Τη αυτή ημέρα ΙΔ΄ (14ην) Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΜΑΡΩΝΟΣ.

Μάρων ο Όσιος Πατήρ ημών επιθυμήσας να ζήση ζωήν άνευ στέγης και οροφής, επήγεν επί της κορυφής όρους τινός της εν Αντιοχείας Κύρου, η οποία ετιμάτο υπό των παλαιών Ελλήνων· όθεν και τον ναόν των δαιμόνων, ο οποίος ήτο εκεί εκτισμένος υπ’ εκείνων, καθιέρωσεν εις τον Θεόν και κατώκησεν εις αυτόν, κατασκευάσας σκηνήν τινα πολύ μικράν, υπό την οποίαν σπανίως εισήρχετο.

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ .

Πηγή : https://xristianorthodoxipisti.blogspot.ca/2018/02/blog-post_13.html

Ανθολόγιον περί της αξίας των θείων και Ιερών Κανόνων .

Διά όσους λέγουν ότι οί Ιεροί Κανόνες είναι έργα ανθρώπων και δέν είναι υποχρεωτική η εφαρμογή τους έως συντελείας !

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 26η  Ιουνίου 2014.

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες μαζί με την Αγία Γραφή και τους Δογματικούς και Συνοδικούς Όρους αποτελούν τα τρία βασικά θεμέλια, πάνω στα οποία στηρίζεται όλο το οικοδόμημα της Εκκλησίας, τους τρείς βασικούς πυλώνες οι οποίοι μας εισάγουν στην κατά Χριστόν ζωή, τους τρεις βασικούς οδοδείκτες, που προσανατολίζουν ορθώς και απλανώς το εκκλησιαστικό σώμα στην ενδοϊστορική πορεία του προς τα έσχατα και την Βασιλεία των Ουρανών.

Αφορμή για τη σύνταξη της παρούσης εργασίας μας έδωσε το πάλιν και πολλάκις επανερχόμενο και υπό πολλών τιθέμενο ζήτημα της αυθεντίας, του κύρους, της επικαιρότητος και εν τέλει της λειτουργικότητας των Ιερών Κανόνων στη σύγχρονη εποχή μας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, εξ’ αιτίας του οποίου συγκροτούνται διεθνή και άλλα συνέδρια, όπως το προσφάτως, (τον παρελθόντα Μάιο), υπό της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών» Βόλου, διοργανωθέν συνέδριο με θέμα: «Κανόνες της Εκκλησίας και σύγχρονες προκλήσεις».

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ --- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 14 Φεβρουαρίου 2018

Τη ΙΔ΄ (14^η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών  ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ του εν τω όρει.                                                                                                          

Αυξέντιος ο Όσιος Πατήρ ημών έζησε κατά τους χρόνους της βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού του κατά τα έτη υη΄ - υν΄ (408 – 450) βασιλεύσαντος, καταγόμενος μεν εκ της Ανατολής, Σχολάριος δε ων το αξίωμα. Γενόμενος Μοναχός, ανέβη εις το όρος, όπερ κείται αντικρύ της Οξείας, μικράς νήσου πλησίον της Χάλκης και των άλλων νήσων, αι οποίαι κείνται παρά την Κωνσταντινούπολιν. Ήτο δε ο Όσιος ούτος εις την άσκησιν καρτερικώτατος και εις την πίστιν ορθοδοξότατος, διότι την μεν κακοδοξίαν του Νεστορίου και του Ευτυχούς σφοδρώς ήλεγξεν, απεδέχθη δε την εν Χαλκηδόνι Αγίαν και Οικουμενικήν τετάρτην Σύνοδον.

