ΔΙΔΑΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

«Το δε καθίσαι εκ δεξιών μου και εξ ευωνύμων μου, ουκ έστιν εμόν δούναι, αλλ’ οις ητοίμασται» (Μάρκ. ι: 40).                                                                    

ΗΛΙΑ  ΜΗΝΙΑΤΗ   Επισκόπου   Κερνίκης  και  Καλαβρύτων                                            

Οι άνθρωποι οίτινες είναι καθολικά άδικοι, δίδουσι τας τιμάς εκεί, όπου τους φέρει ή η φιλία ή η συγγένεια. Ο Θεός, όστις είναι φυσικά δίκαιος, δίδει τας τιμάς εκεί, όπου ευρίσκεται η αξία. Από τους ανθρώπους τιμώνται οι φίλοι ή οι συγγενείς· από τον Θεόν τιμώνται οι άξιοι· αυτή είναι η μοναδική παρηγορία, την οποίαν έχουσιν οι ενάρετοι άνθρωποι, όταν αμελούνται ή καταφρονούνται από τους ανθρώπους, να αναμένωσι τον μισθόν της αρετής από τον Θεόν. Τούτο δεικνύει φανερά εις ημάς ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις το σημερινόν ιερόν Ευαγγέλιον. Αυτός αναβαίνει εις Ιεροσόλυμα, όπου υπάγει δια να σταυρωθή· ο Ιάκωβος και Ιωάννης, οι υιοί Ζεβεδαίου, φαντάζονται, ότι εκεί υπάγει δια να βασιλεύση και νικημένοι από φιλοτιμίαν, πρώτα πέμπουσι την μητέρα των να μεσιτεύση, έπειτα παρρησιάζονται και αυτοί. «Θέλομεν», λέγουσιν, «όταν γίνης Βασιλεύς του Ισραήλ, ο εις από ημάς να καθίση εκ δεξιών σου και ο άλλος εξ αριστερών σου, ίνα έχωμεν και ημείς μέρος της Βασιλείας σου»·

Οι υπέροχοι Ύμνοι της Μεγάλης Σαρακοστής

 

ΤΗ Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Τη αυτή ημέρα, Κυριακή Πέμπτη των Νηστειών, διετάχθημεν μνήμην ποιείσθαι της Οσίας Μητρός ημών Μαρίας της Αιγυπτίας.                 

Μαρία η Οσία μήτηρ ημών ήτο από την Αίγυπτον· δωδεκαετής δε έτι ούσα, έλαθε τους γονείς αυτής και απελθούσα εις Αλεξάνδρειαν, έζη βίον άσωτον δέκα επτά έτη. Εκείθεν υπό περιεργείας ποτέ κινηθείσα απήλθε μετά πολλών προσκυνητών εις Ιεροσόλυμα, ίνα παρευρεθή εις την του Τιμίου Σταυρού Ύψωσιν. Εκεί εδόθη εις παν είδος ακολασίας και ατοπημάτων και πολλούς έσυρεν εις τον βυθόν της απωλείας. Θέλουσα δε να εισέλθη εις την Εκκλησίαν, καθ’ ην ημέραν υψούτο ο Τίμιος Σταυρός, ησθάνθη τρις και τετράκις δύναμίν τινα αόρατον, κωλύουσαν αυτήν της εισόδου, ενώ το μετ’ αυτής πλήθος του λαού ανεμποδίστως εισήρχετο.

Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ

 

Eἶναι δεδοξασμένη, ἔχει δηλαδὴ ὅλον τὸ πλήρωμα τῆς θείας δόξης, καθὼς τὴν ἐπροεῖδεν ὁ Ἰεζεκιήλ· «καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ πλήρης δόξης ὁ οἶκος τοῦ Κυρίου».

Άμωμος δε είναι κατά τα προσωπικά αμαρτήματα, και προ της συλλήψεως και του ασπασμού. 

