ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ - Αλεξανδρεύς

3ον

Όπως απλώνει το λάδι πάνω στο νερό της θάλασσας. Έτσι άπλωσε στο πλήθος που μαζεύτηκε έξω από το πραιτόριο το μίσος κι η κακία. Δεν χρειάστηκαν πάνω από πεντέξι φαρισαίους προσεκτικά μοιρασμένους ανάμεσά τους για να απλωθεί το δηλητήριο. Κοίταζα το πρόσωπο μιας μεσόκοπης γυναίκας πως άλλαξε σιγά-σιγά. Όταν ήρθε ήταν κουρασμένη, ξενυχτισμένη. Φαινόταν καθαρά πως την τραβούσε μια περιέργεια. Μια περιέργεια άρρωστη που έχουμε όλοι μας σαν πρόκειται να δούμε να αλλάζει η μοίρα ενός ανθρώπου προς το χειρότερο. Ένας πελάτης μου, Έλληνας, που του άρεσε να μου κάνει μάθημα κάθε φορά που ερχότανε μαζί μου (ίσως να νόμιζε πως έτσι ησύχαζε λίγο τις ενοχές του) έλεγε πως κι ο δικός του λαός είχε αυτό το χούι.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΗΜΕΡΕΣ ΝΩΕ ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΟΥ ΤΗΣ Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ»

«φραγγελώσας παρέδωσεν αυτόν...» (Μάρκ. ιε΄ 15) -- Τι ήταν το φραγγέλιο;

Ίσως νομίζουμε ότι το φραγγέλιο ήταν μία απλή μαστίγωσις. Δεν είναι καθόλου έτσι. Αυτόν που επρόκειτο να υποστεί το φραγγέλιο τον έδεναν σε μια κολώνα και ο ειδικός δήμιος που εκτελούσε την φραγγέλωση έπαιρνε ένα μαστίγιο βαρύ το οποίο είχε πολλές λουρίδες στην άκρη του, πάνω στις λουρίδες ήταν δεμένες σφαίρες από μολύβι ή μικρά οστάρια, κότσια από αρνί και τις έφερνε με όση δύναμη είχε πάνω στην ράχη δεμένου ανθρώπου. Πολύ σύντομα, απ’ τα πρώτα κτυπήματα εξεσχίζετο το δέρμα τού ανθρώπου που εδέχετο την φραγγέλωση και ύστερα από μερικά κτυπήματα ακόμη έφευγαν και κατεξεσχίζοντο τελείως οι σάρκες του και απεγυμνώνοντο τα κόκαλα τής ράχης. Αναφέρονται στην ιστορία αρκετές περιπτώσεις από ανθρώπους, που απέθαναν την ώρα τής φραγγελώσεως.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Τη ΙΕ΄ (15η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΡΗΣΚΕΝΤΟΣ.

Κρήσκης ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς κατήγετο εκ των Μύρων της Λυκίας, εκ γένους λαμπρού και περιφανούς, ήτο δε κατά την ηλικίαν προβεβηκώς. Βλέπων δε εντεινομένην την ασέβειαν και αυξανομένην την θρησκείαν των ειδώλων και ότι πολλοί ήσαν οι δεδουλωμένοι εις την πλάνην και προσέφερον θυσίας εις τα άψυχα ξόανα, ζήλω θείω κινούμενος, ο μακάριος, ήλθεν εις το μέσον των ειδωλολατρών και ενουθέτει αυτούς να απέχωσι μεν από της πλάνης ταύτης, να επιστρέψωσι δε προς τον Θεόν, ο οποίος πιστεύεται υπό των Χριστιανών και είναι δημιουργός πάσης πνοής και χορηγός πάσης ζωής.

Ο Σταυρός, ως σταύρωσίς μας εν τω κόσμω, είναι η μόνη οδός σωτηρίας μας.

Είναι απαραίτητον να αντιληφθώμεν ότι η αγία Εκκλησία μας, είναι Εκκλησία πιστών του Σταυρού. Ο Σταυρός, ως σταύρωσίς μας εν τω κόσμω, είναι η μόνη οδός σωτηρίας μας. Σταυρός  είναι θλίψις δια Χριστόν, είναι πόνοι και δάκρυα. Εάν δεν θλιβώμεν δια τον Χριστόν, θα θλιβώμεν από τον σατανάν και από τα πάθη μας. Είναι και αυτός ένας άλλος σταυρός, με την διαφοράν, ότι ο Σταυρός του Χριστού είναι γλυκύς, πνευματικός, αγιαστικός, ζωοποιός. Με συνέπειαν την αιωνίαν ζωήν και την άληκτον χαράν. Ο άλλος σταυρός είναι φρικτός, άπελπις, νεκροποιός και με συνέπειαν τον αιώνιον θάνατον και τον «ακοίμητον σκώληκα». Θα είμεθα απείρως δυστυχείς, απείρως ελεεινοί, εάν δεν αγαπήσωμεν τον Σταυρωθέντα Χριστόν, εάν δεν άρωμεν με χαράν τον Σταυρόν μας και αν δεν ζήσωμεν ως εσταυρωμένοι.

