ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ -- ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ
Χρειάζεται κατά καιρούς κάποια αιτία, μία νέα ιδέα, ένα
σύνθημα μοντέρνο, δια να φανερωθή ο εσωτερικός, ο κρυπτός κόσμος των ιδεών μας,
αι πεποιθήσεις μας, η πίστις μας. Χρειάζεται μία πνευματικής φύσεως λυδία
λίθος, δια να δοκιμάση τι έχομεν μέσα εις τας καρδίας μας, ως ανεκδήλωτον
σύστημα ιδεών, ως σύγχυσιν, ως κενόν, ως άρνησιν ή ως πίστιν. Από την άποψιν
αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα του Αποστόλου Παύλου λέγοντος: «Δει
και αιρέσεις είναι εν υμίν, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται», άρα και οι
αδόκιμοι… Σήμερον εις τον χώρον της ορθοδόξου Ελλάδος, ως νέα ιδέα, ως λυδία
λίθος, που κάμνει να «αποκαλύπτωνται εκ πολλών καρδιών οι διαλογισμοί», είναι ο
οικουμενισμός. Έστι δε «οικουμενισμός», εις την μοντέρναν
φιλοσοφικοθρησκευτικήν εκδοχήν του, υπέρβασις των τεθειμένων θρησκευτικών,
φιλοσοφικών, παραδοσικακών ορίων και σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών,
παραδόσεων, εις μίαν ενότητα.
Τη Κ΄ (20η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Προφήτου ΣΑΜΟΥΗΛ.
Σαμουήλ ο ένδοξος Προφήτης κατήγετο εκ της Αρμαθαίμ Σιφά, εκ του όρους
Εφραίμ, υιός ων Ελκανά και Άννης της Προφήτιδος. Ο δε Ελκανά έχων δύο γυναίκας,
εκ των οποίων η μεν ονομαζομένη Άννα ήτο στείρα, η δε άλλη, Φεννάνα, είχε
τέκνα, ανέβη μετά της Άννης εις τον τόπον Σηλώ, όπου ήτο τότε η Σκηνή και η
Κιβωτός· εκεί δε ήτο και ο Ιερεύς Ηλί, και οι δύο υιοί του, ο Οφνί και ο Φινεές.
Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : « ΝΥΝ ΕΠΕΣΤΗ Ο ΚΑΙΡΟΣ....»
ΗΛΘΕΝ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ !
Με την Χάριν του Φιλευσπλάχνου Κυρίου μας συνεπλήρωσα ήδη 58 έτη στην Ιερωσύνη, εκ των οποίων σαράντα τρία (43) στην Αρχιερωσύνη (17 Αυγούστου 1976) και σαράντα ένα (41) ως Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Καθώς, λοιπόν, τώρα άγω το 82ον έτος της ηλικίας μου (22.07.1938) εθεώρησα χρέος μου να θυσιάσω τον εαυτόν μου διά το συμφέρον της Μητρός Εκκλησίας! Διότι σταθερά έχω την γνώμην, ότι ο Ιεράρχης πρέπει να αποχωρή της ενεργού ιεράς Διακονίας του πριν οι σωματικές και οι πνευματικές του δυνάμεις αρχίζουν να τον εγκαταλείπουν! Διότι όλοι γνωρίζομεν και ομολογούμεν, ότι «το γήρας ουκ έρχεται μόνο».
