Ο σταυρικός θάνατος του Χριστού είναι ένα
μυστήριον. Έχει όχι μόνον ένα ηθικό, αλλά και ένα μυστηριακό και λειτουργικό
νόημα. Είναι το Πάσχα της Καινής Διαθήκης, που η μυστηριακή σημασία
αποκαλύπτεται εις αυτόν τον Μυστικόν Δείπνον, για τον οποίον σε παρελθόντα
θέματα, περυσινά είχαμε ομιλήσει. Φαίνεται ίσως παράξενο ότι η Ευχαριστία,
δηλαδή το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, που έλαβε χώρα για πρώτη φορά εις τον
Μυστικόν Δείπνον, προηγείται του Γολγοθά. Διότι εκεί, στο υπερώον, ο Ιησούς
είπε εις τους μαθητάς του «λάβετε,
φάγετε, τοῦ ἐστί το σῶμα μου. Πίετε (ἐε
τοῦ ποτηρίου) πάντες τοῦτο ἐστί τό αἷμα μου».
«ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΑΣΑΜΕΝΟΙ...» -- οσίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου
Οἱ
περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους πιστεύουν στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, πολὺ λίγοι
ὅμως εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὴν βλέπουν καθαρά· κι αὐτοὶ ποὺ δὲν τὴν εἶδαν, δὲν
μποροῦν νὰ προσκυνήσουν τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς Ἅγιο καὶ Κύριο.... Καὶ τὸ ἱερότατο
λόγιο, ποὺ καθημερινὰ ἔχουμε στὸ στόμα, δὲν λέει «Ἀνάστασιν Χριστοῦ
πιστεύοντες» ἀλλὰ τί; «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον Κύριον
Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον».
Πῶς
λοιπόν μας προτρέπει τώρα τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ λέμε ὅτι εἴδαμε αὐτὴν ποὺ δὲν
εἴδαμε, ἀφοῦ μάλιστα μιὰ φορὰ ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς πρὶν χίλια χρόνια κι οὔτε
τότε τὸν εἶδε κανεὶς ν᾿ ἀνασταίνεται;
Τη Β΄ (2α) Μαϊου, μνήμη της ανακομιδής του τιμίου Λειψάνου του εν Αγίοις Πατρός ημών ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 2 Μαϊου 2019
Αθανάσιος, ο μέγας Πατήρ ημών, διήγεν αγγελικώς τον εν τη γη βίον, ως τούτο είναι εις πάντας γνωστόν. Διότι τους αγώνας τους οποίους ηγωνίσθη ο αξιομακάριστος ούτος δια την Ορθόδοξον Πίστιν, τους πολέμους και τας αντιστάσεις αυτού κατά των αιρετικών, τας συνεχείς και αδίκους εξορίας, τας οποίας υπέμεινεν, ως και τας συκοφαντίας, και τας ματαίας κατηγορίας, τας οποίας έλαβε παρά των κακοδόξων, ταύτα πάντα διηγούνται πολλοί ιστορικοί, πλατύτερον όμως διηγείται ταύτα ο Θεολόγος Γρηγόριος, γράφονται δε και εις το Συναξάριον της μνήμης αυτού, δια τούτο ολίγα τινά θέλομεν είπει εδώ προς υπενθύμισιν.
Πέμπτη, 2 Μαϊου 2019
Αθανάσιος, ο μέγας Πατήρ ημών, διήγεν αγγελικώς τον εν τη γη βίον, ως τούτο είναι εις πάντας γνωστόν. Διότι τους αγώνας τους οποίους ηγωνίσθη ο αξιομακάριστος ούτος δια την Ορθόδοξον Πίστιν, τους πολέμους και τας αντιστάσεις αυτού κατά των αιρετικών, τας συνεχείς και αδίκους εξορίας, τας οποίας υπέμεινεν, ως και τας συκοφαντίας, και τας ματαίας κατηγορίας, τας οποίας έλαβε παρά των κακοδόξων, ταύτα πάντα διηγούνται πολλοί ιστορικοί, πλατύτερον όμως διηγείται ταύτα ο Θεολόγος Γρηγόριος, γράφονται δε και εις το Συναξάριον της μνήμης αυτού, δια τούτο ολίγα τινά θέλομεν είπει εδώ προς υπενθύμισιν.
Όσιος Ρωμανός ο μελωδός
Ο όσιος Ρωμανός ο μελωδός,
αν και δόκιμος εργάτης της αρετής, ήταν όμως εντελώς άμουσος και κακόφωνος. Κι
ήταν τόσο πολύ, ώστε συχνά τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν.
Πατρίδα του ήταν η Έμεσα
της Συρίας, και είχε χρηματίσει διάκονος στη Βηρυττό. Το 496, επί αυτοκράτορος
Αναστασίου Αʼ, έρχεται στη Βασιλεύουσα. Εδώ αρέσκεται να συχνάζει και να
αγρυπνεί στην εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών, αλλά περισσότερο στον ναό
της Κυρίας Θεοτόκου « στα του Κύρου », όπου περνούσε το ημερονύκτιο με
αγρυπνίες και προσευχές.
Στην εκκλησία αυτή υπήρχε εικόνα της Kυρίας Θεοτόκου, που τελούσε πάμπολλα θαύματα. Σε αυτή λοιπόν πρόσπεσε ο διάκονος και την παρακαλούσε να του δώσει το χάρισμα της μελωδίας.
Στην εκκλησία αυτή υπήρχε εικόνα της Kυρίας Θεοτόκου, που τελούσε πάμπολλα θαύματα. Σε αυτή λοιπόν πρόσπεσε ο διάκονος και την παρακαλούσε να του δώσει το χάρισμα της μελωδίας.
ΒΑΣΕΙ ΣΧΕΔΙΟΥ Η ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ -- τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ
Ἡ ἑβδομαδιαία Τουρκική ἐπιθεώρηση
Aksyon τεῦχ. 1000, δημοσίευσε μία τρομακτική ἀποκάλυψη πού ἐπιβεβαιώνει
κατά φοβερό τρόπο καί ἀποκαλύπτει τον βρώμικο σχεδιασμό τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν
τῆς Τουρκίας καί τῆς κυβέρνησής της γιά τήν ἐκπόρθηση καί ἰσλαμοποίηση τῆς Εὐρώπης
καί τῆς Ἑλλάδος. Ἡ δήλωση στό παρελθόν τοῦ Τούρκου Πρωθυπουργοῦ Τουργκούτ Ὀζάλ ὅτι
δεν χρειάζεται πόλεμος μέ τήν Ἑλλάδα για τήν ἐκ νέου κατάκτησή της, ἀλλά ἁπλῶς καί
μόνο ἡ βαθμιαία καί μεθοδευμένη ἀποστολή «τριῶν-τεσσάρων ἑκατομμυρίων φανατικῶν
μουσουλμάνων», γιά τήν δημογραφική της ἀλλοίωση καί τήν ἐθνοτική της στρέβλωση,
ὑλοποιεῖται, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τό δημοσίευμα, μέ τον καλύτερο τρόπο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)