Δεν είναι μία ρητορεία, μία ποιητική υπερβολή. Είναι ο τίτλος μιας συγκλονιστικής ιστορίας, της ιστορίας του κόσμου, όπως αυτή διαμορφώθηκε από τότε που ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος και υψώθηκε στο σταυρό, για να σώσει την ανθρωπότητα. Ο Κύριος κατέστησε την Παναγία Μητέρα του «γλυκασμόν των αγγέλων» με τη δύναμη του σταυρού του· κι αυτός ο σταυρός έγινε ο γλυκασμός του κόσμου, η ακατάλυτη δύναμη που εξουδετερώνει το φαρμάκι αυτής της ζωής. «Αν είν΄ ο θάνατος πικρός, είν΄ η ζωή φαρμάκι», είπε ο ποιητής. Και ασφαλώς όλοι, μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί, πριν γευθούμε την πίκρα του θανάτου, νιώθουμε πολλές φορές να μας δηλητηριάζει το φαρμάκι της ζωής· αυτό το φαρμάκι ήταν ο σταυρός. Μετά την αλλοτρίωση του ανθρώπου από τον Θεό και την εξορία του από τη γλυκύτητα του Παραδείσου, ο σταυρός υπήρξε ό,τι χειρότερο και φοβερότερο μπορούσε να συλλάβει η ανθρώπινη κακία σε συνεργασία με τη σατανική εχθρότητα. Ματωμένος από τα αίματα των πιο απαίσιων κακούργων, στιγματισμένος από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, ο σταυρός έγινε το σύμβολο της λυσσαλέας κακίας, της μανιώδους εκδίκησις αλλά και της οδυνηρής τυραννίας και τιμωρίας. Όταν όμως πάνω σ΄ αυτόν υψώθηκε ο αναμάρτητος Υιός της Παρθένου και πότισε τα διασταυρωμένα ξύλα με τα άχραντα αίματά του, το φοβερό και απαίσιο ικρίωμα μεταβλήθηκε στο πιο ευλογημένο, ιερό και εξαίσιο σύμβολο.
Η όψη του Χαράγματος εις την Κοινωνία -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Είναι πρόδηλο ότι βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, ενός νεοπαγούς ολοκληρωτισμού εξ αφορμής της δημόσιας υγείας με αποτέλεσμα να συνθλίβεται παν ψήγμα της ανθρωπίνης αξίας το οποίο προστατεύεται από τον Νομικό μας Πολιτισμό.
Σήμερον όλο τον νομοθετικό
πλαίσιο καταλύεται χάριν της δημόσιας υγείας, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες με
αποτέλεσμα ο άνθρωπος να καθίσταται έρμαιο του παντοδύναμου Κράτους το οποίο
έχει καταλύσει παν ψήγμα νομιμότητας.
Η αθέατη πραγματικότητα επιτίθεται με το πρωτοφανές Υγειονομικό “Άουζβιτς,” Κοινωνικό “Απαρχάιντ” όπου διαχωρίζει τους ανθρώπους και τους επιτρέπει να αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους, αποκλειστικά και μόνον μέσω των πιστοποιητικών υγειονομικών φρονημάτων καίτοι τούτο αντιβαίνει εις ένα πλέγμα διατάξεων, το πλέον όμως κραυγαλέο είναι ότι οι Κύριοι οι οποίοι κόπτονται περί της υγείας μας, περιάπτονται του ακαταδιώκτου δια το οποίο διαμαρτυρόμαστε σφόδρα ως εξής :
Λόγος εἰς τήν ῞Υψωσιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ
ΦΙΛΟΘΕΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
α´ ᾿Επειδή ἀπεκόπημεν ἀπό τήν πρώτη καί θεία καί μακαρία ζωή λόγῳ τῆς παραβάσεως τοῦ προπάτορος, καί μακρυνθέντες ἀπό τόν Θεόν, ἐγίναμε ἐξόριστοι τοῦ Παραδείσου, καί ξεπέσαμε εἰς μία πολύ ἁμαρτωλή ζωή, καί κατεκρίθημεν εἰς τό νά ἀποθάνωμε, καί κατατεμαχισθήκαμε σέ ἀναρίθμητες γνῶμες, καί πλάνες καί ἀσέβειες, ὡς δοῦλοι τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου μέ τίς φιληδονίες καί τά πάθη τῆς σαρκός, καί διά τοῦτο εἴχαμε ἀνάγκη νά σαρκωθῇ ὁ Θεός, ὁ ῾Οποῖος δέν ὑπέφερε τήν ζημία τοῦ πλάσματός Του, οὔτε ἤθελε νά τό ἀφήσῃ νά καταστραφῇ· προκειμένου ἀπό Αὐτόν πού ἐπλάσθημεν, ἀπό Αὐτόν καί νά ἀναπλασθῶμεν, δι᾿ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον, ὁ μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Λόγος, ὁ ῾Οποῖος ἀπ᾿ αἰῶνος ὑπάρχει μαζί μέ τόν Πατέρα, ἄχρονος ὤν, εὐσπλαγχνισθείς τήν φύσιν μας, ἡ ὁποία ἐγλίστρησε καί ἀπεμακρύνθη ἀπό τό καλό, καί ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας ἔφθασε εἰς τά βάθη τοῦ ᾅδου· εὐδόκησε καί ἠθέλησε νά γίνῃ ἄνθρωπος σέ μία ὡρισμένη στιγμή, καί νά εἰσέλθῃ μέσα εἰς τόν χρόνον, καί νά γίνῃ ὅμοιος κατά πάντα μέ ἡμᾶς, πλήν τῆς ἁμαρτίας. Διά τοῦτο ὁ ᾿Αχώρητος χωρεῖται μέσα σέ Παρθενικά σπλάγχνα, καί περιγράφεται κατά τήν σάρκα ὁ ᾿Απερίγραπτος, καί διά τῆς κοινωνίας αὐτῆς θεώνει τό πρόσλημμα, καί γίνεται ἀληθινός καί τέλειος ἄνθρωπος, Αὐτός πού πάντοτε ἦτο τέλειος Θεός.