Άγιος Γρηγόριος Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Ο Μέγας ούτος της
Ορθοδόξου Εκκλησίας αστήρ διεκρίθη δια τους αγώνας του εναντίον των
λατινοφρόνων και λατινοφίλων ενωτικών της εποχής του, υπήρξε δε ο σφοδρότερος
αντίπαλος του λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου. Πριν εισέτι
χειροτονηθή Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά το 1283, επί Ανδρονίκου
Παλαιολόγου, διηύθυνε λίαν επιτυχώς τας Πατριαρχικάς υποθέσεις ως λόγιος Γεώργιος
εκ Κύπρου. Εκλεγείς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από λαϊκών, ηρνήθη να δεχθή
χειροτονίαν από λατινόφρονας ή λατινοφίλους Επισκόπους, ή έστω και απλώς
επικοινωνήσαντας μετά των λατινοφρόνων. Επειδή δε όλοι σχεδόν οι Επίσκοποι του
κλίματος του Πατριαρχείου της εποχής εκείνης είχον οπωσδήποτε επικοινωνήσει
μετά του προκατόχου του Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου, παρέμεινεν επ’
αρκετόν εψηφισμένος μεν Πατριάρχης, αλλ’ άνευ χειροτονίας εκτελών μόνον όσα εκ
των πατριαρχικών καθηκόντων δεν απήτουν ιερωσύνην. Ελθόντων ακολούθως εις
Κωνσταντινούπολιν των μη λατινισάντων Επισκόπων Κοζύλης και Δεβρών (πόλεων
Αιτωλίας και Μακεδονίας), εδέχθη την χειροτονίαν αφού προηγουμένως
εχειροτόνησαν ούτοι τον Ηρακλείας Γερμανόν, όστις, κατά την τάξιν, εγκαθίστα
τον Κωνσταντινουπόλεως.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -- ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2019 – ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
ΤΟ ΛΙΑΝ
ΕΠΙΤΥΧΕΣ ΞΙΦΟΣ = ΡΟΜΦΑΙΑ = ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΗΦΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΠΟΧΗ ΤΟΥΣ
Ἄν μὴ ἐπαγγελματίες πολιτικοὶ ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἐσχημάτιζαν μία
ὀργανωμένη Πανελλήνια ὁμάδα, θὰ ἠδύναντο νὰ ὠφελοῦντο
οἰκονομικῶς ὅλα τὰ κόμματα πολλαπλασίως ἀπὸ ὅ,τι παράβολα κλπ. κόστη. Δηλαδὴ θὰ ἐμοιράζοντο τὰ 12.500.000 Εὐρώ (ΦΕΚ
863Β/12.3.2019).
19.8.2019
Παρατηρώντας – συγκρίνοντας τὰ ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὶς Εὐρωεκλογὲς καὶ τὶς Ἐθνικὲς Ἐκλογὲς ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε – τὰ καθαρὰ μαθηματικὰ μᾶς δείχνουν - τὰ ἑξῆς:
Ἡ ἀληθινὴ Δύναμις «ΜΗ ΥΨΟΥΤΕ ΚΕΡΑΣ» -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Ὁ θεόπνευστος προφήτης, μέγας ποιητής τῶν αἰώνων,
ἔξοχος βασιλιάς καί μοναδικός μουσικομελουργός Δαβίδ, στόν ψαλμό 74, 5 – 6, γράφει:
«Εἶπα τοῖς παρανομοῦσι, μή παρανομεῖτε, καί τοῖς ἁμαρτάνουσι, μή ὑψοῦτε κέρας. Μη
ἐπαίρετε εἰς ὕψος τό κέρας ὑμῶν καί μή λαλεῖτε κατά τοῦ Θεοῦ ἀδικίαν». Ὁ Παναγιώτης
Τρεμπέλας σημειώνει: «Ἀντί ἀπό τήν μακροθυμίαν τοῦ Θεοῦ νά παρακινοῦνται εἰς μετάνοιαν
οἱ ἀπό συστήματος παρανομοῦντες καί ἁμαρτάνοντες, ἀποθρασύνονται καί σκληρύνονται
περισσότερο. Γιαυτό καί τούς λέγει, “μή ὑψοῦτε κέρας. Μή ἐπαίρετε εἰς ὕψος τό κέρας
ὑμῶν”. Μή λέτε λόγους ἄδικους, βλάσφημους καί ἀσεβεῖς κατά τοῦ Θεοῦ». Ὁ δέ νέος
ἑρμηνευτής, πρωτοπρεσβύτερος π. Στυλιανός Ἀνανιάδης, στό πεντάτομο ἔργο του, σημειώνει:
«Τό “κέρας” εἶναι σύμβολο τῆς δυνάμεως καί ἐκφράζει ἐδῶ τήν ἐγωϊστική δύναμη τοῦ
ἁμαρτωλοῦ, τήν ἀλαζονεία κατά τοῦ Θεοῦ. Διότι οἱ ἁμαρτάνοντες καυχῶνται καί ὑπερηφανεύονται
γιά τίς ἁμαρτίες τους, ὡσάν νά πρόκειται γιά μεγάλα κατορθώματα, ὅμως εἶναι δεῖγμα
ἐσχάτης ἀνοησίας» (Ἅγ. Νικόδημος).
