«ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΛΑΒΕ ΠΝΕΥΜΑ».

 Ἀπό τό «Γεροντικόν»  o λόγος  τοῦ  Ἀββᾶ Λογγίνου πρός τόν Ἀββᾶ

Ἀκάκιον, πού ἐξηγεῖ  πότε ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ το  Ἅγιον  Πνεῦμα:

«Ἡ γυναίκα καταλαβαίνει ὅτι ἔχει συλλάβει παιδί, ὅταν σταματήση ἡ

ροή τοῦ αἵματός της. Ἔτσι  καί  ἡ ψυχή τότε γνωρίζει ὅτι ἔχει συλλάβει

Πνεῦμα Ἅγιον, ὅταν σταματήσουν τά πάθη τά χαμηλά,  πού ρέουν ἀπό

αὐτήν.  Ὅσον καιρόν περιπλέκεται σ᾽ αὐτά, πῶς   μπορεῖ  να  ὑπερηφα-

νεύεται, ὡσάν νά εἶναι  ἀπαθής;  Δῶσε αἷμα καί λάβε Πνεῦμα». «Ὁ

ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω».

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Θέσαμε σέ κάποιους ἀπό τούς παλαιούς ἁγιορεῖτες αὐτό τό ἐρώτημα, τό πῶς δηλαδή ἀντίθετα στίς γραπτές δηλώσεις των ἐπανέφεραν τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, ἐνῶ τά θέματα τῆς πίστεως πηγαίνουν ἀπό τό κακό στό χειρότερο καί ὁ Οἰκουμενισμός καθημερινῶς κερδίζει ἔδαφος εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας. Κάποιοι ἀπήντησαν ὅτι τούς ἐξεγέλασαν οἱ Πατριαρχικοί, οἱ ὁποῖοι ἤρχοντο στό Ὄρος μετά τόν θάνατο τοῦ Ἀθηναγόρα, συστηματικά καί ἐπί τό αὐτό καί ὑπέσχοντο στούς ἁγιορεῖτες ὅτι, ἄς ἐπαναφέρουν αὐτοί τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου καί ὅλα, μέ τό νέο Πατριάρχη, θά διορθωθοῦν. Αὐτό προφανῶς ἦτο ἁπλή δικαιολογία, διότι τίποτε δέν τους ἐμπόδιζε ἐφ’ ὅσον ἐξηπατήθησαν νά ἐφαρμόσουν ἐκ νέου τίς δύο ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος. Ἐκεῖνο πού ἴσως δέν θέλουν νά ὁμολογήσουν οἱ ἁγιορεῖτες Πατέρες εἶναι ὁ φόβος τῶν κυρώσεων καί ἡ σιδηρᾶ ράβδος με τήν ὁποία θέλησε νά τούς ποιμάνη ὁ νέος Πατριάρχης.

Οἱ ἐπιπτώσεις δηλαδή τῶν ποινῶν καί τῶν καθαιρέσεων, τῶν ἐξώσεων καί τῶν βιαίων ἀπομακρύνσεων ἐκ τῆς ἡγουμενικῆς ἀρχῆς καί ἐξουσίας. Αὐτό τουλάχιστον ἀποδεικνύεται ἀπό τά κείμενα.

Ὁ «Ὀρθόδ. Τύπος» τῆς 15ης Ἰουλίου 1974 μᾶς πληροφορεῖ τά ἑξῆς:

«Ὁ πολιτικός διοικητής τοῦ Ἁγ. Ὄρους προειδοποιεῖ. Ἄκυρος ἡ ἐκλογή ἡγουμένου ἐάν δέν ἐπαναφερθῆ τό μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχου εἰς τήν Μονήν. Ἡ Ἱ. Μονή Ἁγ. Παύλου ἐμμένει εἰς τήν διακοπήν τοῦ Μνημοσύνου. Θεσσαλονίκη,Ἰούλιος

