H Θεοτόκος -- του αειμνήστου Παναγιώτου Γκιουλέ

Ως προεγνωσμένον και κρύφιον Μυστήριον της Αγίας Τριάδος και ως Μήτηρ της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων

Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους προ του ασυλλήπτου Θεολογικού Μυστηρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και ο ανθρώπινος λόγος μένει άφωνος και σιωπών, γιατί αδυνατεί να εκφράση το ασύλληπτο, απερινόητο, άρρητο και ανέκφραστο αυτό μυστήριο της ευσεβείας!...                                                                                                                                                        

Γιατί όντως και «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί(1)» δια της Θεοτόκου. Γιατί η Παρθένος εγέννησε «εν σαρκί», τον ενυπόστατο Λόγο του Πατρός, την ενυπόστατη Αλήθεια και Ζωή(1^α) και έγινε η ουράνιος παστάς του Λόγου, που μέσα Της ετελεσιουργήθη το μέγα Μυστήριο της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως. Γι΄ αυτό ο ιερός Ιωάννης ο Δαμασκηνός θεολογεί: «Δικαίως και αληθώς Θεοτόκον την Αγίαν Μαρίαν ονομάζομεν· τούτο γαρ όνομα, άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησιν»(2). Αυτό σημαίνει ότι το Μυστήριο της Θεοτόκου, ως συνιστών και εκφράζον «άπαν το μυστήριον της θείας οικονομίας», είναι «κρύφιον». Γιατί, κατά την έκφρασιν, του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, ο Ιησούς «κρύφιος εστί και μετά την έκφανσιν και εν τη εκφάνσει και εν ουδενί λόγω ή νω το κατ΄ αυτόν εξήκται μυστήριον. Ώστε και νοούμενον άγνωστον μένει και λεγόμενον άρρητον μένει»(3). Το μυστήριο, δηλαδή, της Θεοτόκου, είναι και θα παραμείνη κρύφιο και κεκρυμμένο, γιατί και ο Ιησούς και κατά την σάρκωση και μετά την σάρκωση, παραμένει κρύφιος και κεκρυμμένος και το ανερμήνευτο μυστήριό Του, δεν μπορεί να εξηγηθή, από κανένα νου και από κανένα ανθρώπινο λόγο. Γι΄ αυτό και όταν προσπαθούμε να το εννοήσουμε, παραμένει απερινόητο και άγνωστο και όταν προσπαθούμε να το εκφράσουμε, παραμένει ανέκφραστο!... Επομένως και το Μυστήριο της Θεοτόκου, ως υπουργήσαν το μέγα και απόκρυφο Μυστήριο της σαρκώσεως του Θείου Λόγου, παραμένει «κρύφιον και κεκρυμμένον» μυστήριον του Αγίου Πνεύματος και ανάγεται, κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, στην «αρχαίαν και αληθινήν βουλήν του Θεού της του Λόγου σαρκώσεως και της ημών Θεώσεως»(4).

Πρόταση για την απελευθέρωση της Κύπρου!

 

Πρόταση για την απελευθέρωση της Κύπρου! Εγκατάσταση Γαλλικών Δυνάμεων στη Μεγαλόνησο

Υπό Ι. Θ. Μάζη, Καθηγητού Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ

Ιούλιος 2021

Η παρούσα συγκυρία στην Κυπριακή Δημοκρατία δεν επιτρέπει εις ουδένα, πλήν των αφελών και των δολίων ενεργουμένων ξένων δυνάμεων, να θεωρεί ότι δεν ευρίσκεται εν εξελίξει ο Αττίλας ΙV. O Αττίλας ΙΙΙ έχει ήδη ολοκληρωθεί στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με τουρκικές παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις στην Υφαλοκρηπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας τα παρελθόντα δύο έτη.