Η Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Τεκτονισμός.
Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ
Βασική τακτική διαφόρων ομάδων, κινήσεων, οργανώσεων κ. α όπου ο χαρακτήρας τους, οι διδασκαλίες και οι πρακτικές είναι απολύτως ασυμβίβαστες με την ορθόδοξη πίστη μας, είναι η προσπάθεια χειραγώγησης των ανθρώπων μέσω της παραπληροφόρησης. Τακτική η οποία κατ’ εξοχήν χρησιμοποιείται από τον Τεκτονισμό ή Μασωνία.
Μόνιμη επωδός των διαφόρων Τεκτόνων αποτελεί ο ισχυρισμός, ότι αποτελούν απλώς φιλοσοφική οργάνωση που αποβλέπει στην αναζήτηση της αλήθειας, στην κοινωνική και ατομική πρόοδο χωρίς να έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα. Άποψη που προσπαθούν να τη διαδώσουν με κάθε πρόσφορο μέσο και σε κάθε ευκαιρία. Θεωρούν μάλιστα ότι μπορεί κάποιος να είναι ταυτοχρόνως και χριστιανός και Τέκτονας. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν κάποιος να είναι χριστιανός ορθόδοξος και ταυτοχρόνως να είναι και Μασώνος;
Για την Ορθόδοξη πίστη μας κάτι τέτοιο είναι όχι μόνον αδύνατο αλλά και αδιανόητο. Εν προκειμένω είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι η Εκκλησία μας έχει κατ’ επανάληψη τοποθετηθεί για τον Τεκτονισμό κατά τρόπο σαφή, υπεύθυνο και συγκεκριμένο. Υπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά:
Για την Ορθόδοξη πίστη μας κάτι τέτοιο είναι όχι μόνον αδύνατο αλλά και αδιανόητο. Εν προκειμένω είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι η Εκκλησία μας έχει κατ’ επανάληψη τοποθετηθεί για τον Τεκτονισμό κατά τρόπο σαφή, υπεύθυνο και συγκεκριμένο. Υπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά:
Ι) Η Διορθόδοξος Επιτροπή που συνεδρίασε στη Μονή Βατοπαιδίου από 8-23/6/1930 στο Άγιον Όρος χαρακτηρίζει τον Τεκτονισμό «ως σύστημα αντιχριστιανικόν και πεπλανημένον».
ΙΙ) Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 12-10 1933 συν τοις άλλοις υπογραμμίζει ότι ο Τεκτονισμός «υπομιμνήσκει τας παλαιάς εθνικάς μυστηριακάς θρησκείας ή λατρείας, από των οποίων κατάγεται και των οποίων συνέχειαν και αναβίωσιν αποτελεί» (Περ. Εκκλησία 48, (4-12-1933), σ. 1).
Στα άδυτα της Μεγάλης Στοάς
Μπορεί να έχουν περάσει 45 χρόνια, αλλά ο Μαρίνος Πετρόπουλος ακόμη θυμάται σαν χθες, το βράδυ της μύησής του στη μασονία. Ηταν 28 ετών και μετά δύο χρόνια συζητήσεων με έναν οικογενειακό φίλο και μία σειρά αυστηρών συνεντεύξεων, είχε έρθει η ώρα να ανέβει τα σκαλιά του διατηρητέου κτιρίου της Κυψέλης όπου στεγαζόταν τότε η Στοά στην οποία θα ανήκε. Φορώντας το καλό του μαύρο κουστούμι δεν είχε ιδέα τι τον περίμενε. «Αισθανόμουν εάν όχι φόβο, σίγουρα μια ταραχή. Δέος», θυμάται. Του έβαλαν ένα μαντίλι στα μάτια, και τον οδήγησαν σε μια αίθουσα που έμοιαζε με αρχαιοελληνικό ναό. Η τελετή κράτησε περίπου 2,5 ώρες, σε εκείνον βέβαια φάνηκε αιώνας. «Εγώ παρέμεινα ψύχραιμος. Εχω δει βέβαια στην πορεία μου, επιφανείς άνδρες να παθαίνουν σοκ, να βάζουν τα κλάματα και να ζητούν να σταματήσει η τελετή. Είναι έντονη η κατάσταση που βιώνεις», θυμάται.