Συναξαριστής θ: 199

Τη Ι΄ (10η) Απριλίου, μνήμην επιτελούμεν του εν Αγίοις Πατρός ημών ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Ε΄ του Νέου Ιερομάρτυρος, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως και Οικομενικού Πατριάρχου,

του δι’  αγχόνης μαρτυρήσαντος εν αυτή κατά το έτος αωκα΄ (1821), υπέρ της ελευθερίας, της Πίστεως και του Ελληνικού Έθνους, επί της βασιλείας του Ασιάτου Σουλτάνου Μαχμούτ.                                                                  

Γρηγόριος Ε΄ ο Αγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης και Μάρτυς του Χριστού εγεννήθη κατά το έτος αψδε΄ (1745) εις Δημητσάναν της Πελοποννήσου εξ ευλαβών γονέων Ιωάννου Αγγελοπούλου και Ασημίνας το γένος Παναγιωτοπούλου καλουμένων, ωνομάσθη δε κατά το άγιον Βάπτισμα Γεώργιος. Τα εγκύκλια γράμματα εξεπαιδεύθη ο Άγιος εις την πατρίδα αυτού υπό του θείου και αναδόχου του Ιεροδιδασκάλου Μελετίου Ιερομονάχου και Αθανασίου Ιερομονάχου Ρουσοπούλου, εικοσαέτης δε γενόμενος απεδήμησεν εν έτει αψξε΄ (1765) μετά του δευτέρου των διδασκάλων του εις Αθήνας όπου και εμαθήτευσε δύο σχεδόν έτη πλησίον του μεγάλου διδασκάλου Δημητρίου Βόδα. Ύστερον αυτός μεν απέπλευσεν εις Σμύρνην, ο δε Ρουσόπουλος παρέμεινεν εις Αθήνας διδάσκων εις την εν αυταίς σχολήν μέχρι της αποβιώσεώς του (1780). Φθάσας δε εις Σμύρνην ο Γεώργιος συγκατώκησε μετά του εκεί διαμένοντος θείου του Μελετίου Ιερομονάχου, υπηρετών αυτόν και διακούων άμα καρποφόρως τα μαθήματα της Ευαγγελικής Σχολής.

“The Pispirigkou Show” --- Kωνσταντίνου Βαθιώτου

Το νέο αποχαυνωτικό ριάλιτι μιας διανοητικά μολυσμένης κοινωνίας

Μια ολόκληρη κοινωνία παρακολουθεί το νέο αποχαυνωτικό τηλε-ριάλιτι που θα μπορούσε να έχει τίτλο “The Pispirigkou Show”, κατά παράφραση της αμερικανικής ταινίας του 1998 “The Truman Show”. Σύμφωνα με το σενάριο αυτής της ταινίας, προβάλλεται από την τηλεόραση, καθημερινώς και αδιαλείπτως επί 24 ώρες, η ζωή του Truman Burbank, ο οποίος από τα γεννοφάσκια του μεγαλώνει σε μια τεχνητή ειδυλλιακή πολίχνη, δίπλα σε ηθοποιούς που υποδύονται ρόλους για τις ανάγκες του τηλε-ριάλιτι και, αντιστοίχως, της εικονικής ζωής του πρωταγωνιστή.

Γράμμα από έναν πρώην μουσουλμάνο

Επιστολή ενός πρώην μουσουλμάνου, που προσηλυτίστηκε στην Ορθοδοξία και η οποία ελήφθη από το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δίκτυο (OCN), μια ιεραποστολική πύλη για τη Μόνιμη Συνέλευση των Κανονικών Ορθοδόξων Επισκόπων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία της στροφής μου προς στον Χριστό. Όλη η οικογένειά μου και οι συγγενείς μου, εμού συμπεριλαμβανομένου, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ως μουσουλμάνοι. Προσευχόμασταν 5 φορές την ημέρα, ποτέ δεν φάγαμε χοιρινό ούτε ήπιαμε αλκοόλ. Τελικά, αφοσιώθηκα στον ίδιο μονοπάτι μόλις έγινα τα 15 χρονών.

