Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής :

Εκείνος που αγαπάει το Χριστό, Τον μιμείται όσο μπορεί. 

Ο Χριστός, για παράδειγμα:

- δεν έπαψε να ευεργετεί τους ανθρώπους
- έδειχνε μακροθυμία, όταν του συμπεριφέρονταν με αχαριστία και Τον βλαστημούσαν
- υπέμεινε, όταν Τον χτυπούσαν και Τον θανάτωναν, χωρίς καθόλου να σκέφτεται για κανέναν το κακό που Του έκανε.

Αυτά τα τρία έργα είναι εκφραστικά της αγάπης προς τον πλησίον. Χωρίς αυτά, απατάται εκείνος που λέει ότι αγαπάει το Χριστό ή ότι θα κερδίσει τη βασιλεία Του. Γιατί ο Κύριος μας βεβαιώνει: «Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών εκείνος που μου λέει «Κύριε, Κύριε», αλλά εκείνος που κάνει το θέλημα του Πατέρα μου» (Ματθ. 7,21). Και πάλι: «Όποιος με αγαπάει, θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. 14,15).

Saint John Chrysostom : HOMILY XX. ROM. XII. 1.

"I beseech you therefore, brethren, by the mercies of God, that ye

present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable unto God,

which is your reasonable service."

After discoursing at large upon the love of God toward man, and

pointing out His unspeakable concern for us, and unutterable

goodness, which cannot even be searched into, he next puts it

forward with a view of persuading those who have received the

benefit to exhibit a conversation worthy of the gift. And though he is

so great and good a person, yet he does not decline beseeching

them, and that not for any enjoyment he was likely to get himself, but

for that they would have to gain. And why wonder that he does not

decline beseeching, where he is even putting God's mercies before

them? For since, he means, it is from this you have those

numberless blessings, from the mercies of God, reverence them, be

moved to compassion by them. 

Ανακοινωθέν του Πειραιώς κ. Σεραφείμ και το κείμενο της "Φιλορθοδόξου Ενώσεως ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ"

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 5ῃ Μαρτίου 2013

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἐπί τοῦ κειμένου πού κυκλοφορήθηκε στό Διαδίκτυο ἀπό τήν Φιλορθόδοξο Ἕνωση Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος μέ θέμα «Πρέπει ἐπί τέλους νά ξεκαθαρίσει τή θέση του-Οἱ ὀβιδιακές μεταμορφώσεις τοῦ κ. Σεραφείμ. Τά παιγνίδια τοῦ Πειραιῶς μέ τήν πίστη καί σωτηρία μας. Συλλειτουργεῖ μέ οἰκουμενιστές μασόνους», καί ὑπογράφεται ἀπό τούς Ἐλλογιμωτάτους κ. Λ. Ντετζιόρτζιο, Πρόεδρο καί κ. Παν. Σημάτη, Γραμματέα, ἐπάγομαι τά κάτωθι:

1. Παρακαλῶ τούς ἀγαπητούς ἐν Κυρίῳ ἀδελφούς νά καταθέσουν ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ μίαν ἔστω δήλωσί μου ἤ ἀποδοχή τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἤ τῶν ὑπό τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων κατεγνωσμένων αἱρετικῶν καί κακοδόξων, μίαν ἔστω συνύπαρξι εἰς οἱονδήποτε χῶρον μετ’ αὐτῶν, μίαν ἔστω παρουσίαν μου πλησίον των ὡς Μητροπολίτου εἰς οἱονδήποτε συνέδριον ἤ ἔστω μία ὑποδοχήν ἀποκεκομμένου ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας αἱρετικοῦ προσώπου, οὕτως ὥστε νά αἰτιολογοῦνται ἐνώπιον τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων οἱ ἀφιλάδελφες, σκληρές καί ἀνυπόστατες καταφορές κατά τῆς ἐλαχιστότητός μου.

2. Ἔχω διακηρύξει πλειστάκις ὅτι ὁ ἀνεπίγνωστος ζηλωτισμός ταυτίζεται μέ τόν συγκρητιστικόν οἰκουμενισμόν καί ὅτι αἱρετικός καί κακόδοξος καί ἀποκεκομμένος τῆς κοινωνίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας δέν μπορεῖ νά θεωρηθῆ, εἰ μή ἐκεῖνος πού προβαίνει εἰς intercomunio μέ τήν αἵρεσι διότι αὐτό διακελεύουν οἱ θεοφόροι καί Ἅγιοι Πατέρες καί ἡ Ἁγιοπνευματική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.

3. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ.κ. Ἰγνάτιος τυγχάνει κανονικός Ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας καί κατά τό παριππεύσαν ἔτος διεκήρυξε τήν πίστι του εἰς τούς Ἁγίους καί Θεοφόρους Πατέρας μέ πολλαπλά ἱερατικά συνέδρια εἰς τήν κανονικήν του δικαιοδοσίαν, ἀκυρώνων οὕτω ἔργῳ τήν μεταπατερικήν κακοδοξίαν πού ἀτυχῶς προώθησε ἡ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου μέ τό γνωστό συνέδριο. Ὑπηρέτησε δ’ εὐόρκως ἐπί 20ετίαν εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολιν Πειραιῶς ὡς Πρωτοσύγκελλος Αὐτῆς καί πρωτοστάτησε εἰς τήν ἀνίδρυσι πολλῶν πρωτοποριακῶν πνευματικῶν ἔργων ἕν ἐκ τῶν ὁποίων τυγχάνει καί ὁ Σύνδεσμος Ἐπιστημόνων Πειραιῶς τό Δ.Σ. τοῦ ὁποίου τόν ἐτίμησε διά τήν καταλυτικήν συμβολήν αὐτοῦ εἰς τήν ἵδρυσί του καί μέ παρεκάλεσε νά τοῦ ἐπιδώσω τήν τιμητικήν πλακέτα. Πέραν αὐτῶν τόν Σεβ. Μητροπολίτην Δημητριάδος κ.κ. Ἰγνάτιο γνωρίζω ἀπό 40ετίας ἐφ’ ὅσον εἴμεθα συνομήλικοι καί συμμαθηταί στό Ἐκπαιδευτήριο τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων Ο ΣΩΤΗΡ «Ἑλληνική Παιδεία».

