Ἕνα ἐρώτημα προβάλλεται συχνά καί ἀπό πολλούς: «Τιμωρεῖ ὁ Θεός»; Εἶναι δυνατό, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, νά τιμωρεῖ τά πλάσματά Του, εἴτε σέ τοῦτο τόν κόσμο, εἴτε στήν κόλαση με τήν αἰώνια τιμωρία; Καί ἄλλοι μέν ρωτᾶνε μέ καλή προαίρεση, ἄλλοι, ἐπιστρατεύοντας τή λογική καί ἀναζητᾶνε λύση, καί ἄλλοι κολλημένοι σά στρείδι στήν πλάνη, παραμένοντες πεισματικά σέ λάθος δρόμο. Στήν ἐρώτηση τούτη, ἡ ὀρθόδοξη ἀπάντηση εἶναι, χωρίς περιστροφές: Ἀσφαλῶς καί τιμωρεῖ ὁ Θεός. Ἀλλ’ ἡ τιμωρία τοῦ Θεοῦ δέν ἔχει καμιά σχέση με τή νομική ἔννοια τῆς ποινῆς. Ὁ Θεός ἔχει ἄπειρη ἀγάπη, ἀλλ’ εἶναι καί σέ ἀπόλυτο βαθμό δίκαιος. Ταυτόχρονα εἶναι και ἄπειρη ἡ σοφία καί ἡ παντοδυναμία Του. Ἑπομένως, ὅταν μιλᾶμε για τιμωρία, ἐννοοῦμε στή θεολογική γλῶσσα, τά παιδαγωγικά ἐκεῖνα μέτρα πού λαμβάνει ἡ ἀπόλυτη καί παντέλεια δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, γιά ὁποιαδήποτε παράβαση, πού ἐλεύθερα ἔπραξε ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Θεός, καθώς διδάσκει ὁ Μ. Βασίλειος, δεν εἶναι αἴτιος τοῦ κακοῦ, ἀλλά το αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἐλευθερία του.
«Τραγούδι για την Eurovision, αφιερωμένο στον διάβολο, πληγώνει τον λαό της Κύπρου» --- Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
Ένα τραγούδι, εντάσσεται στις δημιουργίες των καλών τεχνών, αφού από τη φύση του, οφείλει να είναι καλλιτέχνημα, καλό έργο τέχνης, καλλιτεχνικό δημιούργημα, κομψοτέχνημα, άξιο θαυμασμού.
Αυτό περίμενε κανείς να
είναι ένα τραγούδι που εγκρίνεται, από ένα κρατικό πολιτισμικό και πνευματικό
φορέα, όπως είναι το ΡΙΚ, για να εκπροσωπήσει την Κύπρο στον διεθνή διαγωνισμό
της Eurovision
του 2021.
Φαίνεται όμως ότι το
επιλεγμένο τραγούδι είναι ένα έργο κακοτεχνίας και όχι καλλιτεχνίας, αφού το
περιεχόμενό του αποτελεί έναν ύμνο του έρωτα για τον διάβολο.
Και σκέπτεται κανείς, για ποιο λόγο προκρίθηκε το συγκεκριμένο τραγούδι, να εκπροσωπήσει την Κύπρο σε ένα διεθνή διαγωνισμό, όταν μάλιστα αυτή η χώρα ξεχωρίζει για την πρωτοποριακή χριστιανική της ιστορία και κληρονομιά;
Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου
7. Οι σταυροφορίες
1. Οι Φράγκοι, για να πλήξουν τους Ρωμαίους της Ανατολής ,αφού ήδη είχαν σκλαβώσει το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος, στράφηκαν εναντίον τους με τις λεγόμενες σταυροφορίες. Τις σταυροφορίες υποκινούσε και ευλογούσε ο πάπας! Ουσιαστικά αυτός τις κατηύθυνε. Φρόντιζε όμως πάντοτε να παρουσιάζει τον εαυτό του ανεύθυνο για τις φρικαλεότητές τους, τις οποίες πολλές φορές λεκτικά τις καταδίκαζε. Οι σταυροφόροι κυρίεψαν πολλές επαρχίες της Ανατολής. Επέβαλαν, απ’ όπου πέρασαν, στυγνή «Φραγκοκρατία», μπροστά στην οποία ωχριά η Τουρκοκρατία! Οι σταυροφορίες αποτέλεσαν τη χαριστική βολή της αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, η οποία εξασθενημένη αλώθηκε τελικά το 1453 από τους Οθωμανούς! Το 1204, οι Φράγκοι με την Δ΄ σταυροφορία τους, κυρίευσαν την Κωνσταντινούπολη, όπως επιθυμούσε ο διαβόητος πάπας Ιννοκέντιος Γ΄. Αυτός υπήρξε και ο εμπνευστής της «Ιερής Εξέτασης», η οποία καταδίκασε ως αιρετικούς αναρίθμητους Ρωμαίους στο θάνατο πάνω στη φωτιά,! Γι’ αυτό, όταν αργότερα εμφανίστηκαν οι Τούρκοι κατακτητές, έλεγαν ότι προτιμούν το «τούρκικο σαρίκι, από την φράγκικη τιάρα» 41 ! Κι’ είχαν απόλυτο δίκηο. Έκαναν κι’ οι Τούρκοι εγκλήματα, αλλ’ αυτοί τουλάχιστον δεν ήταν χριστιανοί. Κι’ όπου οι Τούρκοι σκλάβωσαν τους Ρωμαίους, δεν τούρκεψαν όλοι οι Ρωμαίοι. Αντίθετα, όπου οι Φράγκοι σκλάβωσαν τους Ρωμαίους, όλοι οι Ρωμαίοι φράγκεψαν!
