Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (3ο) μέρος

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 17 Απριλίου 2018

Συμεών νεομάρτυρος του εν Περσίδι, Αδριανού μάρτυρος, Αγαπητού πάπα Ρώμης, Μακαρίου αρχιεπισκόπου Κορίνθου (1805).

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Συμεὼν ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Σαβωρίου καὶ ἦταν προϊστάμενος τῶν Ἐκκλησιῶν Κτησιφῶντος καὶ Σαλὴκ (στὴ Σελευκεία). Ὅταν εἶδε τὰ παράνομα ἔργα τῶν Περσῶν καὶ ἐπειδὴ δὲν ὑπέφερε τὶς διαταγές τους, ἔγραψε στὸν βασιλέα Σαβώριο ὅτι «ἐμεῖς εἴμαστε δοῦλοι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν ἀνεχόμαστε νὰ σᾶς ὑποφέρουμε. Κάνε λοιπὸν αὐτὸ ποὺ θέλεις». Τότε ὁ Σαβώριος, ἀφοῦ ἔστειλε στρατιῶτες, τὸν συνέλαβε καὶ τὸν ὁδήγησε δέσμιο στὴ φυλακή.

O Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γράφει:

«Γιὰ τὸν συνήγορο τοῦ ψεύδους ποιός κλῆρος, ποιά μερίδα, ποιά γνησιότητα ὡς πρὸς τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει; Τὴν Ἐκκλησία ποὺ κατὰ τὸν Παῦλον, εἶναι “στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας”, ἡ ὁποία καὶ μένει, μὲ τὴ χάρι τοῦ Χριστοῦ, διαρκῶς ἀσφαλὴς καὶ ἀκράδαντη, παγίως ἐστηριγμένη σὲ ἐκεῖνα, ἐπάνω στὰ ὁποῖα ἔχει στηριχθῆ ἡ ἀλήθεια; Διότι πράγματι, ὅσοι εἶναι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, εἶναι τῆς ἀληθείας· καί ὅσοι δὲν εἶναι τῆς ἀληθείας, δὲν εἶναι οὔτε τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, καὶ τόσο περισσότερον, ὅσον αὐτοὶ ψεύδονται στὸν ἴδιον τὸν ἑαυτό τους, ἀποκαλώντας τοὺς ἑαυτούς τους καὶ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ποιμένες καὶ ἀρχιποίμενες ἱερούς· ἔχομε διδαχθῆ ὅμως ὅτι ὁ χριστιανισμὸς δὲν χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὰ πρόσωπα, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἀκρίβεια τῆς Πίστεως».

***

Ο Αλέξανδρος Τζούπης άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "O Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γράφει:":

Η Εύα κάποτε στον Παράδεισο αφού παραπλανήθηκε και δοκίμασε έδωσε κατόπιν προτροπής και πονηρίας του διαβόλου και στον Αδάμ τον απαγορευμένο καρπό και έτσι επήλθε η πτώση. Ο διάβολος τους είπε ότι θα γίνουν παντοδύναμοι.
Δείτε εικόνες της "παρθένου" της βαβυλώνος του σήμερα που ο Θεός μας απαγορεύει την οποιαδήποτε επαφή και επικοινωνία για να μην μολυνθούμε....δείτε τί δίδει σαν άλλο απαγορευμένο καρπό στην ανθρωπότητα για την σωτηρία της, για να επανέλθει στον Παράδεισο μετά από επιθυμία του "Θεού" όπως η ίδια αναφέρει στα μηνύματά της.....

1) https://i.pinimg.com/originals/1a/98/fa/1a98fa9585d28c5f1c8b1b311160b3f9.jpg

2) http://1.bp.blogspot.com/-5XPeW8knABk/T9vbHk6A7oI/AAAAAAAAA-M/ZtPbAIWjBO0/s1600/Blessed+Mother+holding+immaculate+heart.jpg

3)https://4.bp.blogspot.com/_K-8NlJjwVvE/S6rOuNez36I/AAAAAAAAAMo/r0nck0G_O4U/s1600/477_Immaculate_Heart_of_Mary_Painting_--_August_22,_2006__edited-1.jpg

4)http://www.piercedhearts.org/z_imagenes/twohearts/dos%20corazones.jpg

Βυζαντινός περίπατος στο κέντρο της Αθήνας

Η εβδομάδα μετά το Πάσχα αποτελεί μια ευκαιρία να επισκεφθεί κανείς ιστορικά εκκλησάκια της πόλης, όπως η Παναγία Παντάνασσα, η Αγ. Δύναμη, ο Ναός της Γεννήσεως του Χριστού και η Καπνικαρέα

Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί να περιπλανηθούμε στο κέντρο της Αθήνας σαν τουρίστες; Να αφήσουμε τις έγνοιες και να παρατηρήσουμε τα μοναδικά αξιοθέατα της πρωτεύουσας; Η εβδομάδα που διανύουμε, μετά το Πάσχα, είναι πιο χαλαρή για όλους, ιδίως για τους μικρούς μας φίλους, αφού τα σχολεία παραμένουν κλειστά. Αδράξτε την ευκαιρία, λοιπόν, και παρέα με τα παιδιά σας εξερευνήστε τη βυζαντινή Αθήνα, κάνοντας μια περιήγηση στα σημαντικότερα μνημεία της.
Ο περίπατος αρχίζει από το Σύνταγμα με κατεύθυνση το Μοναστηράκι. Κατεβαίνοντας την οδό Μητροπόλεως, συναντάμε το ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως και Πεντέλης, εκεί όπου παλιά στεγαζόταν το υπουργείο Παιδείας. Πρόκειται για μια μικρή καμαροσκέπαστη βασιλική, η ανέγερση της οποίας τοποθετείται στον 16ο αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση, κάτω από το δάπεδο του Ιερού Βήματος υπάρχει μια μεγάλη υπόγεια σπηλιά με μία σήραγγα που καταλήγει στην Καισαριανή.

