Η ιστορία του παπικού μίσους.

  Μετά το Σχίσμα, εις τα μέσα του 11ου αιώνος, πόσα εγκλήματα δεν διέπραξε, με τας Σταυροφορίας του, εις βάρος του Ορθοδόξου Βυζαντίου-ιδίως της 4ης, ήτις προεκάλεσε και την πρώτην Άλωσιν. Και όταν, πλέον, εξησθενημένη η Κωνσταντινούπολις από την δράσιν των Φράγκων παπιστών, έπιπτε υπό τα πλήγματα των βαρβάρων Ασιατών, ο Πάπας Ευγένιος ο Ε' είπε:  " Δεν θα εχαιρόμην τόσον, εάν είχαμε δέκα νίκας κατά των Τούρκων, όσον τώρα, που καταστράφηκαν οι Σχισματικοί " ! 
Αλλά μήπως η ιστορία του παπικού μίσους εσταμάτησεν; Όταν επληροφορήθηκαν οι παπικοί της Κωνσταντινουπόλεως τον απαγχονισμόν του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε' και των λοιπών ιεραρχών, ηλάλαζαν εκ χαράς, ψάλλοντες την Λατινικήν δοξολογίαν. Και όταν το 1922 εμελετάτο η κατάληψις της Πόλεως υπό του Ελληνικού Στρατού, οι Ουνίται εφώναζαν ότι  " η Αγία Σοφία ανήκει στους Ουνίτες ". Το δε πρώτον συγχαρητήριον τηλεγράφημα, που ελάμβανεν ο Κεμάλ, προήρχετο από τον Πάπαν! Οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί ωλοφυρόμεθα δια την απερίγραπτον συμφοράν και οι παπικοί εχαίροντο! Άλλως τε, αυτοί, εκ του αφανούς, παρασκεύασαν την ήτταν μας ....                          

Ομιλία π. Θεοδώρου Ζήση- ..... Να ξυπνήσουμε τους αδελφούς μας που κοιμούνται!!!

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓ. ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ

Πηγή: http://agiooros.org

Την εποχή εκείνη τέτοια θλίψη και στενοχώρια θα υπάρχει όσο ποτέ άλλοτε δε θα έχει παρουσιαστεί επί της γής… (Ματθ. κδ' 21). Τότε, εκείνοι οί Χριστιανοί πού δεν θα έχουν πάρει το χάραγμα του Αντίχριστου ( 666 ), θα διώκονται συνεχώς και με μένος, προσπαθώντας παράλληλα να βρουν τρόπο επιβίωσης, αφού και τα ίδια τα στοιχεία της φύσεως θα έχουν αλλοιωθεί…
Και τότε οι έχοντες το σφράγισμα του Αντίχριστου (χάραγμα το οποίο θα τους επέτρεπε να έχουν δικαίωμα αγοραπωλησίας ) θα μετανιώσουν πικρά για την επιλογή τους αυτή...
Άνθρωποι θα πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες στους δρόμους και τις πλατείες. Και εάν δε συντόμευε ο Άγιος Τριαδικός Θεός εκείνες τις ημέρες της κακίας, δε θα έμενε κανείς πού να μη πρόδιδε την πίστη του…

"Και τι μιλώ για ανθρώπους μόνο, μιά που και αυτά τα στοιχεία της φύσεως θα απαρνηθούν την φυσική τους κατάσταση... Τότε, θα συμβαίνουν συχνά σεισμοί σε κάθε πολιτεία, λοιμώδεις ασθένειες και επιδημίες σε κάθε χώρα, κεραυνοί ασυνήθιστοι και φοβερές αστραπές, ενώ σπίτια και αγροί θά κατακαίονται…
Θα συμβαίνουν ακόμη φοβερές καταιγίδες ανέμων, οι οποίες θα διαταράσσουν χωρίς όρια την ξηρά και την θάλασσα, ακαρπίες της γής, σάλος καί βουητό από τη θάλασσα και σάλος αφόρητος από την απώλεια χιλιάδων ψυχών ανθρώπων….
Θα βλέπουμε σημαδιακές μεταβολές στον ήλιο και στη σελήνη, εκτροπές αστέρων από τη θέση τους, συγκρούσεις εθνών και πολέμους, καταστρεπτικούς ανέμους, βολίδες χαλάζης επί του προσώπου της γής, χειμώνες άτακτοι και ασυνήθιστοι ( από μεγάλη κλιματική αλλαγή ), παγετοί μεγάλοι, καύσωνες ανυπόφοροι, κεραυνοί αιφνίδιοι, και εμπρησμοί αδόκητοι και μη αναμενόμενοι… ( πιθανότατα το κάψιμο τών δασών πού βλέπουμε να επεκτείνεται σήμερα σε όλα τα έθνη σάν μιά Παγκόσμια επιδημία...)
Θα υπάρχει δε ένας γενικός θρήνος και οδυρμός επί όλης της γης, χωρίς καμία και από πουθενά παρηγοριά…»

