Η σωτηρία του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα δύο παραγόντων

Οι Πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν ότι η σωτηρία του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα δύο παραγόντων, της ορθής Πίστεως και του ορθού βίου. Εάν λείψουν αυτοί οι δύο παράγοντες, ή ένας από αυτούς, δεν σώζεται ο άνθρωπος. Η ορθή Πίστη οριοθετείται από την ακρίβειά της στην «άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις Πίστι» (Ιούδα 3), και από την μη «κοινωνία» με αιρετικούς ποιμένες. Δεν αρκεί δηλ. να έχει ένας πιστός ορθόδοξο φρόνημα, αλλά πρέπει και ο επίσκοπός του, που μνημονεύεται στο ναό, που εκκλησιάζεται ο πιστός, να είναι ο ίδιος ορθόδοξος, γιατί αλλιώς «μολύνεται», και ό,τι είναι ο επίσκοπός του, γίνεται και αυτός. Αν δηλ. ο επίσκοπός του είναι αιρετικός, καθίσταται και αυτός αιρετικός, καίτοι μπορεί ο ίδιος να έχει Ορθόδοξο φρόνημα! 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Οι Σύγχρονοι Κληρικοί είναι Προδότες της Πίστεως»!

Πέτυχε το πάτριο ημερολόγιο? -- Σχόλιο της Ιωάννας Ιωακειμίδου

Αν ενδιαφέρεστε πραγματικά για την ψυχή μου, χαίρομαι για αυτό. Να μου εύχεστε καλή φώτιση όπως εύχομαι το ίδιο και για εσάς. Καταλαβαίνω όλες τις ενστάσεις που έχετε για το πάτριο ημερολόγιο, όσον αφορά όλους του "λάθος" χειρισμούς (ηθελημένους και εκ του πονηρού ή από προσωπικά πάθη των πρώτων σχισματικών επισκόπων), ΟΜΩΣ το σχίσμα αγαπητοί το έκανε η επίσημη εκκλησία του νέου ημερολογίου και όχι όσοι παρέμειναν στην παράδοση του πατρίου, τα έχετε ακούσει είμαι σίγουρη πολλές φορές, να μην επαναλαμβάνομαι. Η εγκύκλιος του 1920 είναι αδιάψευστο επιχείρημα για την σκοπιμότητα της αλλαγής του ημερολογίου, το θεωρώ αστείο να το αμφισβητούμε, και επαληθεύεται και η πραγματοποίηση των στόχων από την κατάντια της εκκλησίας σήμερα. Πέτυχε το πάτριο ημερολόγιο? Μάλλον όχι αν κρίνουμε κι από την κατάντια του πατρίου σήμερα. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως ήταν λάθος η παραμονή στο πάτριο ημερολόγιο. Και στο κάτω-κάτω μάλλον οι νεοημερολογίτες του 24 ήταν ημερολάτρες αφού προτίμησαν να σχίσουν την εκκλησία για να ακολουθήσουν το νέο ημερολόγιο. Για μένα (παρόλο που δεν θυμάμαι και ημερομηνίες και δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω εορτολόγιο με το πάτριο) αυτό που έχει σημασία είναι η συνύφανση της αλλαγής του ημερολογίου με την εξάπλωση του οικουμενισμού και την ένωση με τους παπικούς. Εξάλλου το θέμα της αλλαγής του ημερολογίου δεν ήταν κάτι καινούριο στην εκκλησία μας, αν έπρεπε να γίνει θα είχε συμβεί νωρίτερα (τότε που ακόμα υπήρχαν κι άγιοι ανάμεσά μας).
---------------------------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Καλή και ευλογημένη Αγία Σαρακοστή να αξιωθούμε να ζήσουμε παραμερίζοντας τις ανθρώπινες αδυναμίες, και να έχουμε αγάπη μεταξύ μας. Οι δούλοι Τού Θεού μπορεί να στσυρώνονται αλλά έχουν αγάπη. Αμήν να αξιωθούμε την αληθινή αγάπη να αναπαύουμε Τόν Κύριο.

