτική έρευνα του δημοσιογράφου Χρήστου Νικολαΐδη για την πραγματική καταγωγή του Σκοπιανού υπουργού Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ. Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι ο Σκοπιανός αξιωματούχος, που αγωνίζεται διεθνώς να πείσει περί της υπάρξεως «μακεδονικού έθνους», κατάγεται από τους Τσάκους Αριδαίας και το ελληνικό όνομά του είναι Νικόλαος Παπαδημητρίου. Ο παππούς του ήταν ιερεύς και είχε ελληνική συνείδηση, ενώ ο πατέρας του βρέθηκε στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο μετά τα δραματικά γεγονότα του 1946-49.
Ο πατέρας του υπουργού άλλαξε το όνομά του σε «Ντίμιταρ Ντιμιτρόφ» και δήλωνε Βούλγαρος. Εγινε καθηγητής πανεπιστημίου στα Σκόπια και, ακολουθώντας την προπαγάνδα του Τίτο, κάποια στιγμή προσχώρησε στο τεχνητό «μακεδονικό έθνος». Ο Νίκολα Ντιμιτρόφ είναι η ζωντανή απόδειξη της κατασκευής ενός «έθνους», το οποίο δημιουργήθηκε με τις μεθόδους λεηλασίας συνειδήσεων των κομμουνιστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβα*
Στο ενδιαφέρον ιστολόγιο anixneuseis.gr της Θεσσαλονίκης διάβασα προσφάτως μια αποκαλυπτική έρευνα του δημοσιογράφου Χρήστου Νικολαΐδη για την πραγματική καταγωγή του Σκοπιανού υπουργού Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ. Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι ο Σκοπιανός αξιωματούχος, που αγωνίζεται διεθνώς να πείσει περί της υπάρξεως «μακεδονικού έθνους», κατάγεται από τους Τσάκους Αριδαίας και το ελληνικό όνομά του είναι Νικόλαος Παπαδημητρίου. Ο παππούς του ήταν ιερεύς και είχε ελληνική συνείδηση, ενώ ο πατέρας του βρέθηκε στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο μετά τα δραματικά γεγονότα του 1946-49.
Ο πατέρας του υπουργού άλλαξε το όνομά του σε «Ντίμιταρ Ντιμιτρόφ» και δήλωνε Βούλγαρος. Εγινε καθηγητής πανεπιστημίου στα Σκόπια και, ακολουθώντας την προπαγάνδα του Τίτο, κάποια στιγμή προσχώρησε στο τεχνητό «μακεδονικό έθνος». Ο Νίκολα Ντιμιτρόφ είναι η ζωντανή απόδειξη της κατασκευής ενός «έθνους», το οποίο δημιουργήθηκε με τις μεθόδους λεηλασίας συνειδήσεων των κομμουνιστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Στο μοναστήρι του οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς...":
Θα ήταν εξαιρετικά ευχάριστο το γεγονός εάν ακολουθούσαν την Αποτείχιση ένας
αριθμός Αρχιερέων από την επίσημη Εκκλησία, αλλά το γεγονός αυτό δεν έγινε
μέχρι σήμερα, δύο χρόνια μετά την "Σύνοδο" της Κρήτης, και ούτε
φαίνεται μία τέτοια προοπτική. Εάν υπήρχε Αρχιερατική ηγεσία στους
Αποτειχισμένους και περισσότεροι θα ήταν σε Πανορθόδοξο επίπεδο και ισχυρότεροι
και επίσης σε δεύτερη χρονική φάση, κατόπιν ενός αληθινού και ειλικρινούς
Διαλόγου, θα ήταν πιθανή η Ένωση όλων των υγιών Ορθοδόξων δυνάμεων, είτε
προέρχονται από το Πάτριο, είτε από τις επίσημες Εκκλησίες, σε ένα Ενωμένο
Πανορθόδοξο Μέτωπο, που θα έφερνε μία Αληθινά Ορθόδοξη Παγκόσμια Σύνοδο. Το
πλησίασμα κάποιων δυνάμεων εκ των Αποτειχισμένων με τον Σεβασμιώτατο Αρτέμιο και
τους Αρχιερείς του δεν είναι κατά ανάγκη, κατά την γνώμη μου, ένα όχι καλό νέο,
διότι από τον χώρο των επισήμων Εκκλησιών μόνο αυτοί οι Αρχιερείς προχώρησαν
στην Αποτείχιση και πιθανόν να μην τους ακολουθήσουν άλλοι. Όσον αφορά το θέμα
της Κανονικότητος της Χειροτονίας των τριών Χωρεπισκόπων αυτό θα εξετασθεί
μελλοντικά από μία αληθινά Ορθόδοξη Σύνοδο, που θα είναι αντίθετη στην σύγχρονη
Παναίρεση, ας μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα, αναλογιζόμενοι ότι
σύμφωνα με την Ορθόδοξη Δογματική Διδασκαλία στους Αρχιερείς αυτούς υφίσταται
το υποστατόν του Μυστηρίου της Αρχιερωσύνης, είναι δηλαδή Αρχιερείς, έως ότου
κριθούν υπό Ορθοδόξου Συνόδου. Εάν η προσπάθεια για Πανορθόδοξη κινητοποίηση
του Σεβασμιωτάτου Αρτεμίου και των τριών Χωρεπισκόπων του τελικά αποδώσει
σημαντικούς καρπούς, τότε θα μπορούσε σε δεύτερη χρονική φάση αυτή η
Αρχιερατική ηγεσία, πιθανόν περισσότερο διευρυμένη, να διαλεχθεί με την
Αρχιερατική ηγεσία των υγιών δυνάμεων εκ του Πατρίου για την δημιουργία ενός
αληθινά ισχυρού Πανορθοδόξου Μετώπου, ικανού να αντιμετωπίσει τις
φιλοοικουμενιστικές δυνάμεις. Χριστός Ανέστη. Η Ορθοδοξία θα
νικήσει την Παναίρεση.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)