Η απολύτως λανθασμένη ελλαδική και κυπριακή εξωτερική πολιτική (με ευθύνη πρωτίστως της Ελλάδος (ως εγγυητρίας δυνάμεως η οποία θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία ως “Τρίτη Χώρα”) οδήγησαν την ισλαμοφασιστική – αδελφομουσουλμανική κυβέρνηση του κου Ερντογάν στο “άνοιγμα των Βαρωσίων” και στην περιφρόνηση των αποφάσεων 550(1984) και 789 (1992) αλλά και στην δια της βίας απομακρύνσεως των δυνάμεων της UNFICYP από την περιοχή αυτή! Τα λάθη της πολιτικής αυτής είναι πολλά και τα έχω επισημάνει πολλάκις σε συνεντεύξεις μου στα ΜΜΕ όπως και σε σχετικά άρθα μου συγκεντρωμένα σε ένα κεφάλαιο του προσφάτου πονήματός μου με τίτλο: Μεσογείου Παλίμψηστον: Από τον Νταβούτογλου στον Ερντογάν, εκδ. Λειμών, 2021. 1) Αφενός η ενδοτική πολιτική των Αθηνών η οποία προέβαλε την άστοχη και ανορθολογική θεωρία ότι “οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός” συμπαρασύρουσα και την Λευκωσία εις τις προηγηθείσες συνόδους Κορυφής της ΕΕ (Οκτώβριος, Δεκέμβριος, Ιούνιος 2021) 2) αφετέρου μή σύναψις συμφώνου οριοθετήσεως ΑΟΖ με την Κύπρο αλλά “μερικής οριοθετήσεως” με την Αίγυπτο διακοπτομένη μεταξύ 26ου και 28ου μεσημβρινού, επιτρέποντας εις την Τουρκία να εδραιώσει την πεποίθησή της ενώπιον της διεθνούς κοινότητος – αλλά και των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων του δικαίου της Θαλάσσης – ότι η περιοχή ανατολικότερον και δυτικότερον των δύο αυτών μεσημβρινών είναι “περιοχή αμφισβητουμένη” και κατά τρίτον 3) η μερική επέκταση της αιγιαλίτιδος ζώνης του Ιονίου με παραχώρήσεις προς την Ιταλία αλλά και διακοπή της εις το Ακρωτήριον Ταίναρον επέτρεψε και πάλιν εις την Τουρκίαν να εμπεδώσει διεθνώς ότι όντως “το Αιγαίον αποτελεί θάλασσα ειδικών συνθηκών” και άρα απαιτεί και “ειδικόν καθεστώς”. Το τελευταίον επεσημάνθει σχετικώς και από την Τουρκία η οποία διεμήνυσε δι’ επισήμων χειλέων ότι “δεν αρνείται την προσφυγή εις το διεθνές δικαστήριο της Χάγης, αρκεί να τελεσθεί αυτό με τις ίδιες αρχές και βάσει του προηγουμένου των οριοθετήσεως Ιονίου και Αιγύπτου”!!

Τη ΙΒ΄ (12η) του Αυγούστου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΦΩΤΙΟΥ και ΑΝΙΚΗΤΟΥ.

Ανίκητος και Φώτιος οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σπη΄ (288), του Φωτίου όντος ανεψιού του Αγίου Ανικήτου. Όταν λοιπόν ο Διοκλητιανός εις την Νικομήδειαν εδημηγόρησε κατά των Χριστιανών, παρούσης εκεί και της Συγκλήτου Βουλής, και όταν έβαλεν εις το μέσον πολλά είδη βασανιστηρίων οργάνων, απειλήσας ο ασεβέστατος ότι θέλει εξαφανίσει παντοιοτρόπως, και εξ αυτών των άκρων της Οικουμένης, εκείνους, όσοι επικαλούνται το όνομα του Χριστού· όταν, λέγω, ο αλιτήριος εκείνος τύραννος εβλασφήμησε κατά της Θεότητος και δόξης του Μονογενούς Υιού του Θεού, τότε παρών και ο Μάρτυς του Χριστού Ανίκητος δεν εφοβήθη τας απειλάς του τυράννου, αλλά παρρησία ομολογήσας εαυτόν Χριστιανόν, ήλεγξε και εστηλίτευσε την πλάνην των ειδώλων, προσθέσας και τούτο, ότι όσοι σέβονται τα είδωλα είναι κωφοί και αναίσθητοι. Δια τους λόγους λοιπόν τούτους οι των ειδώλων λάτραι τόσον πολύ τον έδειραν τον Άγιον, ώστε εκ των ραβδισμών έγιναν πληγαί και σχισίματα εις όλον το σώμα του, δια των οποίων εφαίνοντο τα οστά του.