Αγίου Ιππολύτου, P.G. 10, 912 B - ΒΕΠΕΣ 6, 278

« Την εποχή εκείνη όσοι άνθρωποι λάβουν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου ( 666, νομίζοντας ότι μ΄ αυτόν τον τρόπο θα ζήσουν ) και δεν θα βρίσκουν τροφές ούτε νερό, θα προσέρχονται προς αυτόν και με οδυνηρά (πονεμένη) φωνή θα του λένε:
«Δώσε μας λοιπόν να φάμε και να πιούμε ( όπως μας έταζες ), γιατί αλλιώς θα πεθάνουμε όλοι από την πείνα και από κάθε ανάγκη, διέταξε τον ουρανό να μας δώσει νερό, και διώξε τα ανθρωποφάγα θηρία πού μας κατατρώγουν…»
Τότε ο Αντίχριστος θα απαντήσει εμπαίζοντας αυτούς και με πολλή απανθρωπιά και θα τους λέει :
«Ο ουρανός δεν θέλει να δώσει βροχή. Η γη πάλι δεν βλαστάνει τα φυτά της, από που να σας δώσω εγώ τροφές ; »
Τότε, αφού ακούσουν τα λόγια του δόλιου τούτου οι άθλιοι, θα καταλάβουν ότι αυτός είναι ο ίδιος ο πονηρός διάβολος ( και ότι δεν είναι Θεός όπως νόμιζαν ), και θα θρηνήσουν με πόνο, θα κλάψουν πολύ και θα κτυπήσουν το πρόσωπό τους με τα χέρια τους, και θα εκριζώσουν τα μαλλιά τους και με τα νύχια τους θα ξεσκίζουν τα μάγουλά τους λέγοντας ο ένας προς τον άλλον :
« Ώ, της συμφοράς μας ! Ώ του φοβερού πράγματος, Ώ της δόλιας συναλλαγής πού κάναμε με τον Αντίχριστο ( 666 ) και πήραμε το χάραγμά του, Ώ, της φοβερής πτώσεώς μας. Πώς πλανηθήκαμε από τον πλάνο; Πώς προσφερθήκαμε ( ψυχή και σώματι ) σ΄ αυτόν; Πώς συλληφθήκαμε μέσα στα δίκτυα του; Πώς πιαστήκαμε στη βρώμικη του σαγήνη;
Και πώς ενώ ακούγαμε τις Γραφές πού μας προειδοποιούσανε για όλα αυτά, εμείς τότε δεν τους δίναμε σημασία; »

Αγίου Ιππολύτου, P.G. 10, 933 D - 936 A

Οι Άγιοί μας όργανα και θύματα του διαβόλου!!!

"Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού . 

Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός."

ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΦΛΟΥΡΙΑ (ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΛΣΤΟΙ)

Πηγή:  http://krufo-sxoleio.blogspot.gr

Κάποτε ένας πλούσιος αποφάσισε να κάνει ελεημοσύνη χίλια φλουριά στους φτωχούς. Όμως δεν ήξερε σε ποιους φτωχούς να τα δώσει.

Πήγε έτσι στον ιερέα της ενορίας και του λέει:

-Θέλω να δώσω χίλια φλουριά στους φτωχούς, όμως δεν ξέρω σε ποιους. Τα δίνω λοιπόν σε σένα, να τα μοιράσεις εσύ όπως νομίζεις.

Ο παπάς είπε:

-Τα χρήματα είναι πολλά και εγώ δεν ξέρω σε ποιον και πως να τα δώσω. Φοβάμαι μήπως δώσω στον έναν πάρα πολλά και στον άλλο λίγα. Καλύτερα εσύ ο ίδιος να μου πεις σε ποιους φτωχούς και πως να μοιράσω τα χρήματα.

Ο πλούσιος απάντησε:

-Αν και συ δεν ξέρεις σε ποιον φτωχό να δώσεις τα χρήματα, ο Θεός όμως ξέρει. Να τα δώσεις στον πρώτο φτωχό που θα χτυπήσει την πόρτα σου.

Στην ενορία του παπά ζούσε ένας πολύ φτωχός άνθρωπος. Είχε πολλά παιδιά και ο ίδιος ήταν άρρωστος και δε μπορούσε να εργαστεί. Μια μέρα, που ο φτωχός διάβαζε τον 36ο ψαλμό, σταμάτησε στην φράση "νεώτερος ἐγενόμην καὶ γὰρ ἐγήρασα καὶ οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον, οὐδὲ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ζητοῦν ἄρτους" και σκέφτηκε:

"Όμως ο Θεός εμένα με έχει εγκαταλείψει, αν και δεν έχω κάνει κακό. Τώρα θα πάω να βρω παπά και θα τον ρωτήσω γιατί γράφονται τέτοιες ψευτιές στην Αγία Γραφή;"

Αμέσως σηκώνεται και πάει στον παπά. Αυτός άμα τον είδε συλλογίστηκε:

"Να ο πρώτος φτωχός που έρχεται".

Κι έδωσε σε αυτόν τα χίλια φλουριά.

Απαιτείται η ψυχή ενός Ιερεμίου, δια να παρασταθή το μέγεθος αυτής της συμφοράς!

Απείρως δριμύτερος χειμών, από της εποχής εκείνης του θείου Χρυσοστόμου, κατέλαβε την Εκκλησίαν, με την άρσιν του Αναθέματος της Ανατολικής Εκκλησίας κατά του Παπισμού, υπό του Αθηναγόρου την 7^ην Δεκεμβρίου του 1965, δια της οποίας εχαρακτηρίζετο ως πεπλανημένη η πορεία, της προ αυτής Εκκλησίας των Αγίων Πατέρων και Ι. Συνόδων, και με την εισαγωγήν εις τα ιερά Δίπτυχα του ονόματος του αιρεσιάρχου Πάπα, όχι μόνον, αλλά και … «πασών των Ανατολικών και Δυτικών ομολογιών»! Ω της συμφοράς! Απαιτείται η μεγαληγορία ενός Μωϋσέως, η δύναμις λόγου ενός Δαβίδ, η ψυχή ενός Ιερεμίου, η καρδιά ενός Απ. Παύλου, η γραφίς ενός Μ. Βασιλείου δια να παρασταθή το μέγεθος αυτής της συμφοράς!