4. Μέ αἰτιῶνται οἱ ἀγαπητοί ἀδελφοί ὅτι καταγγέλλων τήν παγανιστική καί σατανιστικήν ὀργάνωσι τῆς Μασονίας καί ἀποκαλύπτων τόν Ἑωσφορικόν θρησκευτικόν της χαρακτῆρα προβαίνω εἰς «ἔμμεση διαφήμησή της» δηλ. ὅποιος ἀναφέρεται σέ λοιμικήν νόσον καί στάς καταστροφικάς της συνεπείας καί ἐπιπλοκάς κατά τούς εὐγενεῖς ἀδελφούς «ἐντέχνως τήν διασπείρει» καί ἐν ταὐτῷ μέ αἰτιῶνται ὅτι δῆθεν συλλειτουργῶ μέ κατεγνωσμένους μασόνους Ἱεράρχας. Τούς παρακαλῶ νά ἀναφέρουν ἐπωνύμως καί μέ στοιχεῖα τῆς μασονικῆς του ἰδιότητος ἕναν ἐξ αὐτῶν διά νά τόν ἀποκηρύξω δημοσίᾳ καί νά ἐκζητήσω ἁρμοδίως τήν ἄμεσον καθαίρεσίν του.

5. Ἔχω τήν ταπεινήν γνώμην ὅτι δέν ἐκλήθην ὑπό τοῦ ζῶντος Θεοῦ ὡς «σωτήρας» τῆς Ἐκκλησίας Του ἡ ὁποία δέν σώζεται ἀλλά μόνον σώζει ἀλλά ὡς ὁ ἔσχατος διάκονος αὐτῆς καί ὅτι δέν μοῦ ἀνετέθη ὑπό τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἔργον Οἰκουμενικῆς Συνόδου (!!!!!!) διά τήν ἐν ταὐτῷ κανονικήν δίωξιν, δίκην καί καταδίκην συνεπισκόπων μου ἐρρειδομένη μάλιστα εἰς δηλώσεις αὐτῶν καί μόνον. Ἐν ταὐτῷ διερωτῶμαι γιατί ἐνοχοποιοῦμαι ἀπό τούς ἐκλεκτούς ἀδελφούς διά δῆθεν συλλειτουργία μου μέ μασόνους καί οἰκουμενιστάς καί δέν θεωρεῖται ὡς ἐκ τοῦ ἀντιθέτου ἐπιτυχία «μασόνοι καί οἰκουμενισταί» νά προσέρχονται, νά συλλειτουργοῦν καί νά ἀναγνωρίζουν κάποιον πού μονίμως καί διαρκῶς καταγγέλει τήν μασονία καί τόν οἰκουμενισμό.

6. Κατόπιν ὅλων τῶν ἀνωτέρω ἐπιρρωνύεται δυστυχῶς διά μίαν εἰσέτι φοράν ὅτι οἱ ἀγαπητοί ἀδελφοί τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως ἔχουν ἄμεσον ἀνάγκην πνευματικῆς βοηθείας ὑπό ἐμπείρου, χαρισματούχου καί ἐντός τῆς Ἐκκλησίας πνευματικοῦ πατρός.

Ἴλεως γενοῦ αὐτοῖς Κύριε!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ «ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ “ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ”

Πρέπει ἐπί τέλους να ξεκαθαρίσει την θέση του

Οἱ ὀβιδιακές μεταμορφώσεις τοῦ κ. Σεραφείμ. Τά παιγνίδια τοῦ Πειραιῶς μέ τήν πίστη καί σωτηρία μας. Συλλειτουργεῖ μέ οἰκουμενιστές μασόνους»,

Πάλι ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς παίζει «ἐν οὐ παικτοῖς». Ἐπειδὴ ἔχουν γραφεῖ πολλὰ γιὰ τὶς ἀνακολουθίες του καὶ τὰ παιχνίδια του αὐτά, παρουσιάζουμε περιληπτικὰ τὰ γεγονότα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴ νέα ἀστοχία του καὶ τὴ σχολιάζουμε:

1. Ὁ κ. Σεραφεὶμ κατήγγειλε ὡςαἵρεση τὴν «μεταπατερικὴ θεολογία» καὶ τὸν Οἰκουμενισμό,πραγματοποιώντας Ἡμερίδα (15/2/2012). ΣτὴνἩμερίδακαθηγητὲς Πανεπιστημίου (τῆς Δογματικῆς, τῆς Πατρολογίας, τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας), ἕνας Ἐπίσκοπος, ἀλλὰ καὶ ἕνας ἐρευνητής, κατήγγειλαν τὸν μητροπολίτη Δημητριάδος ὡς προωθοῦντατὴν μεταπατερικὴ θεολογία, ἡ ὁποία ἀπορρίπτει τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ λειτουργεῖ ἀποδομητικὰ τόσο γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὅσο καὶ γιὰ τὸ ἔθνος.

2. Τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2012 (4 Μαρτίου) ὁ κ. Σεραφεὶμ ἐξέδωσε Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιο μὲ τὴν ὁποίακαταδίκαζε τὸν Οἰκουμενισμό, διάβασε δὲ καὶ ἀνάθεμακατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (καὶ τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας ποὺ αὐτὸς διαλαμβάνει). Στὴν Ἐγκύκλιο ἔλεγε καὶ τὰ ἑξῆς:

«Τὰ ἀναθέματαἐν τῇ Ἐκκλησίᾳἀποτελοῦν... πανηγυρικὲς διακηρύξεις, ὅτι οἱσυγκεκριμένοι [αἱρετικοί,Οἰκουμενιστέςκ.λπ.] δὲνἀνήκουν στὸ Σῶμα τῆςἘκκλησίας καὶὁ λαὸς τοῦΘεοῦ καλεῖται νὰἐπιτείνει τὴν προσοχή του εἰς αὐτὸ καὶ νὰμὴν συμφύρεται μετὰ τῶν ἀναθεματιζομένων διὰ νὰ μὴν ἀπολέση τὴνὑγιαίνουσα διδασκαλία ἄνευ τῆς ὁποίαςδὲν ὑφίσταταισωτηρία. Ἑπομένωςτὰ ἀναθέματαἀποτελοῦν ...ἔξοχοἀμυντικὸ μηχανισμὸ καὶ παιδαγωγικὸ τρόπο διὰ τὴνδιασφάλιση τῆςὀρθοδόξουαὐτοσυνειδησίας καὶ ἀληθείας».

Ἀλλὰ προχώρησε ἀκόμα περισσότερον. Ἐβράβευσεν τοὺς θεωρούμενους ὡς ἀρχηγοὺς τοῦ ἀγῶνος ἐναντίον τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας καὶ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ: τὸν π. Γεώργιο Μεταλληνό, τὸν π. Θεόδωρο Ζήση καὶ τὸν κ. Λαυρέντιο Ντετζιόρτζιο, Πρόεδρο τῆς «Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”» (Φ.Ε.Κ.Φ.), ἡ ὁποία Ἕνωση ἔχει καταγγείλει ἐπανειλημμένως τὸν Μητροπολίτη Δημητριάδος ὡς μεταπατερικὸ Οἰκουμενιστὴ Ἐπίσκοπο.