Είχε κάθε καλή πρόθεση να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που του έκανα, έβλεπα όμως πως δυσκολευόταν να πει περισσότερα για την τελετή μύησης. «Μα για να διατηρηθεί το μυστήριο για τους μελλοντικούς υποψηφίους. Την περνάς μόνο μία φορά και καλό είναι να μην ξέρεις τι σε περιμένει», μου απάντησε. Παρότι έχει πλέον διαγραφεί από τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος (ουσιαστικά την ομοσπονδία όλων των Στοών), παραμένει πιστός στη μασονία και σε ό,τι αυτή πρεσβεύει. Γι’ αυτόν δεν είναι μια μυστική κοινωνία που δρα υπόγεια. Μπορεί να είναι –και είναι– ένα σύστημα με μυστικά, αλλά ουσιαστικά σκοπός της είναι να ενθαρρύνει τα μέλη της, μέσω της φιλοσοφίας και της ιστορίας να γίνουν καλύτερα μέλη της κοινωνίας και στο τέλος να προσφέρουν σε αυτήν μέσω της φιλανθρωπίας. Και όλο αυτό, εξηγεί ο κ. Πετρόπουλος, μέσα από ένα τελετουργικό που μοιάζει με θεατρική παράσταση.
Ο Μαρίνος Πετρόπουλος μυήθηκε πριν από 45 χρόνια.
Ο μασονικός μύθος του Δαρβινισμού -- Συγγραφέας: Διόδωρος Ράμμος, Ἱστορικός - Ἀρχαιολόγος
Email: diodorosrammos@gmail.com
Πρόλογος……………………………………….
1 Η πορεία της Επιστήμης στην Ευρώπη…………..
2
Αποκρυφισμός και Επιστήμη στην Αγγλία………….
3 Απορροή
και μετενσάρκωση………….
4 Μασονία
και καμπαλισμός………….
5 Σιωνισμός
και Επιστήμη………….
6 Η θεωρία
της εξέλιξης…………..
7 Κάρολος
Δαρβίνος……………
8
Δαρβινισμός και Σιωνισμός……
9 Θεωρίες
Μέσης Ανατολής…….
10 Η
κρατούσα επιστημονική αντίληψη…….
11
Παλαιολιθική εποχή………
12 Η
απάντηση της λογικής στον μύθο……..
13 Εποχή των
παγετώνων……….
14 Μέθοδοι
χρονολόγησης……….
15
Αρχαιολογία των κυττάρων……..
16 Η αληθινή
καταγωγή του ανθρώπου…….
Σημειώσεις
Βιβλιογραφία
«Δέχου παρ’ ἡμῶν ᾠδὴν τὴν ἐξόδιον, Μῆτερ τοῦ ζῶντος Θεοῦ»
ΜΑΣ ΑΞΙΩΣΕ γιὰ μία ἀκόμα φορά ὁ ἅγιος Θεὸς καὶ οἱ πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας, νὰ φτάσουμε καὶ νὰ ἑορτάσουμε τὸ «Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ», ὅπως ἀποκαλεῖ ὁ εὐσεβὴς καὶ φιλόθεος λαός μας, τὴν μεγάλη θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ὕστερα ἀπὸ μία δεκαπενθήμερη ψυχοσωματικὴ καὶ πνευματικὴ προετοιμασία, μᾶς καλεῖ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία νὰ συμμετάσχουμε σὲ ἕνα, ἀπὸ τὰ πολλά, συμπόσια τῆς πίστεως καὶ τῆς ἑορταστικῆς εὐωχίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)