π. Χρυσόστομος Χρυσόπουλος: Ύμνος στη φιλία

Ο Χριστός, μας έχει διαβεβαιώσει ότι είναι ο φίλος μας και αν το συνδυάσουμε με το δάκρυ Του εμπρός στο μνήμα του φίλου Του Λαζάρου, θα δούμε ότι η φιλία που επαγγέλλεται, φτάνει μέχρι την ανάσταση.

 

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς

 

Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 15 Μαρτίου ((Κυριακή Β´ των νηστειών, Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου του Παλαμά, Σαββίνου του Αιγυπτίου, Ιουλιανού μάρτυρος, Χριστοδούλου οσίου του εν Πάτμω) στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, κατά τη διάρκεια της οποίας ιερούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο  Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Χρυσόπουλος, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

 

Ο π. Χρυσόστομος στο κήρυγμα του και αναφερόμενος στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, χαρακτήρισε το θαυμαστό γεγονός που περιγράφεται, ως ύμνο στη φιλία. Τονίζοντας πως:

«Αν ο Γολγοθάς είναι το έπακρο της θείας αγάπης για τον άνθρωπο, το γεγονός της θεραπείας του παραλυτικού στην Καπερναούμ και όσα προηγήθηκαν, παραμένει το απόγειο της αληθινής φιλίας.

Τα τέσσερα πρόσωπα που συνόδευαν τον ασθενή φίλο τους, με δύναμη και έργα απέδειξαν πριν διδαχθούν, μίλησαν πριν ακούσουν, τόλμησαν πριν δικαιωθούν. Βρίσκουν λόγο για να αποδείξουν, παρά να απολαύσουν και εφεύραν τρόπο για να εξυπηρετήσουν, παρά να εκμεταλλευτούν.»

Τη διάσταση αυτής της φιλίας την εγκαινίασε με τον τρόπο Του ο Θεάνθρωπος, συνέχισε ο π. Χρυσόστομος, και καλεί όλους μας να την επιλέξουμε στις σχέσεις μας με τον περίγυρο μας. Είναι οι διαστάσεις της φιλίας που χαρίζουν θαύμα και ζωή, έπαινο και θεραπεία.

Στην ουσία δεν θεραπεύτηκε μόνο ο παραλυτικός, αλλά με τις ενέργειες και το θάρρος των φίλων του, προηγήθηκε η ίαση της ασθένειας της αφιλίας. Η παραίτηση, η φιλαυτία, ο εγωισμός, έδωσαν τη θέση τους στην προσφορά άνευ όρων και ορίων, έγινε η υπέρβαση και επιτεύχθηκε το θαυμαστό αποτέλεσμα.

 Όπως επεσήμανε ο π. Χρυσόστομος:

«Οι φίλοι  πηγαίνουν το φίλο τους στο φίλο Χριστό. Ο Χριστός, μας έχει διαβεβαιώσει ότι είναι ο φίλος μας και αν το συνδυάσουμε με το δάκρυ Του εμπρός στο μνήμα του φίλου Του Λαζάρου, θα δούμε ότι η φιλία που επαγγέλλεται, φτάνει μέχρι την ανάσταση.

Οι πετυχημένες φιλικές σχέσεις ζητούν αλληλοπεριχωρήσεις δικαιωμάτων, απαιτήσεων, οφειλών. Στο ευαγγέλιο οι φίλοι έδωσαν μυϊκή δύναμη και έλαβαν την ικανοποίηση του θαύματος. Απέδειξαν περίτρανα ότι οι φιλικές σχέσεις είναι ισχυρότερες και αποτελεσματικότερες ακόμα και από αυτές που τις ενώνουν δεσμοί αίματος, δηλαδή των οικείων.»

Στη συνείδηση των χριστιανών πρέπει να καλλιεργείται δεόντως το αίσθημα της φιλίας, τόνισε στη συνέχεια. Συμπληρώνοντας πως η φιλική συμπαράσταση σε δύσκολες στιγμές πρέπει να είναι χωρίς σκοπιμότητα, υστεροβουλία, συμφέρον. Σε αντίθετη περίπτωση καταντά ψεύδος, καιροσκοπισμός, επιφάνεια.

Ο π. Χρυσόστομος εξήγησε ακολούθως γιατί διαβάζεται πάντα την Β’ Κυριακή των Νηστειών αυτή η ευαγγελική περικοπή και ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να μας προσφέρει. Δεδομένου ότι τα πάντα στον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας έχουν το σκοπό τους και την αναφορά τους.

Στην προκειμένη περίπτωση, το θαύμα που περιγράφεται προμηνύει γεγονότα που θα συμβούν την Μ. Εβδομάδα, είναι πρόγευση του θαύματος της Ανάστασης του Κυρίου. Εγέρθηκε από το αναπηρικό κρεββάτι ο παράλυτος, άφησε κενό το μνημείο ο αναστημένος Χριστός. Η αγωνία των φίλων για να πετύχουν το σκοπό τους δίνει τη θέση της στη θεραπεία, το ίδιο και η αγωνία της Γεθσημανής προσφέρει χώρο στην ευχάριστη αναγγελία της Ανάστασης του Χριστού.

Ολοκληρώνοντας το κήρυγμα του ο π. Χρυσόστομος είπε:

«Εύκολα γύρω μας γκρεμίζονται φιλίες λόγω του συμφέροντος, της ανωριμότητας, της επιπολαιότητας. Το θαύμα όμως της φιλίας που εξετάζουμε είναι παντελώς ξένο με τα αρνητικά αυτά στοιχεία. Έρχεται διδακτικά στου καθενός μας την καρδιά, μέσα από της Εκκλησίας τη λειτουργική πράξη, την αγιογραφική γλώσσα και την εμπειρική δυναμική του σήμερα.

Μακάρι να απολαμβάνουμε στη βιωτή μας τα φιλικά αισθήματα του περίγυρού μας. Να βρούμε τα κριτήρια της αληθινής φιλίας, να την αξιοποιήσουμε και να την αναπτύξουμε. Και όταν κλυδωνίζεται η εμπιστοσύνη μας για τα φιλικά συναισθήματα των γύρω μας, να παραμένουμε εδραίοι στην πίστη μας στον μόνο, αδιάψευστο και αγνό φίλο, τον Κύριο μας.»

Ο ψευτοβανδαλισμός των αντίχριστων πινάκων της Αντεθνικής Τερατοθήκης

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

---

Στις 13 Μαρτίου 2025, στην εκπομπή «Οι λιμπερταριανοί», προσπάθησα μέσα σε λίγα λεπτά, και όσο πιο απλά γινόταν για όσους πολίτες δεν διαθέτουν γνώσεις Ποινικού και Συνταγματικού Δικαίου, να εξηγήσω τις κρίσιμες πτυχές του πολύκροτου περιστατικού που συνέβη στις 10 Μαρτίου 2025 στην Αντεθνική Τερατοθήκη, όπου αποκαθηλώθηκαν τέσσερεις βλάσφημοι πίνακες, των οποίων έσπασε το προστατευτικό τζάμι.

Μολονότι το περιστατικό αυτό παρουσιάζει σημαντικές δυσχέρειες σε σχέση με την προσήκουσα νομική του αξιολόγηση, τα καλολαδωμένα γρανάζια του παντοδύναμου προπαγανδιστικού μηχανισμού επεχείρησαν να παραποιήσουν την πραγματικότητα και να κρατήσουν στο σκιόφως τις κρίσιμες παραμέτρους της, προκειμένου να κατασπιλώσουν την προσωπικότητα του βουλευτή εμφανίζοντάς τον π.χ. ως «σκοταδιστή», «θρησκόληπτο», «αμετανόητο», «Ταλιμπάν».

Μερικά από τα κρίσιμα ερωτήματα που χρήζουν νομικής απαντήσεως είναι τα ακόλουθα:

– Πώς ορίζεται η Τέχνη;

– Υπάγονται τα συγκεκριμένα βλάσφημα έργα που εκτέθηκαν στην Αντεθνική Τερατοθήκη σε αυτόν τον ορισμό;

– Ισχύει πράγματι ότι η Τέχνη δεν έχει όρια ή μήπως υπόκειται και αυτή σε εγγενείς συνταγματικούς περιορισμούς;

– Τι ρόλο μπορεί να παίξει το Προοίμιο και τα άρθρα 3 και 13 του Συντάγματος στον προσδιορισμό αυτών των περιορισμών;

– Τι είχε αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1994 (Otto Preminger κατά Αυστρίας) για την αξίωση σεβασμού του θρησκευτικού συναισθήματος;

– Μπορεί να αντληθεί από τον Ποινικό Κώδικα ένας λόγος άρσεως του αδίκου για να δικαιολογηθεί η βία κατά πράγματος που άσκησε ο βουλευτής;

– Παρότι η φθορά που προκλήθηκε στα συγκεκριμένα εκθέματα ήταν ελαφρά, δεδομένου ότι απλώς έσπασε το προστατευτικό τους τζάμι (και άρα έχουμε να κάνουμε με μια προνομιούχο φθορά ξένης ιδιοκτησίας του άρ. 378 παρ. 1 εδ. β΄ ΠΚ), ποια περίσταση καθιστά την κρινόμενη περίπτωση διακεκριμένο πλημμέλημα;

– Γιατί παραβιάσθηκε το νομικώς αυτονόητο στην συγκεκριμένη περίπτωση με κραυγαλέα καταπάτηση του άρθρου 62 του Συντάγματος;

– Ποια εγκλήματα τέλεσαν τα αστυνομικά όργανα που δεν επέτρεψαν επί 5 ώρες στον ως άνω βουλευτή να εξέλθει της Αντεθνικής Τερατοθήκης και ποιο είναι το είδος της συρροής τους;

Πολλά από τα ανωτέρω ζητήματα αντιμετωπίζονται και στο άρθρο μου με τίτλο «Ο ψευτοβανδαλισμός των αντίχριστων πινάκων της Αντεθνικής Τερατοθήκης» που δημοσιεύεται στο φύλλο της εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία», 16 Μαρτίου 2025, σελ. 57 (θα αναρτηθεί προσεχώς στο παρόν ιστολόγιο).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν είχαμε ανεξάρτητη και αντικειμενική δημοσιογραφία, αυτά είναι τα κρίσιμα ερωτήματα που θα έπρεπε να απασχολήσουν τα διάφορα πάνελ.

Αλλά τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης έχουν κατακλυσθεί από πληρωμένους προπαγανδιστές, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο να προκαλούν τους λεγόμενους «ηθικούς πανικούς» και να κατασκευάζουν «θυμωμένα ακροατήρια», τα οποία ποθούν διακαώς να κατασπαράξουν εκείνο το «μαύρο πρόβατο» της κοινωνίας, που τόλμησε να κάνει κάτι διαφορετικό από την συμπαγή (νωχελική και αδιάφορη) πλειοψηφία.

Αυτή η πλειοψηφία της σύγχρονης μετα-δημοκρατίας παρακολουθεί την καθημερινότητα μέσα από την οθόνη σαν να απολαμβάνει εναλλασσόμενες ταυρομαχίες.

Θλίβομαι για το κατάντημα της ελληνικής κοινωνίας του θεάματος, η οποία χειραγωγείται ελεεινά από τον αργυρώνητο συρφετό της (κ)οθόνη-ς.

Αν το περιστατικό με το οποίο ασχολούμαστε νυχθημερόν από την Δευτέρα είχε συμβεί στην Γερμανία, θα είχαν κατακλυσθεί τα ΜΜΕ και τα επιστημονικά περιοδικά από συνεντεύξεις και άρθρα ξακουστών καθηγητών Ποινικού και Συνταγματικού Δικαίου.

Αλλά στο αξιοθρήνητο Ελλαδιστάν ακούγονται μόνο άναρθρες τηλεκραυγές και είναι πολύ πιθανό ότι θα χαθεί μία ακόμη χρυσή ευκαιρία για να αναπτυχθεί ένας γόνιμος διάλογος και να πάει η επιστήμη λίγο παραπέρα.

Κι αν κάποιοι νομικοί γράψουν, δεν θα μπορέσουν μάλλον να αποδιώξουν από πάνω τους την κομματική ή συστημική, άλλως, νεοταξίτικη κονκάρδα τους...

Καληνύχτα Ελλάδα, καληνύχτα νομική επιστήμη, καληνύχτα δημοσιογραφία!

Μη ταράζεσθε, η Ψωροκώσταινα του Κυριακούλη Μητσοτάκη, που μόλις έκανε τον προσχηματικό ανασχηματισμό της, βαδίζει προς τον γκρεμό.

Κατά δήλωση του αμετανόητου-φρενοβλαβοποιητή πρωθυπούργου, ο ανασχηματισμός έγινε για δράση και ανανέωση από μια κυβέρνηση που ενώνει τους Έλληνες, ενώ στον ανάποδο κόσμο γνωρίζουμε ότι τον αποφάσισε μια διχαστική κυβέρνηση από αντίδραση και για οπισθοδρόμηση!

Φυσικά, το προπαγανδιστικό αποτύπωμα του υποκρυπτόμενου πρωθυπουργού, δηλ. του Γιάννη Βλαστάρη, ήταν πασιφανές σε κάθε λέξη που πρόφερε ο His Master's Voice Kyriakos Mitsotakis, όταν καλωσόριζε τα καμάρια-γομάρια του.

Είναι απίστευτο ότι η Ελλάδα διαθέτει ισόβια υπουργό Πολιτισμού αλλά και έναν υπεραποτυχημένο υπουργό μπασκετμπολίστα, ο οποίος επιλέγεται σε όλες τις θέσεις κάτω από το καλάθι (ορθότερα: τον κάλαθον) της κυβερνητικής μπασκέτας.

Ώς πότε θα τρώμε τόση κοροϊδία;