Ἀπό τήν ἁγιοπατερική παράδοση στήν «μεταπατερική ἀσυνέχεια» -- π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Αθηνών.

Παράδοση στήν γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας σημαίνει τήν ἀδιάκοπη συνέχεια τοῦ ὀρθοδόξου τρόπου ὑπάρξεως, πού κλείνει μέσα του τήν ἀληθινή πίστη, ὡς φρόνημα καί στάση ζωῆς σέ ὅλες τίς πτυχές της.

1. Ἡ Θεολογία καί Ποιμαντική Πράξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς (1453) εἶχε ὡς κύριο στόχο της τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς τῆς« ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθείσης πίστεως» (Ἰούδ. 3), γιά τήν συνέχεια τῆς ὁμολογίας καί παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Αὐτό ὅμως ἀπαιτοῦσε καί τήν λόγῳ καί ἔργῳ ἀπόκρουση τῶν αἱρέσεων γιά τήν προστασία τοῦ Ποιμνίου καί τήν διασφάλιση τῆς δυνατότητας σωτηρίας, δηλαδή θεώσεως.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Οι Σύγχρονοι Κληρικοί είναι Προδότες της Πίστεως»!

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς αυτή είναι η πολύ σκληρή πραγματικότητα και δε πρέπει να μας σοκάρει. Φέρουν ευθύνη και οι λαικοί, αλλά εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν εκ των έσω φέρουν διπλή ευθύνη. Τώρα που τακτοποιήθηκε η μισθοδοσία τους θα είναι λαλίστατοι εκ του ασφαλούς!!!

12 Φεβρουαρίου 2019 - 10:10 μ.μ

Ἡ σπουδαιότης τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Μεταλήψεως -- Τοῦ Ἀρχιµ. π. Κωνσταντίνου Χαραλαµποπούλου

Θαυµασµὸς καὶ κατάπληξις καταλαµβάνει τὸν ἄνθρωπον, ὅταν ἀναλογισθῇ τὰς ἀπείρους δωρεάς, τὰς ὁποίας ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ ἐσκόρπισεν εἰς αὐτόν. Ἐκεῖνο, ὅµως, τὸ ὁποῖον ἀποτελεῖ τὴν κορωνίδα τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ Θεία Εὐχαριστία, εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς δὲν χαρίζει εἰς τὸν ἄνθρωπον µίαν ἀκτῖνα τῆς ἀγαθότητός του, ἀλλὰ ὁλόκληρον τὸν ἑαυτόν Του. Διὰ τοῦτο ἐχαρακτηρίσθη ἀπὸ τοὺς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας µας ὡς «ἡ τελεία ἐκδήλωσις τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπον». Ἐκεῖ, ὅπου φαίνεται πρῶτον ἡ σπουδαιότης τοῦ µυστηρίου τούτου εἶναι ἡ σύστασίς του. Ὁ συστήσας δὲν εἶναι ἄλλος παρὰ αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Οἱ σελίδες τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι γεµᾶτες ἀπὸ τοιαύτας µαρτυρίας.

Θεοτοκάριον -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

Τη ΙΓ΄ (13η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΜΑΡΤΙΝΙΑΝΟΥ.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 13 Φεβρουαρίου 2019                  

Μαρτινιανός ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο εκ Καισαρείας της Παλαιστίνης, ήτο δε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μικρού του βασιλεύσαντος κατά έτη υη΄ - υν΄ (408 – 450). Την ασκητικήν αυτού ζωήν ήρχισεν ο Όσιος, όταν ήτο εις το δέκατον όγδοον έτος της ηλικίας του. Εγκαταλείψας τότε κόσμον και τα του κόσμου ανεχώρησεν εις τας ερήμους και εις τα όρη, εις τα οποία διέτριψεν επί πολλά έτη σκληρώς αγωνιζόμενος. Ακούσατε όμως μετά προσοχής την κατά πλάτος περί αυτού διήγησιν καθώς είναι γεγραμμένη εις το χειρόγραφον αυτού Βίον, ίνα πολλήν την ωφέλειαν λάβητε.

ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΕΣΩΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ !! - ΝΕΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ !!

Πριν λίγες ημέρες επικοινώνησε μαζί μας η Βασιλική, που διακονεί ως Κατηχήτρια, για να μας διηγηθεί ένα νέο ΜΕΓΑΛΟ θαύμα των Χαιρετισμών !

Τον περασμένο Δεκέμβριο μας είχε ζητήσει - μετά από ευλογία του Προϊσταμένου Ιερέα της Ενορίας της - και της στείλαμε δεματάκι με βιβλαρίδια των Χαιρετισμών και άλλες ευλογίες για τα παιδιά του Κατηχητικού !

Ένα από τα βιβλαρίδια που περίσσεψαν το έδωσε στον κυρ Μιχάλη, τον πατέρα της ! Μεγάλης ηλικίας άνθρωπος, ευσεβής μεν, αλλά δεν του είχε μιλήσει ποτέ κανείς για τους Χαιρετισμούς και την προσευχητική τους αξία !

Ποια είναι τα θανάσιμα και ποια τα συγγνωστά αμαρτήματα -- Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Κάθε θανάσιμο αμάρτημα που διαπράττει ο ορθόδοξος χριστιανός, αν δεν θεραπευθεί με την πρέπουσα μετάνοια, γίνεται αιτία αιώνιου κολασμού του. Θανάσιμα αμαρτήματα για τον χριστιανό είναι η αίρεση, το σχίσμα, η βλασφημία, η εξωμοσία, η απόγνωση, η αυτοκτονία, η μοιχεία, κάθε παρά φύση σαρκική αμαρτία, η αιμομειξία, η μέθη, η ιεροσυλία, ο φόνος, η ληστεία και κάθε μεγάλη, σκληρή και απάνθρωπη αδικία. Απ’ αυτές μόνο μία, η αυτοκτονία, δεν μπορεί να θεραπευθεί με τη μετάνοια.

Όλες, πάντως, θανατώνουν την ψυχή, καθιστώντας την ανίκανη να κληρονομήσει την αιώνια μακαριότητα, ως την κάθαρσή της με ειλικρινή μετάνοια. Και μια φορά μόνο να πέσει ο άνθρωπος σε κάποια θανάσιμη αμαρτία, πεθαίνει ψυχικά. «Γιατί όποιος τηρήσει όλες τις διατάξεις του θείου νόμου και παραβεί μία, θεωρείται παραβάτης όλου του νόμου. Εκείνος, βλέπετε, που είπε «Μη μοιχεύσεις», είπε και «Μη φονεύσεις». Αν, λοιπόν, δεν μοιχεύσεις, αλλά φονεύσεις, είσαι παραβάτης του νόμου» (Ιακ. 2:10-11).

Η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών

ΜΕΡΟΣ 1. Η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ

Η «Φιλοκαλία των ιερών νηπτικών» είναι συλλογή πατερικών κειμένων, τα οποία έχουν ένα ιδιαίτερο περιεχόμενο. Το περιεχόμενο αυτό αναφέρεται στη μυστική, δηλ. εσωτερική ψυχική εργασία της καθάρσεως του νου και της καρδιάς. Γι’ αυτό τα πατερικά κείμενα της «Φιλοκαλίας» παρουσιάζουν διαστάσεις και όψεις της μυστικής θεολογίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Επειδή δε η βίωση της μυστικής αυτής πνευματικής εργασίας πραγματοποιείται υπό τον όρο της αδιαλείπτου εγρηγόρσεως της ψυχής, της νήψεως, τα πατερικά αυτά κείμενα χαρακτηρίζονται και «νηπτικά».

Τη ΙΒ΄ (12η) Φεβρουαρίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΧΡΗΣΤΟΣ ο κηπουρός, ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας εν έτει αψμη΄ (1748), ξίφει τελειούται.

Χρήστος ο Άγιος του Χριστού Νεομάρτυς κατήγετο εκ της Αλβανίας, όταν δε ήτο ετών τεσσαράκοντα την ηλικίαν, πορευθείς εις την βασιλεύουσαν, έγινεν εκεί κηπουρός· εν μια δε των ημερών πωλών μήλα εις την αγοράν, συνεφώνησε μετά τινος Τούρκου να του πωλήση τα μήλα τα οποία είχεν· επειδή δε περιήλθεν εις φιλονικίαν μετ’ αυτού περί της τιμής των μήλων, ο Αγαρηνός, δια να εκδικηθή, συκοφαντεί τον Χρήστον, ότι είπε δήθεν να γίνη Τούρκος· όθεν σύρει παρευθύς τον Άγιον και τον πηγαίνει εις το κριτήριον, παρουσίασε δε και ψευδομάρτυρας, ότι είπεν αληθώς να τουρκεύση.

Σὲ τῆς ἡμῶν σωτηρίας ἐπίκουρον κεκτήμεθα,

Σὲ τῆς ἡμῶν βοηθείας ὑπέρμαχον ἔχομεν, Σὲ τῆς ἡμῶν ἀπολογίας προβαλλόμεθα στόμα, Σὲ τῆς ἡμῶν ἐλπίδος περιφέρομεν καύχημα, Σὲ Χριστιανῶν ἡ πληθὺς ὀχυρώτατον τεῖχος κέκτηται. Σὺ τὰ τοῦ παραδείσου κλεῖθρα διήνοιξας, Σὺ τὸ βαίνειν πρὸς οὐρανοὺς παρεσκεύασας, Σὺ τῷ Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμᾶς προσῳκείωσας. Διὰ Σοῦ πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ ἁγιωσύνη, ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ πρώτου Ἀδὰμ καὶ ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, Ἀποστόλοις, Προφήταις, Μάρτυσι, δικαίοις καὶ ταπεινοῖς τῇ καρδίᾳ, μόνη Πανάχραντε, καὶ ἐγένετο καὶ γίνεται καὶ γενήσεται· καὶ ἐπὶ Σοὶ χαίρει, Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις· κἀγὼ ἐπὶ Σοὶ θαρρῶ, διὰ Σοῦ τῆς κυρίως τεκούσης κατὰ σάρκα Θεὸν ἀληθινόν, Ω πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Συνεργασία Ἁγίων

Ὑπάρχει ἄμεση ἐπικοινωνία μεταξὺ τῶν Ἁγίων τῆς Θριαμβευούσης Ἐκκλησίας καὶ τῆς Στρατευομένης. Μάλιστα σὲ μιὰ εὐχὴ τῶν Θεοφανείων τοῦ Ἁγ. Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων λέγεται τὸ ἑξῆς: «Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει, καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ». Καὶ πάλι σὲ ἄλλο σημεῖο λέγει: «καὶ Ἄγγελοι μετὰ ἀνθρώπων συνεορτάζουσι». Ὅπως βλέπουμε λοιπὸν δὲν ἐμποδίζει τὴν ἐπικοινωνία, οὔτε ἡ διαφορὰ τῆς οὐράνιας καὶ ἐπίγειας ζωῆς, οὔτε ἡ σάρκα. Ἀλλὰ τοὺς ἑνώνει ὁ Χριστός. Ἕνα ὡραῖο παράδειγμα εἶναι ἡ συνεργασία τοῦ Ἀπ. Παύλου καὶ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ὠργίσθηκε κάποτε ὁ βασιλεὺς τῆς Πόλεως ἐναντίον κάποιου ἄρχοντος τοῦ παλατιοῦ.

Τη ΙΒ΄ (12η) Φεβρουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΑΝΤΩΝΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως.

Αντώνιος εν Αγίοις Πατήρ ημών από μεν τον πατέρα κατήγετο από την Ανατολήν, από δε την μητέρα από την Στερεάν Ελλάδα, ως τρίτην δε πατρίδα είχε την Κωνσταντινούπολιν, η οποία ενηγκαλίσατο και έθρεψεν αυτόν και εκδύσασα από τα μητρικά σπάργανα τον έφερεν εις μέτρον ηλικίας, μαθητεύσασα δε αυτόν και τα ιερά γράμματα, ύστερον απέκτησεν αυτόν και Ποιμένα της.

13/2/19 | Αθήνα | Βιβλιοπαρουσίαση: Εκκλησία και γένος εν αιχμαλωσία, του Γ. Καραμπελιά

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Πειραιῶς κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ :Τί οὐσιαστικά προβλέπει ἡ πρότασι Ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος ἀπό τήν Κυβέρνησι ἀναφορικά μέ τήν Ἐκκλησία καί τό Ἔθνος

Πειραιάς 12/2/2019

 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Τί οὐσιαστικά προβλέπει ἡ πρότασι

Ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος ἀπό τήν Κυβέρνησι ἀναφορικά μέ τήν Ἐκκλησία καί τό Ἔθνος

 Ψηφίζονται αὔριο ἀπό τήν Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς οἱ προτάσεις ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος, πού κατετέθησαν ἀπό τήν Συμπολίτευσι καί τήν Ἀντιπολίτευσι. Ἤδη τό πόρισμα τῆς Ἐπιτροπῆς Ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος, παρεδόθη στόν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς καί κατά τήν ἐπιταγή τοῦ Συντάγματος θά πραγματοποιηθῆ ἡ προβλεπομένη πρώτη ψηφοφορία.

Τη ΙΒ΄ (12η) Φεβρουαρίου, μνήμη της Οσίας ΜΑΡΙΑΣ της μετονομασθείσης ΜΑΡΙΝΟΣ.

Μαρία η Οσία Μήτηρ ημών, αλλάξασα τα γυναικεία φορέματα, εφόρεσεν ανδρικά και αντί Μαρίας μετωνομάσθη Μαρίνος· εισελθούσα δε εν Μοναστηρίω μετά του κατά σάρκα πατρός αυτής, εκουρεύθη Μοναχός και υπηρέτει μετά των νεωτέρων Μοναχών, χωρίς να γνωρισθή τελείως ότι ήτο γυνή.