ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Η τελευταία ιερατική συνδιάσκεψη εκπροσώπων ιερών Μητροπόλεων, στο Προκόπι της Ευβοίας, με θέμα· Η Νέα Εποχή, που ωργάνωσε η Εκκλησία και όσα ελέχθησαν δια των σχετικών εισηγήσεων και μάλιστα τα δημοσιευθέντα στον τύπο πορίσματα, δίνουν την εντύπωση, ότι η Εκκλησία είναι μια μάχιμη, κατά των αιρέσεων Ορθόδοξη Εκκλησία! Εξάλλου την εντύπωση αυτή ενισχύει το γεγονός ότι η Εκκλησία έχει συγκροτημένη Συνοδική Επιτροπή επί των δογματικών θεμάτων και των αιρέσεων, προεδρευομένη δηλαδή από τον οριζόμενο εκάστοτε, για την επιτροπή αυτή συνοδικό αρχιερέα. Έτσι στο πλήρωμα της Εκκλησίας φαίνεται, ότι η Εκκλησία ελέγχει, με ωργανωμένες ενέργειες, την κατάσταση στο χώρο τής εμφανίσεως και δραστηριότητος των αιρέσεων, των αποκλίσεων από την παράδοσή της και τη διδασκαλία της. Όμως, ποια είναι η αλήθεια ή η πραγματικότητα στη σχέση της διοικούσης Εκκλησίας με τα ποικίλα φαινόμενα αιρέσεων και ετεροδιδασκαλιών;

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (4ον) μέρος

Ύμνοι εις την Κυρίαν Θεοτόκον μας -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 13 Ιουλίου 2018

Σύναξις Αρχαγγέλου Γαβριήλ, Στεφάνου οσίου.

Τη ΙΒ΄ (13η) Ιουλίου,  μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΓΟΛΙΝΔΟΥΧ της εκ Περσίδος, της μετονομασθείσης ΜΑΡΙΑΣ.                                                                                                                            

Μαρία η ένδοξος Μάρτυς του Χριστού, η πρώην ονομαζομένη Γολινδούχ, κατήγετο εκ της Περσίας, έχουσα άνδρα αρχιμάγον, κατά τους χρόνους Χοσρόου μεν του βασιλέως Περσών, Μαυρικίου δε του βασιλέως Ρωμαίων εν έτει φπδ΄ (584). Ελθούσα δε εις έκτασιν, βλέπει Άγγελον Θεού, όστις έδειξεν εις αυτήν τόπον σκοτεινόν και πλήρη πυρός, εντός του οποίου είδε τους προγόνους της, οι οποίοι ελάτρευσαν τα είδωλα. Έδειξε δε εις αυτήν και άλλον τόπον φωτεινόν, εντός του οποίου ηυφραίνοντο και εχόρευον οι του Χριστού λάτραι· θέλουσα δε και αυτή να εισέλθη εντός του φωτεινού εκείνου τόπου, ημποδίζετο υπό του φαινομένου Αγγέλου, όστις έλεγεν εις αυτήν, ότι εις τον τόπον εκείνον δεν δύνανται να εισέλθουν οι άπιστοι. Ευθύς λοιπόν, μετά την οπτασίαν εκείνην, συνελθούσα εις εαυτήν η μακαρία, επίστευσεν εις τον Χριστόν και εβαπτίσθη, μετονομασθείσα Μαρία.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΔΟΥΛΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΕΝΟΣ

Τό κείμενο, πού ἀκολουθεῖ, ἀποτελεῖ μετάφραση ὑπό Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἀπό τό πρωτότυπο γαλλικό κείμενο, πού βρίσκεται στή βιβλιοθήκη τῆς Ἑταιρείας Μακεδονικῶν Σπουδῶν Θεσσαλονίκης.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΕΠΡΩΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Κέρκυρα 6/18 Ἀπριλίου 1819

Τέκνα τῆς Ἁγίας Μητέρας μας Ἐκκλησίας,

Εἴμαστε ὅλοι ἀδέλφια˙ συνδεδεμένοι μέ κοινές δυστυχίες, ὁδηγηθήκαμε ὅλοι στό νά βοηθοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον˙ φωτισμένοι ἀπό τήν ἐμπειρία τῶν λαθῶν μας, σπουδασμένοι ἀπό ἐδῶ καί πέρα στό σχολεῖο τῶν συμφορῶν, οἱ ὁποῖες προέκυψαν ἀπό αὐτά καί οἱ ὁποῖες μᾶς καταθλίβουν, φτάσαμε ἤδη σέ ἕναν ὁρισμένο βαθμό ὡριμότητας, διότι ὅλοι μας εἴμαστε ἐξίσου ἐντυπωσιασμένοι ἀπό μία πεποίθηση˙ ὅτι δηλαδή ὀφείλουμε νά βοηθᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, χωρίς ὅμως νά παρεκκλίνουμε καθόλου ἀπό τίς ἀρχές τίς καθιερωμένες ἀπό τήν ἠθική αὐτῆς τῆς ἁγίας θρησκείας, στή μόνην πού ὀφείλουμε νά συγκροτήσουμε ἕνα ἔθνος, νά ὑποφέρουμε ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς πεποιθήσεως, νά συλλάβουμε τό βαθύ νόημα τῶν δεινῶν μας καί νά αἰσθανθοῦμε τήν ἀνάγκη νά ἀπαλλαγοῦμε γιά πάντα ἀπό αὐτά. Ἡ πορεία, πού ἀκολουθοῦμε ἐδῶ καί μερικά χρόνια, μέ την προοπτική νά ἐπιτύχουμε αὐτόν τόν σκοπό, εἶναι χωρίς ἀντίρρηση ἡ ἀληθινή. Ἔχει ὡς ὁδηγό τίς ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου καί εἶναι μέσα στή φύση τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Γιατί ἡ Ἀμερικανική Κυβέρνησι χρηματοδοτεῖ τίς παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων στήν Ἑλλάδα

Καί τώρα μπαίνει τό τρομακτικό ἐρώτημα γιά τούς δῆθεν ἀντισυστημικούς τοῦ Κοινοβουλίου μας Δεξιούς, Κεντρώους καί Ἀριστερούς: Γιατί ἡ Ἀμερικανική Πρεσβεία καί κατ’ ἐπέκτασι ἡ Ἀμερικανική Κυβέρνησι χρηματοδοτεῖ τίς παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων στήν Ἑλλάδα; Ποιά σκοπιμότης ἐξυπηρετεῖται ἀπό τήν Κυβέρνησι τῆς μεγάλης αὐτῆς Χώρας; Γιατί νά μήν εὐθέως πιστέψει κανείς ὅτι οἱ ψηφίζοντες αὐτό τό ἐπαίσχυντο νομοθέτημα τελοῦν σέ διατεταγμένη ὑπηρεσία τῶν μεγάλων ἀφεντικῶν τῶν ΗΠΑ πού ὅλοι γνωρίζουμε ποιοί εἶναι.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ --- Του π. Γ. Δ. Μεταλληνού, τ. Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπ. Αθηνών

Η σωστή χρήση των πηγών

Είναι γεγονός ότι η στάση των ιστορικών απέναντι στο Μέγα Κωνσταντίνο είναι αντιφατική. Για άλλους υπήρξε μέγα αίνιγμα ή στυγνός δολοφόνος και καιροσκόπος, για άλλους δε, το μέγα θαύμα της ιστορίας. Αυτό συμβαίνει διότι επικρατούν συνήθως ιδεολογικά κριτήρια και παραταξιακές εκτιμήσεις ερήμην των πηγών. Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στο χώρο της ιστορίας, που οδηγεί αυτόχρημα στην αυτοκατάργηση του ιστορικού και των ερευνών του, είναι η χρησιμοποίηση της ιστορίας με οποιεσδήποτε διασκευές της κατά το δοκούν, ώστε να χρησιμοποιείται για να αποδειχθούν πράγματα που ιστορικά δεν θεμελιώνονται. Ένα άλλο επίσης πρόβλημα είναι όχι μόνον η ιδεολογική χρήση της ιστορίας και των πηγών ακόμη, αλλά είναι και ο ιστορικός αναχρονισμός. Να επιχειρούνται δηλαδή ερμηνευτικές προσβάσεις στα ιστορικά γεγονότα και στα ιστορικά πρόσωπα μέσα από κρίσεις και προϋποθέσεις του παρόντος, του οποιουδήποτε παρόντος. Γνωρίζετε ασφαλώς όλοι ότι όταν συντάσσει κανείς μια ιστορική διατριβή και μάλιστα αν είναι διδακτορική διατριβή που είναι η σημαντικότερη εργασία ενός επιστήμονος, παραθέτει ένα εισαγωγικό ή πρώτο κεφάλαιο που αναφέρεται στην εποχή μέσα στην οποία τοποθετούνται τα θέματα με τα οποία ασχολείται.

Ο συνεορτασμός των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων, δεν χωρεί τας εξουσιαστικάς παρερμηνείας των Παπικών

Του κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Δεν είναι τυχαίο που η Εκκλησία μας όρισε ο Απόστολος Πέτρος και o Απόστολος Παύλος να συνεορτάζονται στις 29 Ιουνίου. Η Εκκλησία μας στην Υμνολογία της, ορθά τους καλεί πρωτόθρονους των Αποστόλων και ως τέτοιους τους τιμά. Κατά την Εσπερινή Ακολουθία, της Εορτής των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου ψάλλομε, «Έδωκας καυχήματα, τη Εκκλησία φιλάνθρωπε, τους σεπτούς Αποστόλους σου», «Έδωκας υπόδειγμα επιστροφής αμαρτάνουσι, τους διττούς Αποστόλους σου», «Έδωκας στηρίγματα, τη Εκκλησία σου Κύριε, την του Πέτρου στερρότητα, και του Παύλου την σύνεσιν, και λαμπράν σοφίαν, και την εκατέρων, θεηγορίαν αληθή…».

