Το κάτωθι κείμενο προέρχεται από τα Αττικά Νέα - Ελληνικό πατριωτικό ιστολόγιο
(https://attikanea.info/ο-πρ-μητροπολίτης-καλαβρύτων-αμβροσι/ )
Η ταπείνωσις του Οσίου Μωυσέως του Αιθίοπος
Ακούοντας ο ευσεβής Έπαρχος της Αλεξανδρείας την καλή φήμη του Αββά Μωϋσέως του Αιθίοπος, ανέβηκε κάποτε στη σκήτη να τον γνωρίση απο κοντά. Σαν το έμαθε όμως εκείνος, έφυγε κρυφά από την καλύβα του και πήγε κατά το έλος. Στο δρόμο συνάντησε τον άρχοντα και την ακολουθία του, που έτυχε να περνάνε από κει. Οι ξένοι, που δεν τον γνώριζαν, τον σταμάτησαν και τον ερώτησαν να τους δείξη την καλύβα του Αββά Μωϋσέως.
- Τί γυρεύετε απ’ αυτόν; έκανε μ’ αποστροφή ο Γέροντας. Αυτός είναι άνθρωπος μωρός.
Ο άρχοντας λυπήθηκε που είχε κάνει άδικα τόσο κόπο. Όταν έφτασε στην εκκλησία της σκήτης, είπε στους κληρικούς:
- Κάτω στην πόλι λένε τόσα καλά για τον Αββά Μωϋσή, γι’ αυτό ξεκίνησα να τον συναντήσω. Μα πριν από λίγο συναντήθηκα μ’ ένα Καλόγερο κι έμαθα από λόγου του πως πρόκειται για ανόητο άνθρωπο.
- Τί άνθρωπος ήταν αυτός; Ρώτησαν αγανακτισμένοι οι κληρικοί, που τόλμησε να μιλήση έτσι για τον Άγιο.
- Ένας μελαμψός Καλόγερος, πολύ ψηλός, με τριμμένα ρούχα.
Οι κληρικοί γέλασαν με την καρδιά τους.
- Αμ αυτός είναι ο Αββάς Μωϋσής.
Ο άρχοντας θαύμασε την ταπεινοσύνη του Γέροντος και γύρισε στην πόλι ωφελημένος.
Ο άρχοντας λυπήθηκε που είχε κάνει άδικα τόσο κόπο. Όταν έφτασε στην εκκλησία της σκήτης, είπε στους κληρικούς:
- Κάτω στην πόλι λένε τόσα καλά για τον Αββά Μωϋσή, γι’ αυτό ξεκίνησα να τον συναντήσω. Μα πριν από λίγο συναντήθηκα μ’ ένα Καλόγερο κι έμαθα από λόγου του πως πρόκειται για ανόητο άνθρωπο.
- Τί άνθρωπος ήταν αυτός; Ρώτησαν αγανακτισμένοι οι κληρικοί, που τόλμησε να μιλήση έτσι για τον Άγιο.
- Ένας μελαμψός Καλόγερος, πολύ ψηλός, με τριμμένα ρούχα.
Οι κληρικοί γέλασαν με την καρδιά τους.
- Αμ αυτός είναι ο Αββάς Μωϋσής.
Ο άρχοντας θαύμασε την ταπεινοσύνη του Γέροντος και γύρισε στην πόλι ωφελημένος.
π. Θεόδωρος Ζήσης
…ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, μας δείχνει τον δρόμο· να δυναμώσουμε την πίστη, τις παραδόσεις, να διατρανώσουμε και να προβάλουμε την ορθόδοξη πνευματικότητα και να στείλουμε τους νέους Βαρλαάμ, δικούς μας και ξένους, εκεί που ανήκουν και τους ταιριάζει, εκεί που πήγε ντροπιασμένος ο Βαρλαάμ και διωγμένος από την Ανατολή· να προσκυνήσει τον Πάπα, όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: «προσφύσας μεν εκείνω τα χείλη και το γόνυ μεθ΄ ηδονής, ως έοικε, και σεβάσματος ασπασάμενος, την δε κεφαλήν υποθείς ταις εκείνου χερσί και την εκείθεν σφραγίδα χαίρων δεξάμενος». Εμείς ούτε γόνυ θα κλίνουμε ούτε χρειαζόμαστε την ευλογία του, και λυπούμαστε, γιατί οι ηγέτες μας αποδεικνύονται μικροί μπροστά σε τόσο μεγάλα θέματα. Όσοι σέβονται τον Πάπα, ας πάνε να τον επισκεφθούν στο Βατικανό, στη Ρώμη. Στην Ορθόδοξη Ελλάδα από αιώνων είναι πρόσωπο ανεπιθύμητο· persona non grata. Ποιος θα αλλάξει την ιστορία και θα ασεβήσει εις τους αγίους και εις τα άγια;
Λέγουν μερικοί, ότι η Εκκλησία ποτέ δεν θα εκλείψει, γιατί ο Κύριος είπε στον Πέτρο, ότι «πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής».
Τι εννοεί με τα λόγια Του αυτά ο Κύριος;
Εννοεί ότι αυτό που συνέβη με την Εκκλησία της Παλαιάς Διαθήκης, που τα μέλη της, οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης, όταν πέθαιναν, αιχμαλωτίζονταν προσωρινά από τον διάβολο στο βασίλειό του στον Άδη, δεν θα ξανασυμβεί! Όλους τους κρατουμένους αγίους στον Άδη, τους απελευθέρωσε ο Κύριος, κατά την κάθοδο Του σ΄ αυτόν, μετά το σταυρικό Του θάνατο!
Αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Δεν πρόκειται δηλ. η Εκκλησία της Καινής Διαθήκης, που θα ίδρυε ο Κύριος κατά την Πεντηκοστή, να ξανααιχμαλωτισθεί από τον διάβολο στον Άδη!
Η θεοφάνεια δεν αυτονομείται στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά είναι πρόγευση από την ενέργεια του Θεού που την έφερε μυστηριακά ο Χριστός και την παρέδωσε στης εκκλησια στην Καινή Διαθήκη.
Του Ασλανίδη Σταύρου.
Η ερμηνεία υπηρετεί τη σωτηρία του ανθρώπου. Η Παλαιά Διαθήκη υπηρετεί την Καινή.
Η ερμηνεία του οράματος του Δανιήλ αναφέρεται στη θεοφάνεια. Μία είναι η θεοφάνεια, και αυτή ήρθε με λαμπρότητα στην Καινή Διαθήκη. Η Παλαιά Διαθήκη την δανείστηκε και την έφερε ως πρόγευση και σκιά. Η Παλαιά Διαθήκη δεν είχε να επιδείξει κάτι περισσότερο, ήταν ετοιμασία σε αυτό που ερχόταν και αυτό που ερχόταν ήταν με πληρότητα. Η θεοφάνειας ήρθε με την επίγεια παρουσία του Χριστού στον κόσμο. Η ερμηνεία της κατανοείται και αναφέρεται σε όσου ς σηκώνουν ή είναι διαθέσιμοι να σηκώσουν τον σταυρό του Κυρίου, και σε αυτούς δείχνει τον δρόμο της σωτηρίας. Η ερμηνεία δεν είναι ούτε άτακτα λόγια, ούτε λογικές ιστορίες, ούτε γνώσεις για να μάθουμε την ιστορία.
