....Το τι έγινε εκείνο το βράδυ, το διηγείται ο ίδιος ως εξής: «Δεν θυμάμαι πως ξεκίνησα την αγρυπνία μου, αλλά ξέρω καλά ότι μόλις άρχισα δεν πρόλαβα να προφέρω πολλές φορές το όνομα του Χριστού μας και γέμισε η καρδιά μου αγάπη προς τον Θεό. Έξαφνα πολλαπλασιάσθηκε τόσο πολύ, που δεν προσευχόμουν πλέον, αλλά θαύμαζα με έκπληξιν το ξεχείλισμα αυτό της αγάπης. Ήθελα ν΄ αγκαλιάσω και ν΄ ασπασθώ όλους τους ανθρώπους και όλη την κτίσι και συγχρόνως σκεφτόμουν τόσο ταπεινά, που ένοιωθα πως είμαι κάτω από όλα τα κτίσματα.
