Πρώτον πολεμικόν ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου.

28 Οκτωβρίου 1940

Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους.

Πίνδος (εμβατήριο)

Τη Υπερμάχω

Από το αθάνατον έπος του 1940. -- Διάγγελμα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικόν Λαόν. 28 Οκτωβρίου 1940

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωϊνήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωϊνήν. Απάντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ΄ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

Ιωάννης Μεταξάς

Ασάλευτο θεμέλιο -- Φώτης Κόντογλου

Σήμερα νομίζεται καλός σε όλα, όποιος είναι αδιάφορος, όποιος δεν νοιάζεται για τίποτα, όποιος δεν νιώθει καμιά ευθύνη. Αλλιώς τον λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Όποιος αγαπά την χώρα μας, τα ήθη και έθιμα μας, την παράδοση μας, την γλώσσα μας, θεωρείται οπισθοδρομικός. Οι αδιάφοροι παιρνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι, για άνθρωποι που ζούνε με το πνεύμα της εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την καλοπέραση, το εύκολο κέρδος, τις ευκολίες, τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνει τίποτα που να θυμίζει σε ποιό μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοι ζήσανε πριν από μας στην χώρα μας. Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστεια πιο βαρειά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.

«ΟΥ ΠΑΝΤΑΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙ» -- του Αποτειχισθέντος θεολόγου Νικολάου Πανταζή

Διάβασα κατάπληκτος μια πονηρή παραποίηση ενός λόγου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Ο Θεός ου πάντας χειροτονεί, αλλά δια πάντων ενεργεί, δια το σωθήναι τον λαόν!»

Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις πνευματικούς ανθρώπους να πέφτουν τόσο χαμηλά ώστε να παραποιούν μεγίστους Πατέρες της Εκκλησίας μας προκειμένου να καλύψουν την μεγίστη πλάνη τους ότι οι αιρετικοί δήθεν «έχουν έγκυρα μυστήρια και Άγιο Πνεύμα.»

Το να έχεις μία προσωπική θέση σε κάποια Αγιοπατερική Διδασκαλία είναι βεβαίως αμαρτία, σύμφωνα με την αρχική έννοια του όρου «α-μάρτω» = χάνω τον στόχο μου. Στόχος μας πρέπει να είναι πάντοτε η Αγιοπατερική Διδασκαλία και όχι η θέση ενός γέροντα, ενός θεολόγου ή η δική μας τρεπτή γνώμη.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ

O Συναξαριστής της ημέρας

Κυριακή, 28 Οκτωβρίου 2018

Λόγω τῶν πολλῶν θαυμάτων ἀπὸ τὴν Παναγία μας, ποὺ ἀνέφεραν οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τὸ 1940, ἡ Ἱερὰ Συνοδὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀπόφασή της τὸ 1952, καθιέρωσε νὰ ἑορτάζεται ἡ Ἅγια Σκέπη τῆς Θεοτόκου ἀντὶ γιὰ τὴν 1η Ὀκτωβρίου, στὶς 28 Ὀκτωβρίου.

Τη Α΄ (1η) του μηνός Οκτωβρίου, την ανάμνησιν ποιούμεθα της ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ ήτοι του ιερού αυτής Μαφορίου, του εν τη σορώ του Ιερού Ναού των Βλαχερνών, ότε ο Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός κατείδεν εφηπλωμένην αυτήν άνωθεν και πάντας τους ευσεβείς περισκέπουσαν.                                                                                               

Λόγος εις την Αγίαν Σκέπην της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.                          

Την ιεράν ταύτην εορτήν της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας επιτελούμεν, αδελφοί, εις ανάμνησιν της οπτασίας την οποίαν είδεν ο Όσιος Πατήρ ημών Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός κατά τας ημέρας της βασιλείας του ευσεβεστάτου βασιλέως Λέοντος. Κατά την εποχήν εκείνην, εν ημέρα Κυριακή, πρώτη Οκτωβρίου, ετελείτο εις τον εν Βλαχέρναις περίλαμπρον Ναόν της Υπεραγίας Θεοτόκου ολονύκτιος υμνωδία, εις την οποίαν παρευρίσκετο και ο Όσιος Ανδρέας μετά πλήθους λαού.

