Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΝ

Εἰς τήν ἐφημερίδα «ΕΣΤΙΑ», ὑπό ἡμερομηνίαν 24ην Μαρτίου, ἐδημοσιεύθη ἕν πολύ σημαντικόν ἄρθρον διά τήν προσφοράν τῶν Ἱ. Μονῶν καί τῶν Μοναχῶν εἰς την προεπαναστατικήν προετοιμασίαν τοῦ 1821, ἀλλά καί μετά τήν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821. Τό ἄρθρον αὐτό ἐνεγράφη ὑπό τοῦ συγγραφέως και ἱστορικοῦ κ. Σαράντου Ἰ. Καργάκου καί ἀποτελεῖ ἀπάντησιν εἰς ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δυσφημοῦν τον Μοναχισμόν καί τήν στάσιν τῆς Ἐκκλησίας κατά τό 1821. Τό κείμενον ἔχει ὡς ἀκολούθως: «Ἄν δέν ὑπῆρχαν μοναχοί σαν τόν Νεκτάριο Τέρπο καί τόν Πατροκοσμᾶ –πού ἔβαλαν τό κεφάλι τους στόν «ντορβά»– δέν θά βλέπαμε ποτέ λευτεριά.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

δ. Οι επίσκοποι της Εκκλησίας, που ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγιο, χειροτονήθηκαν από τους Ρώσους της Διασποράς το 1962. Κατα το χρόνο αυτό η Ρωσική Σύνοδος είχε «κοινωνία» με τους υπόδικους επισκόπους του Νέου Ημερολογίου. ΄Έχουμε όμως αναλύσει ότι κατά το διάστημα αυτό της υποδικίας, μέχρι το 1965, οι επίσκοποι αυτοί τυπικά δεν είχαν αποκοπεί από το σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι πρόβλημα η «κοινωνία» των Ρώσων επισκόπων της Διασποράς μαζί τους! 

Επομένως, αγαπητέ μου φίλε Misha, δεν υπάρχει πρόβλημα με την Εκκλησία, που εξακολουθεί ν’ ακολουθεί το πατροπαράδοτο Παληό Ημερολόγιο. 

3. Παρότι μάκρυνα πολύ το λόγο, για να μη ισχυρισθείς και πάλι, ότι απέφυγα να σου απαντήσω για το θέμα των λεγομένων Παρατάξεων, σου λέγω πολύ σύντομα τα εξής: 

α. Όσο αποτελούν «εκκλησίες» του Χριστού, όσοι αποσχίστηκαν από την Ορθόδοξη Εκκλησία μέχρι το 1924, άλλο τόσο αποτελούν «εκκλησίες», όσοι αποσχίστηκαν μετά το 1924 από την Εκκλησία του Χριστού, που εξακολούθησε να ακολουθεί το πατροπαράδοτο Παλαιό Ημερολόγιο. 
Αντιλαμβάνομαι πλήρως τη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί εκ μέρους σου, φίλε Misha, η ανακίνηση του θέματος αυτό. Προφανώς είναι η διασπορά ζιζανίων στο χώρο του Παλαιού Ημερολογίου μεταξύ των Παλαιοημερολογιτών , για να ερίζουν μεταξύ τους, και να ξεσπούν σε γέλια, όλοι οι Λατινόφρονές σας! Άλλωστε, η διάσπαση των Παλαιοημερολογιτών σε παρατάξεις είναι έργο δικό σας, δηλ. των Νεοημερολογιτών, πράγμα το οποίο δεν είναι δυνατό να αναπτύξουμε εδώ. 

β. Όπως καταλαβαίνεις η Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου, δεν έχει καμιά ευθύνη και υποχρέωση να απολογηθεί για το τι έκαναν και τι κάνουν οι ηγεσίες των διαφόρων αυτών Παρατάξεων. Αυτές η Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου τις οποίες έχει καθαιρέσει και αποκηρύξει. Αυτό βλέπω ότι στενοχωρεί τους Λατινόφρονες. Θα ήθελες, φίλε μου, η Εκκλησία να μην είχε καθαιρέσει τα αποσχισθέντα αυτά πρόσωπα; 
Αλλά, αφού θα επανέλθεις, όπως λέγεις, είμαι ... μαζί σου! Οψόμεθα «εις ..Φιλίππους»! Με το καλό! 

