Ο δρόμος ήνοιξε! Πως βιώνεται η Ανάληψις -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Αν πεις στον άνθρωπο της εποχής μας ότι η ανάληψη του Χριστού έχει ένα πολύ προσωπικό μήνυμα γι΄ αυτόν, το λιγώτερο, θα σε κοιτάξει με δυσπιστία. Στέκεται τόσο απρόσιτη πάνω στο θεολογικό της βάθρο και πως μπορεί να ανταποκριθεί στις ανησυχίες των καιρών μας; Και όμως, η ανάληψη του Χριστού πέρα από το θεολογικό της νόημα, ή μάλλον μέσα απ΄ αυτό εκπέμπει ένα πολύ επίκαιρο κοινωνικό και ανθρώπινο μήνυμα. Μόνο, που για να το πιάσουμε, δεν θα ξεκινήσουμε από την κορυφή της προς την εποχή μας, διότι οι περισσότεροι δεν θα μπορέσουν ούτε την αφετηρία να βρουν ούτε στην πορεία να ενταχθούν, αλλά θα ξεκινήσουμε από την εποχή μας, που είναι εύκολο να την παρακολουθήσουμε όλοι, αφού είναι η ίδια η ζωή μας, ο εαυτός μας, για να φθάσουμε στην κορυφή της.

Οικουμενισμός και Μασονία -- π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριο -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 12 Σεπτεμβρίου 2017

Τη ΙΒ΄ (12^η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ.                                                                                                        

Αυτόνομος ο Άγιος Ιερομάρτυς ήτο Επίσκοπος κατά την Ιταλίαν, ήθλησε δε εν Βιθυνία κατά τας ημέρας του ασεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανού, ότε ούτος εκίνησε τον κατά των Χριστιανών διωγμόν εν έτρει 298 μ. Χ. Ας είπωμεν όμως απ’ αρχής το Μαρτύριον αυτού, διότι όσον είναι άτοπον να ομιλή τις τα μη πρέποντα, τοσούτον είναι, νομίζω, και όταν σιωπά τα καλά και ωφέλιμα· επειδή όσον ο μη τα καλά διηγούμενος τας των ακροατών ψυχάς έβλαψε, τοσούτον και ο τας αγαθάς πράξεις σιωπών, της εξ αυτών ωφελείας τους φιλευσεβείς απεστέρησεν. Ούτω λοιπόν και ημείς δεν θέλομεν να κατακρύψωμεν με την σιωπήν τον μέχρις ημών φθάσαντα κρυπτόμενον ως ανέκδοτον τον ψυχωφελέστατον Βίον του Αγίου τούτου Ιερομάρτυρος Αυτονόμου, αλλά προς υμάς τους φιλομάρτυρας ακροατάς επιθυμούμεν να παραδώσωμεν.

Η ΑΠΟΤΕΙΧΗΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ !

Το Δεκέμβριο του 1452 και ενώ ο Πρωτοσύγκελος πατήρ Ραφαήλ, αλλά και ο Διάκονός του Νικόλαος βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος οργάνωσε επίσημο συλλείτουργο στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας με αντιπρόσωπο του πάπα τον καρδινάλιο Ισίδωρο, στα πλαίσια της ενωτικής πολιτικής που εφάρμοζε έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα σωθεί η Βασιλεύουσα με τη βοήθεια του πάπα, από τον ασφυκτικό τουρκικό κλοιό. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1452, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνος, έλαβε χώρα το συλλείτουργο αυτό. Όμως, ο Πρωτοσύγκελος Ραφαήλ δεν θέλησε να παραστεί και ούτε και τον Διάκονό του άφησε να πάει. Γνώριζε πολύ καλά ότι αυτό θα ήταν προδοσία της Πίστεως. «Όχι, και μέχρις εκεί. Σχέση ναι, βοήθεια ναι, συλλείτουργο με τους παπικούς ποτέ!...» είπε ο Άγιος. Ο Αυτοκράτορας θύμωσε πάρα πολύ και τους τιμώρησε με προσωρινή εξορία στην Αίνο. Γι’ αυτό και ο Άγιος Ραφαήλ ονομάζεται και ομολογητής, διότι παράτησε τις τιμές και δόξες του αξιώματός του και δεν υπολόγισε το κόστος της εναντίωσής του στον αυτοκράτορα, προκειμένου να υπερασπιστεί την αλήθεια της Ορθοδοξίας έναντι της αιρέσεως του παπισμού.