Τη ΙΗ΄ (18η) Μαρτίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων.
Κύριλλος, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Κωνσταντίου, υιού του μεγάλου Κωνσταντίνου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τλζ΄ - τξα΄ (337-361), ως υιός δε ευσεβών και Ορθοδόξων γονέων ανετράφη παρ’ αυτών και εξεπαιδεύθη εις τα ευσεβή και ορθά ιερά δόγματα. Αφ’ ου δε ο τότε Ιεροσολύμων Μάξιμος Γ΄ (333-348) απήλθε προς Κύριον, ο μακάριος ούτος Κύριλλος ανήλθεν εις τον θρόνον των Ιεροσολύμων, υπερμαχών των δογμάτων των Αγίων Αποστόλων και των Πατέρων. Κατά την εποχήν εκείνην ήκμαζε και ο αρειανός Ακάκιος, ο κατέχων τον θρόνον της εν Παλαιστίνη Καισαρείας, όστις, αν και απεκηρύχθη και καθηρέθη υπό της εν Σαρδική γενομένης Αγίας τοπικής Συνόδου, διότι δεν ήθελε να ομολογήση τον Υιόν ομοούσιον με τον Πατέρα, όμως δεν υπέκυψεν εις την συνοδικήν ταύτην καθαίρεσιν, αλλά τυραννικώς κατεκράτει τον θρόνον της Καισαρείας, διότι ήτο γνώριμος και φίλος του βασιλέως Κωνσταντίου, του φρονούντος εκ κουφότητος τα του Αρείου δόγματα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Κ. ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΣ Θεολόγος-Νομικός --- Του κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΑ, ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Χρέος ἠθικό μᾶς ὑπαγορεύει τήν παροῦσα δημοσίευση. Πρόκειται γιά τή νεκρολογία τοῦ ἀγαπητοῦ καί ἀξέχαστου Ἀθανασίου Σακαρέλλου, Δικηγόρου καί Θεολόγου, μέ τόν ὁποῖο μᾶς συνέδεε μακροχρόνια φιλία.
Ὁ Ἀθανάσιος ἐγκατέλειψε τά
γήϊνα τήν 26η Φεβρουαρίου 2021, σέ ἡλικία 82 ἐτῶν καί κηδεύτηκε τήν ἑπομένη
στόν τόπο καταγωγῆς του, τό Θέρμο Αἰτωλοακαρνανίας.
Τά τελευταῖα χρόνια ἀντιμετώπιζε
διάφορα προβλήματα ὑγείας, τά ὁποῖα ἔφθασαν νά δυσχεραίνουν τήν ἐπικοινωνία καί
ἐπαφή του μέ τό περιβάλλον καί τούς ἀνθρώπους πού τόν ἐγνώριζαν.
Τόν συναντήσαμε γιά πρώτη φορά στήν Ἱερά Μονή Ἁγίων Ταξιαρχῶν Ἀθικίων Κορινθίας, τό ἔτος 1977 ἤ 1978 σέ κάποια πανήγυρη τῆς Μονῆς, τήν ὁποία συχνά ἐπισκεπτόμασταν, ἀφοῦ ἐκεῖ διέμενε ὁ πρῶτος Πνευματικός μας πατέρας, Ἐπίσκοπος Κάλλιστος.
