Ο αιδεσιμ. πρωτοπρ. π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής και έγκριτος και αυτός επιστήμων αντιλέγει: «μορφές, όπως ο Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος (Παπουλάκος) και ο Κοσμάς Φλαμιάτος, φαίνονται πολύ διαφορετικά σήμερα απ’ ότι στα μαθητικά μας χρόνια, που μας είχαν μάθει να τούς βλέπουμε «ως αμαθείς» και φανατικούς, «των οποίων η μνήμη ταχέως εσβήσθη»! Γιατί όπως η σύγχρονη έρευνα αποκαλύπτει, τίποτε δεν είναι περισσότερο αναληθές από αυτό. Και οι δύο αυτοί αγωνιστές όχι μόνο δεν λησμονήθηκαν από το Λαό μας, αλλά θα τολμήσουμε να πούμε ότι η δυναμική, που ανέπτυξαν στη λαϊκή συνείδηση, υπήρξε μεγαλύτερη μετά το θάνατό τους, απ’ όσο κατά τη διάρκεια του αγώνα τους.
Τη Η΄ (8η) του Αυγούστου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ Επισκόπου Κυζίκου του Ομολογητού.
Αιμιλιανός ο Άγιος Επίσκοπος Κυζίκου υπέμεινε πολλάς κακοπαθείας και εξορίας και θλίψεις δια την προσκύνησιν των αγίων Εικόνων υπό του θηριωνύμου Λέοντος (ίσως του Αρμενίου) εν έτει ωιγ΄ (813). Τελειώσας δε την ζωήν του εν μέσω των τοιούτων κακοπαθειών, έλαβε παρά Κυρίου τον της ομολογίας άφθαρτον στέφανον.
Ποιος Πάπας ήτο αλάθητος;…
Στα τέλη του 8ου αι. η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος (787μ.Χ. ) ανακηρύσσει την αναστήλωση των εικόνων και τις αποφάσεις της συνυπογράφει και ο πάπας Ανδριανός. Λόγω πολιτικών συμφερόντων της Δύσεως όμως το 826μ. Χ. ο πάπας Ευγένιος συναινεί στη σύγκληση Συνόδου στο Παρίσι από φράγκους επισκόπους οι οποίοι ακυρώνουν τις αποφάσεις της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου και τάσσονται υπέρ των εικονομάχων. Καθώς ήδη ο Παπισμός είχε προβάλει το αλάθητο των παπών εύλογα ο άγιος Νεκτάριος αναρωτιέται: «Τις των δύο παπών (ο Ανδριανός, που επεκύρωσε τις αποφάσεις της Ζ΄ Συνόδου ή ο Ευγένιος, που τις απέρριψε) ήτο αλάθητος;» (σελ. 203).
Η έσχατη βία· ο θάνατος! --- Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης
Η δαιμονική βία, στην προσπάθειά της να περάσει στο πνεύμα του αδαμικού ζεύγους, ως εξαιρετικά συμφέρουσα, την ιδέα της παραβάσεως της εντολής του Θεού, διαβεβαίωσε το ζεύγος αυτό, απατηλά και υποκριτικά, ότι, τρώγοντας από τον καρπό τού απαγορευμένου δένδρου, δεν επρόκειτο, σε καμμιά περίπτωση, να πραγματοποιηθεί αυτό που ο Θεός τους είχε προαναγγείλει, ότι δηλ. θα πεθάνουν·
«Ου θανάτω αποθανείσθε»! Διαβεβαίωσε η βία
αυτή το αδαμικό ζεύγος!
Ο Θεός πράγματι είχε προαναγγείλει και είχε ξεκαθαρίσει τήν πορεία των πραγμάτων στην περίπτωση, που το αδαμικό ζεύγος θα διάλεγε ως τρόπο υπαρξιακής του καταξιώσεως την αθέτηση της εντολής του· «ή δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε» .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)