΄Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη:

«΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»
«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.

«Έτσι θα ζήσει γαλήνια κι ωραία / σαν υπουργός της κυβερνήσεως» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Οι αξιωματούχοι της εξουσίας για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα κατά κανόνα επικαλούνται (και τα «επιρρίπτουν» σ)την τρόικα. Το έπραξε εσχάτως και ο πρωθυπουργός. Όταν  ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης του ζήτησε να υλοποιήσει τη δική του περσυνή εξαγγελία για το ακατάσχετο του επιχειρηματικού λογαριασμού, απήντησε ότι θα υποβάλει το θέμα στην «τρόικα προς έγκριση» (sic!).

Ο Παιδείας (πρώην Εθνικής) κ. Γαβρόγλου ξελογιάσθηκε και ξελόγιασε γονείς και μαθητές. Στην αρχή δήλωσε ότι καταργεί τις Πανελλήνιες (χαρά οι αδιάβαστοι). Αργότερα, εκεί που τις καταργούσε, τις διπλασίασε, μια τον Ιανουάριο και δεύτερη τον Ιούνιο. Στη συνέχεια πανικόβλητος από την κατακραυγή γονέων και μαθητών χαρακτήρισε «προαιρετικές» αυτές του Ιανουαρίου!

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας: «Οίδά σου τα έργα, ότι ούτε ψυχρός ει ούτε ζεστός· όφελον ψυχρός ης ή ζεστός. Ούτως ότι χλιαρός ει, και ούτε ζεστός ούτε ψυχρός, μέλλω σε εμέσαι εκ του στόματός μου»(γ´ 15-16 ). Δηλαδή, ξέρω καλά τα έργα σου: δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός. Μακάρι να ήσουν κρύος ή ζεστός!

Τη ΙΑ΄ (11η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου, οι Άγιοι Μάρτυρες ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ΔΙΟΜΗΔΗΣ και ΔΙΔΥΜΟΣ μαστιγούμενοι τελειούνται.

Διόδωρος ο Άγιος Μάρτυς και οι συν αυτώ αθλήσαντες Άγιοι ήσαν από την Λαοδίκειαν της Συρίας· συλληφθέντες δε από τον επιτόπιον άρχοντα και παρρησία ομολογήσαντες ότι είναι Χριστιανοί, εδάρησαν τόσον ασπλάγχνως, ώστε από τον πολύν δαρμόν παρέδωκαν τας ψυχάς των εις χείρας Θεού και έλαβον παρ’ αυτού τους στεφάνους του μαρτυρίου. 

π.Νικόλαος Μανώλης, Τα Θρησκευτικά κατά τον μητρ. Ναυπάκτου [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Τήν Ἑλλάδα μας τήν κάναμε ἀγνώριστη.

Τῆς δώσαμε χίλια τραύματα καί τῆς ἀνοίξαμε χίλιες πληγές. Σφαδάζει κυριολεκτικά, ἀπό τόν πόνο. Ἔχει καταντήσει χλεύη τῶν ἐθνῶν. «Ὀνειδισμός καί χλευασμός τοῖς κύκλω ἡμῶν». Ἔξω ἀπειλές, και μέσα προδοσίες. Κλοπές, ληστεῖες, ψεύδη, παιδεραστίες, ὁμοφυλοφιλίες, ἀσέλγειες, πορνεῖες, μοιχεῖες, φθόνοι, φόνοι, μίση καί κακίες, συκοφαντίες, ἐμπρησμοί, δολοφονίες, αἵματα, ἀπαγωγές ἀνθρώπων, ἐμπόριο λευκῆς σάρκας, ἐμπόριο βρεφῶν, ἱερῶν ναῶν ἱεροσυλίες καί ἐμπρησμοί, διωγμός ἱερέων ἀπό τά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μας, ἀθεΐα καί ἐκκλησιομαχία καί περιφρόνηση τῆς προσευχῆς καί τῆς λατρείας, σεξουαλική ἀγωγή στά μικρά τά παιδιά —ὥστε ἡ ἠθική διαφθορά νά κατακάψει τά πάντα— καί ἀγώνας κατά τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, καί ὁ πολιτικός γάμος, καί οἱ ἐλεύθερες συμβιώσεις, καί ἡ πολιτική κηδεία, καί ἡ καύση τῶν νεκρῶν...κλπ. κλπ. Θεέ, μου! Πῶς καταντησαμε εμείς οἱ «Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες» τήν Ἑλλάδα μας, τή χώρα μας, τόσο ἀγνώριστη; 

