ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ -- Παναγιώτου Σωτ. Γκιουλέ

Πατερικός θεολογικός λόγος εις το μέγα Μυστήριον της Σταυρώσεως του σαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού.

«Φοβερόν και παράδοξον Μυστήριον σήμερον ενεργούμενον καθοράται· ο αναφής κρατείται· δεσμείται ο λύων τον Αδάμ της κατάρας· ο ετάζων καρδίας και νεφρούς, αδίκως ετάζεται ειρκτή κατακλείεται ο την άβυσσον κλείσας· Πιλάτω παρίσταται, ω τρόμω παρίστανται ουρανών αι δυνάμεις· ραπίζεται χειρί του πλάσματος ο Πλάστης· ξύλω κατακρίνεται ο κρίνων ζώντας και νεκρούς· τάφω κατακλείεται ο καθαιρέτης του Άδου. Ο πάντα φέρων συμπαθώς και πάντας σώσας της αράς, ανεξίκακε Κύριε, δόξα σοι» (ζ΄ Ιδιόμελον του Εσπερινού της Μεγάλης Παρασκευής).             

Όντως φοβερό και παράδοξο μυστήριο φαίνεται να ενεργείται σήμερον! Αυτός, που δεν ψαύεται με τις ανθρώπινες αισθήσεις, συλλαμβάνεται και κρατείται από τους ανθρώπους! Δέσμιος γίνεται ο λύων τον Αδάμ από την κατάρα της παρακοής και της πτώσεως! Αυτός, που ερευνά τις καρδιές και τους νεφρούς των ανθρώπων, αδίκως ανακρίνεται! Ειρκτή κατακλείεται ο την άβυσσον της θαλάσσης κλείσας σε ωρισμένο τόπο! Ενώπιον του Πιλάτου υπόδικος παρίσταται Αυτός, που ενώπιόν του με τρόμο παρίστανται αι δυνάμεις των ουρανών! Ραπίζεται από το χέρι του πλάσματός Του ο πλάστης όλων των ανθρώπων! Καταδικάζεται σε σταυρικό θάνατο Αυτός, που κρίνει ζώντας και νεκρούς! Ενταφιάζεται ο καθαιρέτης του άδου! Δόξα σε Σένα, Κύριε, που υπέμεινες με υπομονή τα πάντα με συμπάθεια προς όλους εμάς, για να μας σώσης από την κατάρα της αμαρτίας!... Ω μέγα και απερινόητο ύψος και βάθος μυστηρίων και γνώσεως Θεού! Ω μυστήριον ανερμήνευτο και ανεξερεύνητο!

Εὐρώπη: Ἡ νέα Χώρα τῶν Γαδαρηνῶν!

Η ΕΥΡΩΠΗ ρέγχει τὸ ἐπιθανάτιο ρόγχο της, πεθαίνοντας πνευματικά, ἠθικά, δημογραφικά. Ὁ ἀργὸς αὐτὸς θάνατός της εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀποστασίας της ἀπὸ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἑδραίωση μιᾶς νέας εἰδωλολατρίας, μὲ «θεό» της τὸν ἄνθρωπο. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι Θεὸς καὶ μάλιστα ὁ ἄνθρωπος χωρὶς Θεὸ εἶναι τυμπανιαῖο πτῶμα, ὁδηγεῖται ἡ Εὐρώπη σὲ βέβαιο θάνατο! Παραθέτουμε ἕνα χαρακτηριστικὸ ἀπόσπασμα τοῦ μεγάλου Σέρβου ὁμολογητῆ, τοῦ ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος, γιὰ τὰ αἴτια τῆς νεκρώσεως τῆς Εὐρώπης:

"ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ: ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΠΡΑΞΗ Ή ΕΓΚΛΗΜΑ; Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" --- Με τον ιατρό κ. Κυπριανό Χριστοδουλίδη


 

IΑΤΡΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ -- ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΚΟΚΟΡΗ ΙΑΤΡΟΣ – ΘΕΟΛΟΓΟΣ Ἀντιπρόεδρος τῆς Πολιτιστικῆς καί Κοινωνικῆς Κινήσεως «ΕΠΑΛΞΕΙΣ».

ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΕΜΒΡΥΑ ΑΠΟ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ 

Μιά σύντομη περιγραφή τῆς χρήσης ἐμβρυϊκῶν κυττάρων προερχομένων ἀπό ἐκτρώσεις, γιά νά κατασκευαστοῦν ἐμβόλια κατά τοῦ κορωνοϊοῦ δίνει ὁ πίνακας πού ἀκολουθεῖ: Τό ἐρώτημα πού προκύπτει εἶναι ἐάν αὐτές οἱ ἐμβρυϊκές κυτταρικές σειρές εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητες γιά τήν ἀνάπτυξη ἐμβολίων, π.χ. γιά τόν Covid-19. «Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὄχι. Εἶναι δυνατόν νά ἀναπτυχθοῦν, ὑπογραμμίζει ὁ π. Στυλιανός Καρπαθίου, ἠθικά ὑπεύθυνα ἐμβόλια μέ ζωικά κύτταρα ἀπό αὐγά κοτόπουλου ἤ μαγιά». Τό ἐμβόλιο παρασκευάζεται σέ διάφορα στάδια. Ὁ πίνακας πού ἀκολουθεῖ παραθέτει τίς πληροφορίες σχετικά μέ τά νέα ἐμβόλια, σέ ποιές φάσεις τῆς παρασκευῆς τους ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ ἔμβρυα προερχόμενα ἀπό ἐκτρώσεις. Ἐκτρωμένα ἔμβρυα ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ στό στάδιο προπαρασκευῆς τοῦ ἐμβολίου ἀπό τίς: – Altimmune (ΗΠΑ), – Astra Zeneca & University of Oxford (Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ)– CanSino Biologics, Inc. Ἰνστιτοῦτο Βιοτεχνολογίας τοῦ Πεκίνου, Ἀκαδημία Στρατιωτικῶν Ἰατρικῶν Ἐπιστημῶν, PLA της Κίνας (Κίνα) – Ἐρευνητικό ἸνστιτοῦτοGamaleya (Ρωσία)– JanssenResearch&Development, Inc. Johnson&Johnson (ΗΠΑ)– Vaxart (ΗΠΑ)– Anhui Zhifei Longcom Biopharmaceutical / Ἰνστιτοῦτο Μικροβιολογίας, Κινεζική Ἀκαδημία Ἐπιστημών (Κίνα)– Πανεπιστήμιο τοῦ Πίτσμπουργκ (ΗΠΑ).

Δοξαστικὸν τοῦ Πάσχα


 

Τη ΚΗ΄ (28η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ή Μήτρου του εκ Πελοποννήσου καταγομένου και αθλήσαντος εν έτει 1794 από Χριστού.

Δημήτριος ο νεοφανής Μάρτυς του Χριστού ήτο από την Πελοπόννησον, ευσεβών γονέων υιός υπάρχων· ων δε μικρόν παιδίον, έως ένδεκα ετών, δια την νηπιοφροσύνην του ηπατήθη υπό των Αγαρηνών και ηρνήθη, φεύ! τον Χριστόν, γενόμενος Τούρκος. Αυξάνων δε εις την ηλικίαν προσεκολλήθη εις διαφόρους πασάδες, και μετά παρέλευσιν χρόνων προεβιβάσθη εις διάφορα οφφίκια, κατά την τάξιν αυτών, εις τρόπον ώστε έγινε και έπαρχος, απέκτησε δούλους πολλούς, πλούτον, υπάρχοντα και άλλα τοιαύτα αγαθά. Αλλά τι ηκολούθησεν εντεύθεν; Ελθών εις εαυτόν ο καλός Δημήτριος και ταύτα πάντα ως σκύβαλα λογισάμενος, ήρχισε να ενθυμήται την προγονικήν ευσέβειαν και Πίστιν όπου είχε, και πως κατήντησεν εις την απατηλήν θρησκείαν των Αγαρηνών, εις την οποίαν ευρίσκετο. Αναστενάξας δε από βάθους καρδίας μετά δακρύων είπεν εις τον εαυτόν του· «Ω της αγνωσίας μου του ταλαιπώρου! Ω της δυστυχίας σου, άθλιε Δημήτριε! Αχ! και πόσους χρόνους ευρίσκομαι εις τούτο το σκότος; Πως ηπατήθην και ηρνήθην τον Κύριόν μου;

Οι Ζωγραφίτες Οσιομάρτυρες

Επειδή το Άγιον Όρος αποτελούσε ανέκαθεν το προπύργιο και το στήριγμα της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, οι Λατίνοι θέλησαν να το καταστρέψουν και να εγκαθιδρύσουν και σε αυτό την εξουσία του Πάπα. Μπήκαν λοιπόν το 1280 στο Όρος με στρατιωτική δύναμη, κι επιδόθηκαν στο έργο τους άλλοτε με υποσχέσεις και χρήματα, κι άλλοτε με απειλές, βιαιότητες και μαρτύρια. 

Μερικοί δειλοί υπέκυψαν. Οι περισσότεροι όμως μοναχοί αρνήθηκαν την εξουσία του Πάπα ως τοποτηρητού του Χριστού, καθώς και τα σαθρά του δόγματα, για αυτό επισφράγισαν με το αίμα την ομολογία τους. Σε αυτή τους την προσπάθεια οι Λατίνοι είχαν δυστυχώς συνεργούς τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο και τον Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο. 
Αφού έκαναν ό,τι έκαναν στις άλλες μονές, πέρασαν τελευταία κι από τη μονή Ζωγράφου. Εκείνη την περίοδο ασκήτευε κοντά στο μοναστήρι ένας μοναχός που είχε τη συνήθεια να διαβάζει πολλές φορές την ημέρα τους χαιρετισμούς της Θεοτόκου μπροστά στην εικόνα της.
 
Κάποια μέρα, ενώ στα χείλη του γέροντα ηχούσε ο αρχαγγελικός ασπασμός, ακούει ξαφνικά από την αγία εικόνα τη φράση: « Χαίρε κι εσύ, Γέρον του Θεού!».
 
Ο γέροντας τρόμαξε.
 
- Μη φοβάσαι! συνέχισε ήσυχα η θεομητορική φωνή που έβγαινε από την εικόνα. Πήγαινε όμως γρήγορα στο μοναστήρι, και πες στον ηγούμενο και στους μοναχούς ότι οι εχθροί μου και εχθροί του Υιού μου πλησίασαν. Όποιος λοιπόν είναι ασθενής στο φρόνημα, ας πάει να κρυφτεί μέχρι να περάσει ο πειρασμός. Όσοι όμως επιθυμούν μαρτυρικά στεφάνια, να παραμείνουν στο μοναστήρι. Πήγαινε γρήγορα!
 
Ο γέροντας ξεκίνησε αμέσως, υπάκουος στην εντολή της Θεοτόκου. Και μόλις έφτασε στη μονή, βλέπει κατάπληκτος στην πύλη την εικόνα της Παναγίας, μπροστά στην οποία διάβαζε πριν από λίγο τους Χαιρετισμούς. Γονάτισε με κατάνυξη, ασπάστηκε την εικόνα και μαζί με αυτή παρουσιάστηκε στον ηγούμενο.
 
Οι μοναχοί ταράχθηκαν από το φοβερό άκουσμα. Μερικοί έτρεξαν και κρύφτηκαν στα όρη και στις σπηλιές. Είκοσι έξι όμως – και μαζί τους και ο ηγούμενος – έμειναν στο μοναστήρι, ανέβηκαν στον πύργο και περίμεναν εκεί τους εχθρούς και τα μαρτυρικά στεφάνια.
 
Σε λίγο έφτασαν και οι Λατίνοι. Στην αρχή επιστράτευσαν όλη τους τη ρητορική δεινότητα, για να πείσουν τους μοναχούς να ανοίξουν τις πύλες και να αναγνωρίσουν τον Πάπα σαν κεφαλή της  οικουμενικής Εκκλησίας.
 
- Και ποιος σας είπε ότι ο Πάπας είναι η κεφαλή της Εκκλησίας; φώναξαν οι μοναχοί. Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός! Δεν ανοίγουμε τις πύλες. Προτιμάμε να πεθάνουμε, παρά να σας αφήσουμε να μολύνετε τον ιερό αυτό τόπο!
 
- Αφού το θέλετε, θα πεθάνετε! φώναξαν οι Λατίνοι με μανία.
 

Κι αμέσως μάζεψαν ξύλα και φρύγανα γύρω από τον πύργο, άναψαν φωτιά και τους έκαψαν όλους.

ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ "Ἐρώτηση ριαʹ. Πῶς καί τινες αἱρετικοὶ ποιοῦσι πολλάκις σημεῖα;

Ἀπάντηση. Τοῦτο ἡμᾶς οὐκ ὀφείλει ξενίζειν. Ἠκούσαμεν γὰρ τοῦ Κυρίου λέγοντος· ὅτι πολλοὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐροῦσι· «Κύριε, οὐκ ἐν τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν;» καὶ ἐρεῖ αὐτοῖς· «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ, ἐργάται τῆς ἀνομίας». Πολλάκις γὰρ οὐχ ἡ πολιτεία τοῦ θαυματουργοῦντός ἐστιν ἡ τὴν ἴασιν ἐργαζομένη, ἀλλ᾿ ἡ πρὸς αὐτὸν πίστις τοῦ προσερχομένου ἀνθρώπου. Γέγραπται γάρ· «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε». Πλὴν δεῖ καὶ τοῦτο γινώσκειν, ὅτι πολλάκις τινὲς κακόπιστοι καμάτους πολλοὺς δι' ἀσκήσεως τῷ Θεῷ προσήγαγον, καὶ τὴν ἀντιμισθίαν αὐτῶν ἔλαβον ἐν τῷ νῦν αἰῶνι ἐκ Θεοῦ, τὸ τῶν ἰαμάτων καὶ προρρήσεων χάρισμα· ἵνα ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι ἀκούσωσιν· Ἀπελάβετε τὰ ἀγαθὰ ὑμῶν καὶ τοὺς καμάτους ὑμῶν· νῦν δὲ λοιπὸν οὐδὲν ὑμῖν κεχρεώστηται" (P. G. 28, 665).

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπε ο Κολοκοτρώνης, μιλώντας στην Πνύκα σε νέους, στις 8 Οκτωβρίου 1833:

«Αφού ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι πίστεψαν στο Ευαγγέλιό Του και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό, τι ημπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστη του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ’ εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος τον Σταυρό του έκαμε. Παιδιά μου! Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος».

----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐάν σήμερα ζοῦσε ὁ Κολοκοτρώνης θά κατεδικάζετο ὠς «islamofobic» ἀπό τήν διεστραμμένην κοινωνίαν μας, εἰς τήν ὁποίαν οἱ Σατανισταί τῆς ΝΤΠ ἔχουν ἐπιβάλει τήν ΒΡΩΜΕΡΑΝ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΝ «πολιτικήν ὀρθότητα»!

John the Russian of Evia

The Holy New Confessor John, a native of Russia, was captured during the Russian campaign against the Turks in 1711 and was thereafter sold into slavery in Asia Minor. In this condition he struggled to serve God in piety even while he served his earthly master in all that was needful. He remained steadfast in the Christian Faith in the face of the many enticements the Moslems provided to lure him to their error, and was granted the grace to work miracles by his prayers. He reposed in peace in 1730. His relics remained incorrupt and are found at New Procopion of Euboia in Greece.