Οι άγιοι Κολλυβάδες καί τό δυνάμει ή ενεργεία -- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Υποστηρίχθηκε υπό τινος, ότι οι όροι «δυνάμει» καί «ενεργεία» εισήχθηκαν από τούς αγίους Κολλυβάδες. Έχω διαβάσει τό βιβλίο «Δήλωσις τής εν τώ Αγίω Όρει ταραχών αληθείας», αγίου Αθανασίου τού Παρίου, εκδοθέν υπό μακαριστού Ιερομονάχου Θεοδωρήτου. Εκεί γράφει ότι η λύση που έδωσε τό Πατριαρχείο ήταν : «Oi μνημονεύοντες κόλλυβα τά Σάββατα καλώς πράττουν, οι δέ μνημονεύοντες αυτά τίς Κυριακές δέν αμαρτάνουν». Άν κάπου παρέβλεψα τό «δυνάμει» καί τό «ενεργεία», ας μού δώσουν τήν παραπομπή, άν υπάρχει, στό βιβλίο αυτό ή σέ κάποιο άλλο. Ευχαριστώ.

----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τό βιβλίον πού ἀνήρτησες εἶναι (ἐξ ὅσων ἐνθυμοῦμαι) ἄσχετον μέ τό θέμα πού ἔβαλες ὡς τίτλον!!! Εἰς τήν πρό ἡμερῶν ἀνάρτησίν μου, ὅπου ἐχολίασες, παρέθεσα πάμπολλα ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίον τοῦ Κολλυβᾶ μοναχοῦ Νεοφύτου, τά ὁποῖα τρανῶς ἀποδεικνύουν τό «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ». Προφανῶς δέν τά διάβασες, ἀλλ' ἔσπευσες νά γράψῃς ὅτι σφάλλω!!! Τί εἴδους «διάλογος» εἶναι αὐτός πού ἐπιδιώκεις δέν ἀντιλαμβάνομαι, διό καί δέν τόν ἐπιθυμῶ. Ὁ λόγος πού γράφω τό παρόν σχόλιον εἶναι ν' ἀποφευχθῇ ἡ τυχόν παραπλάνησις τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ἱστολογίου μέ τέτοιες διαστρεβλωτικές τῆς ἀληθείας ἀναρτήσεις. Χθές ἔγραψες, ἐπίσης ψευδῶς καί ἀνοήτως, ὅτι ἐγώ δῆθεν ἔχω «δυσκολίες», ὡς ἀναπληρωτής καθηγητής κ.λπ. Ἄν ἔχῃς κάτι ἀληθές καί σχετικόν με τό θέμα, γράψε το, μήπως ὠφεληθοῦμε κι ἐμεῖς. Ἀπό ἀσυναρτησίες ἔχουμε χορτάσει. Ἀντιλαβοῦ;

-----------------

Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαριστώ γιά τήν απάντηση. Δώσε μας τά εδάφια (copy-paste)τού βιβλίου, που παραπέμπεις. Δέν έσπευσα, όπως εμπαθώς σημειώνεις, νά γράψω ότι σφάλλεις. Τίς αποδείξεις τού μοναχού Κολλυβά επιθυμώ νά διαβάσω (: «... αποδεικνύουν τρανώς τό "δυνάμει" καί ¨ενεργεία" sic) καί τίποτα περισσότερο.

------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 12 Αυγούστου 2021 - 9:31 π.μ. «Δώσε μας τά εδάφια (copy-paste)τού βιβλίου, που παραπέμπεις».

Ἀπάντησις: Τό 1/3 τῆς ἀναρτήσεως εἰς τήν ὁποίαν σέ παρέπεμψα καί ἐπί τῆς ὁποίας ἐσχολίασες ἀποτελεῖται ἀπό τά ἐν λόγῳ ἐδάφια. Ἐν ὀλίγοις, λέγουν ὅτι οἱ Β', Δ', ΣΤ' καί Ζ' Οἰκ. Σύνοδοι ἐδέχθησαν ΑΝΕΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ἐπισκόπους πού ἐχειροτονήθησαν εἰς αἱρέσεις ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΤΑΚΡΙΘΗ ΣΥΝΟΔΙΚΩΣ καί ἐπέστρεψαν εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ἦσαν δηλαδή ἐν δυνάμει αἱρετικοί τόσον οἱ ἐπιστρέψαντες ὅσον καί αὐτοί πού τούς ἐχειροτόνησαν.

