ΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ -- Αθωνικά άνθη

Το «Συνοδικόν της Ορθοδοξίας» είναι εν επισημότατον κείμενον της Εκκλησίας. Είναι «Συνοδικόν». Αλλ’ από τότε που εξεδόθη μέχρι σήμερον, έχουν παρέλθει ένδεκα συναπτοί αιώνες. Και αυτό προβάλλεται υπό των νεωτεριζόντων, ως το τρωτόν του, σημείον. Διότι οι ελευθερίως ερμηνεύοντες την διδασκαλίαν της Εκκλησίας επικαλούνται τι; Τον χρόνον. Λέγουν ότι εκείνα ήσαν καλά δια την εποχήν των. Σήμερον όμως τα πάντα ήλλαξαν. «Γέγονε τα πάντα καινά». Αλλά ποία είναι «εκείνα»; Η δογματική διδασκαλία, η Ηθική, η λειτουργική πράξις, η θεόθεν μαρτυρηθείσα «εν πολλοίς τεκμηρίοις» πνευματική πείρα της Ορθοδοξίας. Αλλάσσουν αυτά; Πως δυνάμεθα να παραθεωρήσωμεν ανενόχως δόγματα, Ορους, Ι. Κανόνας;

Το «Συνοδικόν της Ορθοδοξίας» έχει πολύ ευρυτέραν σημασίαν από μίαν απλήν επισφράγισιν της νίκης κατά των εικονομάχων.

Ύμνοι Σταυροπροσκυνήσεως -- Orthodox Hymns

Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας : Περί τοῦ Οὐκρανικοῦ ζητήματος. 2α ἀπόκριση ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ.

Παναγιώτατε καί Θειότατε Ἀρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικέ Πατριάρχα, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Ταπεινότητος, Κύριε Βαρθολομαῖε, τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Mετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος ἀναμείναντες τήν ἀπάντησιν τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, πρός ὑπέρβασιν τοῦ προβληματισμοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας, ὡς πρός τόν Προκαθήμενον τῆς νέας Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἐλάβομεν τό ἀπό 20ης Φεβρουαρίου 2019 Γράμμα Αὐτῆς καί διεξοδικῶς ἐμελετήσαμεν ἐν τῇ συνεδρίᾳ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου (7 Μαρτίου ἐ. ἔ.) τά ἐν αὐτῷ διαλαμβανόμενα, ἐπί τῶν ὁποίων λόγῳ τῆς κρισιμότητος τοῦ θέματος, ὀφείλομεν νά δώσωμεν, μετ’ εἰλικρινοῦς πάντοτε σεβασμοῦ, ὡρισμένας ἐξηγήσεις καί διασαφήσεις.

Τη ΛΑ΄ (31η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΥΠΑΤΙΟΥ Επισκόπου Γαγγρών.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 31  Μαρτίου 2019

                                                                                                                 

Υπάτιος, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Κωνσταντίνου του Μεγάλου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τζ΄ - τλζ΄ (307 – 337), υπήρξε δε εις εκ των τριακοσίων δεκαοκτώ Θεοφόρων Πατέρων των εν Νικαία το πρώτον συνελθόντων, εν έτει τκε΄ (325). Πατρίς τούτου υπήρξεν η Κιλικία της Μικράς Ασίας, εγένετο δε Επίσκοπος της πόλεως Γάγγραι της Παφλαγονίας. Λόγω δε της εναρέτου και ενθέου πολιτείας του μεγάλα ετέλεσε θαύματα και πολλά πλήθη εκ των απίστων προσέφερεν εις τον Χριστόν, οίκον δε κατασκευάσας υπεδέχετο τους εκ του γένους αυτού προστρέχοντας προς αυτόν.

