ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ (1840)

1. Είναι προ πολλού γνωστός, κοινώς εις όλον τον κόσμον, ο κατά της αγιωτάτης ημών πίστεως και Εκκλησίας δολιώτατος και μανικός διωγμός. Ούτος έλαβεν αρχήν δολίως και συστηματικώς προ χρόνων εις την Επτάνησον, από την Επτάνησον το κακόν ηπλώθη εις την Ελλάδα, συγχρόνως δε εις την Ασίαν, εις την Αίγυπτον, εις την Θράκην, και εις όλα απλώς τα ορθόδοξα Κράτη.

2. Η πλάνη και η διαφθορά διά δολίου ενεργείας των εχθρών της πίστεως, εκατήντησεν επί τοσούτον, ώστε πολλοί σοφοί και ενάρετοι άνδρες φωνάζουσι προ πολλού, ότι ήγγικε το τέλος του κόσμου, ότι μετ' ολίγον μέλλει να φανερωθή ο Αντίχριστος, και ότι εις τας ημέρας μας  μέλλουν να επιπέσωσιν απ' ουρανού, διά την εκ της πίστεως αποστασίαν των ορθοδόξων, και διά την εκ πάντων των αλλοφύλων εθνών, διά της ραδιουργίας της Αγγλίας παγκόσμιον συνωμοσίαν, κατά της Χριστού Εκκλησίας τοιαύτα τρομερά και φρικτά δεινά, οποία ουδέ μία άλλη γενεά από καταβολής Κόσμου μέχρι της σήμερον είδεν.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ -- Αθωνικά άνθη

Γεννήθηκε το 251 στην πόλη Κόμα κατά τη νότια Μέμφιδα κοντά στην Ηρακλεόπολη της Μέσης Αιγύπτου. Οι γονείς του ήσαν Αιγυπτιώτες χριστιανοί. Η ανατροφή του ήτο βέβαια χριστιανική, αλλά κατά περίεργο τρόπο δεν μορφώθηκε σχολικά, αν και ήταν εύπορος. Ο Μ. Αθανάσιος, ο και βιογράφος του, μας πληροφορεί, ότι «γράμματα μαθείν ουκ ηνέσχετο… θεοδίδακτος γενόμενος ο μακάριος και φρόνιμος ην λίαν· και το θαυμαστόν ότι, γράμματα μη μαθών, αγχίνους ην και συνετός άνθρωπος». Αργότερα σε κάποιους ειδωλολάτρες ο Αντώνιος θα ειπή: «μη μαθόντες ημείς γράμματα πιστεύομεν εις τον Θεόν».

ΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΑΤΝΗ...(ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝ.5-1-2020) -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης

https://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=15108
--------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Ο πατέρας Γεώργιος, ήταν ιερέας με το νέο ημερολόγιο, αποτειχίστηκε το 2006 (επίσκεψη Πάπα στο Φανάρι) και εδώ και κάποια χρόνια ακολουθεί το πάτριο ημερολόγιο (με το νέο ημερολόγιο πέτυχαν οι τότε μασόνοι πατριάρχες/αρχιεπίσκοποι να διαιρέσουν τους πιστούς, οπότε ο πατέρας θεώρησε χρέος του να επιστρέψει στο πάτριο ημερολόγιο), χωρίς να ενταχθεί σε κάποια Σύνοδο των ΓΟΧ.

Αναλυτικά μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
https://patergeorgiosaggelakakis.blogspot.com/2019/12/blog-post_30.html

Σε αυτό το απολογητικό κείμενο αποδεικνύει με πλήθος ντοκουμέντων ότι δεν έχει καθαιρεθεί (όπως ψεύδονται για να αποτρέψουν τον κόσμο να πηγαίνει σε αυτόν).
Φυσικά όμως και ακολουθεί το πάτριο και το ίδιο προτρέπει να κάνουν και οι υπόλοιποι αποτειχισμένοι ιερωμένοι (ενώ στους λαϊκούς, γνωρίζοντας τα προσωπικά οικογενειακά θέματα κάθε πιστού, για να μην φτάσει να χωρίσει κάποιο ζευγάρι, οικονομεί με πολύ διάκριση).

Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί..., Τί θαυμάζεις Μαριάμ;

Τη Η΄ (8η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Χοζεβίτου.

Γεώργιος ο Όσιος πατήρ ημών ο Χοζεβίτης κατήγετο από εν χωρίον της Κύπρου· οι γονείς αυτού έζων εν ευσεβεία, είχον δε περιουσίαν μετρίαν. Ούτος είχε και αδελφόν μεγαλύτερον ονομαζόμενον Ηρακλείδην, ο οποίος, εν όσω έζων ακόμη οι γονείς αυτών, ήλθεν εις την αγίαν πόλιν Χριστού του Θεού ημών δια να προσκυνήση τους Αγίους Τόπους, αφού δε κατέβη εις τον Ιορδάνην και προσεκύνησεν, επήγεν εις την λεγομένην Λαύραν του Καλαμώνος και εκεί έγινε Μοναχός. Ο δε ευλογημένος Γεώργιος παραμείνας μόνος πλησίον των γονέων του, ανετρέφετο διαλάμπων με πάσαν ευσέβειαν και σεμνότητα.

Άγιος Ειρηναίος:

Και Πολύκαρπος δε ου μόνον υπό αποστόλων μαθητευθείς και συναναστραφείς πολλοίς τοις τον Κύριον εωράκοσιν, αλλά και υπό αποστόλων κατασταθείς εις την Ασίαν εν τη εν Σμύρνη εκκλησία επίσκοπος, ον και ημείς εωράκαμεν εν τη πρώτη ημών ηλικία – επί πολύ γαρ παρέμεινεν και πάνυ γηραλέος ενδόξως και επιφανέστατα μαρτυρήσας εξήλθεν του βίου –, ταύτα διδάξας αεί α και παρά των αποστόλων έμαθεν, α και η εκκλησία παραδίδωσιν, α και μόνα εστίν αληθή. Μαρτυρούσι τούτοις αι κατά την Ασίαν εκκλησίαι πάσαι και οι μέχρι νυν διαδεδεγμένοι τον Πολύκαρπον, πολλώ αξιοπιστότερον και βεβαιότερον αληθείας μάρτυρα όντα Ουαλεντίνου και Μαρκίωνος και των λοιπών κακογνωμόνων. Ος και επί Ανικήτου επιδημήσας τη Ρώμη, πολλούς από των προειρημένων αιρετικών επέστρεψεν εις την εκκλησίαν του Θεού, μίαν και μόνην ταύτην αλήθειαν κηρύξας υπό των αποστόλων παρειληφέναι την υπό της εκκλησίας παραδιδομένην. Και εισίν οι ακηκοότες αυτού ότι Ιωάννης ο του Κυρίου μαθητής εν τη Εφέσω πορευθείς λούσασθαι και ιδών έσω Κήρινθον εξήλατο του βαλανείου μη λουσάμενος, αλλ΄ επειπών·  «Φύγωμεν, μη και το βαλανείον συμπέση, ένδον όντος Κηρίνθου του της αληθείας εχθρού.» Και αυτός δε ο Πολύκαρπος Μαρκίωνί ποτε εις όψιν αυτώ ελθόντι και φήσαντι· «Επιγίνωσκε ημάς», απεκρίθη· «Επιγινώσκω, επιγινώσκω τον πρωτότοκον του Σατανά.» Τοσαύτην οι απόστολοι και οι μαθηταί αυτών έσχον ευλάβειαν προς το μηδέ μέχρι λόγου κοινωνείν τινι των παραχαρασσόντων την αλήθειαν, ως και Παύλος έφησεν· «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος.» Έστιν δε και επιστολή Πολυκάρπου προς Φιλιππησίους γεγραμμένη ικανωτάτη, εξ ης και τον χαρακτήρα της πίστεως αυτού και το κήρυγμα της αληθείας οι βουλόμενοι και φροντίζοντες της εαυτών σωτηρίας δύνανται μαθείν. Αλλά και η εν Εφέσω εκκλησία υπό Παύλου μεν τεθεμελιωμένη, Ιωάννου δε παραμείναντος αυτοίς μέχρι των Τραϊανού χρόνων, μάρτυς αληθής εστιν της των αποστόλων παραδόσεως.