Παρέμβαση π. Θεοδώρου Ζήση στην Εσπερίδα για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Simeron Wordpress


σ.σ. ωραίος ο πατήρ Θεόδωρος Ζήσης. Όλοι ομιλούν για τους Οικουμενιστάς ταγούς της Ορθοδοξίας αλλά κανείς δεν ονομάζει έναν! 

Στο 00.22 λεπτό :    ….διότι πάει να κυριαρχήσει μία αίρεσις η οποία λέγεται «ονοματοκρυπτισμός», να κρύψουμε τα ονόματα, να μην πούμε τα ονόματα….

Εκκλησιαστικά νέα

Εορταστικές εκδηλώσεις με την επωνυμία «Ευαγγελίστρια 2013»

διοργανώνει η ενορία Ευαγγελιστρίας Πειραιώς μέχρι τις 31 Μαρτίου

με την ευκαιρία της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Ο Πανελλήνιος Χριστιανικός Όμιλος Ορθοδόξου Ιεραποστολής

διοργανώνει ημερίδα με θέμα «Παγκοσμιοποίηση-Οικουμενισμός-

Οικουμενικότητα της Εκκλησίας» την Τετάρτη 13/3 στις 5:00μμ στην

αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός»- στην πλατεία

Καρύτση στην Αθήνα. Εισηγήσεις θα παρουσιάσουν :

-Ο Καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Κωνσταντίνος Νιάρχος με θέμα «Η Οικουμενικότητα του

Ελληνισμού των ελληνιστικών χρόνων και η παγκοσμιοποίηση της

εποχής μας»

-Ο Καθηγητής Δογματικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου

Θεσσαλονίκης Δημήτριος Τσελεγγίδης με θέμα « Οικουμενισμός: Ο

επίσημος φορέας του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού

συγκρητισμού».

-Ο Αρχιμ. Νικόδημος Αεράκης , ιεροκήρυκας, με θέμα «Η θέση της

Ορθοδοξίας εν μέσω των εν τη πλάνη Ομολογιών».

-Ο Καθηγητής Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου

Αθηνών Απόστολος Νικολαΐδης με θέμα « Ἠ Οικουμενικότητα της

Εκκλησίας».Συντονιστής της ημερίδας θα είναι ο Ομότιμος

Καθηγητής του Παν/μίου Αθηνών Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Εορτάζει σήμερα Τρίτη 12/3 η Ιερά Μονή Οσίου Συμεών του Νέου

Θεολόγου στον Κάλαμο Αττικής .

Ιερά αγρυπνία θα τελεσθεί σήμερα  Τρίτη 12/3 το βράδυ στον Ιερό Ναό

Αγίων Πέτρου και Παύλου στο Δίλοφο Βάρης 9:00μμ.

Σήμερα Τρίτη 12/3 θα γίνουν οι ακόλουθες ομιλίες:

-Στον «Πειραϊκό Φάρο» - Πραξιτέλους 173 στον Πειραιά, στις

6:30μμ, ο Αστροφυσικός-ερευνητής της Ακαδημίας Αθηνών

Ιωάννης Κοντόπουλος θα αναπτύξει το θέμα «Εγώ το ρομπότ:

Τεχνητή νοημοσύνη και συνειδητότητα».

-Στο παρεκκλήσιο Αγίου Φανουρίου Ιλίου στις 8:30μμ θα μιλήσει ο

Αρχιμ. Συμεών Βολιώτης με θέμα «Το αεί και διηνεκώς μετανοείν και

κλαίειν και δέεσθαι του Θεού. Είναι δυνατόν για τον άνθρωπο του

σήμερα;».

-Για τις ισχιαιμίες των κάτω άκρων, τα ανευρύσματα της κοιλιακής

αορτής και την αντιμετώπιση θα μιλήσει ο Διευθυντής

Αγγειοχειρουργός Ανδρέας Λάζαρης στις 7:00μμ στο Πνευματικό

Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Βύρωνος.

-Με θέμα « Από την σοφία των Πατέρων» θα μιλήσει ο κ. Ιωάννης

Κυριάκος στις 6:00μμ στην Ορθόδοξη Χριστιανική Γωνιά-Κάνιγγος

12 στην Αθήνα.

-Ομιλία για το Παλαιοημερολογητικό ζήτημα θα πραγματοποιήσει ο

θεολόγος Ανάργυρος Κοντονικολάου στις 6:00μμ στον Ιερό Ναό

Αγίας Μαρίνας Αρτέμιδας.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 12 Μαρτίου 2013

Θεοφάνους του ομολογητού, Γρηγορίου πάπα Ρώμης του Διαλόγου, Συμεώνος του νέου Θεολόγου, Φινεές του Δικαίου.

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 760 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὴν Θεοδότη. Σὲ ἡλικία ὀκτὼ ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἡ μητέρα του ἀνέλαβε τὸ δύσκολο ἔργο τῆς ἀνατροφῆς, τῆς διαπαιδαγωγήσεως καὶ τῆς μορφώσεως τοῦ υἱοῦ της Θεοφάνους.

Ὁ Ὅσιος, κατὰ παράκληση τῆς μητέρας του, νυμφεύθηκε σὲ νεαρὴ ἡλικία τὴν εὐσεβὴ καὶ πλούσια Μεγαλώ. Ὁ γάμος αὐτός, ποὺ ἦταν ἀντίθετος γιὰ τὴ μοναχικὴ ζωὴ ποὺ ἐπιθυμοῦσε ὁ Ὅσιος, διαλύθηκε. Ἡ μὲν σύζυγος αὐτοῦ ἔγινε μοναχὴ στὴ μονὴ τῆς Πριγκίπου καὶ μετονομάσθηκε Εἰρήνη, ὁ δὲ Ὅσιος κατέφυγε, τὸ 781 μ.Χ., στὴ μονὴ τοῦ Μεγάλου Ἀγροῦ στὴ Σιγριανὴ καὶ ἐκεῖ ἐκάρη μοναχὸς ὑπὸ τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς.
Ἀπὸ τὴ μονὴ αὐτή, ὡς λόγιος καὶ ἐνάρετος μοναχός, προσκλήθηκε μαζὶ μὲ ἄλλους ἡγουμένους διαπρεπεῖς, τὸν ἡγούμενο τῆς μονῆς Σακουδίωνος Πλάτωνα, τοὺς μοναχοὺς Νικηφόρο καὶ Νικήτα ἀπὸ τὴ μονὴ Μηδικίου, τὸ μοναχὸ Χριστόφορο ἀπὸ τὴ μονὴ τοῦ Μικροῦ Ἀγροῦ, στὴν Ἑβδόμη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νίκαιος, τὸ ἔτος 787 μ.Χ. Ὅταν ἐπανῆλθε στὴ μονή του, ἐγκατέστησε ἡγούμενο τὸν μοναχὸ Στρατήγιο καὶ ἐκεῖνος ἀποσύρθηκε στὴν ἀπέναντι νῆσο Καλώνυμον, ὅπου ἵδρυσε μεγάλη μονὴ καὶ ἐκεῖ, ἀφοῦ ἐγκαταβίωσε ἐπὶ ἑξαετία, ἀσχολήθηκε μὲ τὴν καλλιγραφία καὶ τὶς συγγραφές. Ἀλλὰ ἀτυχῶς ἡ ὑγεία του προσβλήθηκε ἀπὸ ὀξεῖα λιθίαση. Σὲ αὐτὴ τὴν χαλεπὴ κατάσταση δὲν παρέλειψε νὰ μεταβεῖ στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅταν προσκλήθηκε ὑπὸ τοῦ Λέοντος τοῦ Ἀρμενίου (813 – 820 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος προσπάθησε διὰ τοῦ Πατριάρχη Ἰωσὴφ τοῦ εἰκονομάχου νὰ ἑλκύσει αὐτὸν στὴν αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας. Ὁ Ὅσιος φυσικὰ δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ ἀποδεχθεῖ μία τέτοια πρόταση καὶ νὰ προδώσει τὴν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἔτσι τὸν ἔκλεισαν σὲ σκοτεινὸ μέρος καὶ στὴν συνέχεια τὸν ἐξόρισαν στὴ Σαμοθράκη, ὅπου μετὰ ἀπὸ εἴκοσι τρεῖς ἡμέρες κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 815 ἢ κατ’ ἄλλους τὸ 818 μ.Χ. Ἀργότερα οἱ μαθητές του μετεκόμισαν τὰ ἱερὰ λείψανα αὐτοῦ, τὸ ἔτος 822 μ.Χ., στὴ μονή του, ὅπου ἐτελεῖτο ἡ Σύναξη αὐτοῦ, ὅπως καὶ στὴ Μεγάλη Ἐκκλησία.

Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

 Ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος, ὁ ὁποῖος ἦτο φορέας αἱρέσεως μή κατεγνωσμένης, πρίν κατακριθῆ ὁ ἴδιος ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἐκβάλλεται διά ξύλων καί λίθων ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὑπό ἁγίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τελικά μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας θανατώνονται. Αὐτή εἶναι ἡ τιμή διά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, μέ τήν ὁποία ἠξιώθησαν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Δηλαδή τό νά καταταγοῦν μεταξύ τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν καί νά εἶναι ἐσαεί πρότυπα πρός μίμησιν. Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος. Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας. Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

Ο θεοκήρυκας Απόστολος Παύλος γράφει:

Να είστε σταθεροί και να μένετε πιστοί στις διδασκαλίες που σάς παραδώσαμε είτε προφορικά είτε με επιστολή μας (2 θεσσ. 2.15). Και πάλι: Αλλά κι αν εμείς ή ακόμη κι ένας άγγελος από τον ουρανό σάς κηρύξει ένα ευαγγέλιο διαφορετικό από το ευαγγέλιο που σάς κηρύξαμε, να είναι ανάθεμα! (Γαλ. 1.8). Το ίδιο και ο θεοφόρος Ιγνάτιος λέει: «Όποιος μιλάει ή κάνει ενάντια σ’ αυτά που διαταχτήκαμε, κι αν ακόμη είναι αξιόπιστος άνθρωπος, κι αν νηστεύει. κι αν ζεί στην παρθενία, κι αν κάνει θαυμαστά σημεία, να τον βλέπεις σαν λύκο με προβειά προβάτου, που ετοιμάζει με τα έργα του τη φθορά των προβάτων». Αλλά και η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος ορίζει: «Τρεις φορές αναθεματίζουμε όλες τις καινοτομίες που έγιναν, και που μέλλουν να γίνουν, ενάντια στην Εκκλησιαστική Παράδοση και στη διδασκαλία και στο παράδειγμα των αγίων και αειμνήστων Πατέρων» (Συνοδικό της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας, Τριώδιο. Κυριακή Ορθοδοξίας). Επίσης ο σοφός Βρυέννιος λέει: «Αν κάποιος σαλεύει κάτι από τις διδασκαλίες των θεοφόρων Πατέρων, αυτό να μην το πούμε κατ’ οικονομία παρέκκλιση, αλλά παράβαση και προδοσία της πίστης και ασέβεια προς το Θεό».

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Αύξησις εις άνδρα τέλειον.

Ποίος είναι ο σκοπός της οικοδομής του Σώματος του Χριστού και της πνευματικής αυξήσεώς μας εν αυτώ; Να «καταντήσωμεν οι πάντες» α) «εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού», β) «εις άνδρα τέλειον», γ) «εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού». α)Την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Θεού αποκτά κανείς μόνον εν κοινωνία «συν πάσι τοις αγίοις» (Εφ. 3,18), μόνον με την καθολικήν ζωήν «συν πάσι τοις αγίοις» υπό την υψίστην καθοδήγησιν των αγίων Αποστόλων, των Προφητών, των Ευαγγελιστών, των Ποιμένων, των Πατέρων, των Διδασκάλων. Αυτούς, πάλιν, οδηγεί με τον πλέον αλάθητον και άγιον τρόπον και χειραγωγεί το Άγιον Πνεύμα, από την ημέραν της Πεντηκοστής και εξής, μέσω όλων των αιώνων έως της φοβεράς Κρίσεως. Το δε Πνεύμα το Άγιον είναι εκείνο το «εν πνεύμα» το ενυπάρχον εις το σώμα της Εκκλησίας (Εφ. 4,4). Εν Αυτώ είναι, λοιπόν, και εξ Αυτού «η ενότης της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού». Όλην την αποστολικήν και ορθοδοξον πίστιν εις τον Χριστόν, και την γνώσιν περί του Χριστού, την κατέχει το Πνεύμα της Αληθείας το οποίον μας εισαγάγει εις ολόκληρον την αλήθειαν αυτήν, την μίαν και μοναδικήν (πρβλ. Ιω.16,13. 15,26. 14,26). Αυτό ενώνει την περί του Χριστού αίσθησίν μας με την καθολικήν καρδίαν της Εκκλησίας, και την του Χριστού επίγνωσίν μας με την καθολικήν επίγνωσιν της Εκκλησίας. Το σώμα της Εκκλησίας είναι εν και έχει «μίαν καρδίαν» και «μίαν ψυχήν» (πρβλ. Πράξ. Απ. 4,32). Εμείς εισερχόμεθα εις αυτήν την μίαν καρδίαν, την καθολικήν καρδίαν της Εκκλησίας, εις αυτήν την μίαν ψυχήν, την καθολικήν ψυχήν της Εκκλησίας, δια της ενεργείας της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, ταπεινούντες τον νουν μας ενώπιον του αγίου και καθολικού νου της Εκκλησίας και το πνεύμα μας ενώπιον του Αγίου Πνεύματος της Εκκλησίας. Τοιουτοτρόπως αποκτώμεν την αληθή αίσθησιν και επίγνωσιν ότι έχομεν την αυτήν πίστιν εις τον Κύριον Ιησούν με όλους τους αγίους Αποστόλους, τους Προφήτας, τους Πατέρας και τους Διδασκάλους, την αυτήν πίστιν εις τον Κύριον και την αυτήν επίγνωσιν περί του Κυρίου.

Συνεχίζεται.

"Έκανα έως 62.000 εκτρώσεις!". Η εξομολόγηση ενός γυναικολόγου.

Ο ιατρός Στόϊαν Αδάσεβιτς είναι μοναδικός γυναικολόγος στην Σερβία, ο οποίος δημοσίως ωμολόγησε ότι η έκτρωση είναι φόνος, διά τον οποίον ευθύνονται τόσον ο ιατρός, όσον και η μητέρα. Εκυκλοφόρησε δε και βιβλίο με τίτλο «Η αγιότης της ζωής», με συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας.

Η συνέντευξη του δημοσιευθείσα εις την «Ορθοδοξίαν» (περιοδικόν της Σερβικής Εκκλησίας), συγκλονίζει τόσο με την ειλικρίνεια της, όσο και με το περιεχόμενο της. Το πλέον αρμόζον όνομα αυτής της συνεντεύξεως θα ήτο – μία δημοσία εξομολόγησις και η μετάνοια! Παραθέτομε ένα μέρος αυτής της πολυτίμου μαρτυρίας:

ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Ποια ήταν η στιγμή, που καταλάβατε ότι εκτελών την έκτρωση, φονεύετε το ανθρώπινον ον;

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

«ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ»: ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΔΟΛΙΟΝ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

ΤΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ τοῦ Βατικανοῦ, γιὰ νὰ «τουμπάρει» τοὺς Ὀρθοδόξους δὲν ἔχουν μετρημό. Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ὕπουλα τεχνάσματά του εἶναι καὶ ἡ «Ἑβδομάδα προσευχῆς γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν». Τὸν περασμένο μήνα ὀργανώθηκαν σὲ ὅλον τὸν κόσμο ἀπὸ τὶς κατὰτόπους παπικὲς «ἐκκλησίες» προσευχὲς «γιὰ τὴν ἑνότητα», προσκαλώντας ὀρθοδόξους καὶ προτεστάντες (ἄκουσον, ἄκουσον) νὰ παρακαλέσουν τὸ Θεὸ νὰ κάμει τὴν ἕνωση, λὲς καὶ ὁ Θεὸς εἶναι τὸ ἐμπόδιο γιὰ τὴν ἕνωση τῶν Χριστιανῶν καὶ ὄχι οἱ ἄνθρωποι!

Σύμφωνα μὲ ἄλλη λογικὴ ἐκδοχή: νὰ παρακαλέσουν τὸ Θεὸ νὰ φωτίσει ὅλους τούςαἱρετικούς, κατὰ τοὺς παπικοὺς ἐμᾶς τοὺς ὀρθοδόξους, ποὺ κατὰ τὴν «Ἁγία Ἕδρα»ἔχουμε «ἔλλειμμα πίστεως», νὰ ἑνωθοῦμε, νὰ ὑποταχθοῦμε καλλίτερα, στὴν«ἀλάνθαστη» παπικὴ «ἐκκλησία», τὴν ὁποία διευθύνει ὁ πάπας ὁ «ἀλάθητος»! Ἂν κάποιος βλέπει ἄλλη ἑρμηνεία σὲ αὐτὸ τὸ παπικὸ τέχνασμα ἂς μᾶς τὸ πεῖ! Ἀλλά, ὅπως πλειστάκις ἔχουμε γράψει, ὁ μηχανορράφος παπισμὸς κάνει πολὺ καλὰ τὴ δουλειά του, γιὰ νὰ πραγματοποιήσει τὸ καταχθόνιο σχέδιό του νὰ ὑποτάξει ὅλους τούς Χριστιανοὺς καὶ «Χριστιανοὺς» στὴν παντόφλα τοῦ πάπα.

Τὸ πρόβλημα εἶναι ἡ προθυμία ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων νὰ σπεύδουμε σὲ τέτοιες ἀνίερες καὶ βλακώδεις συμπροσευχές. Δὲ μᾶς ἀρκοῦν οἱ ἀέναες εὐχὲς καὶ δεήσεις «περὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ θέλουμε νὰ τὰ «ποῦμε τοῦ Θεοῦ» ἀντάμα μὲ τοὺς φραγκοπαπάδες;

Ἂς τὸ χωνέψουμε καλὰ πὼς ὅσες συμπροσευχὲς καὶ ἂν κάνουμε στὸ Θεὸ μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἕνωση δὲ θὰ γίνει, διότι τὸ Πανάγιο Πνεῦμα, τὸ Ὁποῖο ὁδηγεῖ τὴν Ἐκκλησία «εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν» (Ἰωάν.16,13) δὲ θὰ ἐπιτρέψει νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τὴν πλάνη καὶ τὸ ψέμα! Τὴν ἕνωση θὰ ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς, ὅταν οἱ αἱρετικοὶ παπικοὶ καὶ προτεστάντες ἀπορρίψουν τὶς πλάνες τους καὶ ἐπιστρέψουν στὴν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!

"Ορθόδοξος Τύπος"

σ.σ.  "η ένωση δε θα γίνει"... 

 Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου..…  

 

Άγιος Ειρηναίος Επίσκοπος Λυώνος : ο κληρικός που χάνει την ορθόδοξη πίστη αποκόπτεται από την Εκκλησία

Πρέπει να υπενθυμίσουμε την διδασκαλία του αγίου Ειρηναίου Επισκόπου Λυώνος, στην οποία φαίνεται καθαρά ότι η Εκκλησία συνδέεται στενότατα με την Ορθοδοξία και την Θεία Ευχαριστία, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι όταν χάνεται η Ορθόδοξη πίστη, τότε δεν υπάρχει ούτε Εκκλησία ούτε και Θεία Ευχαριστία. Οπότε ο κληρικός που χάνει την ορθόδοξη πίστη αποκόπτεται από την Εκκλησία και, βεβαίως, τότε δεν υφίσταται και η αποστολική παράδοση και η αποστολική διαδοχή. Το ότι ο άγιος Ειρηναίος συνδέει την αποστολική διαδοχή όχι μόνον με την χειροτονία, αλλά και με την διατήρηση της αληθούς πίστεως, φαίνεται από ένα χωρίο: «δια τούτο τοις εν τη Εκκλησία πρεσβυτέροις υπακούειν δει, τοις την διαδοχήν έχουσιν από των Αποστόλων, καθώς επεδείξαμεν, τοις συν τη επισκοπική διαδοχή το χαρισμα της αληθείας ασφαλές, κατά την ευδοκίαν του Πατρός ειληφόσι».