«... πιστός δέ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπέρ ὃ δύνασθε» -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

«31 εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα· 32 κρινόμενοι δὲ ὑπὸ τοῦ Κυρίου παιδευόμεθα, ἵνα μὴ σὺν τῷ κόσμῳ κατακριθῶμεν» (1Κρ. ια΄)

- Όταν απουσιάζει η διάκρισις εαυτού καί εαυτών, τότε παιδευόμαστε κρινόμενοι υπό τού Κυρίου.
- Γιατί ;
- Διότι αναξίως μεταλαμβάνοντες, μή κατακριθούμε (συλλογικά) κατά τήν κρίσιν τού κόσμου τής αποστασίας.
- Καί τί πρέπει νά κάνουμε ;

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

«Οἴμοι! ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει…». Μεγάλη Τρίτη. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

http://anavaseis.blogspot.com/2012/04/blog-post_6510.html

Ἀπόψε Μεγάλη Τρίτη. Σὲ ὅλους τοὺς ναοὺς τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας παρατηρεῖται μία ἐξαιρετικὴ συῤῥοή. Ὄχι τόσο γιὰ προσευχή, γιὰ θρῆνο, γιὰ ψυχικὴ συμμετοχὴ στὸ δρᾶμα τῶν δραμάτων, ὅσο γιατὶ τοὺς ἑλκύει τὸ γνωστὸ τροπάριο.
 Αὐτὸ γίνεται ὁ μαγνήτης.
Μερικοὶ μάλιστα στὶς μεγάλες πόλεις χρονομετοῦν πόσο θὰ διαρκέσῃ. Ἀλλὰ τὰ τροπάρια δὲν εἶνε κοσμικὰ τραγούδια. Δὲν ἔγιναν γιὰ καλλιτεχνικοὺς σκοπούς, γιὰ νὰ τέρψουν μουσικῶς τὰ αὐτιά.

Τροπάριον τῆς (πενθούσης, ἄμποτε καί μετανοούσης) Ἑλλάδος

ὑπό Δημ. K. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Κύριε, ἡ ἐν ποικίλαις ἀνομίαις περιπεσοῦσα Ἑλλάς,

τήν σήν αἰσθομένη θεότητα μετανοούσης ἀναλαβοῦσα τάξιν,

ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρό τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.

Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι φόβος θανάτου μοι ὑπάρχει, οἶστρος ὑλοζωΐας,

ἐρεβώδης τε καί ἄπελπις σύγχυσις ἀπιστίας.

Δέξαι μου τάς πηγάς τῶν δακρύων,

ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τό ὕδωρ·

κάμφθητί μου πρός τούς στεναγμούς τῆς καρδίας,

ὁ κλίνας τούς οὐρανούς τῆ ἀφάτῳ σου κενώσει.

Καταφιλήσω νοερῶς τούς ἀχράντους σου πόδας,

βρέξω τούτους δέ πάλιν τοῖς τῶν ὀφθαλμῶν μου πικροῖς δάκρυσιν·

ὧν ἐν τῶ παραδείσῳ Εὔα τό δειλινόν,

κρότον τοῖς ὠσίν ἠχηθεῖσα τῶ φόβῳ ἐκρύβη.

Ἀνομιῶν μου τά πλήθη καί κριμάτων σου ἀβύσσους

τίς ἐξιχνιάσει, κοσμοσῶτερ, Χριστέ μου;

Μή μέ τήν ποτέ χώραν τῶν Ἁγίων παρίδης,

ὁ ἀμέτρητον ἔχων τό ἔλεος.

https://epistrofi-sotiria.blogspot.com/

Ανο-ρθόδοξο Πάσχα -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Ενόψει του  Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών του Κυρίου μας,  εφέτος, άνευ του «Ορθόδοξου» εορτασμού της Αναστάσεως του Θεανθρώπου και της  συνακολούθου Αναστάσεώς  μας δια της ζώσας συμμετοχής μας εις την Θεία Ευχαριστία και άνευ της αυτοπρόσωπης παράστασής μας εις τον Επιτάφιο, δημιουργείται μία εύλογη απορία κατόπιν των τελευταίων εξελίξεων των διαβουλεύσεων κατ’ ουσίαν Εκκλησίας και Πολιτείας.

Τι άραγε άλλαξε ενόψει του Πάσχα και θα διεξαχθεί η Θεία Ευχαριστία κεκλεισμένων των Θυρών με δυνατότητα αναπαραγωγής εκ των μέσων μαζικής επικοινωνίας, ενώ απαγορεύθηκε ρητώς διαρκούσης της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.