Ο χρήστης Αριστοτέλης σχολίασε την ανάρτηση "ΙΕΡΑ ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗ MONH ΤΗΣ AΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ"
Η κοροϊδία και το ψεύδος σε ΌΛΟ τους το μεγαλείο. Προς αποκατάσταση της αλήθειΌπως ορίζει το Καταστατικό της Μονής τα 2/3 των πατέρων αρκούν για την ψήφιση Ηγουμένου.
ΙΕΡΑ ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗ MONH ΤΗΣ AΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Δαμιανός δήλωσε:
«Οι πραξικοπηματίες μοναχοί από χθες αποστέλλουν σε διάφορους
παραλήπτες ένα κείμενο που το χαρακτηρίζουν ως «προδοσία» των συμφερόντων της
Ιεράς Μονής. Ο κ. Παντελής Σαββίδης, δημοσιογράφος εκ Θεσσαλονίκης, το
παρουσίασε σε χθεσινή ανάρτηση του ως «κατάπτυστη συμφωνία μεταξύ Σινά και
Αιγύπτου». Συμπληρώνει επίσης ότι δεν «κομίζει γλαύκα». Πράγματι δεν «κομίζει
γλαύκα» διότι το κείμενο αυτό έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις
31/5/2025.
Ειναι το κείμενο του εξωδικαστικου
συμβιβασμού που είχε συμφωνηθεί μεταξύ Ιεράς Μονής και Κυβερνήτη Νοτίου Σινά
ώστε να σταματησει η δικαστική διεκδίκηση της περιουσίας της και συντάχθηκε εν
γνώσει της πρωτοδικης απόφασης η οποία ήταν επαχθέστερη. Η αιγυπτιακή πλευρά
αιφνιδιαστικά και παρα τις περι του αντιθετου διαβεβαιωσεις του Κυβερνητη του
Νοτιου Σινά, αντί για την υπογραφή του εξωδικαστικού συμβιβασμού, εξέδωσε την
γνωστή απόφαση του Εφετείου της Ισμαηλίας στις 28/5/2025 δημιουργώντας
μια πρωτοφανή κρίση.
Δυστυχώς αυτήν ακριβώς την ώρα της
κρίσης, επέλεξαν μερικοί μοναχοί - κάθε εχέφρων μπορεί να εικάσει τους λόγους -
να προκαλέσουν έναν εμφύλιο πραγματοποιώντας πραξικόπημα, το οποίο τορπιλίζει
τις νέες προσπάθειες συνεννόησης με αποτέλεσμα η Μονή να βρίσκεται σε ακόμα
δυσμενέστερη θέση από αυτή που ήταν στις 28/5. Είναι προφανές ότι δεν θα
μπορούσε να υπάρξει χειρότερη στιγμή».
Μονή Αγἰας Αικατερίνης Σινά
29 Αυγούστου 2025
«Τί γίνεται μὲ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν ᾿Εκκλησιῶν;» -- Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ανδρέου Θεοδώρου (†)
[ ... ]
Η οἰκουμενιστική ἀλλοίωση ἐπικεντρώνεται κυρίως στήν ἐκκλησιολογία.
Αὐτὸ ἦταν αὐτονόητο νὰ συμβεῖ, γιατὶ στήν παμπροτεσταντική αὐτή κίνηση δὲν ὑπάρχει
κἄν ἐκκλησιολογία. Τὰ ἑτερόδοξα προτεσταντικὰ σώματα τῆς Δύσεως δὲν ἀνήκουν οὐσιαστικὰ
στή Μία, ῾Αγία,
Καθολική καὶ ᾿Αποστολική ᾿Εκκλησία
τοῦ ἱεροῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, στήν ὁρατή ᾿Εκκλησία
ποὺ ἵδρυσε ὁ Κύριος ἐπὶ τῆς γῆς στὸ ἕνα θεανδρικό Του πρόσωπο καὶ τήν στήριξε
στὸ θεμέλιο τῶν ᾿Αποστόλων καὶ Προφητῶν (᾿Εφ. βʹ 20). Οἱ Προτεστάντες δὲν δέχονται
τήν ᾿Εκκλησία αὐτή, ἀλλὰ μιὰ ἀόρατη καὶ ἀκαθόριστη ᾿Εκκλησία, τήν ὁποία
δημιουργεῖ στὶς καρδίες τῶν πιστῶν τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιο, μιὰ ᾿Εκκλησία ὁμιχλώδη
καὶ ἐλαστική, στήν ὁποία μποροῦν νὰ στεγασθοῦν οἱ πάντες, καὶ αὐτοὶ ἀκόμη ποὺ ἐξέπεσαν
τῆς Καθολικῆς Πίστεως καὶ ᾿Αληθείας. Εἶναι κοινὸς πλέον τόπος ὅτι ἡ σπονδυλική στήλη τῆς
προτεσταντικῆς ἐκκλησιολογίας εἶναι ἡ διαβόητη Θεωρία τῶν Κλάδων (Branch Theory), μιὰ ἔξυπνη θεωρία
(ἀγγλικανικῆς προελεύσεως), ποὺ προσπαθεῖ μὲ τρόπο ταχυδακτυλουργικὸ νὰ ἐντάξει
τὸν Προτεσταντισμὸ στὸ χῶρο τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, ἀπὸ τήν ὁποία ἐκεῖνος
ἀποκόπηκε διὰ τῆς Διαμαρτυρήσεως. [ ... ]
Καὶ αὐτὰ μὲν σὲ γενικὲς γραμμὲς ὡς πρὸς τήν ἐκκλησιολογική φυσιογνωμία τοῦ
Προτεσταντισμοῦ. Οἱ ἄνθρωποι αὐτὰ ἔμαθαν, αὐτὰ δέχονται καὶ αὐτὰ πιστεύουν.
Δικαίωμά τους. Νὰ ἐρωτοτροποῦν ὅμως μὲ ὁρισμένες ἀπὸ τὶς ἰδέες αὐτὲς ὀρθόδοξοι
- καὶ μάλιστα θεολόγοι καὶ ἱεράρχες - πάει πολύ. Εἶναι κάτι τὸ τερατῶδες καὶ ἀνεπίτρεπτο.