Απομαγνητοφώνησις συνεντεύξεως Γέροντος Γαβριήλ από το Κελλίον Οσίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω (Ιεράς Μονής Κουτλομουσίου)
εις τον κ. Σωτήριο Λέτσιο για την Ορθόδοξη Αλήθεια της 3.3.2021
ΕΡΩΤΗΣΗ
Η έκρηξη της πανδημίας του κορωνοιού βρίσκει την ανθρωπότητα και μαζί και
την Ελλάδα, την πατρίδα μας, αντιμέτωπους με έναν θανάσιμο κίνδυνο; Γιατί μας
βρήκε τώρα αυτό το απρόσμενο κακό; Είναι μια ένδειξη ότι φύγαμε μακριά
από τις διδαχές του Κυρίου; Είναι μια ένδειξη τιμωρίας προς τους
ανθρώπους;
Πώς θα μπορέσουμε εμείς εδώ οι Έλληνες να
προστατευθούμε από την πανδημία χωρίς να χάσουμε το φρόνημα και την δύναμή
μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η Ελληνική Βουλή ψήφισε Νόμους εναντίον των Νόμων του Θεού. Νομιμοποίησε τις πορνείες, τις μοιχείες, τις εκτρώσεις, την ελεύθερη συμβίωση, τον πολιτικό γάμο, τη καύση των νεκρών, πέταξε τον σταυρό από την σημαία, βγάζει τα θρησκευτικά από τα σχολεία, διδάσκει το σεξ στα μικρά παιδάκια, έβγαλε νόμο να παντρεύονται άνδρες με άνδρες και να έχουν δικαίωμα να υιοθετούν παιδιά, χρειάζεται κανείς να ρωτάει γιατί ο Θεός επέτρεψε αυτό το πράγμα και άλλα που μας περιμένουν δεινά;
ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ…» -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΤΟ ΘΕΜΑ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τους συνειδητούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν ἀπό τους κληρικούς ἐνημέρωση και καθοδήγηση. Ὅμως περισσεύει ἡ σιωπή ἀπό καιροσκοπισμό και δειλία. Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού δημοσίως ἐπικρίνουν τους Οἰκουμενιστάς και διατυπώνουν τη γνώμη τους ἐλεύθερα. Και αὐτό εἶναι πολύ ἀνησυχητικό φαινόμενο, γιατί ἀποκαλύπτει ὅτι δεν ὑπάρχει ἱερός ζῆλος και παρρησία. Δέν ὑπάρχει πνεῦμα ὁμολογίας και ὑπεράσπισης τῆς πίστεώς μας. Ὡστόσο, δεν μᾶς λείπουν τά κείμενα, πού ἐπισημαίνουν τις αἱρετικές διδασκαλίες τῶν παπικῶν και τῶν προτεσταντῶν. Ἔχουμε θεολόγους, ἀλλά δεν ἔχουμε ὁμολογητές. Το πρόβλημα δεν εἶναι στην ἐπισήμανση τῶν διαφορῶν με τους ἑτεροδόξους, ἀλλά στήν κριτική πού πρέπει στους δικούς μας ὀρθοδόξους οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀναπτύσσουν ἐνοχλητικές πρωτοβουλίες και ἐξισώνουν την πίστη μας με ἐκείνη τῶν αἱρετικῶν. Αὐτούς τους οἰκουμενιστές ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς οἱ σοφοί θεολόγοι μας να τους κρίνουν καί να τους ἀπομονώσουν. Και αὐτό συμβαίνει γιατί εἶναι οἱ μεγαλόσχημοι τῆς Ἐκκλησίας και δεν θέλουν να ἔλθουν σε ἀντίθεση μαζί τους. Δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν και τους πατριαρχικούς κύκλους, παρόλο πού διαφωνοῦν. Ἔτσι κυλάει ὁ χρόνος με συμβιβασμούς, ἰδιωτικούς ψιθύρους και σιωπή. Τά ἐπιχειρήματά τους εἶναι παιδαριώδη. Ἔχουν ὡς κανόνα τους το «Ναι μέν, ἀλλἀ…», πού σημαίνει τελικά ὄχι στη δημόσια ἀντίδραση, ὄχι στη δυναμική διαφωνία, ὄχι στην ἄρνηση τῶν διαφόρων προκλητικῶν ἐκδηλώσεων. Καί ὅλα αὐτά, γιατί τους περισσεύει ἡ διάκριση και ἡ κατά Θεόν σοφία… Ἡ τακτική πού περιγράφω εἶναι προσφιλής και σε ἀρκετούς ἁγιορεῖτες πατέρες και σε σχεδόν ὅλους τους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἔτσι ὁ δόλιος Οἰκουμενισμός ἐξαπλώνεται παντοῦ και το ὀρθόδοξο κριτήριο ἀμβλύνεται. Σε λίγο οἱ ἀνυποψίαστοι χριστιανοί μας θα πάθουν πλήρη σύγχυση και θά ἀποδέχονται τον Πάπα ὅπως και τον Πατριάρχη, και τους καρδινάλιους ὅπως και τους μητροπολίτες!