Συγχωρέστε με καί εμένα...
-----------------------------------
 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαπητή μου ἀδελφή ἐν Χριστῷ Ἰωάννα, ἐπίτρεψέ με, σέ παρακαλῶ, νά σέ συγχαρῶ ἐκ καρδίας γιά τό ὡραιότατον καί ὁμολογιακόν κειμενάκι σου. Τό προσυπογράφω ἐκθύμως. Χρήσιμες καί οἱ παρεμβάσεις καί διευκρινίσεις τῶν ἐπίσης ἀγαπητῶν ἀδελφῶν Κωνσταντίνου καί Μαρίνου.

Executive Committee Meeting of the Assembly of Bishops

(OCA) - On Thursday, February 27, 2020, His Beatitude Metropolitan Tikhon participated in the spring meeting of the Executive Committee of the Assembly of Canonical Orthodox Bishops of the United States of America. The meeting was hosted by His Eminence Metropolitan Joseph of the Antiochian Archdiocese of North America at the headquarters of the archdiocese in Englewood, New Jersey.

The meeting, convened by His Eminence Archbishop Elpidophoros, Archbishop of New York of the Greek Orthodox Archdiocese of America and Chairman of the Assembly of Canonical Bishops in the United States

Ψαλμωδίες Μεγάλης Τεσσαρακοστής --- Orthodox Hymns

Τη Β΄ (2α) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΗΣΥΧΙΟΥ του Συγκλητικού.

Ησύχιος ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄ - τε΄ (286 – 305). Ήτο δε ούτος πρώτος του βασιλικού παλατίου και της Συγκλήτου Βουλής, διότι ήτο μαγιστριανός το αξίωμα. Όταν δε ο Μαξιμιανός ήγειρε τον κατά των Χριστιανών διωγμόν διέταξεν, όπως άπαντες οι Χριστιανοί, όσοι ήσαν βασιλικοί στρατιώται, εάν δεν αρνηθώσι τον Χριστόν, να στερηθώσι τας ζώνας τας οποίας έφερον ως σημείον της βασιλικής αυτών αξίας και να ζώσι του λοιπού ως ιδιώται και άτιμοι.

π. Νικόλαος Δημαράς: δὲν ἀναγνωρίζουμε ἱερωσύνη στοὺς αἱρετικούς

π. Νικόλαος Δημαράς:

Ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας, μὲ βάση τὴν ἐκτεταμένη ἔρευνα καὶ τὸ μνημειῶδες κείμενο τῆς ἑνώσεως εἶναι, ὅτι δὲν ἀναγνωρίζουμε ἱερωσύνη στοὺς αἱρετικούς.

Σὲ τουλάχιστον δέκα συνεχόμενα ἑπόμενα τεύχη, ἀπὸ τὸ 2004 ἤδη καὶ μετά, ἐξήγησα, ὅτι συντάσσομαι μὲ τὴν θέση τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου (στήν ἑρμηνεία του στὸν 68ο Ἀποστολικὸ Κανόνα), ὅτι οἱ Εἰκονομάχοι -(καὶ ὅλοι οἱ αἱρετικοὶ γενικὰ)- καὶ πρὸ Συνοδικῆς Διαγνώμης ἦσαν ἐκτὸς Ἐκκλησίας, καὶ κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ χειροτονηθοῦν, ὅπως ἔχω δημοσιεύσει ἐπανειλημμένως σὲ ὅλες τὶς δημοσιεύσεις καὶ ἀναρτήσεις ποὺ ἔχω κάνει.

Αὐτὸ συμβαίνει, ὅταν ἔχουμε θεσμική, πασίδηλη, συνοδικὴ διακήρυξη αἱρέσεως καὶ ἕνωση μὲ τοὺς αἱρετικοὺς (ὅπου ἔχουμε κατὰ τοὺς α΄ καὶ β΄ Κανόνες τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς ἔκπτωση ἀπὸ τὴν Ἱερωσύνη).