Τη ΙΔ΄ (14η) Σεπτεμβρίου, η Ύψωσις του Τιμίου και Ζωοποιού ΣΤΑΥΡΟΥ.
Κωνσταντίνος ο Μέγας και Ισαπόστολος, πρώτος μεταξύ των βασιλέων της παλαιάς Ρώμης εδέξατο τον Χριστιανισμόν. Ούτος έχων πόλεμον έξω της Ρώμης, παρά τον Τίβεριν ποταμόν, κατά του Μαξεντίου, και βλέπων το στράτευμα των εχθρών ότι ήτο περισσότερον από το ιδικόν του, ευρίσκετο εις απορίαν και φόβον. Όθεν εις τοιαύτην κατάστασιν ευρισκομένου αυτού, εφάνη την μεσημβρίαν τύπος Σταυρού εις τον ουρανόν, σημειούμενος δι’ αστέρων. Και πέριξ του θαυμασίου εκείνου Σταυρού εφάνησαν γράμματα, τυπούμενα και αυτά δι’ αστέρων με ρωμαϊκά, ήτοι λατινικά στοιχεία, τα οποία έλεγον ούτω· «Εν Τούτω Νίκα». Παρευθύς λοιπόν κατασκευάσας ένα Σταυρόν, όμοιον με εκείνον, όστις εφάνη εις τον ουρανόν, προσέταξε να προπορεύηται έμπροσθεν του στρατεύματος. Έπειτα συμπλέκεται με τους εχθρούς και νικά τούτους κατά κράτος, ώστε οι περισσότεροι εθανατώθησαν, οι δε άλλοι έφυγον από τον φόβον και τον τρόμον των.
Μυτιλήνη: Ο λόγος του νευροχειρουργού Ευρυβιάδη Μπαϊραμίδη που βγήκε σε αναστολή στους κατοίκους του νησιού
Μέχρι την 31η Αυγούστου φρόντιζε με ανιδιοτέλεια και αγάπη τους ασθενείς του, αναλαμβάνοντας πολύ δύσκολα περιστατικά, χωρίς να ζητήσει το παραμικρό. Είναι ο άνθρωπος που έκανε την πρώτη by pass εγχείρηση εγκεφάλου σε ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο.
Όμως από την 1η Σεπτεμβρίου, ο νευροχειρουργός Ευρυβιάδης Μπαϊραμίδης, ένας σπάνιος και πολύτιμος επιστήμονας, δεν μπορεί να προσφέρει στους συνανθρώπους του που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης και έχουν ανάγκη την ιατρική βοήθεια του. Βγήκε σε αναστολή επειδή δεν έχει κάνει το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού.
Παρά τον διωγμό του, λόγω των κυβερνητικών αποφάσεων, δεν τα έχει παρατήσει. Αν και δεν του επιτρέπεται να μπει στο νοσοκομείο, αυτός πηγαίνει εκεί καθημερινά και βλέπει τις εξετάσεις των ασθενών, καθισμένος σε ένα παγκάκι.