-------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΟΧ 2014

επισημάνσεις ***

Β’.Οἰκουμενισμός: Συγκρητιστικὴ Παναίρεση

6. Σὲ ἐφαρμογὴ αὐτοῦ τοῦ οἰκουμενιστικοῦ Διαγγέλματος (= εγκύκλιος 1920 ) καὶ ὕστερα ἀπὸ τὶς ἀντικανονικὲς Ἀποφάσεις τοῦ ἀντορθοδόξου Συνεδρίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ἔτους 1923, υἱοθετήθηκε κατ᾿ οὐσίαν τὸ λεγόμενο Γρηγοριανὸ Ἡμερολόγιο ὡς δῆθεν Διωρθωμένο Ἰουλιανό,παρὰ τὸ ὅτι μόλις ἐμφανίσθηκε στὴν Δύση (1582)
***κατακρίθηκε καὶ καταδικάσθηκε ὡς σοβαρὴ Παπικὴ Καινοτομία ἀπὸ τρεῖς Πανορθόδοξες Συνόδους στὴν Ἀνατολὴ (1583, 1587, 1593), τῶν Ὁποίων οἱ ἀποφάσεις ἐξακολουθοῦν νὰ ἰσχύουν καὶ νὰ βαρύνουν τοὺς Καινοτόμους, οἱ ὁποῖοι ***εὑρίσκονται σὲ σχίσμα.

π. Γρηγοριος

------------------------------

Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

- Κυπριανός Χριστοδουλίδης :
«Δώσε μας τά εδάφια (copy-paste)τού βιβλίου, που παραπέμπεις».

- Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Τό 1/3 τῆς ἀναρτήσεως εἰς τήν ὁποίαν σέ παρέπεμψα καί ἐπί τῆς ὁποίας ἐσχολίασες ἀποτελεῖται ἀπό τά ἐν λόγῳ ἐδάφια. Ἐν ὀλίγοις, λέγουν ὅτι οἱ Β', Δ', ΣΤ' καί Ζ' Οἰκ. Σύνοδοι ἐδέχθησαν ΑΝΕΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ἐπισκόπους πού ἐχειροτονήθησαν εἰς αἱρέσεις ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΤΑΚΡΙΘΗ ΣΥΝΟΔΙΚΩΣ καί ἐπέστρεψαν εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ἦσαν δηλαδή ἐν δυνάμει αἱρετικοί τόσον οἱ ἐπιστρέψαντες ὅσον καί αὐτοί πού τούς ἐχειροτόνησαν.

- Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Αδελφέ Δημήτριε,
Μάλλον προσφεύγεις αδεξίως κι εσύ - όπως κι εγώ - στήν γραμματικήν τέχνη. Ερωτώ : Αυτό τό «...ἦσαν δηλαδή ἐν δυνάμει αἱρετικοί» (σ.σ. οι άκριτοι επιστρέψαντες καί οι χειροτονήσαντες) γράφεται σέ απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ή εικάζεται ; Δηλαδή, είναι δόκησις, επειδή δέν υπάρχει Διάγνωση ; Αλλά τό "δυνάμει", που οπωσήποτε δέν γράφεται στά πρακτικά, δέν είναι δυνητικό ( : μπορεί ναί, μπορεί όχι). Αφορά στήν εν δυνάμει, στήν κατά θεωρίαν, στήν υποβόσκουσα δυναμική μιά νέας δοξασίας ή δόκησις, που τίθεται υπό έλεγχο.

Όπως καί νά το δεί κανείς, τό "δυνάμει" δέν έχει θέση σέ απόφαση Οικουμενικής Συνόδου. Εκτός άν συντρέχει λόγος, σύμφώνως μέ προηγούμενα καί επόμενα συμφραζόμενα άλλα ... ειδικής περιόδου τής γραμματικής τέχνης : φραστικόν σχήμα ή σχήμα λόγου. Εν προκειμένω, τό σχίσμα καί επακόλουθα η αίρεση άν παραμείνει τό πρώτο, δέν είναι φραστικό σχήμα. Είναι η υποκρυπτόμενη δυναμική μιάς θεωρητικής (δυνάμει) εκτροπής από τήν Αλήθεια, από τό Δόγμα.