Μια επιστολή του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου προς τον ρήτορα Ευδόξιο:

Ρωτάς πως πάνε τα δικά μου. Πολύ άσχημα. Δεν έχω το Βασίλειο, δεν έχω τον Καισάριο, τον πνευματικό μου αδελφό και το σωματικό. Ο πατέρας κι η μητέρα μου μ΄ εγκατέλειψαν, λέγω κι εγώ μαζί με το Δαβίδ. Το σώμα μου είναι σε κακή κατάσταση, το γήρας βαραίνει το κεφάλι μου, οι φροντίδες περιπλέκονται, τα ζητήματα επιτίθενται, η φιλία δεν έχει εμπιστοσύνη, η Εκκλησία χωρίς ποιμένες. Έφυγαν τα καλά, τα δεινά προκαλούν, το ταξίδι μας μέσα στη νύχτα, φάρος πουθενά, ο Χριστός κοιμάται. Τι μου μέλλεται τάχα; Μια μόνο βλέπω λύση των συμφορών, το θάνατο. Και τα εκεί όμως τα βλέπω ζοφερά, συμπεραίνοντας από τα εδώ.

***

Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια επιστολή του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου προς...": 

Πω πωωωω... αλήθεια τα έγραφε αυτά ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος;;; ο θεόπτης Άγιος Γρηγόριος;; Ο Χριστός κοιμάται;;; Λύση συμφορών ο θάνατος;;; Δεν το πιστεύω ότι θα μίλαγε έτσι... Εδώ εμείς που είμαστε πνιγμένοι στα πάθη και δεν ομιλούμε με αυτόν τον τρόπο.. αλλά σε ευχαριστώ, αν όντως αληθεύει ότι είναι δικά του λόγια φαίνεται πως ακόμη και οι θεόπτες είχαν στιγμές πως να το πω, αδυναμίας;;;

***

Δεν ήμουν αληθής όταν είπα, εδώ εμείς που είμαστε πνιγμένοι στα πάθη και δεν ομιλούμε με αυτόν τον τρόπο.... Εγώ τουλάχιστον έχω εκφρασθεί πολύ άσχημα σε δυσκολίες της ζωής μου... Απλά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που παρα τα ζόρια δεν ξέρω που βρήκαν τη δύναμη και δεν σκέφθηκαν τον θάνατο ή άλλοι που παρέμειναν ακλόνητοι στη πίστη τους στον Χριστό όπως ο Ιώβ...

Τη αυτή ημέρα ΙΓ΄ (13Η) Φεβρουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών, ΕΥΛΟΓΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας.

Ευλόγιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαυρικίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φπβ΄ - χβ΄ (582-602), εχρημάτισε δε Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας προ του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, κατά τα έτη φοθ΄ - χζ΄ (579- 607). Ούτος έζησεν αγιωτάτην ζωήν, εποίησε δε και πολλά θαύματα, εξ ων εν είναι και τούτο. Όταν ο αγιώτατος Λέων, ο της Ρώμης Επίσκοπος, έγραψεν εις την εν Χαλκηδόνι συνελθούσαν Δ΄ Αγίαν Οικουμενικήν Σύνοδον, την πολυθρύλητον εκείνην επιστολήν της Ορθοδοξίας, ανέγνωσεν αυτήν ο Όσιος ούτος Ευλόγιος και όχι μόνον την επήνεσε και την απεδέχθη, αλλά και εις όλους αυτήν διεκήρυξεν. 

ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ, πολλά χρόνια κλεισμένος μέσα σε μια σπηλιά στη ρίζα ενός απόκρημνου βράχου,

είχε μοναδική του απασχόλησι την προσευχή. Ο Ουράνιος Πατήρ, προνοώντας γι’ αυτόν, όπως για τα πετεινά τ’ ουρανού, τον έτρεφε μ’ αυτό το θαυμαστό τρόπο: Καθε βράδυ, ύστερα από τη δύσι του ηλίου, έβρισκε ένα ζεστό ψωμί, που έλεγες πως μόλις είχε βγη από το φούρνο, στην είσοδο της σπηλιάς του. Χρόνια γινότανε αυτό!

