Για τα Χριστούγεννα, απὸ τὸ βιβλίο του Φώτη Κόντογλου: «Τὸ Ἀϊβαλὶ ἡ πατρίδα μου»

Την πνευματική χαρά και την οὐράνια ἀγαλλίαση που νοιώθει ὁ χριστιανός ἀπό τα Χριστούγεννα, δεν μπορεῖ να τη νοιώσει, με κανέναν τρόπο, ὅποιος τα γιορτάζει μοναχὰ σαν μία συγκινητική συνήθεια, που εἶναι δεμένη περισσότερο με τις συνηθισμένες χαρές τοῦ κόσμου, με τον χειμώνα, με τα χιόνια,με το ζεστό τζάκι.

Μοναχά ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός γιορτάζει τα Χριστούγεννα πνευματικά, κι ἀπό την ψυχή τοῦ περνᾶνε ἁγιασμένα αἰσθήματα, και τη ζεσταίνουνε με κάποια θέρμη παράδοξη, που ἔρχεται ἀπὸ ἕναν ἄλλο κόσμο, τη θέρμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κατά τον ἀναβαθμό ποὺ λέγει: «Ἁγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωοῦται, και καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τη τριαδική μονάδι, ἱεροκρυφίως».

“ΝΥΧΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ” -- ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
λυγούν τα πόδια
και προσκυνούν γονατιστά στη φάτνη τους
τα άδολα βόδια.
Κι ο ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα
σταυροκοπιέται
και λέει με πίστη απ’ της ψυχής τ’ απόβαθα
Χριστός γεννιέται!
Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
κάποιοι ποιμένες
ξυπνούν από φωνές ύμνων μεσούρανες
στη γη σταλμένες.
Κι ακούοντας τα Ωσαννά απ΄ αγγέλων στόματα
στον σκόρπιο αέρα
τα διαλαλούν σε χειμαδιά λιοφώτιστα
με την φλογέρα.
Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
ποιος δεν το ξέρει
των μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα
λάμπει το αστέρι.
Κι όποιος το βρει μες στ΄ άλλα αστέρια ανάμεσα
και δεν το χάσει,
σε μια άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το
μπορεί να φτάσει.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 7 Ιανουαρίου 2018

ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ. Του Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.

Ἀπὸ πολὺ παλιὰ ἔχει καθοριστεῖ νὰ ἑορτάζουμε κατὰ τὴν ἑπομένη ἡμέρα τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, τὴ Σύναξη τοῦ Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, γιὰ τὸν λόγο ὅτι ἀξιώθηκε νὰ βαπτίσει τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ὑπῆρξε ὁ Ὄρθρος ποὺ ἀνήγγειλε τὸν ἐρχομὸ τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου. Ὁ Ὄρθρος ποὺ προηγήθηκε τῆς ἀνατολῆς τοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης. Ἔτσι τὸν ὀνομάζει ἕνας ὕμνος τῶν Θεοφανείων. «Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου». Ὁμιλεῖ τὸ στόμα τοῦ Ἀσκητοῦ. Ὁ χαρισματικὸς ἄνθρωπος ποὺ ἀναδείχθηκε «μείζων ἐν γεννητοὶς γυναικών». Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος κηρύσσει προδρομικὰ μέσα στὴν ἔρημο τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ. Ξαναθυμίζει τὰ προφητικὰ λόγια τοῦ Ἠσαΐου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Μάρκος, ποὺ βεβαίως ἀναφέρονται στὸ μεγάλο ἐρημίτη τοῦ Ἰορδάνη. Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος κηρύσσει, μὲ πέντε βαρυσήμαντες λέξεις, ὅτι θὰ διδάξει ἀργότερα ὁ Ἰησοῦς: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».

An Arabic Christmas Carol (Byzantine Hymn of the Nativity)

Σήμερον Γεννάται εκ Παρθένου, Ο κρατών την οικουμένη εν τη χειρί Του (τρις)

Αυτός, του οποίου την ουσία ουδείς μπορεί να αγγίξει,

περιτυλίγεται με σπάργανα ως παιδί.

Ο Θεός που εν αρχή εποίησε τους Ουρανούς κείται σε στάβλο

Αυτός που έβρεξε μάννα στο λαό του στην έρημο

Τρέφεται με γάλα από την Μητέρα Του

Ο Νυμφίος της Εκκλησίας εκάλεσε τους Μάγους

Ο Υιός της Παρθένου δέχεται τα δώρα τους.

Προσκυνούμεν Σου την Γέννηση Χριστέ (τρις),

Δείξον ημίν και τα ένδοξά Σου Θεοφάνεια! 

π. Θ. Ζήσης, Το Μυστήριο της Ενανθρωπήσεως και ο άγ. Ιωσήφ ο Μνήστωρ

Η Σκέπη της Θεοτόκου

Η εορτή της αγίας Σκέπης της Θεοτόκου ( 1η , και αργότερα , 28η Οκτωβρίου ) αντλεί την υπόθεσή της από τον βίο του οσίου Ανδρέα, του δια Χριστόν σαλού. Η εμφάνιση της Θεοτόκου στον όσιο έγινε αφορμή να καθιερωθεί η εορτή αυτή. 
Το περιστατικό συνέβη στη νότια πλευρά του ναού των Βλαχερνών, στο παρεκκλήσιο της αγίας Σορού, όπου φυλάσσονταν η εσθήτα, ο πέπλος και μέρος της ζώνης της Θεοτόκου. 
Στο παρεκκλήσιο αυτό γινόταν κάποτε ολονυκτία. Εκεί πήγε να προσευχηθεί και ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του άγιο Επιφάνιο. 

ΛΟΓΟΣ Α΄ εις την κατά Σάρκα ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Δαμασκηνού Μοναχού, του Υποδιακόνου και Στουδίτου                                                                                                                                     

Αι εορταί της Εκκλησίας μας, ευλογημένοι Χριστιανοί, ομοιάζουν ωσάν μεγάλον και υπέρλαμπρον κήπον, εις τον οποίον υπάρχουν όλα τα άνθη· εντός δε του κήπου αυτού κάθηται Βασιλεύς λαμπροφόρος, όστις προσκαλεί πάντας τους ανθρώπους και συνομιλεί μετ΄ αυτών· όσοι δε εισέλθουν εις αυτόν, έχουν μεν χαράν, διότι ωσφράνθησαν τα ωραία εκείνα άνθη, αλλά περισσότερον χαίρονται, διότι επλησίασαν τον Βασιλέα και συνωμίλησαν μετ΄ αυτού· ούτως είναι και αι εορταί και αι μνήμαι των Αγίων. Κήπος είναι η Εκκλησία μας η Αγία και θεοτίμητος· άνθη είναι αι πανηγύρεις των Αγίων όλων, είτε Μαρτύρων είπης, είτε Ιεραρχών, είτε Αποστόλων, είτε Προφητών, είτε άλλου τινός. Βασιλεύς δε μέγας ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι, ο λαμπρός, ο καθαρός, ο Σωτήρ του κόσμου, ο ιατρός των ανθρώπων, ο ζωοδότης των κτισμάτων όλων.

Ἡ παρακάτω διήγηση τοῦ Ἀββᾶ Μακαρίου καταπλήσσει τοὺς πάντες

Αναφέρεται σὲ κάποιο µοναχὸ ποὺ κατηγορήθηκε ἄδικα καὶ ὄχι µόνο σήκωσε ἀδιαµαρτύρητα τὴν φοβερὴ συκοφαντία, ὄχι µόνο ἄντεξε τὴν προσβολὴ καὶ δέχθηκε ἀγόγγυστα τὶς συνέπειες, ἀλλά, ἀντίθετα, ἔφτασε σὲ τέτοιο µέτρο ταπεινοφροσύνης ποὺ δὲν ἄντεξε τὴν ἀναγνώριση τῆς ἀδικίας ἀπὸ τοὺς συκοφάντες του καὶ φυσικὰ τὴν ἀθῴωσή του. «Ὅταν ἤµουν νεώτερος καὶ ζοῦσα στὸ κελλί µου στὴν Αἴγυπτο, µὲ πῆραν καὶ µὲ ἔκαναν κληρικὸ στὴν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ. Μὴ θέλοντας, ὡστόσο, νὰ ἀποδεχθῶ τὴ θέση αὐτὴ καὶ τὸ ὑψηλὸ ἀξίωµα, ἔφυγα καὶ πῆγα σὲ ἄλλον τόπο. Ἐκεῖ ἐρχόταν ἕνας εὐλαβὴς λαϊκός, ἔπαιρνε τὸ ἐργόχειρό µου καὶ µ’ ἐξυπηρετοῦσε. Ὅµως συνέβη κάποτε, ἀπὸ διαβολικὸ πειρασµό, κάποια κοπέλλα τοῦ χωριοῦ νὰ πέσει στὸ ἁµάρτηµα τῆς πορνείας. Ὅταν ἔµεινε ἡ κοπέλλα ἔγκυος, ἄρχισαν νὰ τὴ ρωτοῦν:           
- Ποιὸς τὸ ἔκαµε αὐτό: Καὶ ἐκείνη ἀπαντοῦσε 

Ο ΟΙΚΟΥΜ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕΝ ΕΙΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΝ ΜΕ ΒΟΥΔΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ

Τήν προσευχήν ὠργάνωσε τό Βατικανόν καί συμμετεῖχεν ὁ Πάπας καί οἱ ἐκπρόσωποι πεντήκοντα θρησκειῶν καί αἱρέσεων. Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης ἐξέθεσε τούς Καθηγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οἱ ὁποῖοι τόν ὑπεδέχθησαν προσφάτως ὡς στῦλον τῆς Ὀρθοδοξίας.Ὑπηρετεῖ ἀνοικτῶς τήν «Νέαν Ἐποχήν» καί τήν Πανθρησκείαν. Ἐξισώνει τόν Τριαδικόν Ἀληθινόν Θεόν καί τόν Χριστόν μέ τόν Βούδαν καί τήν Ἐκκλησίαν τῆς ἀληθοῦς Πίστεως μέ τάς αἱρέσεις. Περιφρονεῖ τούς ἱερούς Κανόνας καί τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας. Διά τήν μεγάλην πτῶσιν του εὐθύνονται ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Φαναρίου, τό Ἅγιον Ὄρος καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. 

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ του εν αγίοις πατρός ημών Πρόκλου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

Φάνηκε ο Χριστός στον κόσμο και τον άχαρο κόσμο στόλισε μ᾿ απέραντη ευφροσύνη. Σήκωσε πάνω Του την αμαρτία του κόσμου, και κατεπάτησε για πάντα τον εχθρό του κόσμου. Αγίασε τις πηγές των υδάτων και φώτισε τις ψυχές των ανθρώπων. Θαύματα αναμείχθηκαν με μεγαλύτερα θαύματα.

Σήμερα, από τη χαρά που έφερε ο Σωτήρας μας Χριστός, χωρίστηκαν η γη και η θάλασσα και απ᾿ άκρη ως άκρη γέμισε ο κόσμος ευφροσύνη. Η σημερινή γιορτή αποκαλύπτει μεγαλύτερα θαύματα από εκείνη της Χριστουγεννιάτικης νυχτιάς.

Γιατί εκείνη την νύχτα που μας πέρασε χαιρότανε μονάχα η γη, καθώς βάσταζε πάνω της στην αγκαλιά της φάτνης τον Παντοκράτορα Θεό.   ήμερα όμως, που γιορτάζουμε τα Θεοφάνεια, ευφραίνεται μαζί της και η θάλασσα. Καί ευφραίνεται γιατί διά μέσου του Ιορδάνη λαμβάνει μέρος και αυτή στην ευλογία του αγιασμού.

Στη γιορτή της θείας Γέννησης ο Θεός φάνηκε βρέφος μικρό, νεογέννητο, δείχνοντας έτσι τη δική μας νηπιότητα. Σήμερα όμως Τον βλέπουμε τέλειο άνθρωπο, τέλειο Υιό, από τέλειο Πατέρα γεννημένον.Εκεί φανέρωσε το θείο βρέφος το αστέρι που ανέτειλε από την ανατολή, και εδώ ομολογεί γι᾿ Αυτόν από τον ουρανό ο Θεός Πατέρας, από Τον οποίον γεννήθηκε προ των αιώνων.