Σημείωση
Βλέπε καί Ο/Η Ανώνυμος είπε ... ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΟΧ 2014, π. Γρηγοριος, 12 Αυγούστου 2021 - 12:06 μ.μ.

---------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

ΚΧ: «Αυτό τό «...ἦσαν δηλαδή ἐν δυνάμει αἱρετικοί» (σ.σ. οι άκριτοι επιστρέψαντες καί οι χειροτονήσαντες) γράφεται σέ απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ή εικάζεται ;»

ΔΧ: Τό τί ἀκριβῶς σημαίνουν οἱ ἔννοιες «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ» μᾶς τό λέγει ὁ ἐπίσης Κολλυβᾶς Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στίς ὑποσημειώσεις τοῦ Πηδαλίου, τίς ὁποῖες παρέθεσα εἰς τήν ρηθεῖσαν ἀνάρτησίν μου. Ἔτσι τίς ἐχρησιμοποίησαν καί ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ὁ π. Θεοδώρητος κ.ἄ. Τά ἀποσπάσματα πού παρέθεσα ἀπό τό εἰρημένον βιβλίον περιγράφουν πράξεις Οἰκ. Συνόδων πού καταδεικνύουν ὅτι χειροτονίες «ἀνεξελέγκτων» (δηλαδή «δυνάμει») αἱρετικῶν ἔγιναν δεκτές. Ἐπεβεβαίωσα ἀπό τά Πρακτικά τῆς Ζ' (Γ' Τόμος, τέλος τῆς Α' Πράξεως, σελ. ἀριστερή 741 καί δεξιά 241) μόνον αὐτό πού γράφει ὁ Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης καί συμπεριέλαβα στό κείμενον πού ἀνήρτησα, ὅτι δηλαδή ἡ Ζ' Οἰκουμενική Σύνοδος ἐδέχθη ὡς ἐπισκόπους ΑΝΕΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ὅσους ἐπισκόπους εἶχαν χειροτονηθῆ ἀπό εἰκονομάχους καί ἐπέστρεψαν στήν Ὀρθοδοξίαν μέ ὑποβολήν λιβέλλου ἀποκηρύξεως τῆς αἱρέσεως. Ἐάν οἱ εἰκονομάχοι, οἱ ὁποῖοι μέχρι τήν Ζ' ἦσαν μή Συνοδικῶς καταδικασθέντες (ἄρα ἦσαν μόνον δυνάμει, οὐχί δέ καί ἐνεργείᾳ) αἱρετικοί, δέν εἶχαν ἔγκυρα μυστήρια, τότε ἡ Ζ' θά μετεχειρίζετο ὡς λαϊκούς τούς ἐπιστρέψαντας καί θά τούς χειροτονοῦσε κανονικά. Τό θέμα ἐτέθη ξεκάθαρα καί ἡ Ζ' ἀπεφάσισε νά τούς δεχθῇ ὡς ἐπισκόπους, χωρίς ἐκ νέου χειροτονίαν. Κατά τόν Κολλυβᾶν Νεόφυτον, τό αὐτό ἔπραξαν καί οἱ Β', Δ' καί ΣΤ', ἀλλά δέν ἔχω χρόνον νά τό ἐπιβεβαιώσω μέ τά ἀντίστοιχα Πρακτικά. Πιστεύω ὅτι ὁ ἀείμνηστος π. Θεοδώρητος, ὁ ἐκδότης τοῦ βιβλίου τοῦ Νεοφύτου καί συγγραφεύς πραγματείας ἐπί τοῦ θέματος, θά τό εἶχεν ἐπιβεβαιώσει.