Γιατί, ἂν ὑπάρχει μολυσμὸς ἀπὸ τὴν αἵρεση, ὅπως διδάσκουν ὅλοι οἱ ἅγιοι Πατέρες, τότε, τί χάρη παίρνουν οἱ κοινωνοῦντες ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ δὴ ἐν συνειδήσει, μετὰ ἀπὸ μίαν ἐκατονταετίαν παρρησιασμένης Οἰκουμενιστικῆς αἱρέσεως καὶ ἑνωτικῶν πράξεων μετὰ τῶν Λατίνων καὶ τῶν Μονοφυστιτῶν; 

https://www.facebook.com/people/Νικόλαος-Δημαράς/100000377264472

Αυτή τη φορά με "Σύνδεση"....

http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2016/09/blog-post_30.html

1.    Δημήτριος Ἰ. Κάτσουρας30 Σεπτεμβρίου 2016 - 12:05 μ.μ.

" Ἐάν ἡ παράβαση γίνεται σέ δογματικό ζήτημα, δηλαδή ἒχουμε αἳρεση, τότε θεωρεῖται ἐν δυνάμει αἱρετικός (ὡς ἀκαθαίρετος ὑπό τῆς συνόδου). Γιά ἰάσιμο ἐκκλησιαστικό ζήτημα, θεωρεῖται ἐν δυνάμει σχισματικός." 

Τίποτε πιό ἀθεολόγητο ἀπό αὐτό (πού περιλαμβάνεται στό ἀνωτέρω ἀτυχέστατο καί ψευδεπίγραφο ἄρθρο) δέν ἔχει διατυπωθεῖ μέχρι σήμερα. Τό ὅλο πλαίσιο καί ἡ προσέγγιση εἶναι ἀθεολόγητα καί κυρίως ἄκρως ἐπιζήμια γιά νά κατατοπίσουν ἕναν πιστό, ὁ ὁποῖος χρειάζεται εἰδικῶς σήμερον νά προστατευθεῖ ἀπό τά σχίσματα καί ἀπό τίς αἱρέσεις. Τούς αἱρετικούς τούς καθιστοῦν αἱρετικούς οἱ αἱρέσεις των καί ΟΧΙ οἱ Σύνοδοι τῆς Ἐκκλησίας. Καταλάβετέ το! Τά σχίσματα προκαλοῦνται καί δημιουργοῦνται ἐν τῆ πράξει καί ὄχι ἐπειδή ἀντιμετωπίζονται ὡς τέτοια ὑπό τῶν Συνόδων. Αὐτά εἶναι ἡ ἀλφαβήτα στά Δογματικά, Θεολογικά καί κανονικά ζητήματα. Οἱ Συνοδικές κρίσεις καί ἀποφάσεις διαπιστώνουν πράγματα, δέν τά δημιουργοῦν! Πότε θά γίνει κατανοητό αὐτό πού εἶναι τό στοιχειῶδες; Λυπᾶμαι εἰλικρινῶς γιά τήν διολίσθηση τοῦ καλοῦ ἱστολογίου στόν κατήφορο τῆς ὑποκειμενικότητος, τῆς σκοπιμότητος καί τῆς ἐμπαθείας. Πολλοί τοῦ χώρου σας, κ. Μάννη, νά γνωρίζετε ὅτι καί ἔχουν ἐνοχληθεῖ ἀπό τίς ἀπρόκλητες ἐπιθέσεις σας καί κυρίως τήν αὐθαιρεσία σας νά θεολογεῖτε μέ αὐτό τόν τρόπο ἐκτιθέμενος συνεχῶς, δηλώνουν δέ ὅτι δέν ἐκφράζουν οἱ ἀπόψεις σας τό μεγαλύτερο μέρος τῶν Ἱεραρχῶν, Κληρικῶν καί πιστῶν στό χῶρο σας. Θέτουν καί δημιουργοῦν μάλιστα τά συστηματικῶς τελευταίως γραφόμενά σας ζήτημα περί ἀναβιώσεως τῶν θεωριῶν τῶν πρώην ἐνισταμένων ("Κυπριανιτῶν"), οἱ ὁποῖες ἀνέκαθεν ἐθεωροῦντο ὡς ἐκκλησιολογικές θέσεις παντελῶς ξένες πρός τόν χῶρο τῶν "παλαιοημερολογιτῶν" καί σαφῶς οἰκουμενίζουσες. Κρίμα. Ξανασκεφθεῖτε, παρακαλῶ, τήν ἀναληφθεῖσα, ἀνεξήγητο γιατί, ἄχαρη ἐκστρατεία ἀπομειώσεως μέ ἀθεολόγητα καί σαθρά ἐπιχειρήματα τῶν διαφωνούντων μέ τήν προσωπική σας τοποθέτηση. Τά περί δυνάμει καί οὐχί ἐνεργεία τά ἔχει κονιορτοποιήσει ὁ μακαριστός λόγιος μοναχός καί συγγραφέας Παῦλος μοναχός ὁ Κύπριος(+1994), ὁ συνασκητής τοῦ ὁσίου ἀσκητοῦ Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου (μέ τό ἀδιάφθορον ὁλόσωμο σκήνωμα). Ἐάν θέλετε, εὐχαρίστως νά σᾶς τήν στείλω μέ τή δέσμευση νά τήν δημοσιεύσετε πρός πληρέστερη ἐνημέρωση τῶν ἀναγνωστῶν σας.

