Διώξεις σε 12 μέλη τριών ΜΚΟ στη Μυτιλήνη

Έλεγχοι σε 9 ΜΚΟ και 13 δομές – Αναμένονται διώξεις μετά από έρευνα της ΕΛΑΣ και της ΕΥΠ για υποβοήθηση δουλεμπόρων

Γράφει ο Βασίλης Λαμπρόπουλος *

Μη νόμιμες δαπάνες, προβλήματα οικονομικής διαχείρισης, ζητήματα με έλλειμμα ποιότητας στις υπηρεσίες που παρέχονται στους ανηλίκους καθώς και θέματα νομιμότητας για χρήση χώρων και τήρηση κανόνων δημόσιας υγιεινής όσον αφορά και τον Covid-19  διαπιστώθηκαν από τους ελέγχους σε εννιά ΜΚΟ και 13 διαφορετικές δομές  που  έχει πραγματοποιήσει από τον Μάιο έως τον Ιούνιο, η Εθνική Αρχή Διαφάνειας υπό τις εντολές του επικεφαλής της, Άγγελου Μπίνη.

«Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ ὁ ὁραματισμὸς του γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος» -- Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός,

«Ὁ Πατροκοσμᾶς1 εἶναι ἀπό τις γνωστότερες ἐκκλησιαστικές μορφές τῶν προεπαναστατικῶν χρόνων, ἀκόμη καί στό χῶρο τῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας2, μολονότι ἡ δράση καί προσφορά του δέν ἀνήκουν κυρίως στόν χῶρο τῆς ἐπιστήμης. Αὐτό ἔχει μέ ἔμφαση ὑπογραμμίσει ὁ καθηγητής Gerhard Podskalsky, πού συμπεριέλαβε και τόν Πατροκοσμᾶ σέ καθαρά ἐπιστημονικό ἔργο του, ὡς μοναδική ἐξαίρεση.

Ἀρκοῦν δέ πρός διακρίβωση τῆς σημασίας του γιά το ὑπόδουλο Γένος, ὅσα ἐγκωμιαστικά λέγει γι’ αὐτόν ὁ ἴδιος ὁ γερμανός ἐρευνητής: «Ἐξαιρετικά δημοφιλής ἱεραπόστολος καί ἐθνοδιδάσκαλος». Χαρακτηριστικό παράδειγμα λαϊκοῦ ἱεροκήρυκα, πού «διέθετε μιά θρησκευτική εὐσέβεια ξένη πρός τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία»--«Τά κηρύγματά του συγκλόνισαν τό Λαό τόσο ἀπό ἐθνική, ὅσο καί ἀπό θρησκευτική ἄποψη»--γι’ αὐτό ἐθεωροῦντο «ἀπό κοινωνικοπολιτική ἄποψη ἀνατρεπτικά»3. Καί εἶναι γεγονός, ὅτι στό στόμα τοῦ Λαοῦ καί τῶν Τραγουδιῶν του σώθηκε ὁ ἀπόηχος τῶν κηρυγμάτων αὐτοῦ τοῦ μεγάλου διδάχου τοῦ Γένους.

Συγκρίσεις ἐποχῶν:

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ -- π ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

 

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: Νά ἀποφεύγουμε τούς Λατίνους ὡς αἱρετικούς καί χριστοκάπηλους:

