The Chief Editor of KATHIMERINI Mr. Alexis Papachelas has reopened the issue of Archbishop Demetrios’ “replacement” by his article “We need the Diaspora” (10.07.2016). His article leaves exposed the Archbishop and raises the matter of his succession. His view is not guidance only because of the newspaper’s prestige, but also because of his well known relations with American decision centers. We copy his words:
Επαίρονται πύλαι ουράνιοι…. επί τη ενδόξω Κοιμήσει…, -- Φ.Κόντογλου
Μέσα στον δροσερόν αέρα είναι χυμένη μια μελωδία που την ακούνε οι ευλαβικές ψυχές κι όχι τα αυτιά της σαρκός: «Ιδού ημέρα ένδοξος εξέλαμψεν! Επαίρονται πύλαι ουράνιοι… Σήμερον άσατε λαοί Δαϋιτικήν ωδήν επί τη ενδόξω Κοιμήσει…»
Πως λοιπόν να μην σκιρτά από χαρά σήμερα η κτίσις που αναστέναζε όλη και πονούσε μαζί με τους ανθρώπους, ορατά κι αόρατα, έμψυχα κι άψυχα; …Φως γεμίζει την οικουμένη, φως γεμίζει και τις ψυχές, φως κατεβαίνει ως τα βάθη της θάλασσας, φως μπαίνει μέσα στις σκοτεινές σπηλιές, φωτερά γινήκανε όλα τα σκοτεινά, αφού ο θάνατος νικήθηκε από την Πηγή της Ζωής.
Γι’ αυτό, η Κοίμησις που γιορτάζουμε σήμερα δεν είναι ξόδι λυπητερό, αλλά πανήγυρη χαρμόσυνη, γιορτή αθανασίας. Ανίσως δεν ευδοκούσε ο Κύριος να πάρει σάρκα από τούτο το αγιασμένο σκήνωμα που είναι ξαπλωμένο απάνω στο νεκρικό κλινάρι, τι θλίψη απαρηγόρητη θα ‘χαμε όλοι οι άνθρωποι, καταδικασμένοι δίχως ελπίδα στη φθορά και στον θάνατο! Ποια ψυχή θα μπορούσε να δροσιστεί από το γλυκό αγεράκι της αθανασίας χωρίς τη Μητέρα της Ζωής, …ποιος θα ευφραινότανε στον μυστικό παράδεισο, αν δεν τον στόλιζε το Ρόδον το Αμάραντον;
Για τούτη την αιτία δεν ψέλνουμε σήμερα νεκρώσιμα τροπάρια στην Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά ύμνους χαρούμενους και θριαμβευτικούς, τελούντες την θείαν ταύτην και πάντιμον εορτήν της Θεομήτορος, και κροτούμεν τας χείρας, τον εξ Αυτής τεχθέντα Θεόν δοξάζοντες. Ψέλνουμε με αγιασμένο οίστρο και λέμε: «Άπας γηγενής σκιρτάτω τω πνεύματι λαμπαδουχούμενος. Πανηγυριζέτω δε αϋλων νόων φύσις, γεραίρουσα την ιεράν πανήγυριν της θεομήτορος, και βοάτω Χαίροις, Παμμακάριστε, Θεοτόκε, Αγνή, Αειπάρθενε».
Πως λοιπόν να μην σκιρτά από χαρά σήμερα η κτίσις που αναστέναζε όλη και πονούσε μαζί με τους ανθρώπους, ορατά κι αόρατα, έμψυχα κι άψυχα; …Φως γεμίζει την οικουμένη, φως γεμίζει και τις ψυχές, φως κατεβαίνει ως τα βάθη της θάλασσας, φως μπαίνει μέσα στις σκοτεινές σπηλιές, φωτερά γινήκανε όλα τα σκοτεινά, αφού ο θάνατος νικήθηκε από την Πηγή της Ζωής.
Γι’ αυτό, η Κοίμησις που γιορτάζουμε σήμερα δεν είναι ξόδι λυπητερό, αλλά πανήγυρη χαρμόσυνη, γιορτή αθανασίας. Ανίσως δεν ευδοκούσε ο Κύριος να πάρει σάρκα από τούτο το αγιασμένο σκήνωμα που είναι ξαπλωμένο απάνω στο νεκρικό κλινάρι, τι θλίψη απαρηγόρητη θα ‘χαμε όλοι οι άνθρωποι, καταδικασμένοι δίχως ελπίδα στη φθορά και στον θάνατο! Ποια ψυχή θα μπορούσε να δροσιστεί από το γλυκό αγεράκι της αθανασίας χωρίς τη Μητέρα της Ζωής, …ποιος θα ευφραινότανε στον μυστικό παράδεισο, αν δεν τον στόλιζε το Ρόδον το Αμάραντον;
Για τούτη την αιτία δεν ψέλνουμε σήμερα νεκρώσιμα τροπάρια στην Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά ύμνους χαρούμενους και θριαμβευτικούς, τελούντες την θείαν ταύτην και πάντιμον εορτήν της Θεομήτορος, και κροτούμεν τας χείρας, τον εξ Αυτής τεχθέντα Θεόν δοξάζοντες. Ψέλνουμε με αγιασμένο οίστρο και λέμε: «Άπας γηγενής σκιρτάτω τω πνεύματι λαμπαδουχούμενος. Πανηγυριζέτω δε αϋλων νόων φύσις, γεραίρουσα την ιεράν πανήγυριν της θεομήτορος, και βοάτω Χαίροις, Παμμακάριστε, Θεοτόκε, Αγνή, Αειπάρθενε».