Ὁραματισμός μας -- Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἑλληνικέ λαέ! Τά πολιτικά συνθήματα καί οἱ ὡραιολογίες ξεγελᾶνε. Τά κράτη δέν ἐπανιδρύονται δίχως Θεό καί δίχως πίστη. Τά κράτη δέν πᾶνε μπροστά μέ ἀνεδαφικές καί φροῦδες ὑποσχέσεις. Τά κράτη, σάν τά καράβια, βουλιάζουν αὔτανδρα, ὅταν οἱ καπετάνιοι μέσα στή φιλαυτία καί τόν ἐγωκεντρισμό τους, δέν ἀτενίζουν ψηλά και δέν παίρνουν δύναμη ἀπό τον Παντοδύναμο Κύριο. Σήμερα δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό πολιτική, ἀλλά ἀπό Θεό. Ἡ πολιτική, δίχως Θεό, δέν εἶναι, παρά, ὑποκριτική διπλωματία καί ψέμα καί ἀπάτη. Συνήθως τήν πολιτική, δέν τήν κυβερνᾶ ὁ Θεός, ἀλλά κάποιες μυστικές καί ξένες πρός τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δυνάμεις. Τίς περισσότερες φορές ἡ πολιτική δικτυώνεται ἀπό τήν ἀντιχριστιανική φιλοσοφία τῆς Μασωνικῆς (Τεκτονικῆς) Στοᾶς, ἄλλοτε ἀπό τήν ἑβραιομασωνική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, πού χρησιμοποιεῖται σάν «σιδερένιος βραχίονας τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ» καί μέ τό ὅραμα μιᾶς παγκόσμιας κυβέρνησης, καί ἄλλοτε ἀπό ξένες ἀποκρυφιστικές — μέχρι καί σατανιστικές— ἀντιλήψεις. Τά κράτη δέν ἐπανιδρύονται στό ψέμα καί τήν ἀπάτη.

ΣΤΙΣ ΚΟΡΥΦΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ -- Τοῦ κ. Δημ. Κ. Κουτσουλέλου, Ἐπιτίμου Ἐπόπτου Δημοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως

«Παιδιὰ μου, ὁ πόλεμος γιὰ σᾶς περνάει θριαμβευτὴς Τῶν ἄδικων ὁ πόλεμος δὲν εἶν᾽ ἐκδικητής, Εἶναι ὁ θυμὸς τῆς ἄνοιξης καὶ τῆς δημιουργίας» Κωστὴς Παλαμᾶς (1.4.1941)

Ὁ Ὀκτώβριος —ὅπως καὶ ὁ Μάρτιος— εἶναι ὁ μήνας τῶν μεγάλων ἐθνικῶν μας ἀνατάσεων. Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940 πυργώθηκε ἀπέναντι στὴν 25η Μαρτίου 1821, μὲ τὴν ἴδια ἰσοτιμία. Καὶ οἱ δύο μεγάλες καὶ ἱστορικὲς αὐτὲς ἡμερομηνίες σημαίνουν τὸ ὑπερκόσμιο ἐγερτήριο τῶν Πανελλήνων, ποὺ πλημμυρισμένοι ἀπὸ θεῖο φῶς, ξεπηδοῦν στοὺς ἱεροὺς ἀγῶνες γιὰ τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά, γιὰ τοὺς Ναοὺς καὶ τοὺς τάφους τῶν πατέρων τους κι ἐκπληρώνουν τὴν ἱστορικὴ ἀποστολὴ τους, μὲ ἀπόλυτη ὁμαδικὴ συνείδηση καὶ συνέπεια.

Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940 εἶναι ἡ μέρα τῶν ἐλευθέρων ἀνθρώπων, τῶν ἡμιθέων καὶ τῶν ἡρώων. Στὶς κορυφὲς τῆς Ἱστορίας.

Η παρέλαση των τριών μαθητών της Γαύδου

Οι τρεις μαθητές της ακριτικής Γαύδου παρήλασαν σήμερα για να τιμήσουν την Εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Στις 10 το πρωί της Παρασκευής, η σχολική γιορτή ξεκίνησε στο Δημοτικό Σχολείο της Γαύδου. Ακολούθησε η επίσημη Δοξολογία και η κατάθεση στεφάνου από τους τρεις μαθητές στο Μνημείο Πεσόντων στο Καστρί Γαύδου.
Με μια μεγάλη ελληνική σημαία, οι τρεις μαθητές του Δημοτικού Σχολείου του νησιού, οι οποίοι στην αρχή της σχολικής χρονιά έμειναν χωρίς εκπαιδευτικό, έκαναν παρέλαση μαζί με τη νέα τους δασκάλα, αποσπώντας το χειροκρότημα των κατοίκων.