Εξομολογείσθε Τω Κυρίω Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας == Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2017

Θεοδώρου του Τήρωνος, Μαριάμνης ισαποστόλου, Ευξιφίου επισκόπου εν Κύπρω, Μαρκιανού και Πουλχερίας των ευσεβών βασιλέων, Θεοστηρίκτου οσίου, Θεοδώρος νεομάρτυρος του Βυζαντίου (1795) του εν Μυτιλήνη.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Ἀμάσεια στὴ Μαύρη Θάλασσα, ποὺ ὀνομαζόταν Χουμιαλὰ καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 – 311 μ.Χ.) καὶ Μαξιμίνου (305 – 312 μ.Χ.). Ὀνομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στὸ στράτευμα τῶν Τηρώνων, δηλαδὴ τῶν νεοσυλλέκτων, διοικούμενο ὑπὸ τοῦ πραιπόσιτου Βρίγκα.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός -- ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

 Στή σκηνή τῶν γεγονότων και προσώπων τῆς παγκόσμιας ἱστορίας ὁ Ἰησοῦς κατέχει ἐξέχουσα καί μοναδική θέση. Εἶναι ὁ πρωταγωνιστής καί ρυθμιστής τῆς ἱστορίας. Εἶναι τό Α καί το Ω. «Ὁ Ὤν καί ὁ Ἦν καί ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ» (Ἀποκ. Α´ 8). «Σημεῖον ἀντιλεγόμενον» τόν

εἶπε ὁ δίκαιος Συμεών. Ὅσοι Τόν ἀναγνωρίσουν καί Τόν πιστέψουν θά Τόν μελετοῦν, θα μιλοῦν καί θά Τόν κηρύττουν. Ὅσοι δέν Τόν ἀναγνωρίσουν, θά ἀντιλέγουν, θά διαφωνοῦν και θά Τόν πολεμοῦν. Δυό τά στρατόπεδα γύρω ἀπό τόν Ἰησοῦν: Οἱ δικοί Του καί οἱ ξένοι. Οἱ φίλοι Του καί οἱ ἐχθροί Του. Οἱ μαθητές καί οἱ ἀρνητές.

Θα υπάρχουν ιερείς στα έσχατα;

Το θαύμα με την καρκινοπαθή

Κάτω από το φως των κεριών και μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, την Τρίτη που πέρασε εκατοντάδες κάτοικοι προσευχήθηκαν στην αγρυπνία που τελέστηκε στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου στο Αιτωλικό.
Η καθιέρωση της αγρυπνίας οφείλεται στην Ελένη Ποριτσάνου και στην προσωπική ιστορία της, ένα πραγματικό θαύμα που έχει όλα τα χαρακτηριστικά της μυστηριακής φανέρωσης του Θεού και των αγίων Του στους ανθρώπους.

Η 40χρονη -σήμερα- γυναίκα διαγνώστηκε το 2012 με όγκο στον εγκέφαλο.

Ο χρυσοχόος

Κάποτε οι μοναχοί ανέθεσαν σε ένα χιώτη χρυσοχόο να επενδύσει με χρυσό ένα μέρος της ιερής εικόνας (της Παναγίας της Νιαμονίτισσας ) , για να την προφυλάξουν από τη φθορά. Ο εκκλησιάρχης την τοποθέτησε στον κυρίως ναό , και ο τεχνίτης άρχισε την εργασία του με ευλάβεια. 
Ξαφνικά ακούει μια γλυκειά φωνή να του λέει ψιθυριστά: 
- Ελαφρά χτύπα, ελαφρά. Να ʼ χης την ευχή μου, γιατί η εικόνα είναι παλαιά! 
Σηκώνει τα μάτια ο χρυσοχόος και βλέπει μια μεγαλόπρεπη γυναίκα με ολόχρυση φορεσιά. Δεν πρόλαβε να τη ρωτήσει ποια ήταν , γιατί μπήκε αμέσως στο ιερό βήμα από τη νότια πύλη. Τρέχει να την προφθάσει, αλλά Εκείνη είχε εξαφανιστεί. Μπαίνει στο ιερό , και τότε αναγνωρίζει στη μορφή της πλατυτέρας τη γυναίκα, που πριν λίγο του είχε φανερωθεί.