3. Ἀλλὰ μέχρι ἐδῶ «φτούρησε» ἡ ἀντι-οικουμενιστικὴ δραστηριότητα-ἀγωνιστικότητα τοῦ κ. Σεραφείμ. Μόνο γιὰ ἕνα χρόνο. Ἐπανέλαβε ὅ,τι καὶ τὸ 2011. Τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 2011 ἐκτόξευσε τὰ ἀναθέματα κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν, καὶ ταυτόχρονα σχεδόν, ὑμνολογοῦσε τὸν ἀρχηγέτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κ. Βαρθολομαῖο, ὡς «φρυκτωρὸ» τῆς Πίστεως καὶ ἐπιδέξιο«οἰακοστρόφο» (δηλ. τιμονιέρη) τῆς Ὀρθοδοξίας!

Ἔτσι, στὶς 16.3.2012 ὁ κ. Σεραφεὶμ ἔριξε τὶς μάσκες. Ἀποδέχτηκε τὸ αἴτημα τῆς μεταφορᾶς στὸν Πειραιὰ τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας Ξενιᾶς Βόλου καὶ τὴν τέλεση τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, διὰ νὰ «συμφιλιωθεῖ» μαζί του καὶ νὰ μετριάσει τὶς ἐναντίον τοῦ Δημητριάδος ἐντυπώσεις, χρησιμοποιώντας ὡς μέσον τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας.

Ὅταν κατηγορήθηκε ὁ Πειραιῶς γι’ αὐτό, ὅτι δηλαδή, ὑποδέχθηκε«μὲτιμὲς τὸν "οἰκουμενιστὴ" μητροπολίτη Δημητριάδοςκ. Ἰγνάτιο», αὐτὸ ἐνόχλησε τὸν κ. Σεραφείμ. Τὸ θεώρησε τόσο μεγάλη καὶ δεινὴ ὕβρη, ὥστε ἀναγκάσθηκε νὰ ἀπολογηθεῖ καὶ ταυτόχρονα νὰ διαμαρτυρηθεῖ· πρὸς τοῦτο ἀπέστειλε καὶ ἐπιστολὴ στὴν «ΦΕΚΦ», στὴν ὁποία ἔγραφε καὶ τὰ ἑξῆς:

«Ἀναποδείκτως μὲ κατηγορεῖτε ὅτι ὑπεδέχθην μὲ τιμὰς τὸν “οἰκουμενιστὴ” Μητροπολίτην Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιον...».Ἁπλῶς τοῦ ἐπέτρεψα νὰ τελέσει τὴν Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν, ἐγὼ δέ,δὲν παρευρισκόμουνστὸν ἴδιο Ναό, ἀλλὰ «εὑρισκόμην εἰς ἕτερον Ναὸν τῆς Μητροπολιτικῆς μου Περιφερείας»!

Μὲ τὴν ἐπιστολή του αὐτὴ ὁ Πειραιῶς, προσπάθησε νὰ ἀποσείσει τὴν κατηγορίαν τῆς ἀνακολουθίας, ὅτι παίζει δηλαδή, σὲ δυὸ ταμπλώ, ὅπως ἀποκάλυψαν οἱ πράξεις του: ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ νὰ διοργανώνει Ἡμερίδα, στὴν ὁποία κατεδικάζετο ἡ μεταπατερική οἰκουμενιστικὴ θεολογία (καὶ ὁ πάτρωνάς της μητροπολίτης κ. Ἰγνάτιος), καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ δέχεται στὴν Μητρόπολη Πειραιῶς τὸν κατονομασθέντα στὴν Ἡμερίδα ὡς Οἰκουμενιστὴ κ. Ἰγνάτιο! Ἂν καὶ ἀνεπιτυχῶς, θεώρησε τότε ὁ κ. Σεραφεὶμ ὅτι «κουκούλωσε» τὴν ἀνακολουθία του.

4. Ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια δὲν κρύβεται. Δὲν πέρασε δηλαδὴ ἕνας χρόνος καὶ ὁ κ. Σεραφείμ, αὐτὸν ποὺ στὴν περυσινὴ Ἡμερίδα καὶ τὴν Ἐγκύκλιο περὶ Οἰκουμενισμοῦ μᾶς συμβούλευε νὰ ἀποφεύγει κάθε πιστὸς ὡς Οἰκουμενιστή,«διὰ νὰ μὴνἀπολέση τὴν ὑγιαίνουσα διδασκαλία ἄνευ τῆςὁποίαςδὲνὑφίσταταισωτηρία», μὲ αὐτὸν ποὺ πέρυσι ἀπέφυγε νὰ τελέσει Ἀκολουθία, πρὶν μιὰ βδομάδα τὸνπαρασημοφόρησε, στὴν Μητροπολιτική του περιφέρεια καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο τῆς Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς!

Συγκεκριμένα: Σὲ ἐκδήλωση τοῦ Συνδέσμου Ἐπιστημόνων τὴν (17/2/2013), ὁ κ. Σεραφεὶμ εἶπε γιὰ τὸν κ. Ἰγνάτιο: «...Μπορῶ νὰ ἀναφέρω μὲ πολλὴ ἀλήθεια ὅτι πάντοτε θαύμαζα το πολυτάλαντο τοῦ ἀνδρός... Ταυτόχρονα διαπίστωσα ὅτι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ἰγνάτιος εἶναι «ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ»!!!

Κάθε ἁπλὸς πιστός, βλέποντας αὐτὲς τὶς ἀνακολουθίες ἀναρωτιέται:

● Κατὰ ποιά λογική, μετὰ ὅσα ἔχουν εἰπωθεῖ ἀπὸ τὸν κ. Σεραφεὶμ καὶ τοὺς συνοδοιπόρους του κατὰ τοῦ κ. Ἰγνάτιου Γεωργακόπουλου, αὐτὸς εἶναι«ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ»!

● Κατὰ τὴν Ἡμερίδα στὸν Πειραιὰ καὶ τὴν Ἐγκύκλιο τοῦ κ. Σεραφείμ, ἡ Θεολογικὴ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου καὶ ὁ Πρόεδρός της κ. Ἰγνάτιος Γεωργακόπουλος,καταγγέλθηκανὅτι εἶναιδιακινητὲς στὸν Ὀρθόδοξο χῶρο τῆς αἱρετικῆς μετα-πατερικῆς οἰκουμενιστικῆςθεολογίας, τὴν ὁποίαν (κατὰ τὸν Πειραιῶς), ὅσοι ἀποδέχονται κινδυνεύουν νὰ ἀπολεσθοῦν!!!