Το Ἑλληνικὸ κείμενο, ποὺ ἀναγγέλλει τὴν "ἄρση τῶν ἀναθεμάτων" ἦτο τεχνηέντως παραπλανητικόν.

ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ τὸ ἄκρως διαφωτιστικὸ ἄρθρο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου μὲ τίτλο: «Διάλογος Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν» καὶ δὲν πιστεύαμε στὰ μάτια μας γιὰ μία πελωρίων διαστάσεων «λεπτομέρεια», τὴν ὁποία μᾶς κρύβανε ἐπιμελῶς οἱ οἰκουμενιστὲς ἐδῶ καὶ σαράντα χρόνια. Ὁ Σεβασμιώτατος παραθέτει ἀπόσπασμα ἀπὸ σύγγραμμα τοῦ καθηγητῆ κ. Α. Παπαδόπουλου, ὁ ὁποῖος ἀπέδειξε πώς, ὅταν ἔγινε ἡ ἄρση τῶν ἀναθεμάτων μεταξὺ Ἀθηναγόρα καὶ Πάπα τὸ 1965, χρησιμοποιήθηκε διαφορετικὴ ὁρολογία στὴν ἑλληνικὴ μετάφραση ἀπὸ ἐκείνη τοῦ πρωτοτύπου, ποὺ προορίζονταν γιὰ τοὺς παπικούς. «Τὸ κείμενο τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων ἔχει τὸν ὅρο excommunication, ὁ ὁποῖος στὴν ἐπίσημη μετάφραση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μεταφράζεται ὡς "ἀναθέματα". Τὸ κείμενο, δηλαδή, μιλοῦσε γιὰ "ἄρση τῆς ἀκοινωνησίας".
----------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Πολλοί στις μέρες μας οι απατεώνες. Και οι ΓΟΧ οι νομικοί οικουμενιστές έχουν εξαπολύσει ψεύδη ασύστολα για να κρατάνε στο μαντρί το ποίμνιο, που υπέγραψε για την ίδρυση των νομικών προσώπων των αιρετικών κρατικών θρησκειών.

Δυστυχώς οι ιαχές πολέμου, οι ασύμμετρες απειλές που δεχόμαστε, είναι για όλα αυτά τα χάλια των αιρέσεων και τής θεσμοθέτησης του σοδομισμοΰ.

Και αντί η Εκκλησία να βγεί μπροστά και νά πει, Έλληνες έχουμε πόλεμο να αποτινάξουμε τις αιρέσεις από πάνω μας, τώρα,
και αύριο να μπούμε καθαροί και Ορθόδοξοι, ενωμένοι μία ποίμνη ένας ποιμένας ο Χριστός, στην Αγία Σαρακοστή,
οι Αρχιερείς κρύβονται.

