Στη χαρά και στην ευωδία της άνοιξης, στην πανηγυρική και
ευφρόσυνη ατμόσφαιρα της Ανάστασης δείχνουν όλα γιορτινά και χαρούμενα. Ίσως
γι΄ αυτό φαίνεται αταίριαστο να ασχοληθούμε με το νόημα της θλίψης και του
πόνου. Μα αν θελήσουμε «να βάλουμε το χέρι στην καρδιά», αν επιχειρήσουμε
ειλικρινά να σκύψουμε για ν΄ ακούσουμε το χτυποκάρδι του ο καθένας, θα
διαπιστώσουμε ότι το θέμα αυτό – είτε το ομολογούμε είτε όχι – μας απασχολεί
άμεσα, έντονα και καθολικά. Σίγουρα όλοι μας, μεγάλοι και μικροί, φτωχοί και
πλούσιοι, αγράμματοι και επιστήμονες, επώνυμοι και άσημοι, όλοι συχνά νιώθουμε
να διαπερνά την ύπαρξή μας, να ματώνει την ψυχή μας η αποτροπιαστική παρουσία
του πόνου είτε στο υπαρξιακό επίπεδο, είτε στο επίπεδο της υγείας, στο
επαγγελματικό, στο οικογενειακό, στο κοινωνικό κλπ.
Η έξοδος του Μεσολογγίου έγινε τη νύχτα της 10ης Απριλίου του 1826
Τον
Απρίλιο του 1825 ξεκίνησε η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου αρχικά από τον Κιουταχή και στη συνέχεια
από τον Ιμπραήμ Πασά. Παρά την ηρωική αντίσταση των Μεσολογγιτών, η πόλη
κυριεύθηκε τον Απρίλιο του 1826. Π έξοδος του Μεσολογγίου στάθηκε μια από τις
κορυφαίες στιγμές της ελληνικής Επανάστασης, προκαλώντας βαθιά συγκίνηση σ'
ολόκληρο τον κόσμο.
Τη Ι΄ (10η) Απριλίου μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΤΕΡΕΝΤΙΟΥ, ΑΦΡΙΚΑΝΟΥ, ΜΑΞΙΜΟΥ, ΠΟΜΠΗΪΟΥ και ετέρων Τριάκοντα Έξ,
αλλά δη και ΖΗΝΩΝΟΣ και των περί αυτόν και ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ και
ΘΕΟΔΩΡΟΥ.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 10 Απριλίου 2019
Τερέντιος ο Άγιος
Μάρτυς και οι μετ’ αυτού αξιωθέντες των μαρτυρικών στεφάνων Άγιοι Μάρτυρες ήσαν
κατά τους χρόνους του Δεκίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σμθ΄ - σνα΄ (249 –
251) και του ηγεμόνος Φουρτουνιανού, κατήγοντο δε άπαντες οι μακάριοι ούτοι εκ
της Αφρικής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)