Μπορεῖ ἕνας ἀγωνιστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ὁ κ. Σεραφείμ, νὰ παρουσιάζει τέτοιου εἴδους κραυγαλέες ἀντιφάσεις; Τὴν μιὰ νὰ κατηγορεῖ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς ἡγέτες του (Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, καὶ Μητροπολίτη Δημητριάδος Ἰγνάτιο κ.λπ.) καὶ τὴν ἄλλη, νά τοὺς ἀμνηστεύει καὶ νὰ τοὺς δίδει ἐκκλησιαστικὴ νομιμοποίησηἐπαινώνταςἢπαρασημοφορώντας, καί μάλιστα στὴν ἴδια τὴν Μητρόπολη Πειραιῶς, ἀπ’ ὅπου βροντοφώναξε γιὰ πρώτη φορὰ τὰ φοβερὰ ἐκεῖνα ἀναθέματα ἐναντίον τους;

5. Ἀλλ’ ἂς δοῦμε καὶ μιὰ ἄλλη παράμετρο. Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς, ὄχι μόνο ἔχει γράψει καταπελτώδη ἄρθρα κατὰ τοῦΜασωνισμοῦ, ὄχι μόνο φιλοξένησε καὶ παρέστη σὲ Σύναξη κληρικῶν καὶ λαϊκῶν στὸν Πειραιὰ μὲ θέμα τὸν Μασωνισμό, ἀλλὰ ἔχει γράψει κατὰ λέξη τὰ ἑξῆς: «σημειῶ ὅτι μὲ αἰτιᾶσθε ὅτι ὁμιλῶ ἐναντίον τοῦ Τεκτονισμοῦ καὶ ὄχι ἀρκούντως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Διερωτῶμαι, ἀγνοεῖτε ὅτι πηγὴ καὶ μήτρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τυγχάνει ἡ Μασωνία, ποὺ προωθεῖ δι’ αὐτοῦ τὴν παγκόσμια θρησκεία τοῦ Ἑωσφορισμοῦ, ὅπως καὶ τῆς Μασωνίας πηγὴ καὶ μήτρα εἶναι ὁ φρικώδης διεθνὴς Σιωνισμός;»!!!

Ἂν τοῦτο ἰσχύει (ποὺ καὶ κατὰ τὴν δική μας ἐκτίμηση ἰσχύει), τότε σημαίνει ὅτι ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ὑποδέχεται καὶ νὰ συλλειτουργεῖ μὲ Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, ἀφοῦ (ἂν ὄχι ὅλοι) οἱ περισσότεροι ἀπ’ αὐτοὺς ἐμπλέκονται μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο μὲ τὴν Μασωνία, παίρνουν κατευθύνσεις ἢ ἀκολουθοῦν ἐμμέσως ἢ ἀμέσως τὶς Ἐντολές της καὶ ὄχι τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Καὶ «τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄ Κορ. στ΄ 14-15).

Καὶ πάλι λοιπόν ἔρχεται ἐπίμονα τὸ ἐρώτημα:

Γιατί ὁ Πειραιῶς ἀσχολεῖται καὶ καταγγέλλει τὴν ἐξω-εκκλησιαστικὴ εἰδωλολατρικὴ ὀργάνωση τῆς Μασωνίας (οἱ ἐναντίον της δηλώσεις δὲν παύουν νὰ ἀποτελοῦν ἔμμεση διαφήμιση) καὶ δὲν ἀσχολεῖται μὲ ἐκείνους τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ξέρει ὅτι εἶναι Οἰκουμενιστές, ἐνδεχομένως καὶ μασῶνοι, ἀφοῦ τὸ φωνάζουν οἱ λόγοι καὶ οἱ ἐνέργειές τους; Κι ἂν δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδείξει τὴν μασωνικὴ ἰδιότητα κάποιου Ἐπισκόπου, θὰ μποροῦσε νὰ βγάλει συμπεράσματα ἀπὸ τὴν διδασκαλία του καὶ τὶς συγγενικὲς πρὸς τὸν Μασωνισμὸ θέσεις καὶ πρακτικές του.

Π.χ., ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἔχει θέσεις –πρακτικὲς καὶ θεωρητικὲς– ποὺσυμπίπτουν μὲ ἐκεῖνες τῆς Μασωνίας, ὅταν λέγει ὅτι «σὲ ἕνα Θεὸ πιστεύουμε ὅλοι» (Μουσουλμάνοι καὶ Χριστιανοί), ὅταν ὠθεῖ πρὸς τὸν Οἰκουμενισμό, ὅταν δίδει ὡς δῶρο τὸ ἀντίχριστο Κοράνιο καὶ παρίσταται (παρὰ τὴν ἀπόλυτη ἀπαγόρευση ἀπὸ τοὺς Ἱ. Κανόνες) σὲ συμπροσευχὲς μὲ αἱρετικούς,Μουσουλμάνους, Βουδιστὲς καὶ Ἑβραίους, κ.λπ. Μὲ ὅλα αὐτά, τί ἄλλο κάνει, παρὰ νὰ ἐφαρμόζει, ὄχι ὀρθόδοξες, ἀλλὰ μασωνικὲς διδασκαλίες;

Ἐφ’ ὅσον ὁ Πειραιῶς, ὁμολογεῖ τὴν βεβαιότητά του πὼς ὁ Μασωνισμὸς κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, «πηγὴ καὶ μήτρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τυγχάνει ἡ Μασωνία», τότε εἶναι ἡλίου φαεινότερο ὅτι, τουλάχιστον οἱ ἀρχηγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συνεργάζονται μὲ Μασώνους ἢ ἐφαρμόζουν μασωνικὲς ἀρχές· εἶναι δηλαδὴ –κατὰ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο– «Μασῶνοι»! Καὶ μέσα στοὺς καταγγελλόμενους καὶ ἀναθεματισθέντες ὡς ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μάλιστα ἀπὸ τὴν Ἡμερίδα τοῦ Πειραιᾶ, εἶναι καὶ ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰγνάτιος, ποὺ κι αὐτὸς συμπροσεύχεται μὲ αἱρετικοὺς «ἐπισκόπους» οἰκουμενιστές, καθ’ ὅμοιον τρόπον, ὅπως ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ὁ Σύρου Δωρόθεος κ.λπ.

Ἐπίσης καὶ οἱ συμπροσευχὲς εἶναι φανερὸ ὅτι ἐντάσσονται μέσα στὰ πλαίσια τοῦ Μασωνισμοῦ, ἀφοῦ διευκολύνουν τὴν πίστη σὲ ἕνα Θεὸ χωρὶς ὁμολογιακὲς ἀποχρώσεις (δηλ. τὸν ἀπρόσωπο Μ.Α.Τ.Σ. «Μέγα Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος»), ποὺ διευκολύνει τὸν δρόμο πρὸς τὸν Ἀντίχριστο.