῎Ετσι, μὲ πόνο ψυχῆς βλέπουμε στὶς μέρες μας ὀρθόδοξους ἱεράρχες καὶ θεολόγους
(κυρίως τοῦ κλίματος τῆς διασπορᾶς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου) ν᾿ ἀρνοῦνται,
μὲ διάφορα θεολογικὰ τεχνάσματα (ὅπως ἡ Βαπτισματική Θεολογία), τήν
καθολικότητα τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἐνστερνιζόμενοι τήν περὶ Κλάδων θεωρία
τῆς βασικῆς προτεσταντικῆς ἀρχῆς· ὅτι δηλαδή ἡ ᾿Ορθόδοξος
Καθολική ᾿Εκκλησία
δὲν ταυτίζεται μὲ τήν ᾿Εκκλησία ποὺ ἵδρυσε ὁ Χριστός, ἤ, καλύτερα, ὅτι καὶ οἱ ἑτερόδοξες
᾿Εκκλησίες ἐντάσσονται ἰσότιμα στὸ κανονικὸ σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἄσχετα ἄν εἶναι
βουτηγμένες στήν αἵρεση καὶ τήν πλάνη. ῎Ετσι, ἀπολέσαντες καὶ τήν ἔννοια τῆς αἱρέσεως,
ὡς ἀναίρεσης τῆς θείας ἀλήθειας καὶ ἀποκοπῆς ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀρνοῦνται
ν᾿ ἀκολουθήσουν στὰ ἴχνη τῆς μακραίωνης ὀρθόδοξης ὁμολογιακῆς αὐτοσυνειδησίας
Εκεῖνο ὅμως ποὺ κατ᾿ ἐξοχήν πρέπει νὰ ἐμπνέει ἀνησυχία
στοὺς κόλπους τῶν ᾿Ορθοδόξων τῶν μετεχόντων στήν Οἰκουμενικὴ Κίνηση εἶναι τὰ ἀνεπίτρεπτα
ἀνοίγματα τοῦ Συμβουλίου στὰ κοινωνικά, πολιτικὰ καὶ θρησκευτικὰ φαινόμενα τῆς ἐποχῆς,
τὰ ὁποῖα ἀλλοιώνουν τὸν ἀρχικὸ χαρακτήρα του καὶ φθείρουν τοὺς σκοπούς του. Αὐτὸ
φυσικὰ δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἐκπλήσσει. Εἶναι ἀπὸ μιὰ μεριὰ ἡ φυσιολογικὴ κατάληξη
τοῦ προτεσταντικοῦ φιλελευθερισμοῦ τοῦ Συμβουλίου καὶ τῆς πολυσυλλεκτικότητός
του, ποὺ στηρίζεται στή χαλαρότητα
τῆς ἐκκλησιολογικῆς καὶ πνευματικῆς του ὑφῆς, ποὺ τὸ μετέτρεψαν σὲ χοάνη ὅπου
συμφύρονται ἰδέες καὶ πρακτικὲς ἀλλοπρόσαλλες, καμιὰ φορὰ δὲ καὶ ἀντιχριστιανικές!
Πέρα ὅμως ἀπ᾿ αὐτά, τὸ πιὸ ἀνησυχητικὸ εἶναι τὸ σύγχρονο
πανθρησκευτικὸ ἄνοιγμα τοῦ Συμβουλίου, τὸ ὁποῖον ἀπειλεῖ νὰ ὑποσκάψει τὰ θεμέλιά
του καὶ νὰ τὸ μετατρέψει σὲ «Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Θρησκειῶν» (World Council of Religions). Πρὸς ἕνα τέτοιο κατασκεύασμα σύρεται
σιγά - σιγά ὁ σύγχρονος οἰκουμενισμός. Συνέδρια καὶ συμπροσευχὲς χριστιανῶν μετὰ
ἀλλοθρήσκων βρίσκονται σὲ ἡμερήσια διάταξη. ῾Η ἰδιαιτερότητα τῆς χριστιανικῆς
θρησκείας τείνει βαθμηδὸν ν᾿ ἀφανιστεῖ. Τὰ ἁγιοπατερικὰ χριστιανικὰ βιώματα ἐξισώνονται
μὲ τὰ βιώματα τῶν ἀλλοθρήσκων. ῾Ο Μωάμεθ τοποθετεῖται στὸ αὐτὸ ὕψος μὲ τὸ Χριστὸ
(αὐτὸ ὁμολογεῖται δυστυχῶς ἀπὸ ὑψηλὰ ὀρθόδοξα χείλη!). ῾Η διαχωριστική γραμμή μεταξὺ τοῦ
Χριστιανισμοῦ καὶ τῶν ἄλλων θρησκειῶν ἐπικίνδυνα ἀμβλύνεται.
Ο προτεσταντικὸς χριστιανισμός, ποὺ ἀσφυκτικὰ δεσπόζει στὸ
ΠΣΕ, μέσα στήν ἀλλόκοτη πανθρησκευτική χοάνη τείνει δυστυχῶς νὰ χάσει τὰ κύρια χαρακτηριστικά
του γνωρίσματα, νὰ ἀλλοιώσει τή φυσιογνωμία
του καὶ ν᾿ ἀφανιστεῖ! Καὶ κάτι ἄλλο πρέπει ἰδιαίτερα νὰ τονιστεῖ στὴ συνάφεια αὐτή ποὺ μᾶς ἀπασχολεῖ.
Μέσα στὸν ἄκρατο συγκρητισμὸ τῆς οἰκουμενιστικῆς συγχύσεως, δὲν εἶναι δύσκολο νὰ
διαπιστώσει κανεὶς τή συγγένεια
τῶν τάσεων τοῦ ΠΣΕ μὲ τὶς τάσεις τῆς «Νέας ᾿Εποχῆς», ποὺ τελευταῖα μὲ μεσσιανικὸ
ἐνθουσιασμὸ ἐξαπλώνεται ραγδαιότατα στὸν κόσμο. Εἶναι δὲ ἡ Νέα ᾿Εποχή τὸ πολυπρόσωπο Κίνημα
ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ τήν ᾿Αμερική, τὸ ὁποῖο, μὲ πλούσια οἰκονομική καὶ πολιτική ὑποστήριξη,
στοχεύει σὲ μιὰ παγκόσμια κυριαρχία, μιὰ παγκόσμια κυβέρνηση, τάξη καὶ θρησκεία.
Κατὰ τὸ Κίνημα, ὅλες οἱ θρησκεῖες ὁδηγοῦν, ἀπὸ διαφόρους δρόμους ἡ κάθε μιά, στὸν
ἴδιο σκοπό. Εἶναι πνευματικὲς παραδόσεις σεβαστές, ποὺ πρέπει νὰ ἑνοποιηθοῦν σὲ
μιὰ παγκόσμια θρησκεία. Νὰ ἔχουμε ἄραγε ἐδῶ τήν ἐσχατολογική κοίτη τοῦ ᾿Αντιχρίστου;
Τέλος, κι ὄχι λιγότερο σημαντικό, εἶναι τὸ ἄνοιγμα τοῦ Συμβουλίου τῶν ᾿Εκκλησιῶν
στὸ σύγχρονο φεμινιστικὸ κίνημα. Οἱ φεμινίστριες, μὲ τὸν οἶστρο καὶ τή μαχητικότητα ποὺ τὶς
διακρίνουν, ἄρχισαν νὰ εἰσβάλλουν ἀκάθεκτες στὸ ΠΣΕ, καί, ἀντιστάσεως μή οὔσης, ἀσκοῦν πιέσεις
στά προγράμματά του, ζητώντας ὑποστήριξη στοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς τάσεις τους. Καὶ δὲν πρόκειται ἁπλῶς περὶ τῆς διαβόητης
χειροτονίας τῶν γυναικῶν. Τὸ ζήτημα αὐτό, ἐγγενὲς στήν προτεσταντική ἐκκλησιολογία, τήν ἀρνούμενη τὸ μυστηριακὸ χαρακτήρα τῆς ἱερωσύνης,
δὲν ἔχει καὶ τόσο μεγάλη σημασία. ᾿Αντίθετα, σημασία ἔχει γιὰ τήν ᾿Αγγλικανική ᾿Εκκλησία, ἡ ὁποία θέλει νὰ φαίνεται
καθολική
καὶ ἀποδέχεται ὡς μυστήριο τήν ἱερωσύνη, κατὰ τρόπο ὅμως ἀνακόλουθο, ποὺ σωρεύει πιεστικὰ
προβλήματα στή
σχέση της μὲ τὶς ἄλλες καθολικὲς ᾿Εκκλησίες. Τὸ ἄνοιγμα πάει βαθύτερα, μὲ παραμέτρους
ποὺ μποροῦν νὰ ὑποσκάψουν αὐτὲς τὶς βάσεις τῆς χριστιανικῆς πίστεως.
Καὶ
αὐτὰ μὲν γενικὰ γιὰ τὸν Προτεσταντισμό. ᾿Απὸ τήν ἐδῶ μεριὰ ὅμως ἐμεῖς οἱ ᾿Ορθόδοξοι τί κάνουμε; Δὲν νομίζω ὅτι ὑπάρχει κανένας μεταξύ μας, ὁ ὁποῖος νὰ πιστεύει ὅτι οἱ καταστατικὲς ἀρχὲς ποὺ διεκήρυξε μὲ τὰ Διαγγέλματά του (1920-1952) τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο σχετικὰ μὲ τή συμμετοχή μας στήν Οἰκουμενικὴ Κίνηση, διατηρήθηκαν ἀνέπαφες στή διαδρομή τῆς κινήσεως αὐτῆς. Στὸ πρόσφατο παρελθὸν
καὶ στὶς μέρες μας εἴμαστε μάρτυρες τοῦ θλιβεροῦ φαινομένου ἑνὸς νοσηροῦ οἰκουμενισμοῦ,
στὸν ὁποῖο μετεξελίκτηκε ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνηση, στὸν ὁποῖο κακοποιοῦνται βάναυσα
οἱ ἐκκλησιολογικὲς βάσεις τῆς ᾿Ορθοδοξίας. Παρασυρόμαστε σ᾿ ἕνα θολὸ ρεῦμα
δογματικοῦ μινιμαλισμοῦ καὶ συγκρητισμοῦ. Στὸ ΠΣΕ, ποὺ ἴσως ἀφελῶς νὰ νομίζει ὅτι
εἶναι ἕνα εἶδος ὑπερεκκλησίας, ἡ ᾿Ορθόδοξος Καθολική ᾿Εκκλησία
φέρεται σὰν ἕνα κομμάτι ᾿Εκκλησίας ἰσόκυρο καὶ ἰσότιμο μὲ τὶς αἱρετικὲς παραφυάδες
τοῦ Προτεσταντισμοῦ, σύμφωνα μὲ τή διαβόητη θεωρία περὶ Κλάδων. Στὰ φαινόμενα αὐτὰ οἱ οἰκουμενιστὲς
συνευδοκοῦν. ῾Η προτεσταντικ αἵρεση δὲν
φαίνεται νὰ τοὺς ἐνοχλεῖ. Συμπροσεύχονται μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἄσχετα ἄν μὲ αὐτὸ
καταπατοῦν τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῆς ᾿Εκκλησίας μας. ῾Υπάρχουν ὅμως καὶ χειρότερα.
Οἱ ᾿Ορθόδοξοι ἀντιπρόσωποι οἱ μετέχοντες στὰ συνέδρια τοῦ Συμβουλίου τῶν ᾿Εκκλησιῶν,
ἀναγκάζονται νὰ συμμετέχουν σὲ ἐκδηλώσεις καὶ πρακτικὲς φρικιαστικές. Νὰ συμφύρονται
στήν πανθρησκειακή χοάνη, στήν
ὁποία πυρετωδῶς ἀνοίγονται οἱ Προτεστάντες. Καὶ ἄν μὲν αὐτὸ στοχεύει στήν ἀλληλογνωριμία
καὶ τήν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων τῶν λαῶν σὲ βάση οἰκουμενική, ἔχει καλῶς.
Δυστυχῶς ὅμως τὰ ἀνοίγματα αὐτὰ ἔχουν χαρακτήρα βαθύτερο. Τὰ ποικίλα θρησκεύματα
τοποθετοῦνται, ἀπὸ ἄποψη οὐσίας καὶ σκοπῶν, στήν ἴδια βάση μὲ τὸν Χριστιανισμό,
τοῦ ὁποίου κινδυνεύει νὰ καταλυθεῖ ἡ ἰδιομορφία, ὡς τῆς μόνης ἐξ ἀποκαλύψεως θείας
θρησκείας, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ σώσει τὸν κόσμο. ᾿Αφήνουμε δὲ τὸ ἄκρατο φεμινιστικό
πνεῦμα, ποὺ ἄρχισε νὰ πνέει ἄγρια στοὺς κόλπους τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκκλησιῶν,
τὸ ὁποῖο ἀπειλεῖ νὰ παρασύρει τὰ πάντα! Μετὰ ἀπ᾿ ὅλα αὐτά, γεννᾶται τὸ ἐρώτημα:
σὲ τί χρησιμεύει πλέον ἡ συμμετοχή μας στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν ᾿Εκκλησιῶν;
*) Περιοδ. «᾿Ορθόδοξη Μαρτυρία» Κύπρου, ἀριθ. 46/῎Ανοιξη-Καλοκαίρι 1995, σελ. 44-53.
Η Παλαιά Διαθήκη μίλησε για τον παλαιό των Ημερών.
Του Ασλανίδη Σταύρου.
Η ερμηνεία υπηρετεί τη σωτηρία του ανθρώπου. Η Παλαιά Διαθήκη υπηρετεί την Καινή.
Η ερμηνεία του οράματος του Δανιήλ αναφέρεται στη θεοφάνεια. Μία είναι η θεοφάνεια, και αυτή ήρθε με λαμπρότητα στην Καινή Διαθήκη. Η Παλαιά Διαθήκη την δανείστηκε και την έφερε ως πρόγευση και σκιά. Η Παλαιά Διαθήκη δεν είχε να επιδείξει κάτι περισσότερο, ήταν ετοιμασία σε αυτό που ερχόταν και αυτό που ερχόταν ήταν με πληρότητα. Η θεοφάνειας ήρθε με την επίγεια παρουσία του Χριστού στον κόσμο. Η ερμηνεία της κατανοείται και αναφέρεται σε όσου ς σηκώνουν ή είναι διαθέσιμοι να σηκώσουν τον σταυρό του Κυρίου, και σε αυτούς δείχνει τον δρόμο της σωτηρίας. Η ερμηνεία δεν είναι ούτε άτακτα λόγια, ούτε λογικές ιστορίες, ούτε γνώσεις για να μάθουμε την ιστορία.
ΙΕΡΑ ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗ MONH ΤΗΣ AΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Δαμιανός δήλωσε:
«Η Ελληνική Κυβέρνηση επικοινώνησε σήμερα
27/8/2025 μαζί μου και την ενημέρωσα για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί
στην Ιερά Μονή μετά την αποκατάσταση της νομιμότητας και της κανονικότητας καθώς
και για την υγεία εμού και των μοναχών που φυλάττουμε, υπό την σκέπη και την αγάπη
της Αιγύπτου, την Ιερά Μονή Σινά. Ευχαριστώ την ελληνική κυβέρνηση για το
συγκινητικό ενδιαφέρον της καθώς και τους χιλιάδες Έλληνες αλλά και πιστούς απο
όλο τον κόσμο που επικοινωνούν με τη δοκιμαζόμενη σιναϊτική αδελφότητα. Ειδικά
σε σας τους αδελφούς μας απ όλο τον κόσμο θέλω να πω ότι η ομόθυμη συμπαράσταση
σας είναι το ακλόνητο στήριγμα μας».
ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΝ «Π.Σ.Ε.»; -- Του κ. Δημ. Χατζηνικολάου, Καθ. Οικονομικών Παν/μίου Ιωαννίνων
Οι Προτεστάνται αυξάνουν τας αιρέσεις των!
Ο λυσσώδης πόλεμος των
δυνάμεων του σκότους κατά του Σωτήρος Χριστού ουδέποτε εκόπασεν, από την
δημοσίαν εμφάνισιν Αυτού μέχρι σήμερον. Αι μέθοδοι και τα μέσα που
χρησιμοποιούν διαφέρουν, ωστόσον, από εποχήν εις εποχήν και από τόπον εις
τόπον, όπως εκάστοτε κρίνει και υπαγορεύει ο αρχηγός των, ο Άρχων του σκότους.
Πότε η βία, πότε η προδοσία, πότε η αίρεσις και η διαστροφή και πότε όλ’ αυτά
μαζί. Από τας αρχάς του εικοστού αιώνος, μάλιστα, έχουν κατορθώσει ν’
αναβιβάζουν εις πατριαρχικούς και άλλους επισκοπικούς θρόνους Οικουμενιστάς, οι
οποίοι ίστανται «ευλαβώς» έμπροσθεν οιαδήποτε αιρέσεως ή θρησκείας, με
αποτέλεσμα αι αντιστάσεις να τείνουν να εκλείψουν και αι ως άνω σατανικαί
μεθοδείαι να έχουν πλέον ορατά αποτελέσματα. Αι ραδιουργίαι και τα κτυπήματα
των ανυστάκτων εχθρών του Χριστού έχουν προσφάτως αυξηθή τόσον, ώστε
δυσκολευόμεθα πλέον να τα παρακολουθήσωμεν. Εκτός από την προσπάθειαν
αναβιώσεως του Δωδεκαθέου, γίνεται τώρα και απόπειρα αναβιώσεως παλαιών
αιρέσεων, όπως του Γνωστικισμού, του Εβιωνισμού, του Μαρκιωνισμού κ.ά. Τούτο
επεχειρήθη προσφάτως δια του περιοδικού «ΤΙΜΕ» (22-12-2003, σσ. 66 – 73), το
οποίον εδημοσίευσεν εκτενές άρθρον με τίτλον «Τα απολεσθέντα Ευαγγέλια», τα
γνωστά εις ημάς ως «απόκρυφα ευαγγέλια», τα οποία έχουν προ πολλού απορριφθεί
από την Εκκλησίαν. Το άρθρον προβάλλει τον ισχυρισμόν ότι η αναβίωσις των ως άνω «απολεσθέντων
Χριστιανισμών» έρχεται να καλύψη την «παρατηρηθείσαν ανάγκην αυτών που εις την
Νέαν Εποχήν αναζητούν εναλλακτικάς απόψεις δια την περί Χριστού αφήγησιν» και
«εναλλακτικόν τρόπον του να είναι Χριστιανοί», καθώς και την «ανάγκην των
παραδοσιακών πιστών, που δυσφορούν με κάποιους θεολογικούς περιορισμούς της
πίστεώς των». Δύο καθηγηταί, ο Βart Ehrman του Παν/μίου της North Carolina (Chapel Hill) και η Elaine Pagelw του Παν/μίου Princeton, καθώς και αρκετοί άλλοι, συνέγραψαν βιβλία δια την
προβολήν των ψευδοευαγγελίων. Τα βιβλία αυτά παρουσιάζουν τον Κύριον να έχη
σεξουαλικάς σχέσεις με την Μαρίαν Μαγδαληνήν, τους πρώτους Χριστιανούς να
πιστεύουν εις τριάκοντα θεούς, τον όφιν ν’ αφηγήται τα γεγονότα του Κήπου της
Εδέμ από την ιδικήν του σκοπιάν, μίαν γυναικείαν θεότητα να ομιλή, και άλλα
μυθεύματα. Καταβάλλεται δε προσπάθεια, όπως άλλωστε έχει γίνει και εις το
παρελθόν, ως συγγραφείς των ψευδοευαγγελίων να εμφανισθούν αξιόπιστα πρόσωπα,
όπως ο Απόστολος Θωμάς1. Επίσης, καταβάλλεται προσπάθεια να ενισχυθούν τα
γνωστά επιχειρήματα των ορθολογιστών θεολόγων, οι οποίοι πολεμούν την θεότητα
του Ιησού Χριστού, την άσπορον σύλληψίν Του, τα θαύματά Του, την Ανάστασίν Του
κ.λ.π. Τα επιχειρήματα αυτά έχουν προ πολλού αποδειχθεί ότι είναι ανόητα2,
βεβαίως, αλλά, όπως αναφέρεται εις το εν λόγω άρθρον, «μία ιδέα, άπαξ
συλληφθείσα, ουδέποτε εξαφανίζεται». Δια τούτο και προβάλλονται εκ νέου. Και,
όπως αναφέρεται εις το άρθρον, πολλοί «χριστιανοί» των διαφόρων Προτεσταντικών
παραφυάδων ενστερενίζονται τα ψεύδη, που περιέχουν τα ψευδοευαγγέλια, αισθανόμενοι
ότι ούτως «εμπλουτίζουν» την πίστιν των και την καθιστούν περισσότερον
αποδεκτήν. Ιδού με ποίους διαλέγονται οι Ορθόδοξοι εις το «Παγκόσμιον
Συμβούλιον Εκκλησιών» (ΠΣΕ) επί πέντε και πλέον δεκαετίας! Αντί της μεταστροφής
των αιρετικών προς την Ορθοδοξίαν, βλέπομεν ότι αυτοί επιθυμούν την αναβίωσιν
παλαιών αιρέσεων, ότι το 97% των «αρχιερέων» των δηλώνει ότι δεν πιστεύει εις
την Αγίαν Γραφήν3, ότι δέχονται την «χειροτονίαν» όχι μόνον γυναικών, αλλά και
δεδηλωμένων ομοφυλοφίλων εις «επισκόπους»4, και άλλα παρόμοια. Ως μητροπολίτης
Δημητριάδος, ο νυν αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος είχε δηλώσει τα εξής5: «Τελικά
οι Ορθόδοξοι διερωτώμεθα: Τι προσφέρουμε παραμένοντας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο
Εκκλησιών;… Τι θέση έχει η Αγία Ορθοδοξία σε έναν παναιρετικό οργανισμό, που
ήδη έχει μετατραπή σε Λέσχη θρησκευομένων ανθρώπων και ομάδων, που μάλιστα δεν
είναι απαραίτητο να είναι μόνο Χριστιανοί;… Τελεία και παύλα στις
συγκρητιστικές αυθαιρεσίες των Προτεσταντών… Ως εδώ και μη παρέκει». Ως
αρχιεπίσκοπος, όμως, ο κ. Χριστόδουλος όχι μόνον δεν εισηγείται την απομάκρυνσιν
όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών από το ΠΣΕ, αλλά και διοργανώνει συμπόσια που
έχουν ως στόχον να πείσουν τας Εκκλησίας
της Βουλγαρίας και της Γεωργίας, αι οποίαι έχουν εξέλθει του ΠΣΕ και είναι αι
μόναι που παραμένουν εκτός αυτού, να επανέλθουν και να ενσωματωθούν εις αυτό6!
Που οφείλεται άραγε αυτή η ασυνέπεια του κ. Χριστοδούλου;
-------------------------
1. Βλ. Αρχιμ. Β. Κ. Στεφανίδου, Εκκλησιαστική Ιστορία: Απ’
αρχής μέχρι σήμερον, Εκδ. Παπαδημητρίου, Β΄ Έκδ., 1959, σ. 63, και Π. Ν.
Τρεμπέλα, Απολογητικαί Μελέται, Τόμος Ε΄, 6η Έκδοσις, Εκδ. «Σωτήρ»,
Αθήναι 1994, σσ. 140 – 142.
2. Βλ. Π. Ν. Τρεμπέλα, ε.α.
3. Βλ. «Ελεύθερος Τύπος», 28.12. 1999, σ. 19. 4.
Βλ. «ΤΙΜΕ», 7.7. 2003, σ. 37.
5. Βλ. «Ορθόδοξος Τύπος», 24.7.1998, σ. 5. 6. «Ορθόδοξος Τύπος», 5.12.2003, σ. 4
«Ο.Τ.» 1543
Η κυβέρνηση Μακαρίου και χούντα γνώριζαν με λεπτομέρεια για τις τουρκικές προετοιμασίες εισβολής == ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
γράφει η Φανούλα Αργυρού*
Η Τουρκία ετοιμαζόταν για εισβολή για αλλαγή του στάτους Ανεξαρτησίας στη Κύπρο για επιβολή γεωγραφικής ομοσπονδίας/διχοτόμησης από την δεκαετία του 1960. Όπως το 1963, 64, 67, ήταν στα σχέδιά της. Στόχος της πάντα η κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου βάση σχεδίου Δρ. Νιχάτ Ερίμ.
Το γνώριζαν στο βρετανικό Φόρειν ΄Οφις. Εξού και τον Φεβρουάριο του 1964 το Τμήμα Σχεδιασμού του με επικεφαλής τον Σερ Κρίσπιν Τίκελ μελετούσε πως να προετοίμαζαν το ‘έδαφος’ 10 χρόνια μπροστά, για εισβολή. Αποκόπτοντας τις σχέσεις Κύπρου/Ελλάδας αφενός και αφετέρου…ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιούσαν πέραν του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού και τον 6ον Αμερικανό Στόλο (δηλαδή να έφερναν μέσα και τους Αμερικανούς όπως και έκαναν) για να παρεμπόδιζαν βοήθεια από Ελλάδα προς Κύπρο. Για να εισέβαλε η Τουρκία ανεμπόδιστη. Και σχέδια υποδοχής ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ στις βάσεις…Γι΄αυτό η εκδίωξη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ που ήταν η ΑΜΥΝΑ της Κύπρου, απαίτηση της Τουρκίας με συμμάχους Λονδίνο και Μόσχα…
Η Τουρκία δεν ετοιμάστηκε για εισβολή στο άψε-σβήσε τον Ιούλιο του 1974.
Και η κυπριακή κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά με κάθε λεπτομέρεια τις τουρκικές προετοιμασίες. Με τη μόνη διαφορά το 1964 δεν ήταν ακόμα σε θέση εισβολής, προετοιμαζόταν. Το 1974 όμως ήταν, και εισέβαλε με αφορμή το ηλίθιο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974…
Εκείνο που επιτεύχθηκε στις 17 Ιουλίου 1974 και σφράγισε τη μοίρα της Κύπρου ήταν η ΤΕΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ μεταξύ του Τούρκου πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετσεβίτ και της κυβέρνησής του με τη βρετανική κυβέρνηση Χάρολτ Γουίλσον και της κυβέρνησής του στο 10 Downing Street για να εισβάλει μόνος του. Καθώς οι Βρετανοί αρνήθηκαν να εισέβαλαν μαζί, λόγω των ιδιαίτερων συμφερόντων τους στη Κύπρο (βάσεις και όχι μόνο). Όμως του υποσχέθηκαν να βοηθήσουν εμποδίζοντας ελληνική βοήθεια να φθάσει στη Κύπρο όπως και έκαναν και όπως ήταν και το σχέδιο του Φόρειν ΄Οφις του Φεβρουαρίου 1964 με υπογραφή Σερ Κρίσπιν Τίκελ…
Κυπριακή Κυβέρνηση και Χούντα είχαν ενημερωθεί
Συνταγματάρχης G. Stocker – Μια ‘περίεργη’ βρετανική προσέγγιση
Το 1972 στην βρετανική Υπ. Αρμοστεία στη Λευκωσία ανέλαβε ως Σύμβουλος επί Αμυντικών Θεμάτων ο Συνταγματάρχης G. Stocker ο οποίος προέβη σε μια περίεργη ενέργεια ενημερώνοντας το ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς) στη Λευκωσία ότι η Τουρκία προτίθετο να εισβάλει στο νησί.
Στις 27 Μαρτίου 1973 έδωσε λεπτομερέστατες πληροφορίες για το τουρκικό σχέδιο εισβολής το οποίο μεταβιβάστηκε στον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων στην Αθήνα από τον Αρχηγό του ΓΕΕΦ στη Λευκωσία Στρατηγό Χαραλαμπόπουλο.
Στις 30 Ιουλίου 1973 ο Stocker επανήλθε στο ΓΕΕΦ και έδωσε φωτοτυπία Σχεδίου Εισβολής των Τούρκων που εξασφάλισε από τον συνάδελφό του στην Άγκυρα.
Στις 5 Αυγούστου 1973 ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ στην Λευκωσία ενημέρωσε το υπ. Εσωτερικών και Άμυνας της Κύπρου. Ο Stocker ζήτησε η επαφή του να κρατηθεί μυστική. Στα συμπεράσματά του ο Stocker τόνισε ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν επρόκειτο να επέμβουν προς παρεμπόδιση ενός τοιούτου σχεδίου.
Με την ενημέρωση Stocker είναι πλέον αντιληπτό ότι τόσο η χουντική κυβέρνηση των Αθηνών όσο και η κυβέρνηση Μακαρίου, ήταν ενήμερες των τουρκικών προθέσεων με σχέδια και σε τρομερή λεπτομέρεια.
Στις 28 Αυγούστου 1973 και ο Αμερικανός Στρατιωτικός Ακόλουθος της πρεσβείας στη Λευκωσία Συντ. Whitley, συναντήθηκε με τον Διοικητή της ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου – βάση των Συμφωνιών του 1960) για να πει ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν τους βοηθούσε, δεν αποκήρυττε το Γρίβα και τους οπαδούς του όπως της ζητήθηκε, η Αμερική υποστήριζε μια ανεξάρτητη Κύπρο και ότι οι ενωτικοί Κύπριοι έπρεπε να άλλαζαν το πιστεύω τους αλλιώς θα υπέφεραν.
(Βιβλίο Χρ. Βενιαμίν πρώην Υπουργού Άμυνας και Εσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, ‘Τα Δύσκολα Χρόνια αναμνήσεις μιας ζωής’ Τόμος Α’.)
Σχέδιο Αφροδίτη 3 – Μετά από τις πληροφορίες Stocker προς ΓΕΕΦ, βρίσκουμε ότι ετοιμάστηκε το Σχέδιο Αφροδίτη 3 για αντιμετώπιση τουρκικής εισβολής. Αναφορά από το βιβλίο «Πολεμικό Ημερολόγιο 1974 – 286 ΜΤΠ (Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού» από σελ. 554.)
Γιατί δεν εφαρμόστηκε το σχέδιο αυτό το 1974; Διαβάστε το βιβλίο «Οι άγνωστοι στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ, του 211 Τ.Π. και λοιπής Εθνοφρουράς, 1974» Αθανάσιου Χρυσάφη.
Μια εξήγηση για την ‘περίεργη’ ενέργεια του Συνταγματάρχη G. Stocker. Ίσως γιατί ως ‘εγγυήτρια δύναμη’ η Βρετανία, η οποία δεν επρόκειτο να επέμβει σε περίπτωση εισβολής, έπρεπε τουλάχιστον να κάνει το ‘καθήκον’ της και να ενημερώσει για τα τουρκικά σχέδια.
1972 – Ρωσικές υποσχέσεις προς Μακάριο
Παράλληλα το 1972, μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση από την βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα ημερ. 14 Φεβρουαρίου 1972 αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εστία’ Αθηνών. Το οποίο έλεγε ότι η εισαγωγή οπλισμού από την Τσεχοσλοβακία στη Κύπρο διοργανώθηκε από τον Μακάριο κατά την επίσκεψη του στη Μόσχα τον περασμένο Ιούνιο. Τα όπλα να εστέλλονταν από Γιουγκοσλαβία. Τρείς Ρώσοι στρατιωτικοί σύμβουλοι στάλθηκαν στην Κύπρο να εκπαιδεύσουν τις ένοπλες δυνάμεις του Λυσσαρίδη στον χειρισμό των τσεχοσλοβακικών όπλων ενώ άλλοι Κύπριοι χειριστές όπλων στάλθηκαν στην Πράγα για εκπαίδευση. ΄Όταν έκλεισε η συμφωνία, οι Ρώσοι είπαν στον Μακάριο ότι η Σοβιετική Ένωση μπορούσε να επέμβει σε υποστήριξη της κυβέρνησης της Λευκωσίας αλλά μόνο αν υπήρχε στρατιωτική επέμβαση από έξω, δηλαδή μια τουρκική απόβαση. Σε περίπτωση εσωτερικών ταραχών ο Μακάριος θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει με τους αντιπάλους του και να απαλλαγεί από την ελληνική επιρροή με τις δικές του προσπάθειες και με την βοήθεια των συνεργατών του. Η βοήθεια της Μόσχας περιοριζόταν στα όπλα και στους σύμβουλους.
Η Εστία επίσης έγραψε, πως την ‘προεδρική φρουρά’ που ο Μακάριος είχε δημιουργήσει υποτίθεται έπρεπε να ηγούνταν οι «Κύπριοι συνταγματάρχες» Αζίνας και Μυριανθόπουλος πρώην αξιωματικοί του ελληνικού στρατού που βρίσκονταν στην Κύπρο…. Τα όπλα κόστισαν ένα εκατομμύριο λίρες. Πληρώθηκαν μέσω συμφωνιών με το σιδηρούν παραπέτασμα, και δόθηκαν από την Αρχιεπισκοπή Κύπρου και το Μοναστήρι του Κύκκου. (Ο Δρ. Βάσος Λυσσαρίδης ήταν ο προσωπικός γιατρός του Μακαρίου και αργότερα ιδρυτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ στην Κύπρο.)
Η Μόσχα, όμως το 1974, αντιθέτως έδωσε και εκείνη το πράσινο φώς στον Ετσεβίτ να εισβάλει όπως έκανε το Λονδίνο στις 17 Ιουλίου 1974…
Πηγές Βρετανικό Εθνικό Αρχείο – βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019».
«κατά την έναρξη της τουρκικής απόβασης, ο Μακάριος και ο Ζήνων (Ρωσσίδης) κοιμούνταν, έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις από τον Σοβιετικό επιτετραμμένο ότι η επιχείρηση θα ήταν «ήπια»…»
12.8.2025 Συνέντευξη Κ. Περαίου στον «Εθνικό Κήρυκα» Νέας Υόρκης https://www.ekirikas.com/o-kostas-peraios-gia-ti-syndesi-tou-nti/
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 24/8/2025
Προσοχή εις τα ΜΜΕ (= Μέσα Μαζικού Εξανδραποδισμού)! -- Του κ. Δημ. Χατζηνικολάου, Καθ. Οικονομικών Παν/μίου Ιωαννίνων
Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,
Ως γνωστόν, στις μέρες μας, οι αξίες (κυρίως η Ορθόδοξος πίστις} κτυπούνται πανταχόθεν και παντοιοτρόπως. Από τότε δε, που οι νεοέλληνες έβαλαν την τηλεόρασιν μέσα στα σπίτια των, ο Διάβολος περνά πολύ πιο εύκολα πλέον τα διεστραμμένα μηνύματά του. Ο υποφαινόμενος σπανίως παρακολυθεί τηλεόρασιν. Εν τούτοις και στον ολίγον αυτόν χρόνον, που αφιερώνω, βλέπω και ακούω πολλά κηρύγματα του Σατανά, όπως π.χ. ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκον (ΕΤ 1, 6.8.2004, ώρα 13.55), ότι ο «άγιος» των ερωτευμένων είναι ο «άγιος» Βαλεντίνος (ΑΝΤ1,6.8.2004 ώρα 17:40, ερώτηση, που ετέθη σε «Super Game”) κ.ά. Το χειρότερον, όμως, που έχω ιδεί και ακούσει μέχρι τώρα το έπαιξεν ο τηλεοπτικός σταθμός ALPHA κατά το Μέγα Σάββατον του 2003 (26.4.2003, ώρα 16:00). Ήτο μία ταινία γύρω από την ζωήν του λατρευτού μας Κυρίου Ιησού Χριστού, τον Οποίον εμφάνισε κατά κόρον ως βιολογικόν υιόν του Ιωσήφ, μνηστήρος της Αειπαρθένου Μαρίας. Τον δε Ιωσήφ, ο οποίος κατά την παράδοσιν ήτο πρεσβύτης, εμφάνισε ως 37χρονον νέον να κάμνη ερωτικάς κινήσεις προς την Μαρίαν! Ιδού μερικά σημεία της ταινίας. Όταν εγεννήθη ο Ιησούς, η Θεοτόκος λέγει προς τον μνηστήρα της: «Ιωσήφ, ο γιός μας!». Και αυτό το «γιός μας» επαναλαμβάνεται σε πολλά άλλα σημεία της ταινίας. Επίσης, η ταινία δείχνει τον Ιωσήφ πανευτυχή να κρατή το νεογέννητον Ιησούν στην αγκάλην του και να φωνάζη δυνατά: «Ο γιός μου!!!» Αργότερον δε, όταν ενηλικιώνεται ο Ιησούς, η ταινία Τον θέλει ν’ αποκαλή τον Ιωσήφ «Πατέρα». Για παράδειγμα, όταν κάποτε ησθένησε ο Ιωσήφ και εκάλεσε κοντά του τον Ιησούν και άρχισε να Του ομιλή με το «Γιέ μου…» ο Ιησούς αρχίζει την απάντησίν Του με το «Πατέρα…». Κατά δε το τέλος της ζωής του, ο Ιωσήφ ερωτά τον Ιησούν: «Ποιός είσαι, γιέ μου» Και εκείνος απαντά «Ο γιός σου»!!! Έτσι εις μίαν Ορθόδοξον χώραν, κατά την διάρκειαν μίας τόσον μεγάλης ημέρας ως το Μ. Σάββατον, πολλοί νεοέλληνες, αντί να συμμετέχουν εις τα Άγια Πάθη και να προετοιμάζωνται δια την Ανάστασιν του Χριστού, έλαβον μέσα στο ίδιο το σπίτι των, ένα «καλό» μάθημα Ιεχωβητισμού! Δυστυχώς, τα λεγόμενα ΜΜΕ έχουν καταντήσει Μέσα Μαζικού Εξανδραποδισμού! Ας τα προσέχη, λοιπόν, ο λαός.
«Ο.Τ.»
Κατάθεση μήνυσης κατά του Σωτήρη Τσιόδρα από Υποναύαρχο του Λιμενικού για απάτη, διασπορά ψευδών ειδήσεων και παράβαση καθήκοντος
20 Αυγούστου, 2025
Dimitris Hatzinikolaou, former Associate Professor
University of Ioannina, Dept. of Economics
University Campus, 45110 Ioannina, HELLAS
E-mail: dhatzini@uoi.gr
Ο Δημήτριος Χατζηνικολάου {Dimitris Hatzinikolaou, former Associate Professor University of Ioannina, Dept. of Economics},σχολίασε την ανάρτηση "ΕΧΑΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ;
Κατά τά τελευταῖα 100 περίπου χρόνια, στήν Ἑλληνορθοδοξίαν κυριαρχεῖ τό Ψεῦδος, ἡ ἐγκατάλειψις τῶν παραδοσιακῶν ἀληθειῶν καί ἀξιῶν, ἡ ἀναρρίχησις εἰς πρωθυπουργικούς, πατριαρχικούς καί ἀρχιεπισκοπικούς θώκους ΠΡΟΔΟΤΩΝ, μασσώνων, ὁμοφυλοφίλων κ.λπ. Οἱ μεγαλύτεροι ΠΡΟΔΟΤΑΙ, ἀνθέλληνες καί ἀνώμαλοι ἀνακηρύσσονται «Ἐθνάρχαι», «Μεγάλοι» κ.λπ. Παραδείγματα ὁ Κ. Καραμανλῆς ὁ πρεσβύτερος, ὁ «πατριάρχης» Ἀθηναγόρας Σπύρου, ὁ Μακάριος Γ’ («Κύπρου») κ.ἄ. Ὁ τελευταῖος μάλιστα, ἐκτός τῶν ἄλλων, ἦτο καί καταφρονητής τῶν Ἱερῶν Κανόνων, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν αὐστηρῶς τήν ἀνάμιξιν τῶν κληρικῶν εἰς τήν πολιτικήν. Βλ. τούς Ἀποστολικούς Κανόνας 6, 81 καί 83, τούς 3 και 7 τῆς Δ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τόν 10 τῆς Ζ', τόν 11 τῆς ΑΒ' κ.ἄ. Μέ τήν ἐπί σειράν ἐτῶν παραμονήν του εἰς τήν Προεδρίαν τῆς Κύπρου, ὑπέπεσεν εἰς τήν ΑΙΡΕΣΙΝ τοῦ ΠΑΠΟΚΑΙΣΑΡΙΣΜΟΥ. Ἀλλ' ὡς γνωστόν, «οἱ Ἱεροί Κανόνες ἐκδικοῦνται»! Ὁ Μέγας ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Μακάριος Γ' (Μοῦσκος), μαζί μέ τούς ἄλλους ΠΡΟΔΟΤΑΣ, βεβαίως (Κ. Καραμανλῆν, Δ. Ἰωαννίδην, Γ. Σπαντιδάκην κ.ἄ.), εἶναι οἱ ὑπαίτιοι τῆς καταστροφῆς τῆς Κύπρου. Οἱ λεπτομέρειες τῆς ΒΡΩΜΕΡΑΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ των, ἀλλά καί πολλά ἄλλα ΒΡΩΜΕΡΑ, ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΟΝΤΑΙ μέ ἔγγραφα. Βλ. τά βιβλία τῶν Ν. Ἀργυροπούλου («Οἰ Ἔνοχοι»), τοῦ Λ. Λεωνίδου («Ἡ Ἀπομυθοποίησις τοῦ Μακαρίου»), τά πολλά βίντεο τῶν Λ. Λεωνίδου, Ν. Ἀργυροπούλου, Κ. Δημητριάδου κ.ἄ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)