Αν θα μπορούσε κανείς να διεισδύσει πραγματικά στον πυρήνα της υπαρξιακής αγωνίας του ανθρώπου, που γεννάται από τον πόθο για ενότητα, θα ανακάλυπτε ακριβώς ότι ο πόθος αυτός προδίδει την ψυχική δίψα του ανθρώπου για ησυχία. Είναι γεγονός ότι ο διασπασμένος και διχασμένος εσωτερικά άνθρωπος, εκείνος τουλάχιστον που βιώνει την ανάγκη για ενότητα σαν μια βασική επιδίωξη της ζωής, στο βάθος της εσώτερης ψυχικής υποστάσεώς του λαχταρά την ησυχία. Εξάλλου, εάν ένας διαταραγμένος από εσωτερικές συγκρούσεις και διασπάσεις άνθρωπος κατέληγε στην ψυχική του συγκρότηση και ενοποίηση, το πρώτο αγαθό που θα γευόταν θάταν ασφαλώς η πνευματική ησυχία, σαν έκφραση της αρμονίας των ψυχικών του καταστάσεων και περιεχομένων.
Ο καθείς εφ’ ω ετάχθη!!!
Έχοντας ως σκοπό μας την συσπείρωση και την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων του Έθνους, ανεξάρτητα από ιδεολογική προέλευση, σε ένα ουσιαστικά δημοκρατικό σύνολο που θα αγωνίζεται γιά την πρόοδο και την ευημερία του Ελληνικού Λαού, γιά την προστασία της πατρίδος και της οικογενείας αυτού, ως και των συμβόλων του, για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και για την ολοκλήρωση των Προσδοκιών και Πόθων του Ελληνικού Έθνους, διά της παρούσης εγκλήσεώς μας βάλουμε ευθέως κατά του πυρήνος του σαθρού συστήματος που γεννοβολάει τα σκύβαλα της ιζηματώδους κομματοκρατίας και της συναλλαγής, κατά των διεφθαρμένων παλλακίδων που αναρριχούνται στην πυραμίδα, υπό την ώθηση της Νέας Τάξης Πραγμάτων εξαργυρώνοντας την ανέλκυσή τους από την αφάνεια προσφέροντας γη και ύδωρ στους επιβήτορές τους. Στην μεταπολιτευτική Ελλάδα επεκράτησε ο ιός των πατριδοκάπηλων «αγωνιστών» που προσχώρησαν στους ιοβόλους μηχανισμούς του χρήματος και της εξουσίας λεηλατώντας τον κρατικό κορβανά και γενόμενοι οι κύριοι φορείς της ιδεολογίας του παρασιτικού εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης, της εγκατάλειψης κάθε αξίας και ιδανικού που προσδιορίζει την εθνική μας ταυτότητα και θεωρώντας ως οπισθοδρομικά κατάλοιπα την έννοια του έθνους, την γλώσσα, την θρησκεία, την ιστορία και τα ήθη μας, πασχίζουν να διαγράψουν από την εθνική μας συνείδηση την διαχρονική λαμπρότητα του Ελληνισμού του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού!!!
Πρωτ. π. Γεώργιος Μεταλληνός:
...Ἡ ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Φράγκους (1204), ἡ προπαγανδιστικὴ δραστηριότητα τῶν Δυτικοευρωπαίων στὴν ὑπόδουλη Ἀνατολή, ἡ Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ (1922) καὶ ἡ τραγωδία τῆς Κύπρου (1974) εἶναι τὰ ἐντονότερα ὁρόσημα αὐτῆς τῆς «προδοσίας» τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ Εὐρώπη. Τί μπορεῖ νὰ περιμένει ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ μιὰ τέτοια Εὐρώπη; εἶναι τὸ ἐρώτημα τῶν ἐπιφυλακτικῶν ποὺ δὲν μπορεῖ, φυσικά, νὰ τὸ παραβλέψει κανεὶς ἀβασάνιστα.
Προκειμένου νά προσδιορίσω καλύτερα τά αυτονόητα όσων έγραψα, τά οποία, ομολογουμένως, δέν είναι τόσον αυτονόητα. -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Όταν ένας άνθρωπος, ασθενής κατά τήν πίστη, ζητήσει τήν βοήθεια τής εκκλησίας, ότι « 2 πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες» (Ιακώβου γ΄), ακόμη δέ, ότι, ίσως, έχει ακούσει το « εἴ τι ἡμάρτομεν μέχρι τῆς παρούσης ὥρας, ἐν λόγω ἤ ἔργω ἤ κατὰ διάνοιαν, ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως, ἄνες, ἄφες, συγχώρησον·» (*), τότε η εκκλησία παρέχει σ΄ αυτόν δύο, ας πούμε, θεραπευτικά σχήματα.
Ένα είναι τό τής
οικονομίας τών ιερών Κανόνων, έτερο τό τής ακριβείας Πίστεως. Η ανταπόκριση τού
ασθενούς στό πρώτο σχήμα επάγεται τήν ακρίβειαν Πίστεως, χωρίς τούτο νά
σημαίνει ότι τά «τείχη τού αίσχους» (οικουμενικός Βαρθολομαίος γιά τούς ιερούς
Κανόνες) πρέπει νά καταργηθούν. Η οικονομία οδηγεί στήν ακρίβεια.Τήν καλή
έκβαση τής νόσου βεβαιώνει τό ... «δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου»
(Ιακώβου β΄). Άν όχι, η ασθένεια είναι πρός θάνατον.
«17 οὕτω καὶ ἡ πίστις, ἐὰν
μὴ ἔργα ἔχῃ, νεκρά ἐστι καθ' ἑαυτήν. 18 ἀλλ' ἐρεῖ τις· σὺ πίστιν ἔχεις, κἀγὼ ἔργα
ἔχω· δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων
μου τὴν πίστιν μου.19 σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ
δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι.» (έ.α)
(*) Τῌ ΙΗ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου
καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΗΧΟΣ
ΟΡΘΡΟΣ, Ζ΄ Ευχή
Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΧΩΡΙΑ – Αλ. Παπαδιαμάντης
Φίλος τις, μεθ’ ου συνωδοιπόρουν τας ημέρας ταύτας, ισχυρίζετο ότι πολλοί των Ελλήνων της σήμερον προτιμώσι να εκκλησιάζωνται εις μικρούς ναΐσκους ή εις μεγάλους και πολυτελείς ναούς. Η παρατήρησις αύτη έχει τι ορθόν, και η ιδιότροπος ευλάβεια των τοιούτων πιστών δεν φαίνεται άτοπος, όταν μάλιστα αναλογισθώμεν ότι κυριολεκτικώς η πολυτέλεια εις τους ναούς είναι απηγορευμένη. Το ιδιάζον εις τους χριστιανικούς ναούς γνώρισμα είναι η σεμνότης και μεγαλοπρέπεια, το γνώρισμα δε τούτο δεν αποκλείει η ευτέλεια. Ενθυμείσθε τον υπό Περικλέους επιτάφιον παρά Θουκυδίδη, «Φιλοκαλούμέν τε γαρ μετ’ ευτελείας», έλεγεν ο μέγας πολιτικός των αρχαίων Αθηνών, όστις εμελέτησε πολύ και εψυχολόγησεν επί του βίου των συμπολιτών του. Τω όντι η ευτέλεια ουδέν άλλο είναι ή απλότης, ο τύπος δε ο χριστιανικός, ως και ο αρχαίος ελληνικός, θηρεύει την απλότητα. Τα κίβδηλα και ψευδόχρυσα, τα οποία βλέπετε εις ένα ή δύο των αθηναϊκών ναών, και υπούλως και θρασέως εισαγόμενα, αναρμοδίως όλως, υπό ανθρώπων αμαθών και απειροκάλων, δήθεν επιτρόπων των ναών τούτων, έπρεπε ν’ απαγορευθώσιν υπό της μόνης αρμοδίας κεντρικής εκκλησιαστικής Αρχής, κυριαρχικά εξασκούσης δικαιώματα, κατ’ αυτό το πολιτικόν μας Σύνταγμα, επί των καθαρώς εκκλησιαστικών πραγμάτων. Αλλ’ ελλείψει τοιαύτης Αρχής έκαστος πράττει κατά το δοκούν αυτώ, εισάγων εις τους ιερούς ναούς καινά και ξενότροπα, νόθα και απηγορευμένα, και δεν είναι παράδοξον οι ούτω πράττοντες να νομίζωσιν ότι υπηρετούσι δήθεν την Εκκλησίαν, και ότι είναι άξιοι επαίνων και στεφάνων δια τον ζήλον των. Η Εκκλησία έχει ένα παραδεδεγμένον τύπον, ον ουδείς δύναται αποινεί να παραβή, και ρητώς απαγορεύεται πάσα καινοτομία είτε εις την αρχιτεκτονικήν και γραφικήν και την λοιπήν των ναών διακόσμησιν, είτε εις την μουσικήν και την άλλην λατρείαν.
Τη ΙΘ΄ (19η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Προφήτου ΙΩΗΛ.
Ιωήλ ο ένδοξος Προφήτης ήτο από την φυλήν του Ρουβίμ, υιός Βαθουήλ, εκ του αγρού του καλουμένου Μεθομμορών. Ερμηνεύεται δε Ιωήλ, αγάπη Κυρίου ή απαρχή Θεού. Επροφήτευσεν ο Προφήτης ούτος δια την πείναν, την οποίαν έμελλον να λάβωσιν οι Ιουδαίοι και δια τον αφανισμόν των νομικών θυσιών και δια το πάθος δικαίου Προφήτου, δια του οποίου μέλλει να ανακαινισθή εις σωτηρίαν όλη η γη. Και ταύτα προφητεύσας, απέθανε και ετάφη εις την ιδικήν του γην. Προέλαβε δε ούτος την του Χριστού έλευσιν έτη ω΄ (800).
Αυτού του ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ την αποστράτευση ζήτησε η Ντόρα Μπακογιάννη …
… επειδή απείλησε με βύθιση το νορβηγικό ερευνητικό σκάφος Malene Ostervold και το τουρκικό συνοδό του πλοίο όταν στις 13 Νοεμβρίου 2008 έκανε έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου.
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΩΛΗΤΙΚΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΑΠΙΣΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ;
Ο ΤΕΩΣ Α/ΓΕΕΘΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΡΑΨΑΣ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ!!! (ΒΙΝΤΕΟ)
Ο Στρατηγός Γράψας και οι Τούρκοι!
το 2008 ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Δημήτριος Γράψας, απείλησε με βύθιση το νορβηγικό ερευνητικό σκάφος Malene Ostervold καθώς και το τουρκικό συνοδό του πλοίο που έκανε έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου.
Και όμως, ο συγκεκριμένος άνθρωπος αποστρατεύτηκε 8 μήνες πριν ολοκληρώσει τη θητεία του σαν Α/ΓΕΕΘΑ. Η αποστράτευση του τότε είχε ξενίσει και δόθηκαν κάποιες διευκρινίσεις χωρίς ωστόσο αυτές να πείθουν.
Ο κος Βασίλειος Μαρκεζίνης στη σελίδα 370 του βιβλίου του «Μια νέα εξωτερική πολιτική» εξηγεί την αιφνίδια αλλά και ανεξήγητη απομάκρυνση του πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Γράψα, διακεκριμένου αξιωματικού των καταδρομών. Ας τη θυμηθούμε λοιπόν, όπως δημοσιεύτηκε τότε και στην εφημερίδα ΠΑΡΟΝ.
ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ:
Ο επίσκοπος Φώτιος [ ΓΟΧ ] είχε τροχαίο και χαροπαλεύει. Παρακαλούμε άπαντες να ανάψουν ένα κεράκι να κάνουν ένα κομποσκοίνι, μια παράκληση
Ο οδηγός, ερχόμενος προς Λαμία, από άγνωστη αιτία, έχασε τον έλεγχο και το Citroen C4 έπεσε με σφοδρότητα πάνω στην τσιμεντένια κολόνα του παραδρόμου.
Πρόκειται για τον 52χρονο Μητροπολίτη Φώτιο Δημητριάδος, των Παλαιοημερολογητών, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά.
Στο σημείο εκτός από την Τροχαία και το ΕΚΑΒ έσπευσαν άμεσα η ΠΥ Λαμίας και η 7η ΕΜΑΚ, που απεγκλώβισαν τον τραυματία, ο οποίος διακομίστηκε στα Επείγοντα του ΓΝ Λαμίας.
https://catacomb--church.blogspot.com/2020/10/blog-post_18.html
Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός : Πως απήντησε το Βατικανό, στο οποίο στηρίξαμε οι Χριστιανοί της Ανατολής την ελπίδα μας;
α) Όταν μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο φάνηκε προς στιγμήν, ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έμελλε να καταλάβει το ναό της Αγίας Σοφίας, το Βατικανό έσπευσε να δηλώσει, ότι προτιμούσε «να βλέπη την ημισέληνον επί της Αγίας Σοφίας παρά τον Ελληνικόν Σταυρόν» (sic)! και β) Μετά την καταστροφή της Σμύρνης και το ξερρίζωμά μας από την Ελληνικώτατη Μικρασία, ο Καρδινάλιος GASMARRI εκ μέρους του Βατικανού και ο τούρκος σφαγέας μας Μουσταφά Κεμάλ αντήλλασαν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα (24, 27 και 28 Σεπτεμβρίου 1922), για την καταστροφή μας (Βλ. Αρχιεπ. Αθηνών Χρυσοστόμου (Παπαδοπούλου) Φύσις και χαρακτήρ της Ουνίας – Οι Ουνίται εν Ελλάδι, Αθήνησι 1928, σελ. 32). «Ο.Τ.»1478
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)