Abba Antonios :

Abba Antonios, pondering the ways of God, once asked:

"Lord, how does it happen that many live very few years and yet others reach a ripe old age?
And how is it that some live in poverty while others are rich? And how is it that the unjust continue to grow richer and the just are poor?"
Then he heard a voice say to him:
"Antonios, watch yourself, for those things which you ask about belong to the inscrutable ways of God's wisdom and it is not to your benefit to learn of them."

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος : Λόγος 40ος.

Εκείνος που ζητά και χτυπά την θύρα και αιτεί μέχρις τέλους (Ματθ. 7,8 ) σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου, επιτυγχάνει τα αιτήματά του. Μόνο ας έχει θάρρος να ζητά αδιάλειπτα με το νου και με το στόμα, και να επιμένει ανένδοτα στη σωματική λατρεία του Θεού, χωρίς να περιπλέκεται στα κοσμικά πράγματα, ούτε να ευχαριστείται με τα πάθη της κακίας. Γιατί είναι αψευδής Εκείνος που είπε: «Κάθε τι που θα μου ζητήσετε στην προσευχή με πίστη, θα το λάβετε»(Ματθ. 21, 22). Εκείνοι τώρα που λένε ότι και αν κάνει κανείς όλα τα διαταγμένα, αλλά δε λάβει τη θεία χάρη σ' αυτόν τον κόσμο, δεν ωφελήθηκε τίποτε, νομίζουν και λένε εσφαλμένα και ασύμφωνα με τις θείες Γραφές. Γιατί δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε όταν εμείς κατορθώσομε ό,τι απαιτείται από μας, Αυτός να μην κάνει ό,τι αφορά Εκείνον. Φρόντιζε μονάχα τότε, όταν η ψυχή θα χωρίζεται από το άθλιο αυτό σώμα, να βρεθείς αγωνιζόμενος, γεμάτος σπουδή κι απαντοχή της θείας υποσχέσεως, καρτερικός, γεμάτος πίστη, και να ζητάς με διάκριση. Και εγώ σου λέω, και πίστεψέ το, ότι θα φύγεις από τη ζωή με χαρά, θα έχεις παρρησία και θα αποδειχθείς άξιος της βασιλείας. Γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος βρίσκεται ήδη σε κοινωνία με το Θεό ανεπαίσθητα, με την πίστη δηλαδή και την προθυμία. Όπως δηλαδή εκείνος που βλέπει μιά γυναίκα με πονηρή επιθυμία, ήδη έχει διαπράξει μέσα του μοιχεία μ' αυτήν(Ματθ. 5, 28), και μ' όλο που δε μολύνθηκε στο σώμα, θεωρείται ήδη μοιχός, έτσι και εκείνος που αποστράφηκε με την καρδιά του τα πονηρά και συνδέεται με τον Κύριο με πόθο και αναζήτηση, με επιμονή και θεοφιλή διάθεση, βρίσκεται ήδη κάπως σε κοινωνία με το Θεό, και έχει λάβει μεγάλο δώρο από Αυτόν το να επιμένει στην προσευχή και στον καλό ζήλο και στη φιλάρετη ζωή. Αν ακόμη και ένα ποτήρι κρύο νερό που δίνομε δε μένει χωρίς μισθό(Ματθ. 10, 42), πόσο περισσότερο δε θα δώσει ο Θεός ό,τι υποσχέθηκε σ' εκείνους που είναι προσηλωμένοι σ΄ Αυτόν μέρα και νύκτα και τον παρακαλούν;

Άγιος Ι. Χρυσόστομος: Περί Αντιχρίστου.

«Μή τις υμάς εξαπατήσει κατά μηδένα τρόπον ότι εάν μη έλθη η αποστασία πρώτον καί αποκαλυφθή ο άνθρωπος τής αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε εις τον ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι, αποδεικνύοντα εαυτόν ότι εστί Θεόν».
Εδώ ομιλεί περί του Aντιχρίστου και aποκαλύπτει μεγάλα μυστήρια. Τι είναι η αποστασία;

Συνέχεια κλικ κάτω στο: Read more

Two Forms of Robbery : Saint John Chrysostom.

The rich usually imagine that, if they do not physi­cally rob the poor, they are committing no sin. But the sin of the rich consists in not sharing their wealth with the poor. In fact, the rich person who keeps all his wealth for himself is committing a form of robbery. The reason is that in truth all wealth comes from God, and so belongs to everyone equally. The proof of this is all around us. Look at the succulent fruits which the trees and bushes produce. Look at the fertile soil which yields each year such an abundant harvest. Look at the sweet grapes on the vines, which give us wine to drink. The rich may claim that they own many fields in which fruits and grain grow; but it is God who causes seeds to sprout and mature. The duty of the rich is to share the harvest of their fields with all who work in them and with all in need.

Source: Fr. Peter-Michael Preble

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής : ΟΛΑ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Πρέπει συνεχώς να θυμόμαστε ότι στον κόσμον όπου ζούμε τίποτε δεν γίνεται τυχαία, αλλά με την παραχώρηση του Θεού. Αυτό μας διδάσκει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής («Φιλοκαλία» Β´ τόμος) λέγοντας τα εξής:

«Χωρίς την παραχώρηση του Θεού και αυτοί ακόμα οι δαίμονες δεν μπορούν να υπηρετήσουν τον διάβολον. Γιατί αυτός ο ίδιος ο Θεός επιτρέπει με την πρέπουσα φιλάνθρωπη και αγαθή πρόνοια στον διάβολο να επιφέρη με τους υπηρέτες του δαίμονες, διάφορες τιμωρίες. Αυτό το φανερώνει καθαρά η ιστορία του Ιώβ, που γράφει ότι δεν μπορούσε διόλου ο διάβολος να πλησιάση τον Ιώβ χωρίς την θέληση του Θεού».

Ό,τι μας συμβαίνει σε αυτήν την ζωή, γίνεται πάντοτε με την παραχώρηση του Θεού, που όλους μας αγαπά και θέλει να μας σώση.