-------------------

Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

- Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἐάν οἱ εἰκονομάχοι, οἱ ὁποῖοι μέχρι τήν Ζ' ἦσαν μή Συνοδικῶς καταδικασθέντες (ἄρα ἦσαν μόνον δυνάμει, οὐχί δέ καί ἐνεργείᾳ) αἱρετικοί, δέν εἶχαν ἔγκυρα μυστήρια, τότε ἡ Ζ' θά μετεχειρίζετο ὡς λαϊκούς τούς ἐπιστρέψαντας καί θά τούς χειροτονοῦσε κανονικά

- Κυπριανός Χριστοδουλίδης : Οι αποφάσεις τών Οικουμενικών Συνόδων ήταν πάντοτε αποφαντικές, επειδή αφορούσαν στό Δόγμα. Δέν ήταν ποτέ διαπιστωτικές ή δυνητικές, τού τύπου "δυνητικός ο 15 Κανόνας τής Πρωτοδευτέρας Συνόδου" (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος). Συνεπώς, η συμπερασματική ερμηνεία που γράφεις σέ παρένθεση : «... άρα ήσαν μόνο δυνάμει (σ.σ. = δυνητικά), ουχί δέ καί ενεργεία αιρετικοί» δέν ευσταθεί. Τό διατί τούς δέχθηκε η Ζ΄ Οικουμενική άνευ χειροτονίας ( : «... ἡ Ζ' Οἰκουμενική Σύνοδος ἐδέχθη ὡς ἐπισκόπους ΑΝΕΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ὅσους ἐπισκόπους εἶχαν χειροτονηθῆ ἀπό εἰκονομάχους καί ἐπέστρεψαν στήν Ὀρθοδοξίαν μέ ὑποβολήν λιβέλλου ἀποκηρύξεως τῆς αἱρέσεως») τό απάντησες μόνος σου. Ήταν πρό Συνοδικής γνώμης άκριτοι.

Ερωτώ : Συνοδική γνώμη υπάρχει γιά τό παπικό καλενδάριο ή δέν υπάρχει ;

Καί τελευταίο δικό σου. Ότι περιγράφονται «πράξεις Οἰκ. Συνόδων πού καταδεικνύουν ὅτι χειροτονίες "ἀνεξελέγκτων" (δηλαδή "δυνάμει") αἱρετικῶν ἔγιναν δεκτές» ισχύει. Και αυτό διότι δέν προηγείτο θεωρητική (δυνάμει) αποφαντική γνώμη τής εικονομαχικής εκτροπής. Οι «ανέλεγκτοι» δέν ήταν θεωρητικά ελεγμένοι. Άν κάνουμε δυνητικό τό "δυνάμει", ο δυνητικά ανέλεγκτος γίνεται τέλειος δημοκράτης, γνήσιος Προτεστάντης : «φτιάξε κι εσύ μιά εκκλησία, μπορείς». Καί άν τό σπρώξουμε λίγο ακόμη, ερχόμαστε στά δικά μας.

Ο Αντίχριστος θά μάς σώσει μέ τόν δημοκρατικό Οικουμενισμό

Ο κοινωνών Βαρθολομαίω αιρέσει κοινωνεί.

 Ο μνημονεύων Βαρθολομαίον συνεπάγεται μετά τούτου τη αιρετική απωλεία. Ο μη μνημονεύων Βαρθολομαίον και τους συν αυτώ, αποτειχίζει εαυτόν εκ «Ψευδεπισκόπων και Ψευδοδιδασκάλων», λέγει το Πνεύμα το Άγιον εν τη Εκκλησία (ΙΕ Κανών ΑΒ Συνόδου). Οι μη κοινωνούντες Βαρθολομαίω και τοις συν αυτώ είναι «τιμής και αποδοχής άξιοι, ως οι Ορθόδοξοι» παραγγέλουσιν οι Άγιοι δια του αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων (Αγ. Σωφρονίου Ιεροσολύμων, P.G. 87,  3372A) και του ΙΕ΄Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Η μετά της αιρέσεως  κοινωνία, πως είναι δυνατόν να διατηρήση την ορθόδοξον ιδιότητα του Πληρώματος της Εκκλησίας και την υπόστασιν Αυτής;

Ένα ρεπορτάζ με ονόματα για όσους θέλουν να ξέρουν την αλήθεια!

 

Ένα ρεπορτάζ με ονόματα για όσους θέλουν να ξέρουν την αλήθεια! Οι ανεμογεννήτριες στην Εύβοια, ο Γεραπετρίτης, ο πεθερός αντιπρόεδρος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η σύζυγος δικηγόρος που κάνει κουμάντο στην ΡΑΕ και η Σακελλαροπούλου με το πολυτελές διαμέρισμα που αγόρασε από… την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.