«Τήν αἰτίαν τοῦ σχίσματος αὐτοί (οἱ Λατῖνοι) τήν ἔδωσαν, βάζοντας τήν προσθήκη (Φιλιόκβε) ὁλοφάνερα, ἐνῶ πρίν τήν ἔλεγαν ἐν κρυπτῷ μέσα ἀπό τά δόντια τους. Ἐμεῖς λοιπόν ἤλθαμε σέ σχίσμα μέ αὐτούς πρωτύτερα, ἤ πιό σωστά αὐτούς τούς σχίσαμε καί τούς ἀποκόψαμε ἀπό τό κοινό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί; Πές μου ποιό ἀπό τά δύο ἰσχύει, ὅτι εἶχαν ὀρθή διδασκαλία, ἤ ὅτι ὀρθῶς ἔκαναν τήν προσθήκη; Καί ποιός θά μποροῦσε νά πεῖ αὐτό, ἐάν δέν εἶναι σφόδρα σαλεμένος στό μυαλό; ἀλλά θεωροῦμε ὅτι αὐτοί ἔχουν ἄτοπα καί δυσσεβῆ φρονήματα καί ἔκαναν αὐτήν τήν παράλογη προσθήκη. Ἑπομένως ὡς αἱρετικούς τούς ἀποστραφήκαμε καί γι᾽ αὐτό χωρισθήκαμε ἀπό αὐτούς».

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ

 

Τη ΚΔ΄ (24η) Σεπτεμβρίου, μνήμη της Αγίας Πρωτομάρτυρος και Ισαποστόλου ΘΕΚΛΗΣ.

Θέκλα η ένδοξος Πρωτομάρτυς και Ισαπόστολος του Χριστού, η πιστή του θείου Παύλου μαθήτρια, ήτο από το Ικόνιον της Μικράς Ασίας, θυγάτηρ ούσα ευγενούς τινος και επιφανούς Ελληνίδος γυναικός ονόματι Θεοκλείας, είχε δε και αρραβωνισθή με άνδρα τινά ονόματι Θάμυριν. Κατ’ εκείνον τον καιρόν παρεγένετο από την Αντιόχειαν εις το Ικόνιον ο μέγας κήρυξ και ευαγγελιστής της αληθείας Παύλος, η πολύφθογγος σάλπιγξ του Χριστού, δια να κηρύξη τον σωτήριον λόγον, έχων εις την συνοδείαν του δύο άνδρας, Δημάν τε και Ερμογένην, οίτινες ήσαν πονηροί και υποκριταί, δεικνύοντες ότι τον ηυλαβούντο εις το φαινόμενον, ενώ η γνώμη των ήτο όλως διεστραμμένη.

Ο Άγιος Θεόδωρος : ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76)  λέγει: «Το κοινωνείν μετά των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά βαρειά αμαρτία, ίση προς μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου προσφέρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φίλος του Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε σε ακοινωνησία προς τους αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξορία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ ανάπτεται».

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο κορυφαίος θεολόγος της Εκκλησίας, λέγει καθαρά για τους αιρετικούς: «Μη λαμβάνεται αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε» (Β/ Ἰω. 10).

Αυτή είναι η μόνη οδός ενώσεως. Η οδός της αληθείας!

Όλαι αι κακοδοξίαι από το Πρωτείον του Πάπα προήλθον. Πρωτείον σημαίνει νόσον πνευματικήν, υποχώρησιν εις το πνεύμα του εωσφόρου. Επομένως η άρσις του Πρωτείου, θα οδηγήση ασφαλώς εις ταπεινώφρονα υποταγήν του παπισμού εις την διαφυλαττομένην διδασκαλίαν της Εκκλησίας. Και ούτως αφ’ εαυτής θα απελευθερωθή η Ρωμαϊκή Καθέδρα από το αλάθητον, το Filioque, το ράντισμα, το Καθαρτήριον, τον ουμανισμόν, τον ορθολογισμόν, δι’ ων κατέστη αιρετική, και θα επανέλθη εις την οικογένειαν των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, «ιματισμένη και σωφρονούσα» πλέον. Και ο Χριστός θα καταλάβη την θέσιν Του, αφ’ ης τον εξετόπισεν ο πάπας. Και εντεύθεν θα έχωμεν την ποθουμένην ένωσιν. Αυτή είναι η μόνη οδός ενώσεως. Η οδός της αληθείας!