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017 -- (ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ)

Η αυθεντική κρίση

«Τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού, και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη»

Τρίτη Κυριακή του Τριωδίου, της Απόκρεω, όπως ονομάζεται και η Εκκλησία ξεδιπλώνει το γεγονός της μέλλουσας κρίσης. Η ευαγγελική περικοπή της ημέρας προσφέρει τα απαραίτητα ερεθίσματα για να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ότι κανένας εφησυχασμός δεν χωρεί στη ζωή του, αλλά αντίθετα επιβάλλεται εγρήγορση και αγώνας. Αποκαλύπτει, εξάλλου, ότι στην προσφορά της αγάπης του Χριστού καθορίζεται η ποιότητα της ζωής και η κατάσταση που μπορεί να βιώνει ο άνθρωπος, είτε ως παράδεισο είτε ως κόλαση, ανάλογα με τη στάση που διαμορφώνει και ακολουθεί.

Που είναι ο Προφήτης Ηλίας και ο Φινεές με την Ρομφαία τους ?

Οι «Ορθόδοξοι» οικουμενιστές κληρικοί, τι άραγε λέγουν στο τύποις ορθόδοξο ποίμνιό του σήμερα; Η Εκκλησία εορτάζει την μνήμη του Αγίου Φλαβιανού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τον οποίο φόνευσε ο Μονοφυσίτης «Πατριάρχης» Αλεξανδρείας Διόσκορος στη σύνοδο της Εφέσου  το 449 μ. Χ. Δύο έτη μετά συνήλθε η Αγία Τετάρτη Οικουμενική Σύνοδος που καταδίκασε τον Μονοφυσιτισμό καθώς και τον φονέα του Αγίου Φλαβιανού  Μονοφυσίτη Διόσκορο. Σήμερα οι «Ορθόδοξοι» Οικουμενιστές δεν αναγνωρίζουν την Αγία Τετάρτη Οικουμενική Σύνοδο. Αναγνωρίζουν ότι οι Μονοφυσίτες είναι Ορθόδοξοι (Σαμπεζύ 1990-91), τον δε φονέα Διόσκορο ως Άγιο και προσκυνούν την «Εικόνα» του!!! Οποία αθλία και ανυπόφορη κατάσταση. Τι ψυχή θα παραδώσουν οι «Ποιμένες» ιδίως δε οι «Γέροντες»…

Επιστολή προς τον παναγιώτατον μητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμον

Παναγιώτατε Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης,

Με σεβασμό στην αρχιερωσύνη σας, σάς απευθύνουμε αυτή την επιστολή για να εκφράσουμε απλά και ειλικρινά κάποιες σκέψεις μας, ως απλοί πολίτες και μέλη της Εκκλησίας. Αφορούν κάποια τεκταινόμενα που προβληματίζουν και πληγώνουν τις  συνειδήσεις πολλών από μας.

Οι καιροί, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, είναι δύσκολοι, σκληροί και πλανεμένοι και φωνή που να μας ορθώσει δεν ακούμε από τους ταγούς του τόπου. 

Από τη μια οι κυβερνώντες, μας βομβαρδίζουν με νομοσχέδια και δραστηριότητες, που μας οδηγούν όλο και πιο κοντά στην καταστροφή, μακριά από αρχές και ιδανικά που κράτησαν τη φυλή μας υπερήφανη (Σύμφωνο συμβίωσης, Σώμα και Ταυτότητα, Ισλαμικές σπουδές, μεταναστευτικό, αποχριστιανοποίηση, τζαμιά και... πολλά άλλα.)