Η ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ -- Γράφει η αδελφή μας Άννα
Το έτος 326 ή Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μ. Κωνσταντίνου. ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές. Σε κάποιο σημείο, βρέθηκαν τρεις σταυροί. Ή συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου; Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς Ιερείς, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας πού είχε πεθάνει. Όταν ήλθε ή σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, πού ήταν πραγματικά του Κυρίου, ή γυναίκα αμέσως αναστήθηκε. Ή είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το τίμιο ξύλο. Επειδή, όμως, συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι. Αυτή, λοιπόν, την ύψωση καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το Σταυρό του Κυρίου μας, πού αποτελείτο κατ' εξοχήν "όπλον κατά του διαβόλου". (Ορισμένοι Συναξαριστές, αυτή την ημέρα, αναφέρουν και την ύψωση του Τιμίου Σταυρού στην Κωνσταντινούπολη το 628 από τον βασιλιά Ηράκλειο, πού είχε νικήσει και ξαναπήρε τον Τίμιο Σταυρό από τους Αβάρους, οι οποίοι τον είχαν αρπάξει από τους Αγίους Τόπους).
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός πιστών το στήριγμα.
Σταυρός Αγγέλων η δόξα, και των δαιμόνων το τραύμα.
Ο Σταυρός που δέχτηκε επάνω του το πανάχραντο Σώμα του
Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και που την ύψωσή του γιορτάζει η Ορθόδοξη εκκλησία σήμερα,
να σκεπάζει όλους μας από ορατούς και αοράτους εχθρούς.
Ἀνοίκειον ἀνακοινωθὲν τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου
Τὴν 18ην Αὐγούστου 2021 ἡ Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου προέβη ἐσπευσμένα εἰς τὸ ἀκόλουθον ἀνακοινωθέν:
«Διὰ τοῦ
παρόντος ἡ Ἱερὰ Μεγίστη Μονὴ Βατοπαιδίου ἀνακοινώνει ὅτι ἀπὸ καιροῦ ὁ μοναχὸς
Νεῖλος (κατὰ κόσμον Γεώργιος Μπαρόνε) ἔχει διαγραφεῖ ἀπὸ τὰ μοναχολόγιά της καὶ
κατὰ συνέπεια δὲν πρέπει νὰ χρησιμοποιεῖ τὴν ἐπωνυμία «Βατοπαιδινός». Οἱ
πρόσφατες δηλώσεις τοῦ ἐν λόγῳ σὲ Μέσα Ἐνημερώσεως, τὶς ὁποῖες καταδικάζουμε, δὲν
ἀπηχοῦν ἐπ’ οὐδενὶ τὶς ἀπόψεις καὶ τὶς θέσεις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἡ ὁποία μὲ ἐπὶ
κεφαλῆς τὸν Καθηγούμενό της Γέροντα Ἐφραὶμ τελεῖ ἄλλωστε ὑπὸ τὴν πνευματικὴ ἐποπτεία
τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ στηρίζει
καὶ σέβεται τὶς ἱεροκανονικὲς προνομίες καὶ ἐνέργειές Του, τὸν θεσμὸ τῆς Μητρὸς
Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὸ Σεπτὸ Πρόσωπο τῆς ΑΘΠ τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου».
Σχόλιον εἰδικοῦ συνεργάτου:
Ο Εκατόνταρχος Κορνήλιος Καθαρή Καρδιά Ταπεινό Φρόνημα -- του Φώτη Κόντογλου
Tην περασμένη Tρίτη, στις 13 Σεπτεμβρίου, ήτανε η μνήμη του αγίου Kορνηλίου του Eκατοντάρχου. O Kορνήλιος στάθηκε ο πρώτος εθνικός που βαφτίσθηκε και γίνηκε χριστιανός, ενώ πρωτύτερα ήτανε βαφτισμένοι πολλές χιλιάδες Eβραίοι. Eπειδή οι απόστολοι είχανε ακόμα την ιδέα πως μονάχα οι Iουδαίοι ήτανε προσκαλεσμένοι από τον Xριστό για τη σωτηρία της ψυχής τους, με όλο που είχε παραγγείλει πριν να αναληφθεί, να πάνε και να διδάξουνε όλα τα έθνη: "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη". Aυτό δείχνει πόσο κολλημένος είναι ο άνθρωπος σε ό,τι έμαθε, αφού κ' οι μαθητάδες του Xριστού οι ίδιοι, επειδή ήτανε δασκαλεμένοι από το μωσαϊκό νόμο να πιστεύουνε πως μονάχα οι Iουδαίοι είναι προορισμένοι από το Θεό να σωθούνε, δεν μπορούσανε να καταλάβουνε πώς γινότανε να σωθούνε κ' οι άλλοι άνθρωποι, οι ειδωλολάτρες, "τα έθνη".
The Consecration of the Church of the Holy Resurrection (Holy Sepulchre)
The church that is honoured far above all others is that of the Holy Resurrection, which Saint Constantine the Great constructed at the place of Golgotha, where our Saviour was crucified and buried. For a long time this place had been purposely buried beneath the earth by the Jews and heathen; furthermore, during the reign of Hadrian (117-138), a temple dedicated to Aphrodite was built over the site so that this sacred place might be even further desecrated and fall into utter oblivion.