***

Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ, πολλά χρόνια κλεισμένος μέσα ...":

Χάχα...δίκαιος ο Κύριος..:)..Ο Απόστολος Παύλος έλεγε ούτε να τρώει κάποιος αν δεν εργάζεται, αν δεν είναι από τον κόπο του.. βέβαια δεν ξέρω αν μπορεί να ισχύσει αυτό σήμερα με τη μεγάλη ανεργία, θα πρεπε να παραμείνουμε πολλοί νηστικοί...αλλά όπως φροντίζει για τα σκουλήκια κάτω από τη γη, για τα ψάρια στα πιο μεγάλα βάθη των ωκεανών, έτσι και για τον άνθρωπο... έτρεφε τον προφήτη Ηλία με το κοράκι, την αγία Θεοδοσία που ήταν μέσα σε σπηλιά, τον Παισιο που του πήγε η Παναγία μας άρτο και σταφύλια, τον Ισραήλ στην έρημο... τα ξεχνάμε όμως όλα αυτά στα ζόρια μας, δυστυχώς, στον πανικό όταν μένεις άνεργος περνάνε οι σκέψεις πως θα ζήσω τώρα; που θα βρω να φάω; πως θα πληρωθούν αυτοί οι βουνο λογαριασμοί; και λησμονούμε τον Κύριο, εγώ τουλάχιστον ολιγοπιστώ..!! ειδικά όταν βλέπω τους λογαριασμούς!!!! αλλά μετά λέω ας τα στερηθώ όλα και το ένα πιάτο φαΐ και το σπίτι μου και τα πάντα αρκεί να μην χάσω Αυτόν..!!

Το καρναβάλι λοιμική νόσος -- Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Ζήσης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Διαστάσεις λοιμικής νόσου προσλαμβάνει κάθε χρόνο το καρναβάλι, αφού πολλοί δήμαρχοι και άλλοι φορείς επιδεικνύουν ασυνήθιστο ζήλο και κοπιώδη δραστηριότητα για το ποιος θα οργανώσει το εντυπωσιακότερο καρναβάλι ξο­δεύοντας τεράστια ποσά και απασχολώντας εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπων. Και δεν είναι βέβαια μόνο η σπατάλη τόσων χρημάτων, που θα μπορούσαν να διατεθούν σε κά­λυψη άλλων σπουδαίων αναγκών, όχι μόνο στην ανακούφι­ση πτωχών και ενδεών ανθρώπων, αλλά και σε πολιτιστικούς και πνευματικούς στόχους, στη βελτίωση π.χ. των συνθηκών υγείας και παιδείας. Το σημαντικώτερο είναι η ηθική ζημία και βλάβη από την αναισχυντία της γύμνιας, την ξετσιπωσιά της αισχρότητας, τις βωμολοχίες και τα πορνικά άσματα και θεάματα, την παρότρυνση σε σαρκικά αμαρτήματα κάτω μά­λιστα από την ελευθερία κινήσεων που προσφέρει η μάσκα, άσυλο αδιαντροπιάς και αποπροσωποίησης.

Τη αυτή ημέρα ΙΓ΄ (13Η) Φεβρουαρίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων και Μαρτύρων ΑΚΥΛΑ και ΠΡΙΣΚΙΛΛΗΣ.

Ακύλας και Πρίσκιλλα οι ένδοξοι  Απόστολοι και Μάρτυρες του Χριστού κατήγοντο εκ του Πόντου της Μικράς Ασίας, ήσαν δε Ιουδαίοι το γένος, κατά δε την τέχνην σκηνοποιοί, ήτοι κατεσκεύαζον σκηνάς δια δερμάτων, ζώντες κατά τους χρόνους του βασιλέως Κλαυδίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη μα΄ -  νδ΄ (41-54). Αναχωρήσαντες δε από την πατρίδα των, τον Πόντον, ήλθον και εγκαταστάθησαν εις την Ρώμην. Επειδή όμως ο Κλαύδιος εδίωξεν όλους τους Χριστιανούς και τους Ιουδαίους από την Ρώμην, ήλθον εις την Κόρινθον, όπου ειργάζοντο την τέχνην των. Ακούσαντες δε δια το κήρυγμα του Αγίου Αποστόλου Παύλου, επήγαν προς αυτόν, όταν ούτος ευρίσκετο εις την Κόρινθον, ή μάλλον ο θείος Παύλος επήγε προς τον Ακύλαν, εν Κορίνθω ευρισκόμενον. Διότι ούτω γράφεται εις τας Πράξεις·