Ο φλογερός αγωνιστής της Ορθοδόξου πίστεως Κοσμάς Φλαμιάτος το 1840 εξαπέλυσε δριμύτατον «κατηγορώ» εναντίον του αντιχρίστου Μασωνο-Οικουμενισμού

Με λόγον του, που ανεγνώσθη από πολλούς ιερείς εις τους ιερούς ναούς της νήσου Κεφαλληνίας. Εις τον λόγον του αυτόν ο Φλαμιάτος εκεραυνοβολούσε το Μασωνο-Οικουμενιστικόν τέρας ως εξής :

«Τα πρώτα μέτρα των εχθρών της πίστεως απ΄ αρχής εστάθησαν να έμβωσιν εις αυτά τα άγια των αγίων, εις αυτό το θυσιαστήριον, να λάβωσι, δηλαδή, λαθραίως και αναισθήτως το πηδάλιον, και την διεύθυνσιν της καθ΄ ημάς Εκκλησίας, φρικωδέστατον και ανέκδοτον μέχρι τούδε φαινόμενον, εις όλα τα χρονικά της Ορθοδοξίας, και ως εκ τούτου να εξαλείψωσι κατά μικρόν και ανεπαισθήτως όλην την ορθόδοξον Ιεραρχίαν, όλον το Ιερατικόν και μοναδικόν τάγμα, να μορφώσωσι κατά το πνεύμα της διαφθοράς και της πλάνης όλην την ελληνικήν και σλαβικήν και λοιπήν απανταχού ορθόδοξον νεολαίαν, και κατά το πνεύμα αυτής της πλάνης, να μορφώσωσι νέον ψευδώνυμον κλήρον, να διαλύσωσι κάθε δεσμόν αγάπης και αρμονίας εις όλους τους Ορθοδόξους, να ανατρέψωσι κάθε τάξιν είτε εκκλησιαστικής, είτε πολιτικής, είτε ηθικής και συγγενικής πειθαρχίας, να ανοίξωσιν όλον τον χείμαρον της διαφθοράς, όλον το πνεύμα της αποστασίας και αναρχίας υπό το πρόσχημα της Ελευθερίας· όλα τα εμφύλια και οικιακά σχίσματα…».

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΩΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ -- Αθωνικά άνθη

Το άγιον Πάσχα παρήλθεν, ως εορτή, ως υπομνηματισμός λειτουργικός και βιωματικός, ως «Λαμπροφόρος ημέρα». Αλλά το φως του ακόμη μας περιλάμπει και φωταγωγεί τον νουν μας. διότι το άγιον Πάσχα δεν διαυγάζει την ύπαρξίν μας μόνον οσάκις εορτάζεται. Μας φωταγωγεί εις ολόκληρον την ζωήν μας. Το άγιον Πάσχα δεν είναι μόνον μίαν φοράν κατ’ έτος «εορτή εορτών και πανήγυρις πανηγύρεων». Εάν ο Χριστός είναι «μεθ’ ημών πάσας τας ημέρας της ζωής ημών», άρα Πάσχα έχομεν δι’ όλου του βίου μας. Η ζωή μας είναι μία συνεχιζομένη «εορτή εορτών», διότι το φως της Αναστάσεως εισέρχεται εις όλας τας λεπτομερείας της ζωής μας. Δεν εισερχόμεθα μόνον εντός του φωτός της Αναστάσεως, αλλά εισέρχεται αυτό το φως εις ολόκληρον τον άνθρωπον. Γινόμεθα  ένα φως. Δεν συγχεόμεθα εντός του φωτός, αλλά διατηρούντες την αυτοσυνειδησίαν της προσωπικότητός μας, αισθανόμεθα τας ακτίστους ενεργείας του Αγίου Πνεύματος να διέρχωνται εις «πάντας αρμούς, εις νεφρούς, εις καρδίαν» και να μετασκευάζουν και αυτάς τας βιολογικάς λειτουργίας μας εις κτίσιν «καινήν».

Όλαι αι εορταί της Εκκλησίας υπομνηματίζουν τα γεγονότα, που αποτελούν τας διακεκριμένας φάσεις του απολυτρωτικού έργου του Χριστού. Η τελική φάσις είναι η Ανάστασίς Του, την οποίαν ολοκληρώνουν η θεία Ανάληψις και η αγία Πεντηκοστή, καθ’ ην ιδρύεται η Εκκλησία. Αλλ’ η Ανάστασις είναι η αρχή, το κέντρον και η ανακεφαλαίωσις όλου του απολυτρωτικού έργου της θείας ευδοκίας.