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, η Αγία ΒΕΡΟΝΙΚΗ η αιμορροούσα, ην ιάσατο ο Χριστός, εν ειρήνη τελειούται.

Βερονίκη η Αγία κατήγετο εκ της Πανεάδος, ιατρευθείσα δε υπό του Κυρίου από το πάθος της αιμορροίας ετεχνούρχησε καλώς, εις ευχαριστίαν της ευεργεσίας, τον ανδριάντα του Κυρίου, στήσασα τούτον προ του οίκου της, ίνα τιμάται σχετικώς και προσκυνήται παρά πάντων· καλώς δε και θεοφιλώς πολιτευσαμένη τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής της, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησεν.

Του Αγίου Νείλου του ασκητού:

Ο διάβολος φθονεί πάρα πολύ τον άνθρωπο πού προσεύχεται, και μεταχειρίζεται κάθε μηχανή για να διαφθείρει το σκοπό του. Δεν παύει λοιπόν να κινεί τις σκέψεις των πραγμάτων με τη μνήμη και να ανακατώνει όλα τα πάθη με τη σάρκα, για να μπορέσει να εμποδίσει την άριστη εργασία της προσευχής και την ανάβαση του νου στο Θεό.

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΙΧΑΗΛ ο Μαλεϊνος, ο πνευματικός πατήρ του εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου του εν τω Άθω, εν ειρήνη τελειούται.

Μιχαήλ ο Όσιος και μακάριος Πατήρ ημών έζησε κατά τους χρόνους των βασιλέων Κωνσταντίνου Ζ΄ μέχρι των χρόνων Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου, κατήγετο δε από μίαν χώραν των Καππαδοκών, Χαρσιανόν ονομαζομένην, γεννηθείς από γονείς ευγενείς, ευσεβεστάτους και πλουσίους. Όχι δε μόνον ο πατήρ αυτού, αλλά και ο πάππος του, ο πατήρ του πατρός του, την κλήσιν Ευστάθιος, είχεν αξίωμα και θέσιν λίαν έντιμον και περιφανή, Πατρίκιος το αξίωμα και εις τας στρατηγίας περιφανέστατος. Ομοίως και ο έτερος πάππος του, ο πατήρ της μητρός, την κλήσιν Αδράλεστος, κατείχε το αξίωμα του Πατρικίου πρότερον, έπειτα δ’ έγινε Στρατηλάτης της Ανατολής όλης δια την πολλήν αυτού ανδρείαν και φρόνησιν. Η μάμμη του ήτο συγγενής του βασιλέως Ρωμανού. Ευλαβείς όλοι ούτοι και Ορθόδοξοι, από τους οποίους εγεννήθησαν οι γεννήτορες του Οσίου, Ευδόκιμος και Αναστασώ ονομαζόμενοι, κεκοσμημένοι με πάσαν αρετήν και ευπρέπειαν, εσυγγένευον δε ούτοι με τον βασιλέα Λέοντα, όστις εβασίλευε τότε εις την Κωνσταντινούπολιν. Αλλά ας έλθωμεν εις την θαυμασίαν του Οσίου γέννησιν, ήτις έγινεν εξ επαγγελίας και προσευχής υιός ωνομάσθη.

Ζωντανό Μυστήριο --- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Ο ερχομός του Μεσσία, όπως αναμένεται από το λαό του Θεού και προφητεύεται στην Παλαιά Διαθήκη, συνδέεται χαρακτηριστικά με δύο μεγάλα πνευματικά μεγέθη· το ένα αναφέρεται στην προσφορά του Θεού, το άλλο στην ανταπόκριση του ανθρώπου: Είναι το έλεος αφ΄ ενός και η αγαλλίαση αφ΄ ετέρου. Ο Κύριος ελεεί και σώζει, ο άνθρωπος σώζεται και αγαλλιάται. Ψάλλει ο ψαλμωδός όλος πίστη και ευγνωμοσύνη· «Εγώ δε επί τω ελέει σου ήλπισα, αγαλλιάσεται η καρδία μου επί τω σωτηρίω σου» (Ψαλ. 12: 6). Ελπίδα μόνη, που μπορεί να στερεώσει την καρδιά μας στη βαθιά ανησυχία της, για την ακεραιότητα της υπάρξεώς μας, η οποία απειλείται συνεχώς από ποικίλους κινδύνους, είναι η αγάπη του Θεού. Μία αγάπη, η οποία προσφέρεται δωρεάν, χωρίς ανταλλάγματα, άφθονα, χωρίς κρατούμενα και προ πάντων μεγαλόψυχα, χωρίς συνερισμούς «συνίστησι δε την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε» (Ρωμ. 5: 8).