“…ΩΣ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΔΟΥΛΩΝ…»

«Προς σε ήρα τους οφθαλμούς μου, τον κατοικούντα εν τω ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων… ούτως οι οφθαλμοί ημών προς Κύριον τον Θεόν ημών, έως ου οικτειρήσαι ημάς». Ι. Ψαλτήρ.

Επί των μεμβραΐνων Κωδίκων, από του Ι΄ και εντεύθεν αιώνος, που έχουν εναποτεθή εις τας πολυτιμοτάτας βιβλιοθήκας του Αγίου Όρους, έχουν φιλοτεχνηθή εξαίσιαι μικρογραφίαι, με ανάλογα θέματα προς τα κείμενά των. Αι μικρογραφίαι αυταί θεωρούνται ως αριστουργήματα τέχνης, τόσον δια την τελειοτάτην μικροσκοπικήν απόδοσιν προσώπων και αντικειμένων εις πολύ μικράν επιφάνειαν, όσον και δια την θεσπεσίαν και πνευματικωτάτην σύνθεσιν. Επίσης θάμβος και έκπληξιν προκαλούν τα θεία χρώματα, τα οποία εχρησιμοποίησαν οι μακάριοι εκείνοι αδελφοί αγιογράφοι. Είναι τόσον άρτιοι από πάσης απόψεως αι «υοιθέσεις» των περί ων πρόκειται μικρογραφιών, ώστε, αι δύο μεγάλαι αγιογραφικαί Σχολαί, Μακεδονική και Κρητική, αίτινες κατέλιπον ακατάλυτα από τον χρόνον υπέροχα μνημεία Τέχνης εν ταις ι. Μοναίς του Αγίου Όρους, κατά τας δύο περιόδους του ΙΔ΄και ΙΣΤ΄αιώνος της ακμής των, αυταί αι ίδιαι να μη δημιουργήσουν τίποτε ιδικόν των, αλλά να μιμηθούν, δουλικώς θα ελέγομεν, τας μικρογραφίας των κωδίκων κατά τε την σύνθεσιν και την χρωματικήν απόδοσιν.  Εκάστη, βεβαίως, Σχολή έθηκεν επί των έργων της την ιδίαν σφραγίδα της τεχνοτροπίας της. Η μεν υπό τον Πανσέληνον Μακεδονική, την μεγαλοφυά κίνησιν, ήτις είναι συνδυασμός σαρκός και πνεύματος· η δε Κρητική, συνεπεστέρα προς την μοναστικήν πνευματικότητα, απέδωκε, δι’ αφαιρέσεως της σαρκός, μόνον το πνεύμα, όπερ ως αγιότης ενοικεί εις τας ψυχάς των αγίων. Ως ήτο επόμενον, εις τας εκ μιμήσεως των κωδίκων αγιογραφίας, αίτινες καλύπτουν τας επιφανείας των εσωτερικών χώρων των ι. Ναών, Παρεκκλησίων, Τραπέζης, απεδόθησαν πιστώς και τα θέματα των Ευαγγελιστών και των συγγραφέων αγίων μας. Χρυσοστόμου, Βασιλείου, Γρηγορίου κ.α. Οι συγγραφείς άγιοι και Ευαγγελισταί παριστάνονται συνήθως ή με τον μαθητήν-γραφέα αυτών, ή μόνοι. Και εις τας δύο αυτάς περιπτώσεις έχουν έντονα εστραμμένον το πρόσωπον προς τον ουρανόν, ως εάν εζήτουν εκείθεν την έλλαμψιν δια να γράψουν ορθά, ενώ η ευλογούσα παντοκρατορική χειρ του Κυρίου εξερχομένη εκ του ουρανού, αλληγορεί ότι δίδεται πλούσιος ο φωτισμός εις τον αιτούντα. Και ούτω διδασκόμεθα εποπτικώς, ότι μόνον εκ του «πατρός των φώτων καταβαίνει πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον», αλλά κατόπιν επιμόνου ζητήσεως, αυτό τούτο οχλήσεως του Θεού, διαρκούς προσεδρείας, «αναιδούς» προσκαρτερήσεως εν τη προσευχή, τέλος, αδιαστάτου προσκολλήσεως με το Πνεύμα του Κυρίου. Η αναφερθείσα στάσις των αγίων, ενθυμίζει το υπό του Προφήτου Σαμουήλ, «λάλει Κύριε και ακούει ο δούλος σου», ως και το υπό του Προφητάνακτος Δαβίδ λεχθέν, «ακούσομαι τι λαλήσει εν εμοί Κύριος ο Θεός», τα οποία αποτελούν υποδείγματα σχέσεως ανθρώπου και Θεού. Αλλά εκφράζουν και την αναγκαιότητα, όπως είμεθα πάντοτε με αγαπητικήν διάθεσιν και πίστιν θερμήν εστραμμένοι τον νουν και την καρδίαν προς την πηγήν του φωτός, του «φωτίζοντος πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον».

Η εικών των συγγραφέων Πατέρων, την οποίαν είδον πολλάκις εις τους Κώδικας και την Εκκλησίαν της Ι. Μονής μας, μου ήρχετο επιμόνως εις τον νουν, ως μοναδική έκφρασις της οφειλομένης στάσεως του ανθρώπου έναντι του Θεού, κατά τας αγίας ημέρας του Πάσχα, ότε ευρέθην εις τον πολυθόρυβον κόσμον δι΄ ασθένειαν σαρκός, και εξ αφορμής μιας φράσεως του ιερού Ψαλτήρος, την οποίαν μετεχειρίσθη συνέκδημος και ομόψυχος γέρων Μοναχός εις κύκλον ευσεβούς οικογενείας. Ο γέρων αδελφός μου, παρ’ ότι τυγχάνει μύστης της κατά λόγον σιωπής και εραστής της περί εαυτόν μελέτης, παρεκλήθη υπό της ευλαβεστάτης οικοδεσποίνης να απαντήση εις ένα αγωνιώδες ερώτημά της:                                                                                

«--Διατί, Πάτερ, όταν ιστάμεθα εν τω ι. Ναώ και ακούομεν μετά προσοχής και κατανύξεως των αιθερίων εκκλησιαστικών ύμνων, τότε και η ψυχή μας αγάλλεται και συνυμνεί τον Κύριον και προσεύχεται «εν πνεύματι και αληθεία», η δε καρδία μας φθέγγεται μυστικώς ρήματα αγάπης, και ενώ δεν προλαμβάνομεν να εξέλθωμεν του ι. Ναού, η καρδία μας ψύγεται, η ψυχή ναρκούται και πλήθος ματαίων λογισμών κυκλώνουν τον νουν μας;

ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ ΠΡΟΣ ΣΕ - Lord I have cried to You

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Ίδμεν το πρώτον την πανώλεθρον κλύσιν, Οικτρώς σε πάντων εις φθοράν παρεισάγειν, Ω τρισμέγιστα χρηματίζων και ξένα· Νυν δε κλύσαντα Χριστέ την αμαρτίαν, Δι΄ ευπάθειαν, και βροτών σωτηρίαν.

Ερμηνεία.

Ω Βασιλεύ, λέγει, Χριστέ, όστις ου μόνον θαυματουργείς τα μεγαλώματα και παράδοξα θαύματα, αλλά και φανερώνεις αυτά εις τους ιδικούς σου Προφήτας δια τινος εμφανείας και αποκαλύψεως (τούτο γαρ δηλοί το «χρηματίζων»),  ημείς ηξεύρομεν δύο μεγάλους κατακλυσμούς δι΄ ύδατος, οίτινες ενεργήθησαν από σε, τον παλαιόν εκείνον και πρώτον, τον επί του Νώε γενόμενον, και τον τωρινόν τούτον και τελευταίον, τον επί της σης ενσάρκου Οικονομίας ενεργηθέντα. Αλλά τον μεν πρώτον εκείνον τον πανώλεθρον κατακλυσμόν ηξεύρομεν ότι έφερες εις τον κόσμον οικτρώς και ελεεινώς, δια την κοινήν φθοράν και καταποντισμόν των τότε πονηρών ανθρώπων· τούτον δε τον επί σου γενόμενον ηξεύρομεν ότι ενήργησας, ίνα εκ του εναντίου κατακλύσης μεν και καταποντίσης μόνην την ημών αμαρτίαν, προξενήσης δε εις ημάς εν τοις Ουρανοίς την καλοπάθειαν και σωτηρίαν. Ώστε ο μεν πρώτος κατακλυσμός ήτον αφανιστικός των αμαρτανόντων ανθρώπων, ο δε δεύτερος ούτος κατακλυσμός, ο δια του αγίου Βαπτίσματος εκτελούμενος, δεν γίνεται αφανιστικός των αμαρτανόντων ανθρώπων, αλλά μόνης της αμαρτίας· διότι ημείς βαπτιζόμενοι μέσα εις το ύδωρ της αγίας Κολυμβήθρας, την μεν αμαρτίαν εκεί θάπτομεν· ημείς δε καθαροί και λελαμπρυσμένοι από εκεί ανιστάμεθα. Ερανίσθη δε ο Μελωδός την λέξιν «ευπάθειαν» από τον Αρεοπαγίτην Διονύσιον· ούτος γαρ ταύτην εξέλαβεν επί της θεοειδούς και αφθόνου ευφροσύνης των Ουρανίων Αγγέλων, και ουχί επί της ιδικής μας εμπαθούς ηδονής. Ούτω λοιπόν λέγει: «Λοιπός ημίν εις διασάφησιν ο περί της χαράς των ουρανίων διακοσμήσεων λόγος· και γαρ άδεκτοι παντελώς εισι της καθ΄ ημάς εμπαθούς ηδονής, συγχαίρειν δε Θεώ λέγονται τη των απολωλότων ευρέσει κατά την θεοειδή ραστώνην, και την επί τη προνοία και σωτηρία των επί Θεόν επιστρεφομένων αγαθοειδή και άφθονον ευφροσύνην, και την ευπάθειαν εκείνην την άρρητον, ης εν μεθέξει πολλάκις γεγόνασι και άνδρες Ιεροί, κατά τας θεουργούς των θείων ελλάμψεων επιφοιτήσεις» (Κεφάλαιον ιε΄ περί ουρανίου Ιεραρχία).

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 27 Ιανουαρίου 2015

Ανακομηδή λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου.

Ὁ ἱερὸς Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδὴ δὲν ἔκανε διακρίσεις ἀνάμεσα στὰ πρόσωπα στὴν ἀπόδοση τοῦ δικαίου καὶ ἔλεγχε καὶ τὴν ἴδια τὴν βασίλισσα Εὐδοξία γιὰ τὶς παρανομίες καὶ τὶς ἀδικίες της, ἐξορίσθηκε δύο φορές, ἀλλὰ καὶ πάλι ἀνακλήθηκε ἀπὸ τὴν ἐξορία. Ἐξορίστηκε ὅμως καὶ πάλι γιὰ τρίτη φορά.

Ἡ ἔκπτωση τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ἀπὸ τὸν Πατριαρχικὸ θρόνο προκάλεσε σχίσμα μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ὀπαδοί του, ποὺ καλοῦνταν «Ἰωαννίτες», δὲν ἀναγνώριζαν τὸν διάδοχό του, παρὰ τὶς ἐπίμονες συστάσεις νὰ ὑπακούσουν στοὺς νέους ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντες καὶ νὰ διαφυλάξουν τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.

Father Josiah Trenham - Go See the Priests: The Ten Lepers

http://impantokratoros.gr/http://impantokratoros.gr/0E72AE0F.en.aspx

Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη:

«΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»
«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.

Πίστιν δεν έχουν, γνώσιν ή βίωσιν;

  Τρία είναι τα αίτια μορφώσεως ορθοδόξων φρονημάτων: η πίστις, η γνώσις και η βίωσις. Εάν δεν συνέλθουν επί το αυτό τα τρία ταύτα, αδύνατον να αποφύγωμεν τας πλάνας και τας αιρέσεις. Παρατηρήσατε τους δειλοκάρδιους Αγιορείτας και τους Αρχιερείς της Εκκλησίας,  που εις τας προδοτικάς ενεργείας του Πατριάρχου τον μνημονεύουν και κοινωνούν μαζί του. Εις κάποιαν των τριών τούτων προϋποθέσεων χωλαίνουν. Ή εις την πίστιν ή εις την γνώσιν ή εις την βίωσιν. Αδύνατον Ορθόδοξος Χριστιανός έχων πίστιν εις τον Χριστόν, γνωρίζων την διδασκαλίαν της Εκκλησίας και τους βίους των Αγίων Πατέρων και βιών κατά το δυνατόν με ακρίβειαν, να μη εξεγείρεται, από την αναφανδόν υποστηριζομένην καθολικήν αίρεσιν της συμφωνίας του Σαμπεζύ ή της συμφωνίας του Μπαλαμάντ ή του λατινόφρονα Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου το : Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου, … Φραγκίσκου!!!  Ας ερωτήσουν εαυτούς οι Αγιορείτες και οι Ποιμένες της Εκκλησίας μας, διατί τον μνημονεύουν και κοινωνούν μαζί του, και δεν ύψωσαν φωνήν διαμαρτυρίας κατά της ψυχολέθρου νοθείας της πίστεως.

Παπουλάκος :

Εγώ είμαι γέροντας κι αργά ή γρήγορα θα φύγω για να δώσω λόγο στον πλάστη μου και κριτή μου για τα κρίματά μου, ώστε τίποτα δε θα κερδίσουνε φιμώνοντας το δικό μου το στόμα. Αυτοί όμως, όπως και νάρθουν τα πράγματα, θα πάνε κατά διαβόλου και το πιο φριχτό είναι ότι σέρνουνε στις αμαρτωλές καρότσες τους ολάκαιρο το έθνος, εσάς τον τίμιο και δουλευτή λαό. Σας ξεγελούνε με ταξίματα που δεν τάχετε χρεία, γιατί είν΄ ανήμποροι να σας μιλήσουνε τη γλώσσα της αλήθειας. Δεν έχουνε τη δύναμη να σας φρονηματίσουνε, γιατί η ζωή η δικιά τους είναι βουτηγμένη στην κοπριά. Είν΄ ανήμποροι να γειάνουν τις πληγές σας, γιατί οι πληγές ενού λαού δε γιατρεύουνται αν όλοι οι πολίτες, που είναι το αρρωστημένο κορμί, δε θελήσουν και δε βοηθήσουν για την γιατρειά. Όλοι σας είστε βουτημένοι στην αμαρτία, όλοι σας έχετε κλέψει, όλοι σας έχετε ψευτίσει, όλοι σας έχετε πιθυμήσει τη γυναίκα του γείτονα ή του ξένου, όλοι σας έχετε μοιχέψει με το νου και με την πράξη, όλοι σας έχετε αδικήσει κι όλοι σας έχετε κλείσει σατανικά τα μάτια στις πληγές του αδελφού σας και τ΄ αυτιά σας στο βόγγο των αρρώστων και του κυνηγημένου. Κοντολογίς, όλοι σας είστε φονιάδες, γιατί ούλα τούτα τα κρίματα είναι μιλιούνια καρφιά που μπήγετε καθημερινά στο πανάχραντο κορμί του Χριστού και Σωτήρα μας. Συνηθίσαμε να φορτώνουμε στη ράχη των οβρηών και του Πιλάτου το σταύρωμα του Σωτήρα, όταν εμείς, που καμωνόμαστε τους Χριστιανούς, ανοίγουμε καθημερινά πληγές στο κορμί Του. Ποιος όμως απ΄ τους αρχόντους που μας κυβερνάνε έχει τη δύναμη να σηκώσει το ρούχο σας και να φανερώσει στα ίδια σας τα μάτια τις πληγές σας; Κανένας. Γιατί είναι οι ίδιοι βρώμικοι και λωβιασμένοι, αισχροί και άτιμοι και γιομάτοι τόσο έμπυο, που ο καθένας θα τους έλεγε κατάμουτρα γιατρούς ανήμπορους να γιατρέψουν τις ξένες πληγές, αφού δεν μπορούν να γιατρέψουν τις δικές τους. Ζυμωμένοι στην ψευτιά, λαχανιάζουνε αναμεταξύ τους, πως θα ξεπεράσει ο ένας τον άλλον στο κρίμα. Κι όντας τέτοιοι, ορμηνεύουνε το λαό και κανονίζουνε με νόμους πώς να κυβερνηθεί το μυαλό και η ψυχή των παιδιών μας. Αυτοί που προδίνουνε ολημερίς το στεφάνι τους και ξαδιάντροπα γυρίζουν με παλακίδες, αυτοί που έχουνε κάνει νόμο και κανόνα την πουτανιά, μιλάνε για νόμο και γι΄ αλήθεια. Αντίς να καθαριστούνε οι ίδιοι και σιγά-σιγά και φρόνιμα, με το παράδειγμα της καθαρής ζωής τους και με τα λόγια του Χριστού, να πασχίσουν να γιατρέψουν τις πληγές σας, πιχειρούν να σας ξιπάσουν με πλουμίδια που ξεγελούν αλλά δεν καλυτερεύουν τη ζωή σας. Παράδειγμα τούτη η καρότσα του διαβόλου που τη σπρώχνει στο νερό η φωτιά, και ξερνάει καπνό και λερώνει το λιμάνι της Καλαμάτας. Περηφανεύουνται οι κυβερνήτες μας πως προικίσανε το έθνος με τέτοια δαιμονικά σύνεργα και πως με τέτοια πλουτίζουνε το γένος, ενώ το σπρώχνουν από το κακό στο χειρότερο.

Που είσαι Στρατηγέ Μακρυγιάννη να δεις την αγιοτόκο Ελλάδα σου!...

Σιχάθηκα τέτοια ΄λευθερία. Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτερία οπού θα γευόμαστε, θα περικαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους, άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή και τιμιότη. Αυτά λείπουν απ’ όλους εμάς. Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλυτώση από τον μεγάλον γκρεμνόν οπού τρέχομεν να τζακιστούμεν…

Αυτός ο Ιούδας ο Καμμένος θα λάβει μέρος σε πολιτικό κόμμα που αρνέίται την Εκκλησία του Χριστού; Νομίζω είναι και "πιστός" του Πάτριου!....

Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο

Γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεχόταν την Εκκλησία του Χριστού; Γι' αυτό κατήργησε την Κυριακή Αργία, γι' αυτό ψήφισε το αντιρατσιστικό, γι' αυτό συμμετείχε σε όλα τα εγκλήματα κατά της Ελληνικής Ορθοδοξίας, τα τελευταία 40 χρόνια;

Υ.Γ. Ο Καμμένος δεν είναι του "Πατρίου", αλλά φίλος της Εσφιγμένου και των Παλαιοημερολογιτών. Και Ιούδας θα ήταν αν λάμβανε μέρος σε κυβέρνηση της ΝΔ.

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο

Δεν αρνείται μόνο την Εκκλησία του Χριστού ο ΣΥΡΙΖΑ και τα Αριστερά κόμματα αλλά δυστυχώς συμφωνούν στην ασυδοσία της βλασφημίας των θείων!!! Και αυτό είναι πολύ χειρότερο από την άρνηση της Εκκλησίας του Χριστού!

Ας ελπίσουμε ο Καμμένος να γίνει φρένο σε αυτή την διαβολική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ.

ΤΕΡΤΙΟΣ

Το έσχατον σύμπτωμα του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Έχουν μιλήσει πολλοί και πολύ στις ημέρες μας για τη μεγάλη εσωτερική κρίση, που περνά ο άνθρωπος της εποχής μας. Καθώς βρέθηκε ξαφνικά μπρος στις ραγδαίες εξελίξεις του συγχρόνου πολιτισμού και δέχθηκε αφύλακτα τις καταιγιστικές συνέπειές του, ένιωσε αδύνατος και σμικρός αυτός ο άρχοντας της δημιουργίας να καταπατάται από τα ίδια του τα επιτεύγματα, να ασφυκτιά μέσα στις ίδιες του τις επιτυχίες. Από τη μια η τεχνολογία τον έκανε σκλάβο, από την άλλη η κουλτούρα του θόλωσε το μυαλό. Έτσι, ο άνθρωπος της εποχής μας έχασε την ισορροπία του και περπατά ανισόρροπος μέσα στην ιστορία. Του έμεινε όμως, οπωσδήποτε η συνείδηση του «είναι» του, που κινδυνεύει, η συναίσθηση της υπάρξεώς του που αγωνιά. Αυτή την αγωνία του συγχρόνου ανθρώπου την είδαμε πολλές φορές εκφρασμένη από τα ευφυή πνεύματα του καιρού μας να γίνεται τέχνη— λόγος, εικόνα, μουσική, καλλιτέχνημα— που κινούσε εμπνευσμένα το λαό σε προσπάθειες άμυνας και επιθέσεως. Την είδαμε ακόμη να γίνεται από ψυχές ευγενείς έργο προσφοράς στον συνάνθρωπο – πράξη κοινωνική, φιλανθρωπική, δράση αλληλεγγύης και θυσίας – που έδινε ανάσες ζωής, με τους τρόπους, που μόνο η αγάπη γνωρίζει, στον ταλαιπωρημένο μας κόσμο.

Τι συζήτησαν ο Αλέξης Τσίπρας με τον κ. Ιερώνυμο (Αποκλειστικά πλάνα).

Πολιτικός λόγος νέας βιολογικής καλλιέργειας

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Ο νέος πολιτικός λόγος-σπόρος για το "χαρμάνι" της Ευρωατλαντικής Ένωσης

Τα αποτελέσματα των εκλογών δημιούργησαν μέγα προβληματισμό στους ασχολούμενους με την πολιτική. Το κόμμα του Λαϊκού Συνδέσμου, άλλως "εγκληματική οργάνωση" (sic) Χρυσή Αυγή, απέσπασε 388.186 ψήφους, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές η περίπου 400 χιλιάδες ψηφοφόροι είναι κι αυτοί μέλη εγκληματικής οργάνωσης.

Εξήγηση άλλη δεν βλέπω να υπάρχει, ώστε να δικαιολογεί την ολοσχερή απουσία - τρίτο κόμμα σημειωτέον - από τα δημοσιογραφικά "πάνελ" των αναλυτών δημοσιογράφων και των νέων πολιτικών, ή παλαιών, προσώπων, που καλούνται να δώσουν απαντήσεις επί πολλών, διαφόρων και άλλων τινών.

Μετά από σαράντα χρόνια σάπιου πολιτικού λόγου, θα έχουμε τώρα ένα νέο, ανθεκτικό και γενετικά μεταλλαγμένο, "λόγο-σπόρο" πολιτικό και όλοι "πιστεύουν" (σημ. η πολιτική έχει πίστη) ότι ο νέος αυτός "λόγος-σπόρος" θα βλαστήσει στα "χαρμάνι", δηλαδή στα μπάζα της μάζας, που φέρει το όνομα Ευρωατλαντική Ένωση.

Υστερόγραφο
Επειδή με ρώτησαν : "Και ποιος είναι αυτός ο νέος πολιτικός λόγος-σπόρος ;", απαντώ, δεν είναι προφανώς της αποκλεισμένης, από κάθε μέσο μαζικής πολιτικής αποβλάκωσης, "εγκληματικής οργάνωσης" (sic).

Πειραιώς Σεραφείμ : Το υπαρξιακό χάος