Υπάρχουν διάφοροι
θέσεις, πολλαί «γωνίαι οπτικαί» και διάφορα όργανα θεωρήσεως των δύο
μεγαλυτέρων και συγκλονιστικωτέρων, των δύο μοναδικών και όντως ανεπαναλήπτων
γεγονότων εντός της ανθρωπίνης ιστορίας. Των γεγονότων της Σταυρώσεως και
Αναστάσεως του Χριστού. Δύο εξ αυτών των θέσεων και οπτικών γωνιών, των
περισσότερον χρησιμοποιουμένων, είναι η Ιστορία και η Πίστις. Δια της Ιστορίας
δαμάζεται ο νους και υποτάσσεται εις την φωνήν της. Και δια της Πίστεως,
καταφάσκει η καρδία εν αγάπη και εντεύθεν εισέρχεται μέσα εις το μυστήριον της
υπερφυσικής θείας γνώσεως… Αλλά τόσον η
Σταύρωσις, όσον και η Ανάστασις του Χριστού, ως ιστορικά και υπεριστορικά
γεγονότα, εισάγουν εις την σφαίραν της Θεολογίας, όπου ο ηγιασμένος και
φωτισμένος υπό των Μυστηρίων και της Πίστεως νους του Ορθοδόξου, πλατύνεται και
υψούται και θαμβούται και αγάλλεται και κινείται ερωτικώς και θαυμαστικώς και
υπέρ φύσιν «γνωστικώς»… Μόνον ο
ορθοδόξως πιστεύων γνωρίζει, κατά το μέτρον της ανθρωπίνης ασθενείας και κατά
το μέτρον της εκχυνομένης εις αυτόν Χάριτος, την σημασίαν, το βάθος, το
περιεχόμενον, τας πνευματικάς συνεπείας και τας φυσικάς και υπερφυσικάς
διαστάσεις της Σταυρώσεως και της Αναστάσεως του Χριστού…
