Η Κοίμησις της Θεοτόκου -- του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη

Μία των γλυκυτέρων και συμπαθεστέρων εορτών του χριστιανικού κόσμου είναι και η Κοίμησις της υπεραγίας Θεοτόκου, ην σήμερον εορτάζει η Εκκλησία. Ευθύς από των πρώτων μ.Χ. αιώνων, έξοχος υπήρξεν η τιμή και ευλάβεια, ην απένεμον οι χριστιανοί προς την Παρθένον Μαρίαν. Αλλ’ η σημερινή εορτή είναι η κατ’ εξοχήν μνήμη της Θεοτόκου, άτε την Κοίμησιν Αυτής υπόθεσιν έχουσα.

Η Κοίμησις αύτη συνέβη, κατά την ευσεβή παράδοσιν, τη 15 Αυγούστου, αλλά προϊόντος του χρόνου, συν τη καλλιεργεία και αναπτύξει του χριστιανικού πνεύματος, ετάχθη η προηγουμένη της ημέρας ταύτης δεκατετραήμερος εγκράτεια, προς τιμήν της υπεράγνου Θεομήτορος και αυτή γινομένη. Αγομένης της νηστείας ταύτης, ψάλλονται εν τοις ιεροίς ναοίς εναλλάξ καθ’ εκάστην, οι δύο μελωδικώτατοι Παρακλητικοί Κανόνες, η Μεγάλη λεγομένη παράκλησις και η Μικρά. 

Επιδίδεται σε έξαρση αναγκαστικών εμβολιασμών η αυστραλιανή κυβέρνηση κατά των πολιτών!!!

Από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας εμφανίστηκε βίντεο που δείχνει ένστολους αστυνομικούς να πλήττουν πολίτες με όπλα ηλεκτροσόκ, να τους στριμώχνουν στο έδαφος και στην συνέχεια να τους…εμβολιάζουν με το ζόρι δημόσια!!!

https://t.me/TheConspiracyOfTruth/17927

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΕΣΤΗ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ! -- Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Ότι ανέστη η Θεοτόκος μαρτυρούν πολλοί άγιοι και Θεολόγοι. Ο μεν γαρ θεσπέσιος Ανδρέας ο Κρήτης εν ενί των εις την Κοίμησιν τριών εγκωμίων αυτού, ούτω γράφει: «Πως ουκ αψευδής η μετάθεσις; Επεί και τάλλα συνέδραμε, ψυχής διάστασις από σώματος, συνθέτου λύσις, μερών διάζευξις, ανάλυσις, επίζευξις (ήτοι ένωσις ψυχής μετά σώματος), σύμπηξις (ήτοι ανάστασις), και προς το αφανές, υποχώρησις». Ο Δαμασκηνός Ιωάννης εν ενί των εις την Κοίμησιν λόγων αυτού, ου η αρχή «Έθος εστί τοις ερωτικώς προς τι διακειμένοις» ούτω φάσκει: «Έδει καθάπερ χρυσόν αποβαλούσαν το γεώδες και αλαμπές της θνητότητος πάχος, ως εν χωνεύσει τω θανάτω την σάρκα (της Θεοτόκου) άφθαρτον και καθαράν τω φέγγει της αφθαρσίας εκλάμπουσαν, εξαναστήναι του μνήματαος. Σήμερον αρχήν λαμβάνει (η Θεοτόκος) δευτέρας υπάρξεως (ήτις εστίν η ανάστασις) υπό του δόντος αυτή την αρχήν της προτέρας υπάρξεως». Και πάλιν εν τω τέλει: «Εισέλθωμεν εις τον τάφον (της Θεοτόκου) και γνώμεν του μυστηρίου το ξένον, ως ήρται (το σώμα δηλ.). ως μετεώρισται, ως προς Ουρανόν ανείληπται, ως τω Υιώ πασών υπερτέρα των Αγγελικών παρίσταται τάξεων· ουδέν γαρ μέσον Μητρός και Υιού». Και αύθις:

ΘΑΡΡΟΣ ΑΔΕΛΦΙΑ! ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΕΤΟΙ, ΔΟΞΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΟΛΥ -- π. Γ. Αγγελακάκης

 https://agiooros.org/

Ο υβριδικός άνθρωπος τής υβριδικής εργασίας -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Αντί προλόγου

Δέν συμπεριλαμβάνεται στά Ελληνικά Λεξικά η λέξη «υβριδικός».

hybrid ad,  (species, breed: mixed),  υβριδικός επίθ.  (Word Reference)

Η λέξη υβριδιο (hybrid) αφορά καί απευθύνεται σέ διασταυρούμενο είδος (mixed type) έμψυχου ή άψυχου πράγματος. Μέ άλλα λόγια, δέν είναι κάτι αμιγές. (ΣτΜ)

Θά ευχαριστήσω καί πάλι τήν κα. Beth Kutscher που μέ συμπεριέλαβε στόν κύκλο τών ενδιαφερόντων της. Αυτή τήν φορά ζητά τήν γνώμη μου επί τού θέματος #HybridWork καί ερωτά : «What would be your ideal balance between working from home and working on-site, and why? How does your work schedule compare to what it was prior to the pandemic? ( : Ποιά είναι γιά σένα η ιδανική ισορροπία μεταξύ εργασίας από το σπίτι και εργασίας επί τόπου, και γιατί;)

Πρωτίστως τήν πληροφορώ ότι δέν είμαι θιασώτης τής ονομαζόμενης Great Reset ( : Μεγάλη Επανεκκίνηση) καί δέν επιθυμώ νά συμπεριληφθώ στούς ομοϊδεάτες αυτής τής ιδεοληψίας. Καί τούτο, διότι μέ αφήνει εντελώς αδιάφορο - άν όχι εμφανή αντίπαλο - η προσπάθεια μετάβασης από τό μέχρι σήμερα γνωστό «ανθρώπινο είδος» ( : human kind) στό μετανεωτερικό «υβριδικό ανθρώπινο είδος» ( : hybrid human kind).

Τη Ε΄ (5η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΕΥΣΙΓΝΙΟΥ.

Ευσίγνιος ο Άγιος Μάρτυς, εκ της Αντιοχείας καταγόμενος, ήτο στρατιώτης επί της βασιλείας Κώνσταντος του Χλωρού, του πατρός του Μεγάλου Κωνσταντίνου, εν έτει τδ΄ (304). Έγινε δε εκατόν δέκα ετών και έφθασεν έως εις τους χρόνους Ιουλιανού του παραβάτου, ήτοι εν έτει τξα΄ (361) μετρών εξήκοντα, ετών στρατιωτικόν βίον. Ούτος λοιπόν παρασταθείς εις τον Ιουλιανόν, ήλεγξεν αυτόν διότι παρέβη την πάτριον ευσέβειαν και πίστιν του Χριστού, και διότι την τιμήν και δόξαν, την οποίαν έπρεπε να αποδώση εις τον Θεόν, την απέδωκεν εις τα είδωλα, υπενθυμίσας εις αυτόν και την αρετήν του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ως και ότι δια θείας οπτασίας και αποκαλύψεως μετεστράφη εκείνος εις την πίστιν του Χριστού. Ταύτα λέγων ο Άγιος, εις μεν τους άλλους εφάνη συνετός και φρόνιμος και έμπειρος ωραίων ιστορικών γεγονότων, δια την μακροβιότητα και πολυζωϊαν του, ο δε Ιουλιανός, χλευάσας αυτόν, προσέταξε και τον απεκεφάλισαν και ούτως έλαβεν ο μακάριος παρά Κυρίου τον στέφανον της αθλήσεως.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης :

....Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Σεβ. Ἀλεξανδρουπόλεως, διατρανώνετε τὸ μῖσος;

Πρὸς τὸν Μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμο,

ποὺ ζήτησε νὰ μὴ νοσηλεύονται σὲ ΜΕΘ οἱ «ἀντιεμβολιαστές»

Σεβασμιώτατε,

Γνωρίζω ὅτι ἡ προσφώνηση αὐτὴ εἶναι ἴσως καταχρηστικὴ στὸ πρόσωπό σας. Διότι ὅταν ἕνας Ἱεράρχης φτάνει στὸ σημεῖο νὰ ζητάει ἀποκλεισμὸ τῶν συνανθρώπων του ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ φροντίδα ποὺ δικαιοῦνται, οὔτε Χριστιανὸς μπορεῖ νὰ εἶναι, οὔτε κἄν ἄνθρωπος.

Ἆραγε, ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε σὲ ἐπαφὴ μὲ ἀρρώστους; Δὲν θεράπευσε λεπρούς, παραλύτους, δὲν ἀνέστησε νεκρούς; Δὲν συγχώρεσε πόρνες καὶ τελῶνες;

Μὲ ποιὸ δικαίωμα ἐσεῖς, ὡς ὑποτιθέμενος μεγαλόσχημος κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, διατρανώνετε ὄχι τὴν χριστιανικὴ ἀγάπη πρὸς τὸν συν­άνθρωπο, ἀλλὰ τὸ μῖσος καὶ τὸν διαχωρισμό;

Εἶναι ὅμως καὶ τὸ ἄλλο: Δὲν μᾶς κάνετε χάρη, Δέσποτα, ἂν χρησιμοποιήσουμε κάποτε τὶς ΜΕΘ, ἔστω καὶ ὡς «ἀντιεμβολιαστές». Τὶς ἔχουμε χρυσοπληρώσει μὲ τοὺς φόρους μας, ὅπως πληρώνουμε καὶ τὸν δικό σας μισθό, γιὰ νὰ μᾶς κουνᾶτε τὸ δάχτυλο.

----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Κύριε Σωτηρόπουλε, ἐφόσον, ὅπως γράφετε, ὁ ἐν λόγῳ ψευδο-επίσκοπος δέν εἶναι «οὔτε Χριστιανὸς» «οὔτε κἄν ἄνθρωπος», τότε πῶς εἶναι δυνατόν νά κοινωνῆτε μαζί του καί νά τόν ἀναγνωρίζετε ὡς ἐπίσκοπον; (Ἄν κάνω λάθος, παρακαλῶ διορθῶστε με.)

Seven Holy Youths of Ephesus

The Seven Youths hid themselves in a certain cave near Ephesus in the year 250, to escape the persecution of Decius. By divine grace, a sleep came upon them and they slept for 184 years, until the reign of Saint Theodosius the Younger, when the doctrine of the resurrection was being assailed by heretics. They then awoke, that is, were resurrected, confirming in the sight of all the bodily resurrection; and again after a short time, by divine command, they reposed in the Lord in the year 434.