ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΤΗΣ Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ, ΤΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ (ΠΑΤΡΙΟ) ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ και το ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ 2023. -- π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

-------------------------------------------------------------------

Αν και δεν επιθυμούσα μέσα στην περίοδο του Τριωδίου να ασχοληθώ πάλι με το ημερολογιακό, όμως αναγκάζομαι για να αποδείξω για μια ακόμα φορά το λάθος που συνεχίζουν να εφαρμόζουν οι Ορθόδοξοι είτε ακολουθούν το νέο ημερολόγιο είτε το Ιουλιανό (Πάτριο) όσον αφορά την εφαρμογή του κανόνα της Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ σχετική με την εορτή του Πάσχα.

Άποψη τεκμηριωμένη του γράφοντος είναι ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΕΟ ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς στους όρους εορτασμού του Πάσχα που καθόρισε η Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ.

Υπενθυμιζω ότι η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος επελήφθη του ζητήματος του κοινού εορτασμού του Πάσχα από όλους τους Χριστιανούς. Προς τούτο, και ακολουθούσα την Αποστολική Παράδοση που είχε διατυπωθεί στο Ζ΄ Αποστολικό Κανόνα, πρόσθεσε δυο επί πλέον όρους σ’ αυτόν. Ο Ζ΄ Αποστολικός περιλάμβανε δυο όρους, για την εορτή του Πάσχα, να εορτάζεται: 1/ Μετά την εαρινή ισημερία και 2/ Μετά το Ιουδαϊκό Πάσχα. Η Α΄ Σύνοδος πρόσθεσε τους όρους: 3/ να εορτάζεται μετά την πρώτη εαρινή Πανσέληνο και 4/ την πρώτη μετά από αυτήν Κυριακή. Έτσι, τους 4 πλέον όρους, η Α΄ Σύνοδος τους περιέλαβε σε μια απόφασή της.

Για την υλοποίηση της απόφασης, η Α΄ Σύνοδος επιφόρτισε την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, στην οποίαν υπήρχαν οι καλύτεροι αστρονόμοι της αυτοκρατορίας, 1/ να προσδιορίζει κάθε χρόνο την εαρινή ισημερία και 2/ να προσδιορίζει την πρώτη πανσέληνο μετά από αυτήν, επιπλέον δε να αναλάβει να κοινοποιεί την ημερομηνία εορτασμού σε όλες τις υπόλοιπες Εκκλησίες της αυτοκρατορίας.

Επίσης η Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ άλλαξε το Μακεδονικό ημερολόγιο με το Ιουλιανό, που ηταν ακριβέστερο επιστημονικά χωρίς ποτέ να το θεωρήσει ως το τέλειο ημερολόγιο και γι΄αυτό δεν το συμπεριέλαβε στους όρους εορτασμού του Πάσχα,

Οι Αλεξανδρινοί αστρονόμοι χρησιμοποίησαν για την εφαρμογή της απόφασης της Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ τον λεγόμενο ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΜΕΤΩΝΑ που προσδιορίζει την ημερομηνία των ΠΑΝΣΕΛΗΝΩΝ. Σήμερα τα αστρονομικά δεδομένα μας λένε ότι ο κύκλος του Μέτωνα δίνει τις πανσελήνους ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ από την αστρονομική πανσέληνο.

Έτσι προκύπτουν δύο ειδών σφάλματα. Το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ καΙ το ΣΕΛΗΝΙΑΚΟ.

Από το πλήθος των παραδειγμάτων που υπάρχουν θα αναπτύξω σύντομα τι συμβαινει στην φετεινή ημερομηνία του Πάσχα.(03 ΑΠΡΙΛΙΟΥ Π.Η)

Οι ημερομηνίες που αναγράφονται στην συνέχεια είναι του παλαιού (Ιουλιανού) ημερολογίου σύμφωνα με το οποίο η εαρινή ισημερία είναι 21 ΜΑΡΤΙΟΥ.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς και τις πάγιες ρυθμίσεις (αλγόριθμο) του π. η. και Σεληνοδρομίου, η φετινή Μετώνεια (ή Ιουλιανή) πανσέληνος του Μαρτίου είναι στις 27/3 (ΜΑΡΤΙΟΥ) π.η. Την πανσέληνο αυτή η ορθόδοξη εκκλησία την θεωρεί πασχαλινή, αφού είναι μετά από την 21 Μαρτίου π.η. δηλαδή μετά την εαρινή ισημερία κατά το π. η..

Η πρώτη Κυριακή μετά της 27/3 είναι 3 Απριλίου που γιορτάζεται το Πάσχα.

----------------------------------------------------------------

Αν διορθώσουμε το λάθος του Μέτωνα θα έχουμε.

ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΗ ΜΕΤΩΝΙΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ:27/3-5=22/3 ( θεωρείται και αυτή πασχαλινή εαρινή)-ΜΈΡΑ ΤΡΙΤΗ

Α ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ :27/3 ------!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δηλαδή θα έπρεπε να εορτάζουμε το Πάσχα σύμφωνα με το ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΤΗΣ Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ στις 27 ΜΑΡΤΙΟΥ με το π.η και όχι στις 3 Απριλίου γιατί αυτή είναι η ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΤΗΣ ΕΑΡΙΝΗΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ.

Επομένως φέτος λόγω τοιυ σεληνιακου σφάλματος το π.η. ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ για την ημερομηνία του Πάσχα.

Σημειώνουμε ότι το λάθος του Ιουλιανου ημερολογίου παρασέρνει και το νεο ημερολόγιο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ-ΑΠΟΡΙΑ κ. Κυπριανού Χ.

 ΧΑΙΡΕΤΕ                                

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ-ΑΠΟΡΙΑ κ. Κυπριανού Χ.

Ας τα πάρουμε το θέμα από την αρχή.

ΕΝΑ ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ =365,25 μέρες

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ =365,24219878 ημέρες

Δηλαδή το ιουλιανό έτος καθυστερεί και ολοκληρώνεται σε 365,25-365,24219878=0,00780122 μέρες (Υ) αργότερα από το πραγματικό.

Τι σημαίνει καθυστέρηση;

«Εμίσησα Εκκλησίαν Πονηρευομένων»

Το στυγερώτερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών. Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους (;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί, και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! Έπαυσε, φαίνεται, εις ωρισμένους να λειτουργή το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις  έχει επικινδύνως αμβλυνθή, ώστε να μη διακρίνωνται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες!  «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3).  Δυστυχώς Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μη ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης.