Άγιος Αντώνιος :

Απὸ ἐκείνους ποὺ διανυκτερεύουν στὰ πανδοχεῖα, μερικοὶ βρίσκουν κρεβάτια. ἄλλοι δὲν ἔχουν κρεβάτι. κοιμοῦνται στὸ πάτωμα καὶ ἐντούτοις ροχαλίζουν ὅπως κι ἐκεῖνοι ποὺ κοιμοῦνται σὲ κρεβάτι. Κι ὅταν περάσει ἡ νύχτα, πρωὶ-πρωὶ ἀφήνουν τὸ κρεβάτι τους καὶ τὸ πανδοχεῖο καὶ φεύγουν ὅλοι μαζὶ, ἔχοντας μόνο τὰ πράγματά τους. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ὅλοι ὅσοι γεννιοῦνται σ᾽ αὐτὸν τὸν κόσμο, καὶ οὶ φτωχοὶ καὶ οὶ πλούσιοι καὶ επίσημοι, βγαίνουν ἀπὸ τὴ ζωὴ σὰν ἀπὸ πανδοχεῖο, χωρὶς νὰ παίρνουν μαζί τους τίποτε ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις τοῦ βίου καὶ ἀπὸ τὰ πλούτη τους, παρὰ μόνον τὰ ἔργα τους, καλὰ ἢ κακὰ, ὅσα ἔκαναν στὴ ζωή τους.

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Θά ἠδυνάμεθα εἰς τό σημεῖο αὐτό νά ἐπεκτείνωμε τον λόγο διά τόν παραλογισμό τόν ὁποῖο εἰσάγει ἡ θεωρία αὐτή εἰς τούς Ὀρθοδόξους, διά τήν σύγχυσι καί τόν ἀποπροσανατολισμό, διά τήν κατ’ οὐσίαν δυτικοποίησι ἐν τῇ πράξει και ἀπραξίᾳ τῶν Ὀρθοδόξων, διά τήν συμβολή της εἰς τή Νέα Ἐποχή καί τήν διαφθορά καί αὐτοῦ τοῦ λείμματος, διά την κατ’ οὐσίαν ἱεράν συμμαχία μέ τήν αἵρεσι κλπ., πλήν ὅμως θά ἐξερχώμεθα τῶν ὁρίων τῆς μικρᾶς αὐτῆς ἐργασίας, ἡ ὁποία ὡς κύριο στόχο ἔχει τήν παρουσίασι τῆς διαχρονικῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας εἰς τό θέμα τῆς ἀποτειχίσεως καί τῆς διακοπῆς τῆς μνηνονεύσεως τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου. Ἡ περαιτέρω ὅμως ἐξέλιξις τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ θά μᾶς πείση διά τό δέον γενέσθαι, διά τό ὅτι νίκη δέν ὑπάρχει δίχως πόλεμο καί πόλεμος δέν γίνεται χωρίς να ἔχης ἀπέναντι ἐχθρούς, ἀλλά τούς ἐχθρούς νά τούς ἀντιμετωπίζης ὡς φίλους καί μάλιστα, ὅταν σύμφωνα μέ κοινή ὁμολογία, εὑρίσκονται ἐντός τῶν τειχῶν, νά τούς ἀποδίδης δέ καί τό ἀξίωμα τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς παρατάξεως Κυρίου.

Τά ὑπόλοιπα ἐπιχειρήματα ὅσων ἀντιστρατεύονται στήν ἐποχή μας εἰς τήν ἀποτείχισι καί τήν διακοπή τῆς μνημονεύσεως θά τά διέλθωμε ὡς ἐν παρόδῳ. Διότι ἀφ’ ἑνός μέν τά ἀναφερθέντα ἐθεωρήθησαν τά βασικώτερα καί αὐτά πού κατά κόρον καί ὡς ἐκ συμφώνου ἀκούγονται, ἀφ’ ἑτέρου δέ διότι κάτι πού, ὅπως ἀνεφέρθη, ἀντιστρατεύεται καί μάχεται τήν ἴδια τήν ἁγ. Γραφή, εἶναι παράδοξο νά προσπαθοῦν καί μάλιστα οἱ ἀντιοικουμενιστές, νά το στηρίξουν ἐκκλησιαστικά καί θεολογικά, ὡς γραμμή τῆς Ἐκκλησίας ἐν καιρῷ αἱρέσεως. Αὐτά λοιπόν τά ἐπιχειρήματα εἶναι τά ἑξῆς:

Συνεχίζεται.

Π. Θεόδωρος Ζήσης Κυριακή Η' Ματθαίου

Δημοσιεύτηκε στις 30 Ιούλ 2012 από simeronwordpress

Π. Θεόδωρος Ζήσης Κυριακή Η' Ματθαίου- Ανάλυση Αποστολικού αναγνώσματος κατά τον Άγιο Ιωάννη τoν Χρυσόστομο

+π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης : ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 Ο Φραγκο-Λατινικός Πολιτισμός

Οι Μεροβίγγιοι ρήγες των Φράγκων εσφετερίσθησαν πρώτον το δικαίωμα αρνησικυρίας εις τας εκλογάς των επισκόπων. Κατόπιν εσφετερίσθησαν το δικαίωμα διορισμού των επισκόπων. Εν συνεχεία ανεκάλυψαν την οίκονομικήν ωφέλειαν εκ της πωλήσεως των θέσεων των επισκόπων δια της πλειοδοσίας. Εις αυτό το σημείον οι Ρωμαίοι επίσκοποι της Φραγκίας έχασαν την επαφήν των με τον φωτισμόν και τον δοξασμόν, που επεβίωσαν ανάμεσα εις τον μοναχισμόν, κλήρον και λαόν, όπως φαίνεται σαφώς εις τους βίους των αγίων. Εν συνεχεία ηυξήθη ο αριθμός των Φράγκων επισκόπων μέχρις ότου οι Καρολίγγειοι Φράγκοι εξεδίωξαν τους εναπομείναντας Ρωμαίους επισκόπους και επέβαλον τους εαυτούς των ως επισκόπους εις την Εκκλησίαν, με ιδιαιτέραν φροντίδα αστυνομεύσεως των Ρωμαίων, που είχον μεταβληθεί εις τα διάφορα είδη της δουλοπαροικίας. Ούτως αι Φραγκο-Λατινικαί βασιλείαι και ευγένειαι έκαμον την αποστολικήν διαδοχήν ιδιοκτησίαν της φυλής των. Η απείθεια των δούλων και δουλοπαροίκων εις αυτήν την αποστολικήν διαδοχήν διωρθώνετο από τον επισκοπικόν στρατόν.

Ούτε μία εκ των δογματικών πρωτοβουλιών των Φράγκων κατά τον 8ον και 9ον αιώνα υπήρξε το αποτέλεσμα αναζητήσεως πληροφοριών και επεξηγήσεων από τους Ρωμαίους, των οποίων τας δογματικάς διατυπώσεις διέστρεφον. Οι Φράγκοι δεν ήσαν εις θέσιν να κάμουν διάλογον, απλώς διότι ήσαν αμαθείς βάρβαροι, με μίαν απίστευτον αυτοπεποίθησιν, ότι είναι η εκλεκτή φυλή του Θεού και ότι ο Αυγουστίνος είναι ο καλύτερος οδηγός εις όλα τα ουσιώδη ζητήματα της πίστεως. Δυστυχώς ο επίσκοπος Ιππώνος δεν είχε κατανοήσει τον βιβλικόν φωτισμόν και δοξασμόν.

Μερικούς αιώνας αργότερον ήρχισαν οι Φράγκοι να πληροφορούνται δια τους Πατέρας και τας Ρωμαϊκάς Οικουμενικάς Συνόδους. Αλλ' απλώς υπέταξαν και αυτάς εις την ιδικήν των παράδοσιν και ανέδειξαν τον Αυγουστίνον εις το κατ' εξοχήν κλειδί της ερμηνείας των. Έτσι, οι Φράγκοι ουδέποτε είδον, και οι Λατίνοι ακόμη δεν βλέπουν, την κάθαρσιν και τον φωτισμόν της καρδίας και τον δοξασμόν ούτε εις την Π. ούτε εις την Κ. Διαθήκην, ούτε εις τους Πατέρας. Ουδέποτε είδον, και ούτε ακόμη βλέπουν, την ανάγκην θεραπείας της αναζητούσης την ευδαιμονίαν νόσου και της μεταμορφώσεως της ιδιοτελούς αγάπης εις αγάπην, ήτις "ου ζητεί τα εαυτής." Συνεχίζουν να πιστεύουν, ότι η θέα του θεού είναι ο παράδεισος και η ευδαιμονία, και ότι η έλλειψις της θέας του Θεού είναι η κόλασις. Δηλαδή απορρίπτουν το θεμέλιον της διδασκαλίας της Αγίας Γραφής και των Πατέρων, ότι όλοι οι άνθρωποι θα είδουν την δόξαν του Θεού εν Χριστώ, αλλ' όλοι δεν θα μετάσχουν.

Συνεχίζεται.

Ο Πειραιώς κ. Σεραφείμ για την Ρεπούση :

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 30ῃ Ἰουλίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἡ ἐντιμοτάτη κυρία Μαρία Ρεπούση, Βουλευτής τῆς ΔΗΜΑΡ στήν Α΄ Περιφέρεια Πειραιῶς, ἐκπροσωποῦσα 1629 ψηφοφόρους ἐπί συνόλου 120.000 τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, ὑπέβαλε πρόταση στό Κοινοβούλιο γιά τήν κατάργηση τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν ὡς δῆθεν ἀντικειμένου στόν εὐρωπαϊκό προσανατολισμό τῆς σχολικῆς κοινότητας. Ἀπό τήν πρόταση τῆς κ. Βουλευτοῦ, πού ἐξελέγη καί στήν Μητροπολιτική μου Περιφέρεια προκύπτουν τά ἀκόλουθα:

1. Ἡ ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση συλλαμβάνεται ἀγνοοῦσα ὅτι Νόμος δέν ἔχει  ἰσχύ καταργήσεως τοῦ Συντάγματος, τοῦ θεμελιώδους Νόμου τοῦ Κράτους, τό ὁποῖο προβλέπει στό ἄρθρο 16 ὅτι: «2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Ὅπως δέ προβλέπει ἡ νομολογία τοῦ ΣτΕ μέ δύο ἀποφάσεις της, ἡ ἀνάπτυξις τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως συνάπτεται ἀρρήκτως μετά τῆς ἐπικρατούσης ἐν Ἑλλάδι θρησκευτικῆς παραδοχῆς τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος.

2. Ἡ ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση εἰσῆλθε στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο μέ τήν προτίμηση 1629 ψηφοφόρων ἐπί συνόλου 7534 τοῦ κόμμματος ΔΗΜΑΡ στήν Α΄ Περιφέρεια Πειραιῶς πού ἀπαρτίζεται ἀπό 120.000 ψηφοφόρους. Ὅταν λάβει κανείς ὑπ’ ὄψιν του τά ἀμάχητα στοιχεῖα τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας τοῦ Μαΐου 2012 στήν ἐν λόγῳ ἐκλογική περιφέρεια, ὅπου ὑπῆρχε ἡ σταυροδοσία, ὅτι ὁ κ. Δημήτριος Καρύδης τοῦ κόμματος ΠΑΣΟΚ πού συνεκέντρωσε 4422 ψήφους, ὁ κ. Σπυρίδων Σπυρίδωνος τοῦ κόμματος ΝΔ πού συνεκέντρωσε 5541 ψήφους, ἡ κ. Ἑλένη Σταματάκη τοῦ κόμματος ΣΥΡΙΖΑ πού συνεκέντρωσε 4334 ψήφους, ὁ κ. Σάββας Τσίμπογλου τοῦ κόμματος ΚΚΕ πού συνεκέντρωσε 2299 ψήφους καί ὁ κ. Γεώργιος Ζησιμάτος τοῦ κόμματος Ἀνεξάρτητοι Ἕλληνες πού συνεκέντρωσε 2376 ψήφους δέν ἐξελέγησαν, ἀντιλαμβάνεται κανείς εὐχερῶς τήν πολιτική βαρύτητα καί τό πολιτικό ἐκτόπισμα τῆς κ. Ρεπούση πού ἐξελέγη κατά παράβαση κάθε ἐννοίας ἀναλογικότητος δυνάμει ἀθλιοτάτου ἐκλογικοῦ νόμου.

3. Ἡ ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση στήν προεκλογική της συνέντευξη στόν κ. Στ. Θεοδωράκη στόν τηλεοπτικό δίαυλο MEGA δήλωσε: «Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ἔχει ἤδη κηρύξει τόν ἀνένδοτο ἐναντίον μου. Ἄς ἀποφασίσει νά βγάλει τά ράσα καί νά φορέσει πεντελόνια». Ἀσφαλῶς ἡ δήλωση ἔγινε γιά νά ἐπιτύχει ἀρνητική διαφήμηση, ἡ ὁποῖα ὅμως ἀπέδωσε γλίσχρα ἀποτελέσματα 1629 ψήφων, ἐπί συνόλου 120.000 ψηφοφόρων καί αὐτό διότι ἡ δήλωση τῆς κ. Ρεπούση ἦτο παντελῶς ψευδεστάτη καί κακοηθεστάτη, καθ’ ὅσον δημόσιᾳ εἶχα προκληθείς διακηρύξει στίς 21/2/2012 ὅτι: «Ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ δημοσιεύματος ἔχω νά παρατηρήσω ὅτι ἀσφαλῶς καί ἡ κ. Ρεπούση ὅπως καί κάθε συνέλληνας, δικαιοῦται νά ἐκτεθῆ στήν κρίσιν τῶν συμπολιτῶν του διά νά τούς ἐκπροσωπήσει στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο καί ἀσφαλῶς οὐδέποτε διενοήθην ὅτι ὁ Πειραιᾶς μοῦ «ἀνήκει». Ἀντιθέτως ἔχω διακηρύξει ὅτι ὡς Μητροπολίτης Πειραιῶς θεωρῶ τόν ἑαυτόν μου ἁπλοῦν διαχειριστή καί ἔσχατο διάκονο τοῦ εὐχαριστιακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας ἄχρι καιροῦ». Συνεπῶς ποῖο ἀνένδοτο ἀγώνα κατά τῆς κ. Ρεπούση εἶχα κηρύξει; 

4. Παραμένει ὡστόσο ἀναπάντητο ἀπό τήν ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση τό ἐρώτημα πού δημοσίᾳ τῆς εἶχα θέσει στό παραπάνω ἀνακοινωθέν μου: «Πῶς συμπίπτουν οἱ ἱστορικές της ἀπόψεις τοῦ γνωστοῦ βιβλίου της, πού εὐτυχῶς ἀποσύρθηκε ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία, μέ τήν χρηματοδοτηθεῖσα καί κατευθυνόμενη ἀπό τό Ἵδρυμα τοῦ γνωστοῦ διατάκτη τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ καί ἑβραϊκοῦ λόμπυ τῶν ΗΠΑ κ. George Soros τετράτομη Ἱστορία τῶν Βαλκανίων πού συνέγραψαν Τούρκοι καί Κροάτες ἱστορικοί γιά νά ἀνασυνθέσουν καί νά ἐπαναδιατυπώσουν ἀσφαλῶς ἐπί τό «ἀκριβέστερον» καί τήν ἱστορία τοῦ τόπου μας καί πού κυκλοφορεῖται ἤδη ἀπό γνωστές ἐκδόσεις στή χώρα μας;»

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

+ ὁ Πειραιῶς  Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Τι είναι οι χριστιανοί; Οι χριστιανοί είναι χριστοφόροι, και επομένως φορείς και κάτοχοι της αιωνίου ζωής, τούτο δε κατά το μέτρον της πίστεώς των και κατά το μέτρον της αγιότητός των, η οποία είναι καρπός της πίστεως. Οι άγιοι είναι οι περισσότερον τέλειοι χριστιανοί, διότι έχουν αγιασθή εις τον μέγιστον, κατά το δυνατόν, βαθμόν δια της ασκήσεως της πίστεως εις τον Αναστάντα και αιωνίως ζώντα Κύριον Ιησούν. Πράγματι, αυτοί είναι οι μοναδικοί και αληθινοί αθάνατοι μέσα εις το ανθρώπινον γένος, διότι με όλον το είναι των ζουν εν τω Αναστάντι και δια τον Αναστάντα Χριστόν, και ουδείς θάνατος έχει εξουσίαν επάνω των. Ηζωή των ολόκληρος είναι εκ του Χριστού, και δι΄ αυτό όλη είναι χριστο-ζωή, η σκέψις των είναι χριστο-σκέψις, η αίσθησίς των χριστο-αίσθησις. Ό,τι είναι ιδικόν των είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν ιδικόν των. Αν είναι η ψυχή, αυτή είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν ιδική των, αν είναι η ζωή, είναι πρώτα του Χριστού και μετά ιδική των. Εις αυτούς δεν είναι αυτοί, αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός Κύριος (Πρβλ. Κολ. 3, 11. Γαλ. 2, 20. Πρβλ. του αγ. Συμεών Ν. Θεολόγου: «Χριστός τα πάντα αντί πάντων τούτοις γενήσεται»--Κατήχησις 2.  Επίσης του αγ. Γρηγορίου Παλαμά: «Δι΄ αυτής γαρ—της εν χάριτι ενώσεως—όλος μεν όλοις τοις αξίοις ο Θεός περιχωρεί, όλω δε όλοι περιχωρούσιν ολικώς οι άγιοι τω Θεώ, όλον αντιλαβόντες εαυτών τον Θεόν»--Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 3, 1, 27).  

   Συνεχίζεται.