Δηλώσεις τοῦ Σεβ. Πειραιῶς διὰ τὸ τέµενος εἰς τὸ BBC

Διὰ τὸ τέμενος ὡμίλησε κυρίως εἰς ἀνταποκριτὴν τοῦ διεθνοῦς ἐνημερωτικοῦ διαύλου ὁ Σεβ. Πειραιῶς μὲ παρρησίαν. Συμφώνως πρὸς ἀνακοινωθὲν τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς: «Ἐρωτηθεὶς ἀρχικὰ ὑπὸ τοῦ δηµοσιογράφου γιὰ τὴν ἀρνητικὴ ἐµµονή µας νὰ µὴ ἐπιτρέπουµε τὴν ἀνέγερση τεµένους, ὁ Σεβασµιώτατος δήλωσε: "Αὐτὴ ἡ Χώρα καὶ αὐτὸς ὁ λαὸς ἔζησε πέντε σχεδὸν αἰῶνες κάτω ἀπὸ τὴν τουρκικὴ καὶ µουσουλµανικὴ θηριωδία! Οἱ πρόγονοί µας, ἄνδρες καὶ γυναῖκες ἔδωσαν τὴ ζωή τους, γιὰ νὰ εἴµαστε σήµερα ἡ ἐλεύθερη Χριστιανικὴ Ἑλλάδα. Γιατί πρέπει σήµερα ἐµεῖς νὰ ξεχάσουµε τὴν προσφορά τους καὶ νὰ ἀφήσουµε τοὺς Ἰσλαµιστὲς νὰ ἀνεγείρουν τέµενος καὶ µάλιστα µὲ χρήµατα τοῦ Ἕλληνα φορολογούµενου; Γιατί στὴν Κωνσταντινούπολη, καὶ ὄχι στὴν Ἰνσταµπούλ, ὅπως τὴν ἀποκαλοῦν αὐτοί, ὑπάρχουν ἱερὰ µνηµεῖα δικά µας ποὺ συµβολίζουν τὸν πολιτισµό µας καὶ τὰ ὁποῖα οἱ Τοῦρκοι τὰ ἔχουν µετατρέψει σὲ µουσεῖα καὶ τζαµιά! Ἀλλὰ καὶ χῶρες ἀµιγῶς µουσουλµανικές, ὅπως ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία, δὲν ἐπιτρέπουν νὰ ἀναγερθοῦν Ὀρθόδοξοι ναοί... Ἐµεῖς τί πρέπει νὰ κάνουµε γιαυτό; Καὶ αὐτὸ δὲν τὸ κάνουµε ἀπὸ φονταµενταλισµὸ καὶ ἀπὸ θρησκοληψία, ἀλλὰ γιατί οἱ µνῆµες ποὺ ἔχουµε ἀπὸ τὰ ὅσα ὑπέστηµεν µᾶς τὸ ὑπαγορεύουν"

Τη Λ΄ (30η) Μαρτίου, ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυς ΖΑΧΑΡΙΑΣ ο μαρτυρήσας εν Κορίνθω κατά το έτος αχπδ΄ (1684) ξίφει τελειούται.

Ζαχαρίας ο νέος του Χριστού Ιερομάρτυς ήτο Επίσκοπος Κορίνθου εν έτει αχπδ΄ (1684). Επειδή δε καλώς και θεοφιλώς εποίμαινεν ο μακάριος το εμπιστευθέν αυτώ ποίμνιον, δεν υπέφερεν ο εχθρός της αληθείας διάβολος να βλέπη τον λύχνον λάμποντα επί την λυχνίαν, αλλά παρεκίνησε τους Αγαρηνούς και τον εσυκοφάντησαν, ότι δήθεν στέλλει επιστολάς εις τους Φράγκους και τους παρακινεί να έλθουν να πάρουν την Κόρινθον.

Ἡ ἀρετὴ τῆς ἁγνότητος -- Φιληδονία: ὁ ἐχθρὸς τῆς ἁγνότητος

Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς ἁγνότητας εἶναι ἡ φιληδονία. Οἱ ἄνθρωποι εὔκολα τὴν ἐπιλέγουν, ἐνῶ δύσκολα τὴν ἀντικαθιστοῦν μὲ τὴν πνευματικὴ εὐφροσύνη, ποὺ δίνει ἡ ἀγαθὴ μαρτυρία τῆς συνείδησης. Ἡ πρώτη εἶναι ἐφήμερη καὶ ἀφήνει μεγάλη πικρία, ἡ ὁποία ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ δημιουργεῖ πολλὰ ψυχολογικὰ προβλήματα καὶ καθιστᾶ τὸν ἄνθρωπο ἄβουλο, μαλθακὸ καὶ ἀδιάφορο γιὰ ὁ,τιδήποτε πνευματικό. Ὁ ἄνθρωπος τῆς σαρκικῆς ἡδονῆς εἶναι ἐπικίνδυνος στὴν οἰκογένειά του, ἐὰν ἔχει, ἀλλὰ καὶ στὴν κοινωνία εὐρύτερα.

Τη Λ΄ (30η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ του εν τω φρέατι.

Ιωάννης ο Όσιος Πατήρ ημών, ο εν τω φρέατι, ήκμασε κατά τους πρώτους αιώνας του Χριστιανισμού. Νήπιον δε έτι ων ο Όσιος έμεινεν ορφανός πατρός, ομού μετά της αδελφής του, Θεμιστίας, νηπιακής και εκείνης ηλικίας. Ανετρέφοντο δε και τα δύο νήπια υπό της μητρός των, Ιουλιανής ονόματι, ήτις αν και απέμεινε χήρα εις νεωτάτην ηλικίαν, όμως ήτο γυνή ευσεβής, πλουσία πολύ και φοβουμένη τον Θεόν.

Ὁ Μέγας Βασίλειος στὸ ἔργον του «Πρόσεχε σεαυτῷ» συμβουλεύει τὰ ἑξῆς:

«Ἐξέτασε τὸν ἑαυτόν σου, νὰ γνωρίσης ποιὸς εἶσαι. Γνώρισε τὴν φύση σου, ὅτι δηλαδὴ τὸ μὲν σῶμα σου εἶναι θνητό, ἡ δὲ ψυχή σου ἀθάνατη, καὶ ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι κάπως διπλῆ. Ἡ μιὰ φάση της σχετίζεται μὲ τὴν σάρκα καὶ περνάει γρήγορα, ἐνῶ ἡ ἄλλη φάση της συγγενεύει μὲ τὴν ψυχή καὶ δὲν ἐπιδέχεται περιγραφή. “Πρόσεχε λοιπὸν τὸν ἑαυτόν σου” καὶ οὔτε στὰ θνητὰ καὶ τὰ φθαρτὰ νὰ προσκολληθῆς, σὰν νὰ εἶναι αἰώνια, οὔτε τὰ αἰώνια νὰ περιφρονήσης, σὰν νὰ εἶναι προσωρινά».

Τη Λ΄ (30η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΙΩΑΔ ή ΙΩΗΛ.

Ιωάδ ή Ιωήλ ο Άγιος Προφήτης κατήγετο εκ της Σαμαρείας, εκτύπησε δε αυτόν ο λέων όταν απεστάλη και ήλεγξε τον βασιλέα Ιεροβοάμ, διότι κατεσκεύασε χρυσάς δαμάλεις και προσεκύνει αυτάς (Γ΄ Βασιλ. ιβ: 28 – 33). Διότι, ο μεν Θεός προσέταξεν αυτόν να μεταβή να ελέγξη τον βασιλέα, να μη φάγη δε άρτον μηδέ να πίη ύδωρ εν τω τόπω εκείνω, αλλά να επανέλθη ταχέως. Αυτός δε πορευθείς, εύρε τον Ιεροβοάμ θυσιάζοντα και εκάλεσεν εν λόγω Κυρίου και είπε· «Θυσιαστήριον, θυσιαστήριον, τάδε λέγει Κύριος· ιδού υιός τίκτεται τω οίκω Δαβίδ, Ιωσίας όνομα αυτώ, και θύσει επί σε τους ιερείς των υψηλών τους επιθύοντας επί σε» (Γ΄ Βασιλ. ιγ:2).

Για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι

Ἡ σημασία τοῦ δόγματος γιὰ τὴν διάκριση οὐσίας καὶ ἐνέργειας στὸν Θεὸ

Ὁμιλία Θεοφ. Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος

Αἴθουσα Πανεπιστημίου «Μακεδονία», 11/24.3.2019

Μακαριώτατε,

Σεβασμ. Μητροπολῖτα Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀδελφοί,

Σεβαστοὶ Πατέρες, ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές·

Ἐκφράζω τὶς ἀπὸ καρδίας εὐχαριστίες μου στὸν Πανάγιο Τριαδικὸ Θεό μας, ὅπως καὶ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ τὴν τιμὴ τῆς μεγάλης αὐτῆς εὐθύνης, νὰ βρίσκομαι ἐνώπιόν σας κατὰ τὴν ἱερὴ αὐτὴ στιγμὴ καὶ νὰ μοῦ δίδεται ἡ δυνατότης γιὰ τὴν ἀνάπτυξη ἑνὸς ἰδαίτερα σημαντικοῦ ζητήματος τῆς Πίστεώς μας.