Καὶ κάτι τελευταῖο, παρενθετικό, ἀλλὰ ἀναγκαῖο: Εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ Μασῶνοι δὲν ἀπαιτοῦν ἀπὸ κάποιο μέλος τους (εἰδικὰ Ἐπίσκοπο ἢ Πατριάρχη) νὰ «ὁμολογήσει» τὴν πίστη του στὴν Μασωνία γιὰ εὐνόητους λόγους καί, ἀκόμα, πὼς οἱ Μασῶνοι αὐτοσυστήνονται ὡς φιλάνθρωποι, ἀλτρουϊστὲς κ.λπ. Ἕνας λοιπόν, σύγχρονος Ἐπίσκοπος (ἢ ὁλόκληρη Σύνοδος), ποὺἐνδιαφέρεταιπερισσότερο γιὰ τὴνφιλανθρωπία, γιὰ τὰ συσσίτια, γιὰ τὸ βοήθημα 3ου παιδιοῦ στὴ Θράκη, τὶς διάφορες φιέστες καὶ πανηγύρεις,καὶἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν καθαρότητα τῆς Πίστεως· ποὺ ἀδιαφορεῖ ἂν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ τὸ δεξὶ χέρι του, ὁ γνωστός μας κ. Ζηζιούλας (ποὺ τὸν ἀποκάλεσε καὶ «βραχίονα» τῆς Ὀρθοδοξίας), διδάσκουν αἱρέσεις καταδικασμένες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, τότε, αὐτοὶ οἱ Ἐπίσκοποι, μὲ ποιόν συγγενεύουν περισσότερο; Μὲ τὴν Μασωνικὴ διδασκαλία ἢ τὴν χριστιανικὴ Πίστη;

Πῶς λοιπόν, ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς, ἀποφαίνεται ὅτι ἕνας «ἀναθεματισθεὶς» ὑπ’ αὐτοῦ κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας Ἐπίσκοπος ὡς Οἰκουμενιστὴς (ἔστω κι ἂν δὲν τὸν κατονόμασε), ἕνας κατονομασθεὶς ὡς Οἰκουμενιστὴς στὴν Ἡμερίδα τοῦ Πειραιᾶ, καθότι καὶ Πρόεδρος τῆς αἱρετικῆς μεταπατερικῆς Ἀκαδημίας Βόλου, ὁ ὁποῖος μάλιστα (ὁ Δημητριάδος) μπορεῖ νὰ ἔχει τὴν μασωνικὴ ἰδεολογία (πάλι κατὰ τὶς ἐκτιμήσεις καὶ διακηρύξεις τοῦ Πειραιῶς, ὅτι πίσω ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸ βρίσκεται ἡ Μασωνία), πῶς λοιπὸν ἀποφαίνεται ὅτι αὐτὸς ὁ Οἰκουμενιστὴς (πιθανὸν ἐμφορούμενος ἢ ἀφανῶς ποδηγετούμενοςἀπὸ ἰδέες τῆς μασωνίας) εἶναι «ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ»;

Ποιά παιχνίδια παίζετε κ. Σεραφείμ; Ξέρετε ἢ δὲν ξέρετε ποιοί εἶναι Οἰκουμενιστὲς καὶ ἔμμεσα Μασῶνοι; Ἂνδὲν ξέρετε, τότε γιατί τὸ καταγγέλλετε; Ἂνξέρετε γιατί δὲν ἀποκαλύπτετε στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ τοὺς Οἰκουμενιστὲς (Μασώνους); Γιὰ ποιόν ἢ γιὰ ποιούς «δουλεύετε»;

Ποιά πρακτικὴ σημασία ἔχει νὰ κυνηγᾶτε καὶ νὰ καταγγέλλετε ἀόριστους, ἀνώνυμους ἢ καὶ ἀνύπαρκτους Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους;

Ἐδῶ τὸ μυαλό μας σταματᾶ. Δὲν θὰ ποῦμε κάτι περισσότερο. Θὰ παραθέσουμε ἕνα κείμενο τοῦ Ἁγίου καὶ Μ. Ἀθανασίου. Δὲν ἰσχυριζόμαστε ὅτι ὑπάρχει πλήρης ἀναλογία μὲ τὴν περίπτωση τοῦ μητροπολίτη Πειραιῶς, ἀλλὰ ὑπάρχουν κάποιες ὁμοιότητες, διακρίνουμε ἴδιες μεθόδους!

Ἔτσι κι ἀλλιῶς, πρέπει νὰ παύσει τὸ κρυφτοῦλι τῶν Ἐπισκόπων. Ἔχουν ὑποχρέωση, ἂν βαδίζουν στ’ ἀχνάρια τῶν Ἁγίων Πατέρων, νὰ κάνουν ὅ,τι κι ἐκεῖνοι. Νὰ ἀποκαλύψουν καὶ νὰ καταδικάσουν τὴν αἵρεση καὶ τοὺς (Μασώνους) Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, ποὺ ὑπονομεύουν τὴν Πίστη καὶ τὴ σωτηρία, ποὺ (σύμφωνα μὲ τὴν ὁμολογία τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς) κρύβονται μέσα στὴν καρδιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας: τὴν Ἁγίαν καὶ Ἱερὰν Σύνοδον. Ἢ ἀμφιβάλλουν καὶ γι’ αὐτὴν ἀκόμα τὴν Ἱερότητά της;

Φιλορθόδοξος Ἕνωσις "Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος"
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραμματέας Σημάτης Παναγιώτης

Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους...