Διήγησις περί των Ιβήρων, ήτοι των νυν καλουμένων Γεωργιανών, πως ήλθον εις θεογνωσίαν παρά τινος ΓΥΝΑΙΚΟΣ.

Εις τας ημέρας του βασιλέως Κωνσταντίνου του Μεγάλου, εν έτει τλβ΄ (332), ήκμασε Γυνή τις ευσεβής, η οποία ήτο άκρως γεγυμνασμένη εις την ασκητικήν πολιτείαν. Όθεν μολονότι ηχμαλωτίσθη από τους Ίβηρας, μετεχειρίζετο και εκεί η μακαρία τους ιδίους αγώνας της ασκήσεως, επειδή δε οι Ίβηρες ήσαν τότε εστερημένοι της ιατρικής, δια τούτο, όταν τυχόν ησθένουν, συνήθιζον να προστρέχωσιν οι μεν προς τους δε, ζητούντες να μάθωσι τον τρόπον της ιατρείας της ασθενείας των εξ εκείνων, όσοι με την πείραν εδοκίμασαν την τοιαύτην ασθένειαν. Όθεν γυνή τις, έχουσα παιδίον, το οποίον δεινώς έπασχεν, επήγεν εις την ανωτέρω θεοσεβεστάτην Γυναίκα, ζητούσα να μάθη απ’ αυτήν, τι να πράξη εις την ασθένειαν του τέκνου της.

Τη ΚΖ΄ (27η) του Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΚΑΠΕΤΩΛΙΝΗΣ και ΕΡΩΤΗΪΔΟΣ.

Καπετωλίνα και Ερωτηϊς αι Άγιαι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους της βασιλείας του Διοκλητιανού και Ζιλικινθίου άρχοντος της Καππαδοκίας, εν έτει σπθ΄ (289). Και η μεν Καπετωλίνα ήτο ευγενής και πλουσία, η δε Ερωτηϊς ήτο δούλη αυτής. Διαμοιράσασα δε η Αγία Καπετωλίνα τα υπάρχοντά της εις τους πτωχούς και ελευθερώσασα τους δούλους της, παρουσιάσθη εις τον άρχοντα Ζιλικίνθιον και εκήρυξε τον Χριστόν Θεόν αληθινόν· όθεν πρώτον μεν εκλείσθη εις την φυλακήν, κατά δε την ερχομένην ημέραν απεκεφαλίσθη. Η δε Ερωτηϊς εκτύπησε με πέτρας τον άρχοντα· δια τούτο δέρεται με ράβδους και διαμείνασα αβλαβής με την του Χριστού Χάριν, ξίφει την κεφαλήν αποτέμνεται. Και ούτως έλαβον και αι δύο τους στεφάνους της αθλήσεως.

Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΕΓΡΑΨΕ ΚΙ Ο ΛΑΟΣ ΥΠΕΓΡΑΨΕ

Εγγύς της 28ης Οκτωβρίου. Κάθε ελληνικός ενιαυτός, την 28η Οκτωβρίου, ενώνεται με το πολεμικό και αξέχαστο 1940
Αυτές τις ημέρες, κάθε δευτερόλεπτο που περνά, ταξιδεύοντας τον χρόνο στο σημείο όπου το μηδέν της ύλης συναντήθηκε με το άπειρο της ψυχής, οι συνειδήσεις της ράτσας μας συντονίζονται με τον Παράδεισο, τα Ιλίσια Πεδία, τις νήσους των Μακάρων, με όλα τα πεδία αιώνιας ευφροσύνης - εκεί όπου βασιλεύει αδιατάρακτα το ηλιακό φως της θείας αρετής. 
Μικρά παιδιά, νέοι, ηλικιωμένοι και μεσόκοποι αισθάνονται αυτόν τον σπάνιο, τον ιδιαίτερο εσωτερικό κραδασμό που μόνο οι περιπέτειες του έθνους και οι μεγάλοι έρωτες δύνανται να προκαλέσουν. Ο έσω κόσμος πλημμυρίζει βουβά από συγκίνηση. Οι ήχοι και οι εικόνες, τα τραγούδια και τα ραδιοφωνικά διαγγέλματα της εποχής πυροδοτούν την εκστατική συναισθηματική έκρηξη του ανθρώπου που πλάστηκε για να εκθεωθεί και αντιλαμβάνεται ότι οι πρόγονοί του τα κατάφεραν, γιατί όρθωσαν το ανάστημά τους και ακολούθησαν την αιώνια, άφθαρτη καρδιά του Γένους μας, που πάλλεται στον ρυθμό της Ελευθερίας.