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 3 Αυγούστου 2016
Ισαακίου, Θεοδώρας εν Θεσσαλονίκη, Σαλώμης μυρ.
Όσιος Ισαάκιος, ηγούμενος της μονής Δαλμάτων, ο
Ομολογητής
Ο Όσιος Ισαάκιος καταγόταν από τη Συρία και
έζησε κατά τους χρόνους του αρειανού αυτοκράτορα Ουάλεντος (364-378 μ.Χ.).
Μοναχός στην πατρίδα του, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε σε
κάποια από τις μονές αυτής. Διακρινόταν για τη φλογερή πίστη και τη
μαχητικότητά του εναντίον καθενός που επιβουλευόταν αυτήν, ιδιαίτερα δε κατά
των επικρατούντων αιρετικών Αρειανών. Ομιλώντας προς τους μοναχούς και τα
πλήθη δεν δίσταζε να ελέγχει και αυτόν τον αυτοκράτορα για τις υπέρ των αιρετικών
απροκάλυπτες ενέργειές του.
Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΜΑΣ, ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, ΑΡΧΙΣΕ!
ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ & ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ
a.α€. 72/2016 Καλάβρυτα, τῇ 1η Αυγούστου 2016
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ,
Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΜΑΣ,
Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ,
ΑΡΧΙΣΕ!
Ναι, είναι αλήθεια! Τώρα μας καταδιώκουν μέσα στο σπίτι μας! Το ακούσατε! Στη Θεσσαλονίκη χθές μια ομάδα αναρχικών Ελλήνων– παιδιών δηλ. της ταλαίπωρης Ελλάδος- ώρμησαν στον ιερό Ναό του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, το πρωΐ, δηλ. την ώρα που ετελείτο η θεία λειτουργία, και τα έκαμαν «γυαλιά-καρφιά» !!!!!
Λέγει ο μέγας Αθανάσιος:
Η Θεοτόκος ήτον
όντως η επτάφωτος λυχνία των επτά χαρισμάτων τού αγίου Πνεύματος, με τα οποία
έλαμπε από τους πρώτους χρόνους της ηλικίας. Αυτή ήτον η ζωηφόρος τράπεζα του
άρτου της ζωής. Αυτή το χρυσούν θυμιατήριον όπου εκράτησεν αφλέκτως το πυρ της
Θεότητος. Αυτή η στάμνος η χρυσή, οπού εβάσταξε το ουράνιον μάννα. Αυτή η
πλάκα, οπού έφερε σωματούμενον τον ενυπόστατον Λόγον. Αυτή η ράβδος, όπου
εβλάστησε παραδόξως το άνθος της αφθαρσίας. Αυτή η κιβωτός, οπού έσωσεν εκ τού
κατακλυσμού της αμαρτίας το ανθρώπινον γένος. Αυτή το θείον ιλαστήριον, οπού
επεσκίαζεν, όχι τα Χερουβίμ, άλλ' αυτή η δύναμις τού Υψίστου. Αυτή η θεοδόχος
γαστήρ, τα όντως άγια των αγίων, οπού άπαξ εισήλθεν ασπόρως και εξήλθεν αφθόρως
ο αθάνατος Αρχιερεύς, όταν ο Λόγος σαρξ εγένετο.
ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ
Μιμηθείτε τον απόστολο. Αμάρτημα εξομολογημένο και μισημένο σβήνεται από το
βιβλίο της δικαιοσύνης του Θεού. Έτσι, δεν θα καταλογιστεί στην τελική Κρίση.
Αυτό έχοντας στο νου μας, ας φρονηματίζουμε πάντα τη ψυχή μας με την ελπίδα της
σωτηρίας, διατηρώντας όμως αμείωτο μέσα μας το αίσθημα της αμαρτωλότητος. Ο
Χριστός, με τη σταυρική του θυσία, έσκισε το χρεόγραφο όλων των ανομιών μας.
Από μας ζητάει ζωντανή πίστη, ειλικρινή Εξομολόγηση, αγώνα εναντίον της
αμαρτίας και μίσος για το κακό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)