 (Τοῦ ἀνταποκριτοῦ μας).» Ὁ πολιτικός Διοικητής κ. Δ. Κριεκούκιας ἀπέστειλε προς τήν Ἱεράν Μονήν Ξενοφῶντος τό ὑπ’ ἀριθ. Φ. 26/15.6.1974 ἔγγραφον δι’ οὗ “ἐντέλλεται ἡ ἀπομάκρυνσις” τοῦ Ἡγουμένου π. Εὐδοκίμου “ἐκ τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ μετανοίας”, ἐπειδή οὗτος (ὁ Ἡγούμενος) “παραμένει εἰς τάς ἰδίας αὐτοῦ πνευματικάς θέσεις”. Κατά τάς πληροφορίας μας, ὁ Καθηγούμενος θά προσφύγη εἰς τό Συμβούλιον Ἐπικρατείας. Ἄξιον ἰδιαιτέρας προσοχῆς τυγχάνει καί τοῦτο: Ὁ κ. Διοικητής τονίζει ὅτι “ἡ τυχόν ἐκλογή νέου Ἡγουμένου, μή συμμορφουμένου εἰς τήν ἀπαίτησιν ταύτην”, δηλαδή νά ἐπαναφέρη την Μονήν “εἰς τήν ὁδόν τῆς κανονικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς τάξεως” θά εἶναι ἄκυρος καί ὁ νεοεκλεγείς Ἡγούμενος θα ἐκπίπτη τοῦ ἀξιώματός του! Αὐτό σημαίνει ὅτι πρέπει να δηλώνη ὁ ὑποψήφιος Ἡγούμενος, ἐκ τῶν προτέρων, ὅτι θα ἐφαρμόζη τό μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχου».

Συνεχίζεται.

Από την εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" 27/6 :

State of Israel awards three Greeks who helped Jews during WWII

From left to right: Israeli Ambassador Aryeh Mekel, WWII survivor Simon Danieli, and the president of the Israeli Community of Thessaloniki, David Saltiel.

In a ceremony marked by great humanity, gratitude, pride and emotion, the state of Israel on Tuesday night posthumously bestowed the Righteous Among the Nations Award upon three Orthodox Christian Greeks who risked their lives to help Jews during the Holocaust.

Hosted by the Municipality of Veria in northern Greece, the ceremony was attended by Israeli Ambassador Aryeh Mekel, the president of the Israeli Community of Thessaloniki, David Saltiel, and Maurice Magrizos, the president of the Israeli Community of Larissa.

Those attending heard the chilling and touching testimony of 82-year-old Simon Danieli, who traveled from Israel to his birthplace in Veria to thank the descendants of the people who helped him and his family escape Nazi persecution during World War II.

Βάλε λίγα χρήματα στην άκρη για τα γεράματά σου...

Κάποιος χριστιανός σ΄ ένα χωριό είχε ένα μικρό περιβολάκι. Το καλλιεργούσε κι΄ από ό,τι του απέδιδε, κρατούσε τόσα μόνο, όσα του χρειάζονταν να συντηρήται φτωχικά. Τα υπόλοιπα τα έδινε στους φτωχούς ελεημοσύνη. Μα κάποτε ο διάβολος, για να τον εμποδίση από το καλό, άρχισε να σπέρνη ζιζάνια στην ψυχή του. Του ψιθύριζε λοιπόν στο νου:  Βάλε λίγα χρήματα στην άκρη για τα γεράματά σου. Μπορεί να σου έλθη και καμμιά αρρώστεια και να μην είσαι σε θέσι να εργάζεσαι. Παρασύρθηκε ο άνθρωπος από τους λογισμούς του. Περιώριζε σιγά-σιγά τις ελεημοσύνες του για να κάνη οικονομίες. Με τον καιρό γέμισε ένα μικρό κιούπι με χρυσά νομίσματα. Όταν το έθαψε ικανοποιημένος σ΄ ένα λάκκο του περιβολιού του, για να το έχη στα γεράματά του, του ήρθε ξαφνικά βαρειά αρρώστεια και σάπισε το πόδι του. Ξέθαψε έτσι το κιούπι πολύ γρήγορα για να ξοδεύη τις οικονομίες του σε γιατρούς και φάρμακα, χωρίς ωφέλεια όμως. Το πόδι χειροτέρευε κι΄ οι γιατροί πήραν την απόφασι να το κόψουν. Την παραμονή της ημέρας που ωρίστηκε η οδυνηρή εγχείρησι, πήρε κοντά στο κρεβάτι του ο κηπουρός το κιούπι του κι΄ άρχισε να μετρά και να ξαναμετρά τα τελευταία υπολείμματα της οικονομίας του που θα έδινε την επομένη στους γιατρούς για να τον αφήσουν χωρίς πόδι. Είχε τώρα πικρά μετανοήσει που στήριξε πιο πολύ τις ελπίδες του στα χρυσά νομίσματα, παρά στον Κύριόν του και τον παρακαλούσε μ΄ όλη του την ψυχή να τον συγχωρήση. Καθώς προσευχόταν κι΄ έκλαιε παρουσιάστηκε μπροστά του Άγιος Άγγελος. –Τα χρήματα που σύναξες, στερώντας τα από τους φτωχούς, σου χρησίμευσαν σε τίποτα; Τον ερώτησε με αυστηρή φωνή. –Όχι, κυριέ μου. Αναγνωρίζω πως έσφαλα. Ω, αν τύχω συγγνώμης, δε θα ξαναπέσω στο ίδιο σφάλμα. Μόνο η ελπίδα στο Θεό είναι σταθερή και βεβαία, φώνεξε ο δυστυχής μ΄ όλο τον πόνο της ψυχής του. Τότε ο αγαθός Άγγελος άγγιξε το πονεμένο πόδι και παρευθύς το έγιανε. Το πρωϊ που πήγαν οι γιατροί με τα χειρουργικά τους εργαλεία να το ακρωτηριάσουν, τον βρήκαν υγιέστατο να σκάβη το μικρό του περιβόλι.