«Καὶ γὰρ καὶ νῦν ἃ γράφουσιν, οὐκ ἀληθείας φροντίζοντες γράφουσι, καθὰ προεῖπον, ἀλλὰ μᾶλλον παίζοντες καὶ τέχνῃ τοῦτο ποιοῦντες, πρὸς ἀπάτην τῶν ἀνθρώπων, ἵν' ἐν τῷ διαπέμπεσθαι τὰς ἐπιστολὰς, τὰς μὲν τῶν λαῶν ἀκοὰς ἀπασχολεῖσθαι περὶ ταῦτα ποιήσωσι, κερδάνωσι δὲ τὸν χρόνον τοῦ κατηγορεῖσθαι αὐτοὶ, καὶ λαθόντες ὡς ἀσεβοῦντες, ἔχωσι χώραν ἐπεκτεῖναι τὴν αἵρεσιν, ὡς γάγγραιναν, ἔχουσαν νομὴν πανταχοῦ. Πάντα γοῦν κινοῦσι καὶ ταράττουσι, καὶ οὐδὲ οὕτω τοῖς ἑαυτῶν ἀρκοῦνται· κατ' ἐνιαυτὸν γάρ, ὡς οἱ τὰς διαθήκας γράφοντες, συνερχόμενοι καὶ αὐτοὶ, προσποιοῦνται περὶ πίστεως γράφειν, ἵνα καὶ ἐν τούτῳ γέλωτα μᾶλλον καὶ αἰσχύνην ὀφλήσωσιν, ὅτι μὴ παρ' ἑτέρων, ἀλλὰ παρ' αὐτῶν τὰ αὐτῶν ἐκβάλλεται. Εἰ γὰρ ἐθάῤῥουν οἷς ἔγραφον προτέροις, οὐκ ἂν δεύτερα γράφειν ἐζήτουν· οὐδὲ πάλιν ἀφέντες ἐκεῖνα, ταῦτα νῦν ἔγραφον ἅπερ, πάντως τοῦτο μελετήσαντες, πάλιν ἀλλάξουσιν, ἐὰν ὀλίγος πάνυ παρέλθῃ χρόνος, καὶ πρόφασιν λάβωσι τοῦ συνήθως τισὶν ἐπιβουλεύειν. Τότε γὰρ, ὅταν ἐπιβουλεύσωσι, μάλιστα προσποιοῦνται περὶ πίστεως γράφειν, ἵνα, ὡς ὁ Πιλᾶτος ἐνίψατο τὰς χεῖρας, οὕτω καὶ οὗτοι δράκοντες ἀποκτείνωσι τοὺς εἰς Χριστὸν εὐσεβοῦντας· καὶ ἵνα, ὡς περὶ πίστεως ὁρίζοντες δόξωσιν, ὡς πολλάκις εἶπον, φεύγειν τὸ τῆς ἑτεροδοξίας ἔγκλημα. Ἀλλ' οὔτε λαθεῖν, οὔτε φυγεῖν δυνήσονται· ἕως γὰρ ἑαυτοῖς ἀπολογοῦνται, ἑαυτῶν ἀεὶ κατήγοροι γίνονται, καὶ δικαίως γε· οὐ γὰρ τοῖς ἐλέγχουσιν αὐτοὺς ἀποκρίνονται, ἀλλ' ἑαυτούς, ὡς βούλονται, πείθουσι. Πότε οὖν, τοῦ ὑπευθύνου κρίνοντος ἑαυτὸν, λύσις γίνεται τοῦ ἐγκλήματος; Διὰ τοῦτο γοῦν ἀεὶ γράφουσι, καὶ ἀεὶ τὰ ἴδια μεταποιοῦντες, ἄδηλον ἔχουσι τὴν πίστιν, μᾶλλον δὲ φανερὰν ἔχουσι τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν κακοφροσύνην» (Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους Αἰγύπτου καὶ Λιβύης Ἐπιστολὴ Κατὰ Ἀρειανῶν).

http://entoytwnika.blogspot.ca/2012/07/blog-post_24.html

Επί των ποταμών Βαβυλώνος

Επί των ποταμών Βαβυλώνος, εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν εν τω μνησθήναι ημάς της Σιών. Επί ταις ιτέαις εν μέσω αυτής εκρεμάσαμεν τα όργανα ημών· ότι εκεί επηρώτησαν ημάς οι αιχμαλωτεύσαντες ημάς λόγους ωδών και οι απαγαγόντες ημάς, ύμνον· ΄Ασατε ημίν εκ των ωδών Σιών. Πώς άσωμεν την ωδήν Κυρίου επί γης αλλοτρίας; Εάν επιλάθωμαι σου, Ιερουσαλήμ, επιλησθείη η δεξιά μου· κολληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, εάν μη σου μνησθώ, εάν μη προανατάξωμαι την Ιερουσαλήμ, ως εν αρχή της ευφροσύνης μου. Μνήσθητι Κύριε, των υιών Εδώμ, την ημέραν Ιερουσαλήμ, των λεγόντων· Εκκενούτε, εκκενούτε, έως των θεμελίων αυτής. Θυγάτηρ Βαβυλώνος η ταλαίπωρος, μακάριος, ός ανταποδώσει σοι το ανταπόδομά σου, ό ανταπέδωκας ημίν. Μακάριος, ός κρατήσει και εδαφιεί τα νήπιά σου προς την πέτραν.

Η Εκκλησία της Αληθείας και η εκκλησία της απάτης.

Αυτή η εκκλησία ενώνει τους κίναιδους και τις λεσβίες

Αυτή η Εκκλησία (όχι των Οικουμενιστών), ενώνει χριστιανούς με τον Χριστό!

Το αποτέλεσμα της επιλογής σου θα το δεις εν ημέρα Κρίσεως...

Τότε και Τώρα....

....Όταν πληροφορήθηκε αυτό ο άγιος πατέρας μας Σάββας, ανέβηκε στην αγία πόλι μαζί με άλλους ηγουμένους της ερήμου. Έδιωξαν από την αγία πόλι εκείνους που ήλθαν με τα συνοδικά γράμματα του αιρετικού Σεβήρου, και αφού εμάζεψαν το πλήθος των μοναχών απ’ όλα τα μέρη μπροστά στον άγιο τόπο Γολγοθά εφώναζαν και έλεγαν: Ανάθεμα στο Σεβήρο και σ’ όσους επικοινωνούν μαζί του!

και Τώρα :

Το Περιβόλι της Παναγίας
αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθόδοξης Παράδοσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Του κυρίου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

Φώτης Κόντογλου

«Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοί στήν Παράδοση, ὅσοι δέν ἀρνηθήκαμε τό γάλα πού βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ καταπάνω στήν ψευτιά. Καταπάνω σ’ αὐτούς πού θέλουνε τήν Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρίς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρίς μυρωδιά». 

Βατικανό - Οι καρδινάλιοι αρνούνται να ψηφίσουν εάν δεν παρουν το πόρισμα για τα σκάνδαλα

Συνεχίζονται οι τριγμοί στο Βατικανό, καθώς ούτε η παραίτηση του Πάπα και οι διαδικασίες εκλογής του διαδόχου φαίνεται να μπορούν να σκεπάσουν τους ψιθύρους που έχουν δημιουργηθεί από τα οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα.

Πληροφορίες από τη Ρώμη αναφέρουν ότι υπάρχουν αρκετοί Καρδινάλιοι, με προεξάρχοντες τους Βραζιλιάνους, που αρνούνται να μπουν στην Καπέλα Σιστίνα για να εκλέξουν νέο Πάπα προτού αποκτήσουν ευρεία γνώση για το σκάνδαλο Vatileaks και το μυστικό πόρισμα που παρέδωσαν στον Βενέδικτο 16ο τρεις έμπιστοί του Καρδινάλιοι.

Οι πέντε Βραζιλιάνοι Καρδινάλιοι εκτιμούν ότι είναι λογικό να γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στα… σκοτάδια της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας προτού εκλέξουν τον επόμενο Ποντίφικα, ο οποίος θα αναλάβει τα ηνία της Αγίας Εδρας.

«Θεωρώ πως είναι δίκαιο κι αναγκαίο να μάθουμε αυτές τις πληροφορίες προτού εκλέξουμε τον διάδοχο του Βενέδικτου του 16ου» είπε ο Καρδινάλιος Ρεϊμούντο Νταμασένο πρόεδρος της Επισκοπικής Συνόδου της Βραζιλίας, ενώ με τα λόγια του συμφωνούν και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι της Βραζιλίας , ασκώντας με αυτό τον τρόπο πιέσεις προς το Βατικανό.