Συγκέντρωση Σχολικών Eιδών στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς για τις οικογένειες μικρών παιδιών με οικονομικά προβλήματα

Εν όψει της ενάρξεως του σχολικού έτους και στα πλαίσια της προσπάθειας της Ενορίας της Ευαγγελίστριας Πειραιώς για την στήριξη των οικογενειών με οικονομικές δυσκολίες, συγκεντρώνουμε σχολικά είδη, τα οποία θα διατεθούν σε οικογένειες με μικρό ή και καθόλου εισόδημα.
Τα είδη τα οποία συγκεντρώνουμε είναι: σχολικές τσάντες, τετράδια, μολύβια, στυλό, μπλοκ ζωγραφικής, γόμες, κασετίνες, ξυλομπογιές, μαρκαδόρους, φόρμες γυμναστικής, αθλητικά είδη κ.λπ.
Παράκληση, όλα τα είδη που θα προσφερθούν να είναι σε καινούργια ή σε καλή κατάσταση, έτοιμα για χρήση.
Η συγκέντρωση των ειδών γίνεται καθημερινά στον Ιερό Nαό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς (Γρ. Λαμπράκη 41 Πειραιάς, τηλ. 210.4177159) και στο Πνευματικό Κέντρο Ευαγγελιστρίας (όπισθεν του Ιερού Nαού, τηλ.: 210.4125619).
Σας παρακαλούμε να συνδράμετε και αυτή την προσπάθεια, όπως έχετε πράξει και σε όλες τις υπόλοιπες προσπάθειες της ενορίας μας, που έχουν σκοπό την στήριξη των εμπερίστατων αδελφών μας, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε, το κόστος των ειδών αυτών, είναι σχετικά υψηλό και δεν πρέπει να αφήσουμε να λείψει από κανένα παιδί, ούτε το φαγητό, αλλά ούτε και το τετράδιο σε αυτήν την περίπτωση.

Η δυνατότητα της απελευθερώσεως του σαρκικού ανθρώπου από τα δεσμά της δαιμονικής βίας ως πρόβλημα αυτογνωσίας -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Πανεπστημίου Αθηνών

Το πρόβλημα της απελευθερώσεως του σαρκικού ανθρώπου, από τον τυραννικό και θανάσιμο εναγκαλισμό του με τη δαιμονική βία, δεν ήταν πρόβλημα μιας απλής υπερβάσεως της αδυναμίας του να αποτινάξει το δαιμονικό αυτό ζυγό. Δεν είχε ο άνθρωπος αυτός απλώς ανάγκη από μια ενίσχυση των εξασθενημένων, από την πράξη της παραβάσεως της εντολής του Θεού, ψυχοσωματικών του δυνάμεων, για να επιχειρήσει τήν προσπάθεια της απελευθερώσεώς του από την τυραννία της δαιμονικής βίας.

***

 Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η δυνατότητα της απελευθερώσεως του σαρκικού ανθρώ...":

Αν ο Θεός λόγος δεν πληρώσει όλη τη ψυχοσωματική ανθρώπινη οντότητα σκούρα τα πράγματα. Όλοι έχουμε διαβάσει τη παραβολή με τη γυναίκα η οποία λαβούσα ζύμη (ζων λόγος του Θεού) ζύμωσε αλεύρι (σαρκικός άνθρωπος, χώμα) τρία σάτα ( το τριμερές της ανθρώπινης ψυχής, λογιστικό, θυμοειδές, επιθυμητικό) ώστε όταν καλά ζυμωθεί το όλον, να παράξει υγιή, λογική, αρτιμελή ανθρώπινη οντότητα, χωρίς μεταξύ των τριών δυνάμεων της ψυχής να υπάρχει ασυνέπεια. Πόση προσπάθεια, κι αγώνας μπορεί να καταβληθεί, μπορεί αν υπάρξει βαθιά μετάνοια σε μια στιγμή, μπορεί αυτός ο αγώνας να κρατήσει χρόνια. Αλλά επειδή είμαστε πολύ-πολύ άρρωστοι πνευματικά συνήθως κρατάει ως το τέλος της επίγειας ζωής, επειδή με το δικό μας ναι, τη προαίρεση και με τη βοήθεια του Θεού κατά χάρη και πολύ έλεος, ο Οποίος πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωση αληθείας ελθείν οι πάντες, μόνο έτσι σωζόμαστε.