Μητρ. Πειραώς Σεραφείμ: . Ὅλες μαζί οἱ αἱρέσεις καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀποτελοῦν τή νέα οἰκουμενιστική Ἐκκλησία.

Ἡ σατανοκίνητη καί δυσώδης παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ υἱοθετεῖ καί νομιμοποιεῖ ὅλες τίς αἱρέ­σεις ὡς «ἐκκλησίες» καί προσβάλλει τήν μοναδικότητα, τήν ἀποκλειστικότητα καί τό δόγμα τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καίἈποστολικῆς Ἐκκλησίας. Ἀνα­πτύσσεται, πλέον, διδάσκεται καί ἐπιβάλλεται ἀπό Οἰκουμενιστές νέο δόγμα περί Ἐκκλησίας, νέα ἐκκλησιολογία, σύμφωνα μέ τήν ὁποῖα καμμία αἵρεση, οὔτε καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δέν δικαιοῦνται νά διεκδικήσουν ἀποκλειστικά γιά τόν ἑαυτό τους τόν χαρακτήρα τῆς καθολικῆς καί ἀληθινῆς Ἐκκλησίας. Κάθε αἵρεση, ἀκόμη καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, εἶναι ἕνα κομμάτι, ἕνα μέρος αὐτῆς τῆς νέας «ἐκκλησίας» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί ὄχι ὁλόκληρη ἡ Ἐκκλησία. Ὅλες μαζί οἱ αἱρέσεις καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀποτελοῦν τή νέα οἰκουμενιστική Ἐκκλησία.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΒΙΒΛΙΟΥ -- «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ».

 του Δρ. Γεωργίου Νεκταρίου Λόη

Επτακόσιες ογδόντα τέσσερεις σελίδες σε μία πολυτελή έκδοση ταξιδεύουν τον ειδικό επιστήμονα, τον ερευνητή και τον απλό αναγνώστη στο παρελθόν ενός λαού που διαδραμάτισε τον σημαντικότερο ίσως ρόλο στην ιστορία βορείως της Ελλάδος. Η μελέτη χωρίζεται σε δύο εκτενή μέρη: την πολιτική ιστορία (12 κεφάλαια) και την εκκλησιαστική ιστορία (11 κεφάλαια). Παρατίθενται όλες οι πηγές, έγχρωμο φωτογραφικό υλικό, χάρτες και κατάλογοι σημαντικών ιστορικών γεγονότων και προσωπικοτήτων της σερβικής ιστορίας σε τρία διαφορετικά Παράρτημα. Στο τέλος υπάρχει ευρετήριο όρων και ο βιβλιογραφικός κατάλογος που αριθμεί 47 σελίδες πηγών και βιβλιογραφικών πονημάτων (επί συνόλου περισσότερα από 1000 το αριθμό), τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην μελέτη.

To Δόγμα και η αξία του -- Του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομοτίμου Καθηγητού ΑΠΘ

Η προσήλωσις εις το ορθόδοξον δόγμα, ωστική δύναμις της πνευματικής ζωής

Ανάμεσα στ΄ άλλα γνωρίσματα, που χαρακτηρίζουν την πνευματική υποβάθμιση της κοινωνίας μας είναι και τούτο: Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν εκδηλώνει ενδιαφέρον για τα πνευματικά και μάλιστα τα δογματικά θέματα, που αποτελούν το θεμέλιο και την πηγή της πνευματικής ζωής. Για του λόγου το ασφαλές παραπέμπω στην επίσκεψη του Πάπα στην Αθήνα. Επιθυμούσα, όπως και η πλειονότητα του ελλαδικού κλήρου και λαού, την αποφυγή εκείνης της επισκέψεως. Η πραγματοποίησή της ήταν ένα ήττημα για μας. Έστησε ένα προγεφύρωμα του Παπισμού στην Ορθόδοξη Ελλάδα και έχει αυξήσει την έπαρση των απανταχού παπικών και παποφίλων.