Η διαρκώς αναπτυσσόμενη οικονομία της Βραζιλίας αναμένεται να παίξει ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στα παγκόσμια δρώμενα, κάτι που αντανακλάται και στην εκκλησιαστική ηγεσία της χώρας, η οποία έχει και τους περισσότερους καθολικούς στον κόσμο.

Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του Βατικανού, Φεντερίκο Λομπάρντι, παραδέχθηκε πως είναι φυσιολογικό να επιθυμούν κάποιοι να μάθουν πληροφορίες για τα σκάνδαλα που κλυδωνίζουν τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ωστόσο, επισήμως κανένας δεν πρόκειται να μάθει κάτι παραπάνω.

Δεν αποκλείεται να υπάρξει μια ενημέρωση των Καρδιναλίων εντός κλειστών θυρών, ωστόσο, θεωρείται απίθανο να βγουν στο φως της δημοσιότητας περαιτέρω πληροφορίες.

Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει έντονη φημολογία στην Καθολική Εκκλησία ότι η παραίτηση του Πάπα δεν οφείλεται μόνο σε προβλήματα υγείας, αλλά και σε έντονες πιέσεις από τα συνεχόμενα σκάνδαλα που βγήκαν στο φως κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Μάλιστα, ο Πάπας Βενέδικτος παρήγγειλε και έλαβε ένα μυστικό πόρισμα για την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της Καθολικής Εκκλησίας, ωστόσο, κανένας δεν γνωρίζει περισσότερα για την έκθεση αυτή, ενώ τα έγγραφα τα έχει ο ίδιος ο Βενέδικτος μαζί του.

http://www.greekmoney.gr/

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Εκκλησία πανδωρεά του Χριστού εις τον κόσμον.

 Όλα δε αυτά αποτελούν την κυρίως δωρεάν του Θεανθρώπου Χριστού εις τον κόσμον, την όντως δωρεάν, την Εκκλησίαν. Μέσα εις αυτήν υπάρχουν όλαι αι δωρεαί της Τριαδικής Θεότητος. Όλη «η χάρις αυτή» «εδόθη» «ενί εκάστω ημών… κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού» (Εφ. 4,7). Από εμάς, όμως, εξαρτάται, δηλαδή από την πίστιν μας, και την αγάπην, από την ταπεινοφροσύνην και τας άλλας αρετάς, πόσον θα ωφεληθώμεν από την δωρεάν αυτήν, πόσον θα την προσοικειωθώμεν και πόσον θα ζήσωμεν εν αυτή και δι΄ αυτής. Κατά την άμετρον φιλανθρωπίαν Του ο Κύριος Ιησούς άφησεν εις όλους και εις ένα έκαστον, ολόκληρον τον εαυτόν Του, όλας τας δωρεάς Του, όλην την αγιότητά Του, δηλαδή όλην την Εκκλησίαν Του. Ο άνθρωπος συμμετέχει εις την δωρεάν Του αυτήν κατά το μέτρον της εν-εκκλησιάσεως και εκκλησιοποιήσεως, ενχριστώσεως και χριστοποιήσεώς του. Το δε Κύριον δώρον το οποίον Αυτός δίδει είναι η αιώνιος ζωή. Τούτο, ακριβώς, και ευαγγελίζεται ο Απόστολος λέγων: «Το χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών» (Ρωμ. 6,23). Εις το Θεανθρώπινον σώμα της Εκκλησίας εδόθη όλη η χάρις της Τριαδικής Θεότητος, χάρις σώζουσα από την αμαρτίαν, από τον θάνατον και από τον διάβολον, η οποία μας αναγεννά, μεταμορφώνει, αγιάζει, χριστοποιεί, θεώνει και τραδοποιεί. Εις καθένα, όμως, από εμάς η χάρις αυτή δίδεται «κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού» και ο Κύριος Ιησούς μοιράζει την χάριν κατά τον κόπον μας (Α΄ Κορ. 3,8), κατά τον κόπον εις την πίστιν και αγάπην, εις την ελεημοσύνην και προσευχήν, εις την νηστείαν και αγρυπνίαν, εις την πραότητα και μετάνοιαν, εις την ταπείνωσιν και υπομονήν και όλας τας άλλας αγίας αρετάς και τα άγια ευαγγελικά μυστήρια.

Συνεχίζεται.

Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και ο θάνατος του Θεού δια της επιστήμης

 Πηγή : http://kyprianoscy.blogspot.gr/

Με τον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Χατζηνικολάου δεν τελειώσαμε ακόμη. Πρέπει να γίνουν σαφή όλα όσα ισχυρίζεται περί του "δώρου ζωής" ή το "αλλήλων μέλη". Διότι, πλέον,  έχει καταστεί επικίνδυνος, όταν απευθυνόμενος σε νεαρά άτομα (μαθητές Λυκείου και Γυμνασίου) τους παρακινεί να δείχνουν την αγάπη τους, δίνοντας "ένα κομμάτι από αυτό που είσαι και όχι από αυτό που έχεις". Είναι δικά του λόγια και θα τα ακούσετε στο βίντεο που συνοδεύει αυτά που διαβάζετε.

Παρεμπιπτόντως, αναφέρω εδώ αυτό που είπε βουλευτής πολιτικού κόμματος, ο κ. Λαγός της Χρυσής Αυγής, ο οποίος  χαρακτήρισε "γάγγραινα ένα μεγάλο κομμάτι των εκπαιδευτικών". Αν αμφιβάλλετε διαβάστε τα κατωτέρω για να δείτε πόσο γαγγραινώδης είναι ο ειδικός εκπαιδευτικός κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου. Η πολιτική γάγγραινα έγινε πλέον ένα με τη θεολογική. Αμφότερες, αλλά με διαφορετικά λόγια η κάθε μια, κηρύσσουν το θάνατο του θεού.

Τι ακριβώς δίδαξε στα παιδιά ο μητροπολίτης προτείνοντάς τους "να δίνεις όχι από αυτό που έχεις, από αυτό που είσαι, από το σώμα σου"; Τι ήθελε να τους πει; Προφανώς να δίνουν αυτό που είναι. Και τι το είναι; Κατά τον μητροπολίτη, που τεμαχίζει το είμαι από το έχω, το είναι, είναι το σώμα. Κάλεσε τα παιδιά να κάνουν το ίδιο, να δίνουν το είναι τους (το σώμα τους) από τώρα, δεχόμενα συνειδητά τη δωρεά των οργάνων τους, όταν οι γιατροί διαγνώσουν τον εγκεφαλικό τους θάνατο. "Θα ήθελα, τους είπε, αντί να με κατεβάζουν ακέραιο στον τάφο, που θα έχει ήδη αρχίσει η αποσύνθεσή μου, να μπορούσα να έδινα όργανα να ζήσουν κι άλλοι άνθρωποι, πριν φύγω, κι εγώ την τελευταία στιγμή".