Μαζί με τ’ αδέρφια μου, άρχισα να πηγαίνω στο τζαμί κάθε μέρα για να γνωρίσω τον ένα Θεό -τον Αλλάχ. Ήξερα πολλά για τον Αλλάχ, αλλά ήθελα ν’ αναπτύξω και να ενδυναμώσω την πίστη μου, μέσω μιας βαθύτερης γνώσης, κατανόησης και σωστής τήρησης των εντολών του Ισλάμ. Έμαθα Αραβικά και διάβασα το Κοράνι. Έγινα πολύ θρησκευόμενος και αγάπησα τον Θεό με όλη μου την καρδιά. Ο μέντοράς μου με δίδαξε ότι ο Προφήτης Μωάμεθ ήταν ο τελευταίος των προφητών. Επιπλέον, είπε στον αδελφό μου και σ’ εμένα για έναν άλλο προφήτη, που ονομαζόταν Ίσσα ή Χριστός. Έδειξα ενδιαφέρον για τον Χριστό κι έκανα πολλές ερωτήσεις γι’ Αυτόν. Παρ’ όλα αυτά, απογοητεύτηκα, όταν έμαθα ότι ο Χριστιανισμός οδήγησε στην «πολυθεΐα».

-----------------------------

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὡραία ἱστορία! Μένει στόν ἀναγνώστην ἐκείνη ἡ ἀπροσδιόριστος δύναμις πού τόν ἔσπρωχνε να βαπτισθῇ, παρά τό γεγονός ὅτι δέν εἶχε λύσει τό πρόβλημα τῆς «πολυθεΐας» στόν Χριστιανισμόν! Προφανῶς, ὁ Κύριος δέν ἐπέτρεψε ν' ἀκούσῃ κάποιον Οἰκουμενιστήν ψευδεπίσκοπον τοῦ τύπου Ἐλπιδοφόρου Λαμπρυανίδη νά λέγῃ ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἐξ ἴσου καλοί δρόμοι διά νά φθάσῃ κανείς εἰς τόν Θεόν, διότι τότε ἀμφιβάλλω πολύ ὅτι θά μετεστρέφετο!

Πολιτισμὸς χωρὶς Θεόν -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΤΙ είναι ἐκεῖνο πού διαφθείρει τόν ἄνθρωπο καί τοῦ ἀφαιρεῖ τή δυνατότητα νά βρίσκεται κοντά στό Θεό, ἔχοντας ὡς πυξίδα πορείας τίς ἐντολές του; Προφανῶς εἶναι ὁ λεγόµενος πολιτισµός , πού δέν ἐµπνέεται ἀπό τό Θεό καί ὑπηρετεῖ τά πάθη τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ἐπίδρασή του εἶναι µεγάλη, γεγονός πού συµβάλλει στήν ἀποκτήνωσή του. Ὁ πολιτισµός αὐτός εἶναι κυρίαρχος στή ζωή µας καί κανένας δέν µπορεῖ νά τόν ἀµφισβητήσει, χωρίς νά θεωρηθεῖ σκοταδιστής. Κανένας ὅµως δέν µᾶς διαβεβαιώνει ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ πνεύµατος καί τῆς τέχνης εἶναι καλλιεργηµένοι καί ἀνώτεροι, ἀπαλλαγµένοι ἀπό τά πάθη καί τή σαρκολατρία καί ἀποτελοῦν παραδείγµατα πρός µίµηση. Τό ἀντίθετο θά ἔλεγα. Ὅταν ὑπηρετοῦν τόν ἄθεο πολιτισµό καί προβάλλουν τά πιό χυδαῖα καί ἐπιβλαβῆ, γιατί πρέπει νά τούς ἀναγνωρίσουµε ὅτι µέ τό ἔργο τους συµβάλλουν στήν παιδεία καί τήν ψυχαγωγία τοῦ λαοῦ; Γιατί ἀκόµη νά τούς ἀναγνωρίσουµε τήν ἀπόλυτη ἐλευθερία δράσης, ὅταν οἱ ἴδιοι δέν ἀναγνωρίζουν στούς ἄλλους παρόµοια ἐλευθερία;

ST. IGNATIUS -- Epistle to the Ephesians -- Beware of false teachers.

For some are in the habit of carrying about the name [of Jesus Christ] in wicked guile, while yet they practise things unworthy of God, whom ye must flee as ye would wild beasts. For they are ravening dogs, who bite secretly, against whom ye must be on your guard, inasmuch as they are men who can scarcely be cured. There is one Physician who is possessed both of flesh and spirit; both made and not made; God existing in flesh; true life in death; both of Mary and of God; first possible and then impossible,—⁵³⁴ even Jesus Christ our Lord.