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΕΣΤΗ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ! -- Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Ότι ανέστη η Θεοτόκος μαρτυρούν πολλοί άγιοι και Θεολόγοι. Ο μεν γαρ θεσπέσιος Ανδρέας ο Κρήτης εν ενί των εις την Κοίμησιν τριών εγκωμίων αυτού, ούτω γράφει: «Πως ουκ αψευδής η μετάθεσις; Επεί και τάλλα συνέδραμε, ψυχής διάστασις από σώματος, συνθέτου λύσις, μερών διάζευξις, ανάλυσις, επίζευξις (ήτοι ένωσις ψυχής μετά σώματος), σύμπηξις (ήτοι ανάστασις), και προς το αφανές, υποχώρησις». Ο Δαμασκηνός Ιωάννης εν ενί των εις την Κοίμησιν λόγων αυτού, ου η αρχή «Έθος εστί τοις ερωτικώς προς τι διακειμένοις» ούτω φάσκει: «Έδει καθάπερ χρυσόν αποβαλούσαν το γεώδες και αλαμπές της θνητότητος πάχος, ως εν χωνεύσει τω θανάτω την σάρκα (της Θεοτόκου) άφθαρτον και καθαράν τω φέγγει της αφθαρσίας εκλάμπουσαν, εξαναστήναι του μνήματαος. Σήμερον αρχήν λαμβάνει (η Θεοτόκος) δευτέρας υπάρξεως (ήτις εστίν η ανάστασις) υπό του δόντος αυτή την αρχήν της προτέρας υπάρξεως». Και πάλιν εν τω τέλει: «Εισέλθωμεν εις τον τάφον (της Θεοτόκου) και γνώμεν του μυστηρίου το ξένον, ως ήρται (το σώμα δηλ.). ως μετεώρισται, ως προς Ουρανόν ανείληπται, ως τω Υιώ πασών υπερτέρα των Αγγελικών παρίσταται τάξεων· ουδέν γαρ μέσον Μητρός και Υιού». Και αύθις· «Ώσπερ το εξ αυτής ενυποστάν τω Θεώ Λόγω σώμα το άγιον το ακήρατον τη Τρίτη ημέρα του μνήματος εξανίστατο· ούτω και ταύτην έδει εξαρπασθήναι του τάφου, και προς τον Υιόν την Μητέρα προσορμισθήναι». Καθαρώτατα δε και σαφέστατα τούτο παρίστησιν ο της Θεσσαλονίκης φωστήρ θείος Γρηγόριος ο Παλαμάς εν τω εις την Κοίμησιν λόγω αυτού, ούτω πανηγυρίζων: «Μόνη αύτη νυν μετά του Θεοδοξάστου σώματος συν τω Υιώ τον ουρανόν έχει χώρον… Ει γαρ ψυχή Θεού χάριν ένοικον σχούσα, προς Ουρανόν ανέρχεται των ενταύθα λυθείσα… πως αν το μη μόνον εν εαυτώ λαβόν αυτόν τον προαιώνιον και Μονογενή του Θεού Υιόν, την αένναον πηγήν της χάριτος, αλλά και γεννητικόν αναφανέν αυτού σώμα, ουκ από γης προς Ουρανόν ανελήφθη; Δια τούτο το γεννήσαν εικότως σώμα, συνδοξάζεται τω γεννήματι δόξη Θεοπρεπεί, και συνανίσταται κατά το προφητικόν άσμα, τω πρότερον αναστάντι τριημέρω Χριστώ η Κιβωτός του αγιάσματος αυτού». Διατί δε ου δημοσιεύεται επ’ Εκκλησίας η της Θεοτόκου ανάστασις και ανάληψις, αλλά μετάστασις μόνον αυτής λέγεται; Διότι η της Θεοτόκου ανάστασις και ανάληψις δόγμα εστί μυστικόν εν μόνοις τοις λόγοις των Πατέρων σημειούμενον, και ουχί κήρυγμα όθεν και σιωπάται. Επειδή κατά τον μέγαν Βασίλειον «Τα μεν δόγματα σιωπάται, τα δε κηρύγματα δημοσιεύεται». Και (εκ δευτέρου) ότι η μετάστασις είναι καθολικωτέρα  της αναστάσεως και αναλήψεως· καθότι παν το αναστηθέν, ή αναληφθέν, μεθίσταται κατά τόπον· όθεν η μετάστασις λεγομένη επί της Θεοτόκου, και την ανάστασιν αυτής συμπεριλαμβάνει, και την ανάληψιν. Εκ των ειρημένων λοιπόν δήλον ότι οι φρονούντες ότι η Θεοτόκος ουκ ανέστη: ήτοι δεν ηνώθη η αγιωτάτη αυτής ψυχή μετά του αχράντου αυτής σώματος, ουδέ το σώμα αυτής είναι ζωντανόν εν ουρανοίς, αλλά νεκρόν, ως χωρισμένον της ζωοποιούσης αυτό ψυχής, ουκ ορθώς φρονούσιν, ουδέ πρέποντα τη Μητρί του Θεού λέγουσι· καθότι το εκ νεκρών αυτήν αναστήναι και αναληφθήναι και ζώσαν ήδη είναι εν ουρανοίς, ασυγκρίτως Θεομητροπρεπέστερον επί του νεκράν αυτήν είναι.