Ντροπή και αίσχος για την Ελλάδα..
-------------------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Οἱ Οἰκουμενισταί, ἐκτός ἀπό παναιρετικοί, εἶναι καἰ ἀπατεῶνες!

"Η τραγικότητα των Κοινωνούντων μετά των Αιρετικών" -- Του Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

Διάβασα στο ιστολόγιο «Κατάνυξις» (ἐδῶ) το άρθρο του π. Γεωργίου Μεταλληνού: «Ἡ τραγικότητα τῶν αἱρετικῶν».

Με κυρίευσε τέτοια κατάπληκτική «κατάνυξη» που άρχισα να κατά-νύσσομαι, να κατά-τρυπιέμαι από βελονισμούς αερολογίας και ψευδοεντυπωσιασμούς αργολογίας. Αυθύπαρκτα, το θεώρησα άκρως προκλητικό. Σχιζοφρενικό. Και προσβλητικό. Για αυτό και στάθηκε αφορμή του ως άνω τίτλου, με μικρή βέβαια παραλλαγή.

«Προκλητικό» διότι προκαλεί το υγιές αισθητήριο των Ορθοδόξων. Και προκαλεί με αφροσύνη περισσή για έναν δόκιμο «Ακαδημαϊκό» θεολόγο.

«Σχιζοφρενικό» διότι σχίζει τας εκκλησιολογικάς φρένας εντοπίζοντας μιαν αισθητή, επάρατη τραγικότητα με την οποία αυτός ενσωματώνεται και κοινωνεί απροκάλυπτα.

Και «προσβλητικό» διότι νομίζει πως γράφει σε ανύποπτους και αμόρφωτους που δεν γνωρίζουν τι πάει να πει αιρετικός ενώ ερμηνεύει ο ίδιος την έννοια του όρου βιωματικά, εκπροσωπούμενος δογματικά και ενούμενος οργανικά με το Εωσφορικό συναπάντημα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Βλασφημιών!
----------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαποῦμε τόν μακαριστόν π. Γεώργιον καί εὐχόμεθα ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς του, διότι ἐμάθαμε πολλά ἀπό αὐτόν. Ἀλλά, «φίλος μέν Πλάτων, φιλτάτη δέ ἡ Ἀλήθεια»! Ἐν προκειμένῳ, ὁ κ. Πανταζῆς ἔχει ἀπόλυτον δίκαιον. Ὅπως ἔχει ἀποδειχθῆ χιλιάδες φορές μέ Ἁγιογραφικά καί Ἁγιοπατερικά χωρία, καθώς καί μέ συγκεκριμένα περιστατικά ἀπό τήν στάσιν πού ἐτήρησαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἔναντι τῶν αἱρετικῶν, οἱ ἐν γνώσει κοινωνοῦντες μέ αἱρετικούς εἶναι ἐχθροί τοῦ Θεοῦ.

Εὔχομαι Καλή Σαρακοστή σέ ὅλους τούς ὅπου γῆς Ὀρθοδόξους, κυρίως δέ εἰς τούς συμπατριῶτας μας εἰς τήν μακρυνήν, ἀλλά φιλόξενον Αὐστραλίαν.

Ώρισαν και ημέραν εορτής δωρητών σώματος δια κοινής αποφάσεως Εκκλησίας-Πολιτείας. -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Ενώ το θέμα παραμένει εις το σκότος. Προβάλλονται απαράδεκτες αντιλήψεις.