Ἡ Β’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἑορτάζουμε τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ Ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης τὸν Θαυματουργό, μᾶς δίδει τὸ ἔναυσμα γιὰ νὰ ἐμβαθύνουμε σὲ θέματα σχετιζόμενα μὲ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ γραπτά του, μὲ τὸ μήνυμα καὶ τὴν σημασία του. Ἕνα τέτοιο θέμα θὰ παρουσιάσουμε στὴν ἀγάπη σας, λόγῳ δὲ τῆς σπουδαιότητος καὶ βαθύτητός του παρακαλῶ γιὰ τὴν ὑπομονὴ καὶ προσοχή σας. Ἡ σύντομη βέβαια παρουσίασή μας αὐτὴ ἀφορᾶ στὰ κύρια σημεῖα του καὶ ὄχι στὴν ὅλη προβληματολογία περὶ αὐτοῦ.

Α. Διαφορὰ Κτιστοῦ καὶ Ἀκτίστου

Ὡς πρὸς τὴν γνώση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἔχουμε ἕναν θεμελιώδη ὅρο στὴν Θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας: ὅτι ὁ Θεός μας, ὁ Ἕνας καὶ Τρισυπόστατος, εἶναι Ἄκτιστος, ἐνῶ ἡ δημιουργία εἶναι Κτιστή. Οἱ δύο αὐτοὶ τρόποι ὑπάρξεως εἶναι ἐντελῶς διαφορετικοί.

Οχι άλλοι μύθοι -- Η νέα τάση, να εντυπώνεται το 1821 ως κουτσομπολιό και όχι ως Εθνεγερσία

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Εχει γίνει πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια να εξευτελίζεται η Ελληνική Επανάσταση και να αποδομούνται τα ιερά και τα όσια αυτού του τόπου. Ετσι, τις ημέρες του εορτασμού του έθνους βρίσκονται διάφοροι, οι οποίοι θα πουν το μακρύ τους και το κοντό τους με ύφος χιλίων καρδιναλίων για τους ήρωες του ‘21 και τα γεγονότα, τα οποία έχουν ονομάσει «μύθους», γιατί βολεύουν το ανθελληνικό τους αφήγημα. Για ακόμα μία φορά, λοιπόν, ορισμένοι -πανεπιστημιακοί και μη- θεώρησαν σκόπιμο να μας πληροφορήσουν για τις σεξουαλικές σχέσεις των ηρώων και για το physique τους, λες και μας ενδιέφερε, καθώς και για τους «μύθους» που κυκλοφορούν. Κάθε ανθέλληνας προσθέτει κάθε χρόνο έναν καινούργιο μύθο, με αποτέλεσμα εντός ολίγου η Ελληνική Επανάσταση του 1821 να μην ανήκει στην Ιστορία, αλλά στη μυθολογία.

«Ολοκληρώνεται το έγκλημα της υφαρπαγής των περιουσιών στη Χειμάρρα.

Η ανακοίνωση που εξέδωσε αργά το βράδυ της Παρασκευής η «Ομόνοια».

Σήμερα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως η απόφαση με αριθμό 172 και ημερομηνία 27.02.2019 για την προσωρινή απαγόρευση της εγγραφής στο υποθηκοφυλακείο της αγροτικής γης των πρώην συνεταιρισμών και γεωργικών εταιριών στις περιοχές για τις οποίες έχει ορισθεί ως προτεραιότητα η τουριστική ανάπτυξη. Ο νόμος αναφέρεται στους χάρτες που έχουν δημοσιευθεί από Κρατική Αρχή Γεωπεριφερειακών Πληροφοριών και η συγκεκριμένη υπουργική απόφαση βασίζεται στην εφαρμογή του άρθρου 34 του νόμου 93/2015. Στους συγκεκριμένους χάρτες έχουν συμπεριλάβει τις κρατικές περιουσίες που έχουν εγκριθεί με την υπουργική απόφαση 707 και 708 στις 21.11.2018.