Του Άρη Σπίνου

Χωρίς καμία διάθεση συνωμοσιολογίας θα σας παρουσιάσουμε ένα ρεπορτάζ με ονόματα και περίεργες συμπτώσεις για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Το 2012 η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ήταν  σύμβουλος στο Συμβούλιο Επικρατείας, τοποθετημένη, όμως, στο πέμπτο τμήμα του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου Οι γνωρίζοντες ξέρουν ότι το τμήμα αυτό “παίζει μπάλα” με το περιβάλλον.

Στο τμήμα δηλαδή που είναι αρμόδιο για να ελέγχει αν η διοίκηση τηρεί τις διακηρύξεις του Συντάγματος και των Νόμων για την προστασία του περιβάλλοντος.

Στις 12 Απριλίου 2013 δημοσιεύεται ρεπορτάζ  στην «Ναυτεμπορική» με τίτλο :  « Τον δρόμο για την εγκατάσταση ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) ακόμη και στις δασικές περιοχές άνοιξε το Συμβούλιο της Επικρατείας».

Εισηγήτρια της απόφασης του ΣτΕ (1421/2013) ήταν η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

ΛΟΓΟΣ ΨΥΧΩΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ -- ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

Πρέπει να ξέρουμε ότι ο άνθρωπος είναι διπλός, δηλαδή από σώμα και ψυχή, και έχει διπλές τις αισθήσεις και διπλές τις αρετές τους.

Πέντε αισθήσεις έχει η ψυχή και πέντε το σώμα. Οι ψυχικές αισθήσεις, είναι νους, διάνοια, γνώμη, φαντασία, και αίσθηση. Οι σοφοί τις ονομάζουν και δυνάμεις. Οι σωματικές αισθήσεις είναι τούτες. Όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση, αφή. Για αυτό και διπλές είναι οι αρετές, διπλές και οι κακίες.

Ώστε αναγκαίο είναι να γνωρίζει καθαρά ο κάθε άνθρωπος, πόσες είναι οι ψυχικές αρετές και πόσες οι σωματικές. Και ποια είναι τα ψυχικά πάθη και ποια τα σωματικά πάθη. Ψυχικές αρετές είναι πρώτα οι τέσσερις γενικότερες αρετές, οι οποίες είναι, ανδρεία, φρόνηση, σωφροσύνη, και δικαιοσύνη. Από αυτές γεννιούνται οι ψυχικές αρετές, πίστη, ελπίδα, αγάπη, προσευχή, ταπείνωση, πραότητα, μακροθυμία, ανεξικακία, χρηστότητα, αοργησία, θεία γνώση, ευφροσύνη, απλότητα, αταραξία, ειλικρίνεια, η χωρίς έπαρση διάθεση, η αφιλαργυρία, η συμπάθεια, ελεημοσύνη, μεταδοτικότητα, αφοβία, αλυπία, κατάνυξη, σεμνότητα, ευλάβεια, επιθυμία των μελλοντικών αγαθών, πόθος της βασιλείας του Θεού και επιθυμία της θείας υιοθεσίας.

Πέθανε ο διάσημος αρχαιολόγος Στέφανος Μίλλερ – Ήταν η «ψυχή» της Νεμέας

 

Πέθανε, σε ηλικία 79 ετών, ο σπουδαίος φιλέλληνας αρχαιολόγος Στέφανος Γκ. Μίλλερ, που ανέσκαψε και ανέδειξε τον αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας, ενώ υπήρξε και η ψυχή της Αναβίωσης των Νέμεων Αγώνων. Ο Στέφανος Γκ. Μίλλερ γεννήθηκε στο Γκόσεν της Ιντιάνα των ΗΠΑ το 1942. Ολοκλήρωσε το πρώτο πτυχίο του στα Αρχαία Ελληνικά στο Κολλέγιο Γουάμπας και το διδακτορικό του στην Κλασική Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Μετά από ανασκαφές σε διάφορες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένης της Ολυμπίας και της Αρχαίας Αγοράς των Αθηνών, ξεκίνησε τις δικές του ανασκαφές στη Νεμέα το 1973.

