….Κατόπιν όλων αυτών, ως ταπεινός πνευματικός Πατήρ, κάμνω θερμήν έκκλησιν προς τον Παναγιώτατον Οικουμ. Πατριάρχην, τους Μακαριωτάτους Πατριάρχας των Ορθοδόξων Εκκλησιών· εάν αγαπάτε εν αληθεία τον μοναδικόν Σωτήρα Χριστόν, εάν ζήτε εν φόβω Θεού και εν αγιότητι βίου, εάν δεν ανήκετε σε σκοτεινά άντρα της σατανοκινήτου και προδρόμου του Αντιχρίστου Μασονίας, φύγετε πάραυτα από το σατανικό συνονθύλευμα της τάχα ενώσεως των Εκκλησιών. Φύγετε και παραιτηθήτε από κάθε ματαίαν συζήτησιν δια την τάχα ένωσίν μας με την Λατινικήν Εκκλησίαν. Άγιοι Πατέρες· θα ρίψετε την Ορθοδοξίαν σε τρομερές περιπέτειες και τελικώς, εις τας χείρας του ερχομένου Αντιχρίστου, του οποίου τα βήματα ευκρινώς πλέον ακούονται· όσον και εάν ο σατανάς, ο πλανών την οικουμένην, προσπαθεί να πείση ακόμη και εναρέτους ανθρώπους ότι δεν είναι καιρός να έλθη και όσοι ησχολήθησαν και έγραψαν, είναι πλανεμένοι και τυφλοί! Ο Κύριος να μας ελεήση και εν τω μεταξύ, ας έχωμεν ολίγην υπομονήν να ομιλήση ο Κύριος περισσότερον.
Τη ΚΣΤ΄ (26η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ
του συστήσαντος την Σκήτην της Αγίας Άννης, ος δια προσευχής προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον εξήγαγε το επάνωθεν αυτής αναβλύσαν και μέχριν του νυν σωζόμενον αγίασμα.
Γερόντιος ο Όσιος Πατήρ ημών εχρημάτισεν Ηγούμενος παλαιάς Μονής του Αγίου Όρους καλουμένης των Βουλευτηρίων· αλλ’ επειδή η Μονή αύτη ήτο παράλιος, δια δε τας του καιρού εκείνου ανωμαλίας και τας αλλεπαλλήλους των βαρβάρων επιδρομάς και συνεχείς λεηλατήσεις και ενοχλήσεις, δεν ηδύναντο να μένωσιν εκεί οι Μοναχοί, αφέντες ούτοι την ιδίαν αυτών Μονήν έρημον, διεσπάρησαν ένθεν κακείθεν και τους υψηλοτέρους και κρυφιωτέρους τόπους της Μονής καταλαβόντες, εν σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης αποκρυπτόμενοι όντως διήγον στενήν και τεθλιμμένην ζωήν· το δε Μοναστήριον αυτών, μονωθέν και ερημωθέν και κατ’ ολίγον καταπίπτον, ήλθεν εις παντελή αφανισμόν. Μετά δε πάροδον χρόνων, παυσάσης της επικρατήσεως και κατακυριεύσεως των αλλοφύλων, αποκατεστάθη ολίγον η ειρήνη· όθεν και οι Πατέρες ήρχισαν να συναθροίζωνται πάλιν ουχί εις την παραθαλασσίαν Μονήν αυτών, αλλ’ επί του δρυμού, εκεί ένθα νυν υπάρχει η Σκήτη της Αγίας Άννης, οι μεν εκ των υψηλοτέρων μερών κατερχόμενοι, οι δε και αλλαχόθεν ερχόμενοι.