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εὐχαριστῶ θερμότατα δι' αὐτήν τήν ἀνάρτησιν. Ἐπειδή ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ἀνάληψις τῆς Θεοτόκου ὄντως σιωπῶνται εἰς τήν Ἐκκλησίαν, π.χ. δέν ἑορτάζονται τά γεγονότα αὐτά, οὔτε πολύς λόγος γίνεται δι' αὐτά, εἶχα θολήν μόνον ἰδέαν περί αὐτῶν. Ἡ παροῦσα ἀνάρτησις τά ξεκαθαρίζει καί αὐτό βοηθεῖ εἰς τήν καλυτέραν κατανόησιν τοῦ θαυμασίου Προσώπου τῆς Παναγίας.

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: Ὅσο ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τούς αἱρετικούς, τόσο πλησιάζουμε τόν Θεό

«Εἶμαι πεπεισμένος ἀκριβῶς, ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπό αὐτόν καί τούς ὁμοίους του (ἐνν. τούς λατινόφρονες), προσεγγίζω στόν Θεό καί σέ ὅλους τούς πιστούς καί ἁγίους πατέρες, καί ὅπως ἀκριβῶς χωρίζομαι ἀπό αὐτούς, ἔτσι ἑνώνομαι μέ τήν ἀλήθεια καί τούς ἁγίους πατέρες, τούς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε ὅπως ἀκριβῶς, ἄν πείθομαι σέ αὐτούς πού συνέθεσαν αὐτά, τόσο ἀπομακρύνομαι ἀπό τήν ἀλήθεια καί ἀπό τούς μακαρίους διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας.

Αν προκαλούνται οι μουσουλμάνοι των συνόρων να μην κοιτούν προς την Ελλάδα και τον Σταυρό!

Πριν από λίγες ημέρες, ένας μεγάλος φωτεινός Σταυρός τοποθετήθηκε στον περιβάλλοντα χώρο της Ιεράς Μονής Αγίας Σκέπης – Αγίας Παρασκευής Νέας Βύσσας κοντά στα ελληνοτουρκικά σύνορα και είναι ορατός στην Τουρκία.

Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, ο Σταυρός έχει  στόχο να προκαλέσει το θρησκευτικό συναίσθημα των μουσουλμάνων που ζουν κοντά στα σύνορα. 

Ο ίδιος μάλιστα ο Τούρκος πρόεδρος κ. Ερντογάν φανερά ενοχλημένος θα θέσει το ζήτημα στην Γερμανίδα Καγκελλάριο κ.Μέρκελ ενόψει και της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου. 

Κανείς Ευρωπαίος δεν ενδιαφέρθηκε αν προκλήθηκαν οι Χριστιανοί όλου του κόσμου με την απόφαση του Τούρκου προέδρου να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί.