Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

16. Το Πατριαρχικό Διάγγελμα του 1920

1. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει ξεκαθαρισμένες απόψεις για τους αιρετικούς, όπως είναι οι χριστιανοί της Δύσεως, είτε Φραγκολατίνοι (παπικοί) είναι αυτοί, είτε Προτεστάντες. Οι άγιοι Πατέρες στο ζήτημα αυτό επικέντρωσαν όλους τους αγώνες τους για την προάσπιση της Ορθοδοξίας. Η πατερική αυτή γραμμή τηρήθηκε απαρέγκλιτα μέχρι το 1900. Η αλλαγή της προήλθε από τον πρώτο μασόνο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωακείμ Γ΄, και μάλιστα όταν ανήλθε στον Πατριαρχικό Θρόνο για δεύτερη φορά, το 1901.

α. Η πατερική αυτή γραμμή συνίστατο, να προσεύχονται οι Ορθόδοξοι για την μετάνοια και επιστροφή των αιρετικών στους κόλπους της Εκκλησίας 121 , να μην έχουν όμως καμιά επαφή μαζί τους, γιατί είναι πλέον διεστραμμένοι, κατά τις επιταγές της Αγίας Γραφής. Ο Απ. Παύλος παραγγέλλει «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος»! 122 Ο δε μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει ότι σε κάποιον που δεν έχει την Ορθόδοξη διδαχή, δεν πρέπει να λέμε ούτε «χαίρετε»!

Τη ΚΖ΄ (27η) Μαρτίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΜΑΤΡΩΝΗΣ της εν Θεσσαλονίκη.

Ματρώνα η Αγία του Χριστού Μάρτυς ήτο υπηρέτρια Εβραίας τινός, Παντίλλης ονομαζομένης, η οποία ήτο σύζυγος του τότε αρχιστρατήγου της πόλεως Θεσσαλονίκης. Όταν δε η κυρία της μετέβαινεν εις την Συναγωγήν των Εβραίων, ηκολούθει μεν αυτήν και η Ματρώνα, δεν εισήρχετο όμως εν τη Συναγωγή, αλλ’ επιστρέφουσα μετέβαινεν εις την Εκκλησίαν των Χριστιανών. Επειδή δε αντελήφθη τούτο η κυρία της, έδειρε ταύτην την μακαρίαν ανηλεώς και την έκλεισεν εις την φυλακήν.

π. Άγγελος Αγγελακόπουλος:

 «Τῷ λεγομένω ‘’Τόμῳ Αὐτοκεφαλίας’’, ὅν τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀπέδωκε εἰς τήν νέαν σχισματοαιρετικήν ψευδοεκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας, ἀνάθεμα». 

«Τῇ νέᾳ σχισματοαιρετικῇ ψευδοεκκλησίᾳ τῆς Οὐκρανίας, τῷ ἐπικεφαλῆς αὐτῆς σχισματοαιρετικῷ ψευδομητροπολίτῃ Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας Ἐπιφανίῳ Ντουμένκῳ καί τοῖς αὐτοῖς κοινωνοῦσι, ἀνάθεμα». 

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ν' ἁγιάσῃ τό στόμα τοῦ π. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου! Ἀναθεματίζει καί ὅσους κοινωνοῦν μέ τούς Οὐκρανούς Οὐνίτας, Ἐπιφάνιον Ντουμένκο κ.ἄ., τοὐτέστιν ἀναθεματίζει τόν Βαρθολομαῖον, τόν Ἱερώνυμον, τόν Σεραφείμ «Πειραιῶς» κ.ἄ. Εὔγε!

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαρτίου, αναγινώσκεται ΔΙΗΓΗΣΙΣ ωφέλιμος Μάλχου Μοναχού αιχμαλωτισθέντος.

Μάλχος ο την παρούσαν διήγησιν παραδώσας Μοναχός εγεννήθη εις κώμην τινά της Συρίας καλουμένην Μαρώνειαν, κειμένην τριάκοντα περίπου μίλια μακράν της Αντιοχείας. Εν τη κώμη ταύτη γεννηθείς ο Μάλχος εν αυτή και ανετρέφετο χριστιανικώς υπό των γονέων του και εσέβετο τον Θεόν. Και οι μεν γονείς αυτού εμελέτων να συνδέσωσιν αυτόν μετά γυναικός, αυτός δε αντιθέτως εσκέπτετο να φύγη και να γίνη Μοναχός. Απελθών λοιπόν εις Ιβηρίαν, έγινε πράγματι Μοναχός πλησίον πνευματικών ανδρών, οίτινες ήσαν εκεί. Ούτω δε καλώς αγωνιζόμενος, ο αοίδιμος, ευηρέστει τον Θεόν. Όταν όμως ο Μάλχος επληροφορήθη, ότι απέθανεν ο πατήρ του, εμελέτα να επανέλθη εις την χήραν μητέρα του, επί τω σκοπώ όπως μετά τον θάνατον εκείνης γίνη κληρονόμος όλης της πατρικής του περιουσίας και μέρος μεν εξ αυτής να δώση ελεημοσύνην εις τους πτωχούς, μέρος δε να εξοδεύση εις οικοδομήν Μοναστηρίου του.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπε ο Κολοκοτρώνης, μιλώντας στην Πνύκα σε νέους, στις 8 Οκτωβρίου 1833:

«Αφού ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι πίστεψαν στο Ευαγγέλιό Του και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό, τι ημπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστη του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ’ εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος τον Σταυρό του έκαμε. Παιδιά μου! Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος».

----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τά σημερινά πολιτικά σκύβαλα ἀρρωσταίνουν ὅταν ἀκούουν τέτοιους λόγους! Βεβαίως, οἱ ἴδιοι ποτέ δέν ἀναφέρουν τέτοια λόγια στούς γελοίους καί ψευδεῖς λόγους των. Χάριν παραδείγματος, ἀπ' ὅ,τι διάβασα στό διαδίκτυον, εἰς τόν χθεσινόν λόγον της, ἡ «ΠτΔ» οὐδέν ἀνέφερεν διά τήν ἑορτήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ (καί δέν εἶναι μέ τό π.ἑ., βεβαίως!), οὔτε ἀνέφερεν κάτι διά τήν συνεισφοράν τῶν Κληρικῶν καί τῶν μοναχῶν εἰς τόν ἱερόν ἀγῶνα τοῦ 1821. Τόσος εἶναι ὁ φανατισμός της ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά τήν καταντᾶ ἐπιστημονικῶς ἀνεπαρκῆ.

---------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς, ελληνόφωνες γενίτσαροι, διεφθαρμένοι, αντινατιβιστές και αμοραλιστές γέμισαν την Πατρίδα ξανά με αλλόθρησκους.
Τι κι΄αν αγωνίστηκαν οι Ήρωες για να τους διώξουν.

Υ.Γ. Το φαιδρό το μάθατε; Οι μιζαρισμένοι από την Ζίμενς Γερμανόδουλοι, παρήγγειλαν τέστ κορονο΄ι΄ού από.... την Ζίμενς.

Διεστραμμένος ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἐπειδή ἐκήρυξε παναίρεσιν τόν Οἰκουμενισμόν;!

Εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπερασπίζεται κανεὶς τὸν μεγάλον οἰκουμενιστὴν καὶ πάτρωνα τοῦ νῦν Πατριάρχου Βαρθολομαίου, τὸν Χαλκηδόνος Μελίτωνα; Εἶναι δυνατὸν νὰ χαρακτηρίζεται διεστραμμένος ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος, ποὺ εἶχε χαρακτηρίσει τὸν οἰκουμενισμὸν ὡς παναίρεσιν; Ἡ Ἐκκλησία καθαιρεῖ ὅποιον εἰσάγει αἱρέσεις, ὅποιον παραβαίνει τοὺς Ἱ. Κανόνας, ἀλλὰ καὶ ὅποιον ὑπερμαχεῖ ὑπὲρ τῶν ποιούντων αὐτά. Ἰδοὺ τί ἀναφέρεται εἰς τὸ «Φῶς Φαναρίου» τῆς 13ης Μαρτίου 2021:

Παπουλάκος (Χριστοφόρος): Δεν ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια Λαύρα.

.... Ο Χριστοφόρος βουβός σιγόκλαιγε και πότιζε με δάκρυα τα σανίδια του κελιού και το ράσο του.                                

–Δεν φτάνει να πονούμε και να κλαίμε, Χριστοφόρε, φώναξε ο Κοσμάς. Η καινούργια επιδρομή είναι χειρότερη από του Ιμπραήμ. Κείνος σκότωνε κορμιά κι αφάνιζε το βιος μας, αλλά αυτοί σκοτώνουν τις ψυχές μας. Ό,τι ιερό φυλάξαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς ποδοπατιέται, ό,τι μας κράτησε όρθιους, σαν ασάλευτο αντιστήλι, γκρεμίζεται. Σε τέτοιο γιουρούσι του σατανά, κάθε υποταγή είναι άρνηση του Χριστού, άρνηση της Πίστης και παράδοση στο διάβολο. Προδίνουμε τον αγώνα του εικοσιένα, το αίμα που χύθηκε στο Μεσολόγγι, στ΄ Αρκάδι, στην Τριπολιτσά, στα Δερβενάκια στα Ψαρά… Ιούδες γινόμαστε Χριστοφόρε και το κακό δε σταματά ως εδώ…    

---------------------------

   Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τό κείμενον αὐτό, ἄν καί ἔχει γραφῆ περί τά 150 χρόνια πρίν, εἶναι τόσον ἐπίκαιρον ὅσον οὐδέν ἄλλο! Τό ἐρώτημα εἶναι ἄν σήμερα ὑπάρχουν Κοσμᾶδες καί Χριστοφόροι. Εὐχαριστῶ θερμότατα, ἐν Χριστῷ ἀδερφέ Κωνσταντῖνε!