M. Aθανάσιος : Η Ορθόδοξος Εκκλησία θα κρυβεί από των οφθαλμών των ανθρώπων όπισθεν του κονιορτού των πλανών των αιρέσεων...

Η απιστία, το μίσος, η φιληδονία και η κοσμικότης θα συσκοτίσουν τον νουν των ανθρώπων, δια να μη βλέπουν το φως της Αληθείας, την λαμπρότητα της Χάριτος και το κάλλος της Ορθοδοξίας. Η Ορθόδοξος Εκκλησία θα κρυβεί από των οφθαλμών των ανθρώπων όπισθεν του κονιορτού των πλανών των αιρέσεων, της ορθολογιστικής σκέψεως της θετικοκρατικής αντιλήψεως και των ποικίλων άθεων και υλιστικών θεωριών, αι οποίαι θα διαφημίζονται εν ονόματι της ανθρωπίνης επιστημονικής γνώσεως. Άγνοια θα καλύπτει την Ορθοδοξίαν και ένεκα τούτου αύτη, ή θα εξισώνεται προς τας αιρέσεις και θα νοείται ως εν τμήμα του κοσμικώς νοούμενου «Χριστιανισμού», ή θα θεωρείται ως γεγονός παρωχημένων εποχών. Θα λογίζεται ως υπάρξασα κάποτε, μη υπάρχουσα όμως σήμερον, ως βοηθήσασα άλλοτε την ανθρωπότητα, μη ούσα όμως χρήσιμος εις το παρόν. Και η ιστορική ακόμη γνώσις ταύτης θα κρίνεται ανωφελής και επομένως στερουμένη ενδιαφέροντος. Τοιουτοτρόπως, δια την έλλειψιν γνώσεως περί αυτής, ή την ύπαρξιν μόνον πεπλανημένων πληροφοριών, η Ορθόδοξος Εκκλησία θα περιέλθει εις λήθην δια τους πολλούς των ανθρώπων. 
Η λήθη της εκκλησίας αποτελεί επίμονον επιδίωξιν των δαιμόνων. Οι δαίμονες συνεργάζονται εις το πονηρόν έργον των, του οποίου σκοπός είναι να απωλεσθεί η ψυχή του ανρθώπου, να επιφέρουν εις ημάς αιωνίαν πνευματικήν πανωλεθρίαν και να παραδώσουν εις την λήθην το εν τω κόσμω εργαστήριον της εν Χριστώ σωτηρίας, ήγουν την Ορθόδοξον του Θεού Εκκλησίαν. Εάν λησμονηθεί η Εκκλησία εν τω κόσμω, τότε αίρεται και το έτερον εμπόδιον, δια την έλευσιν του Αντιχρίστου. Λήθη της Εκκλησίας σημαίνει λήθην του Ευαγγελικού κυρήγματος, η δε λήθη αυτού αποτελεί προυπόθεσιν και της σποράς, αλλά κυρίως της καρποφορίας των αντιχρίστων ζιζανίων.


Μεγάλου Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 32 

Αυτή τη φορά δεν του έδωσε δώρο το "άγιο" κοράνιο.......

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΜ ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΑ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Από τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Αιγύπτου, Εξοχ.κ. Μοχάμεντ Μόρσι, έγινε θερμά δεκτός σήμερα, 27^η Ιουνίου ε.ε., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄. Την συνάντηση, στην οποία  προσεκλήθησαν εκπρόσωποι της Αγγλικανικής, Προτεσταντικής και Μαρωνίτικης Εκκλησίας της χώρας, ζήτησε ο Εξοχ. Πρόεδρος.