Εις την εποχήν του πλουραλισμού, των συναινετικών διεργασιών και των πάσης φύσεως διαλόγων, δια των οπτικοακουστικών μέσων συνήθως, είναι επόμενον κάθε είδους άποψις να γίνεται ευμενώς δεκτή. Με μίαν όμως εξαίρεσιν. Όταν δια τινος αναφοράς, γνώμης ή απόψεως, η όψις του λόγου καθίσταται ευκρινεστάτη και τα πράγματα ορίζονται ως έχουν. Τότε, εις την περίπτωσιν δηλαδή της τελικής διατυπώσεως κάποιου νοήματος δια εν συγκεκριμένον θέμα, η άποψις αυτή δεν γίνεται δεκτή. Και ο λόγος είναι διότι το «πνεύμα» του πλουραλισμού, ήγουν η επιχειρηματολογία της αντιλογίας, εκφυλίζεται και εν τέλει, ακυρώνεται. Εις την εποχήν της φαυλότητος «δεν θέλομεν τοποθετήσεις, αλλά απόψεις».

Με έκπληξιν ήκουσε ο γράφων τον ανωτέρω λόγον όταν, παρευρεθείς εις συγκέντρωσιν διαφωτίσεως του κοινού δια την δωρεάν σώματος, υπεστήριξε δια επιστημονικών επιχειρημάτων ότι ο φερόμενος ως κλινικώς νεκρός ασθενής δεν είναι νεκρός.

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥ COVID-19 -- ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἡ Ἀνθρωπότητα βουλιάζει. Σάλος καί ἀπορία τήν διακατέχει. Ἀναζητώντας τό νόημα γιά τίς συμπεριφορές τῶν κατεχόντων τίς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου, σύμφωνα καί μέ τά λεγόμενά τους, διαπιστώνεται σύγχυση καί ἀμηχανία. Ἀμφιβάλλουν γιά αὐτά πού λέγουν καί γιά τό τί διαβεβαιώνουν τούς ἀνθρώπους.Ἐντούτοις τό πράγμα εἶναι τόσο ἁπλό ὅσο καί ἡ Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ.

Ἡ συνεκτική καί δημιουργική σοφία καί δύναμις τοῦ Θεοῦ Πατρός, ὁ Χριστός, μέ ἀγαπάει εἰς τέλος. Μέ γνωρίζει μέ τό ὄνομά μου. Μέ προσκαλεῖ ὡς φίλος πρός φίλο. Καινή γλῶσσα, διαθήκη πάντοτε νέα, αἰώνια, πού καταργεῖται τό παλιό, τό σάπιο. Ἔτσι κατανοῶ στόν ἔσω τῆς καρδίας ἄνθρωπο, ἐν χάριτι Χριστοῦ, τό ἑξῆς ἐκπληκτικόν: «Ὅταν ἀσθενῶ, τότε εἶμαι δυνατός». Ἄλλη νοοτροπία ὁ κόσμος. Ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός, τά παραδίδει ὅλα στόν μόνον καί μοναδικόν ἀληθινόν Τριαδικόν Θεόν· καί ὅν ἀπέστειλεν Μεσσίαν, Σωτῆρα, Ἰησοῦν Χριστόν.

Ο Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Σιναΐτης (Μπουγιούρας) της Ἱερὰς Μονὴς Ἁγίας Αἰκατερίνης Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ μετέστη προς Κύριον

ΙΕΡΑ  ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ  ΒΑΣΙΛΙΚΗ  MONH

AGIAS  ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

ΤΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ  ΟΡΟΥΣ  ΣΙΝΑ

Ἀθήναι 1 Μαρτίου 2020

Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Σιναΐτης (Μπουγιούρας) 1939-2020

Ἡ  Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ, μετὰ βαθυτάτης συγκινήσεως ἀγγέλλει, ὅτι μετέστη πρὸς Κύριον σήμερον τά ξημερώματα τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς (1^ης Μαρτίου) 2020, ὁ πολιὸς καὶ ἀσκητικὸς Ἀρχιμανδρίτης κυρὸς Παῦλος Μπουγιούρας, ἐκλεκτὸ μέλος τῆς παλαιφάτου Σιναϊτικῆς Ἀδελφότητος, μετὰ ἀπὸ μακρὰ καὶ πολυώδυνο ἀσθένεια, τὴν ὁποία διῆλθε μὲ εὐαγγελικὴ καρτερία, σιωπὴ καὶ πραότητα.