Κατά τα χρόνια της εργασίας του στη Νεμέα, όχι μόνο διηνήργησε ανασκαφές που έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα, όπως το Στάδιο όπου διεξάγονταν τα Νέμεα, αλλά δημιούργησε και αρχαιολογικό πάρκο, κατασκεύασε αρχαιολογικό μουσείο και οργάνωσε την έκθεσή του, ενώ ξεκίνησε και την αναστήλωση του αρχαίου Ναού του Δία. Ταυτόχρονα, υπηρετούσε ως καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, με εξαίρεση τα έτη 1982-1987, όταν διετέλεσε διευθυντής της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα.

---------------------------

Σχόλιον  τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Νά συμπληρώσω ὅτι ὁ ἀρχαιολόγος Stephen Miller ἡγήθηκε τό 2009 μία ὁμάδος 370 περίπου Ἀρχαιολόγων καί Ἱστορικῶν Καθηγητῶν Ἀμερικανικῶν Πανεπιστημίων στήν συγγραφήν καί ἀποστολήν πρός τόν Πρόεδρον Ὀμπάμα μίας ἐπιστολῆς, ὅπου ἀπέδειξαν ὅτι οἱ Σκοπιανοί οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν μέ τήν ἀρχαίαν Μακεδονίαν! Τό κίνητρόν των, ὅπως ἔγραψαν, ἦτο ὅτι δέν ἦτο δυνατόν ν' ἀνεχθοῦν μίαν τοιαύτην ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΝ τῆς Ἐπιστήμης των, πού προωθοῦσαν μερικοί (σ.σ. Μητσοτάκηδες, Τσίπρες, Κοτζιᾶδες κ.ἄ.). Τούς ἔγραψα νά μέ συμπεριλάβουν εἰς τήν λίσταν τῶν ὑπογραφόντων τήν ἐπιστολήν, ἀλλ' ἀπέρριψαν τό αἴτημά μου μέ τό σκεπτικόν ὅτι εἶμαι οἰκονομολόγος καί ὄχι ἀρχαιολόγος ἤ ἱστορικός. Ἐγώ, ὄχι μόνον δέν λυπήθηκα, ἀλλά καί χάρηκα, διότι ἔτσι ἀπεδείχθη ὅτι ἡ ἐπιστολή ἐγράφη μέ αὐστηρῶς ἐπιστημονικά κίνητρα καί ὄχι προπαγανδιστικῶς, ὅπως ἔχουν κάνει ἐδῶ οἱ ἄκρως βρωμεροί προδόται. Αἰωνία του ἡ μνήμη!

Οι ερπύστριες της Πανδημίας -- Χαράλαμπος B. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Είναι πρόδηλο ότι προϊόντος του χρόνου, ένεκεν των τελευταίων εξελίξεων περί απόπειρας καθολικής επιβολής του εμβολιασμού, υπό το ψευδεπίγραφο πρόσχημα ότι αίφνης το Κράτος πατερναλιστικά και αυτοκλήτως, στέργει και αγωνιά δια την εξέλιξη της υγείας μου, μόνον θυμηδία δύναται να προκαλέσει.

Ο σκοταδισμός περί της ταυτότητας του επίμαχου ιού, η καθόλα αντι-επιστημονική ορολογία περί πανδημίας, η οποία ουδόλως δικαιολογείται βάσιμα εκ των στοιχείων, ο υγειονομικός μονισμός, δια του εξοβελισμού οιουδήποτε διαφωνούντα από τα καθεστωτικά μέσα μαζικής εξαπατήσεως, τα οποία συλλήβδην έχουν καταστεί θεραπαινίδες της κυβερνητικής πολιτικής, καταλύοντας επονείδιστα και απερίφραστα παν ψήγμα νομιμότητας και Κράτους Δικαίου, συνιστούν εν πρώτοις αρκούντος ικανοποιητικά στοιχεία περί της υπάρξεως εύλογης αμφιβολίας περί της εγκυρότητας περί του δημοφιλούς ιού.

Euplus the Holy Martyr & Archdeacon of Cantania

This Martyr was from Catania in Sicily and contested during the reign of Diocletian. He presented himself of his own accord to Calvisianus the Governor, who put him to exceedingly harsh torments. As Euplus was on the rack, Calvisianus commanded him to worship Mars, Apollo, and Aesculapius; he answered he worshipped the Father, Son, and Holy Spirit. He was beheaded in the year 304.