Ο Μακαριώτατος, ευχαριστώντας για την άμεση πρόσκληση, ευχήθηκε στο νέο Πρόεδρο να έχει την ευλογία του Θεού στα υψηλά καθήκοντα που ανέλαβε υπέρ του αιγυπτιακού λαού. Παράλληλα, του απηύθυνε πρόσκληση να επισκεφθεί την Πατριαρχική Καθέδρα στην Αλεξάνδρεια. Ο Εξοχ.κ.Μόρσι απεδέχθη αμέσως την πρόσκληση και τόνισε ότι κατά την επίσκεψή του στην Μεγάλη Πόλη ο πρώτος σταθμός του θα είναι το παλαίφατο Πατριαρχείο, προς το οποίο εξέφρασε την αμέριστη συμπαράστασή του, αφού 2.000 χρόνια οι χριστιανοί ορθόδοξοι ζουν ειρηνικά και αδιάκοπα στην Νειλοχώρα .

Από την πλευρά του, ο Μακ.Πατριάρχης προσέφερε στον κ.Πρόεδρο έναν ασημένιο δίσκο με το έμβλημα της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. 


H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more 

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Η Δευτέρα είναι: η θεανθρωπίνη αρετή της προσευχής και νηστείας. Η αρετή αυτή πρέπει να γίνη μέθοδος ζωής του ορθοδόξου λαού μας, να γίνη η ψυχή της ψυχής του, διότι η προσευχή και η νηστεία είναι τα παντοδύναμα μέσα τα δεδομένα από τον Χριστόν δια την κάθαρσιν από κάθε ακαθαρσίαν όχι μόνον του ανθρωπίνου προσώπου, αλλά και της κοινωνίας, και του λαού, και της ανθρωπότητος. Η προσευχή και η νηστεία δύνανται να καθαρίσουν την ψυχήν του λαού μας από τας ακαθαρσίας μας και τας αμαρτίας μας (Ματθ. 17, 19-21.  Λουκ.  9, 17-29). Πρέπει να ταυτισθή η ψυχή του λαού με την ορθόδοξον ζωήν της προσευχής. Η προσευχή και η νηστεία πρέπει να τελούνται όχι μόνον δια τα άτομα, ή μόνον δια τον λαόν, αλλά δια τους πάντας και τα πάντα («κατά πάντα και δια πάντα»): δια τους φίλους και τους εχθρούς, δια τους διώκοντας και τους αποκτείνοντας ημάς, διότι με αυτό διακρίνονται οι χριστιανοί από τους εθνικούς (Ματθ. 5, 44-45). 


Συνεχίζεται.

Αχινός

Του Μ. Βασιλείου.

«Άκουσα από κάποιον θαλασσινό, ότι ο αχινός, το πολύ μικρό και ευκαταφρόνητο αυτό ζώο, προειδοποιεί τους ναυτικούς για την καλοκαιρία ή τη φουσκοθαλασσιά. Ο αχινός, όταν προαισθανθή τρικυμία, ασφαλίζεται κάτω από ένα μεγάλο βράχο και, έχοντας σαν άγκυρα το βάρος της πέτρας, δεν παρασύρεται εύκολα απ΄ τα κύματα. Όταν οι ναυτικοί δουν το σημάδι αυτό, ξέρουν πως τους περιμένει τρικυμία. Κανένας αστρολόγος, ούτε Χαλδαίος, που από τα΄ άστρα μάντεψε τις αναταραχές των ανέμων, δίδαξε την τακτική αυτή στον αχινό. Αλλά ο Κύριος της θαλάσσης και των ανέμων έβαλε φανερό σημάδι της μεγάλης του σοφίας στο μικρό αυτό ζώο. Τίποτε λοιπόν δεν υπάρχει απρονόητο, τίποτε δεν είναι παραμελημένο από τον Θεό. Όλα τα βλέπει το ακοίμητο μάτι. Σ΄ όλα είναι παρών, προσφέροντας σε καθένα τη σωτηρία. Αν τον αχινό δεν άφησε ο Θεός έξω απ΄ τη στοργική Του παρακολούθησι, τη δική σου ζωή—τι λες; --δεν την αγκαλιάζει με την ίδια στοργή;».