Ώστε, κατά τον μητροπολίτη, είμαστε το σώμα μας, και αυτό το σώμα μας μπορεί να δίνει ζωή στους άλλους. Σε μας τους ίδιους όχι, όταν έχει νεκρωθεί ο εγκέφαλος και ενόσω η καρδιά λειτουργεί. Η ζωή μπορεί να αρχίζει "εξ άκρας συλλήψεως", τελειώνει όμως, πάντα κατά τον μητροπολίτη, εξ άκρας εγκεφαλικής νεκρώσεως. Δηλαδή, μόλις ο εγκέφαλος  δείχνει έμμεσα (σημ. άμεσα δεν μπορεί να φανεί) ότι έχει νεκρωθεί, όπως λένε οι ειδικοί. Τότε, πρέπει ταχύτατα να αφαιρείται αυτό που είμαστε, χωρίς να υπάρχει καμιά αναστολή. Άλλα σώματα περιμένουν να ζήσουν, για να ευχαριστήσουν το θεό για το  θαύμα της τεχνολογίας, που είναι ο αναπνευστήρας και οι μονάδες της εντατικής! Ο θάνατος του θεού με τη βοήθεια της κακοποιού επιστήμης έχει επέλθει.

Ο κύριος Χατζηνικολάου αφού τελείωσε τις σπουδές του στο διαστημικό κέντρο της NASA, αφού έγραψε τη διδακτορική διατριβή "Αλλήλων μέλη", αφού εκάρη μοναχός, αφού άφησε μακριά γενειάδα, αφού έγινε επίσκοπος, ήλθε με σκοπό να επενδύσει την τεχνολογία με ψευδή θεολογία. Λάθος τόπο διάλεξε. Διότι εδώ, στα μέρη τα δικά μας, ο άνθρωπος είναι σώμα, έχει όμως κάτι ακόμη. Κάτι σημαντικότερο και αχώριστο του είναι-σώμα : " εκ γης μεν το σώμα (ο θεός) διέπλασε, ψυχήν δε λογικήν και νοεράν δια του οικείου εμφυσήματος έδωκεν αυτώ, άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται"(Ιωάννης Δαμασκηνός).

"Άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται". Το είναι και το έχειν παραμένουν αδιάσπαστα. Ο   αναίσθητος ασθενής μπορεί να παραμένει ανέκφραστος, δεν παύει όμως να είναι έμψυχος, αφού η καρδιά του σφύζει. Ζωή χωρίς καρδιά δεν υπάρχει. Ζωή με νεκρό εγκέφαλο υπάρχει. Είναι ο θάνατος του θεού, αυτή η γάγγραινα που μεταδίδει ο κύριος Χατζηνικολάου, τον οποίο - όχι άδικα μετά τα ανωτέρω - κατηγορούν μερικοί ως μοιχεπιβάτη επίσκοπο.

Η αλήθεια για τον Μαζάουερ και η ιστορική διαστρέβλωση

Κωνσταντίνος Χολέβας

Η Θεσσαλονίκη, η οποία εόρτασε πέρσι τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της, έπεσε θύμα προσφάτως μιας συστηματικής ιστορικής διαστρέβλωσης από τον Βρετανό ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ. Στο βιβλίο του «Θεσσαλονίκη, η πόλη των φαντασμάτων» προσπάθησε να πει ότι επί Οθωμανών η πόλη ευημερούσε και οι Ελληνες ζούσαν καλά, ενώ τώρα η πόλη μαράζωσε. Προτείνει μία πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη στη θέση της σημερινής Θεσσαλονίκης, που έχει καθαρά ελληνορθόδοξο χαρακτήρα. Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «ΑΡΔΗΝ» (Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2013) γνωστοί λόγιοι και ιστορικοί αντικρούουν τον Μαζάουερ. Κρίνω σκόπιμο να παρουσιάσω ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία των άρθρων:

Ο συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς σημειώνει για τον Μαζάουερ: «Είναι στρατευμένος προπαγανδιστής μιας αντίληψης που δεν θέλει να δει τη συνολική εικόνα, μια ελληνική πόλη 2.300 χρόνων συνδεδεμένη πάντα με την ευρύτερη μοίρα του Ελληνισμού, αλλά απομονώνει μία περίοδο τεσσάρων ή πέντε αιώνων κατά την οποία κατοικούνταν -μετά τη βίαιη κατάληψή της και εξανδραποδισμό των κατοίκων της- και από άλλες εθνότητες ως το αποκλειστικό και αποφασιστικό κέντρο της ιστορίας της. Και γιατί άραγε ο συγγραφέας μας δεν εκκινεί, όπως είναι και πιο φυσικό για κάθε ιστορικό βιβλίο, με ένα κεφάλαιο σχετικό με την προ-οθωμανική Θεσσαλονίκη, τη Συμβασιλεύουσα του πολιτισμού και των κοινωνικών αγώνων; Διότι σ’ αυτή την περίπτωση θα αναδεικνυόταν η συνέχεια της πόλης και προφανώς τα μεγάλα της φαντάσματα, με τους Ζηλωτές και την επανάστασή τους, τον Ευστάθιο και την ελληνομάθειά του, τον Γρηγόριο Παλαμά, τον Νικόλαο Καβάσιλα! Ομως σε άλλα φαντάσματα στόχευε ο συγγραφέας, εκείνα του Οθωμανισμού αποκλειστικά!».

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

       

      

Με τό θάνατο του Βρούνου, ο Γερβέρτος διορίστηκε στον παπικό θρόνο από τον Οθωνα Γ' και διοίκησε την Παπική Ρωμανία ως Σίλβεστρος Β' (999-1003). Για τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς ιστορικούς, αυτός ο Σίλβεστρος Β' είναι ένας από τους μεγάλους Πάπες στην ιστορία του παπισμού. Αλλά για τους Ρωμαίους ήτο ο αρχηγός του Φραγκικού στρατού κατοχής και ο Πάπας που εισήγαγε το φεουδαλικό σύστημα καταπιέσεως στην Παπική Ρωμανία και υποδούλωσε τους Ρωμαίους στη Φραγκική αριστοκρατία. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος, για να δεχθεί Γερμανούς Πάπες ο λαος της Παλαιάς Ρώμης.

Υπερασπίζοντας τον εαυτό του κατά της αποφάσεως του Ρωμαίου Πάπα Ιωάννη ΙΕ', ο μελλοντικός Φράγκος Πάπας Γερβέρτος του Ωριλλάκ, επίμονα και εύγλωττα υποστήριξε τις θέσεις του Χίνκμαρ, κατά της γενικής εφαρμογής των Διαταγμάτων. Τώρα, ως Πάπας Σίλβεστρος Β', θεώρησε χρήσιμη την γενική εφαρμογή τους. Τα Διατάγματα στα χέρια των Φράγκων Παπών, σφράγισαν γερά τον τάφο των Δυτικών Ρωμαίων για πολλούς αιώνες.

       

       

     Συνεχίζεται.