ΠΕΡΙ ΜΑΡΘΑΣ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ

Συνεζητήθη τελευταίος μεταξύ θεολόγων και θεολογούντων το ζήτημα της Μάρθας και της Μαρίας, δηλαδή της πρακτικής και θεωρητικής ζωής. Ποία είναι πλέον ευάρεστος εις τον Θεόν. Είναι γνωστή η ευαγγελική ιστορία. Όταν ο Κύριος Ιησούς περιήρχετο τας κώμας διδάσκων, εισήλθεν εις το εν Βηθανία σπίτι του Λαζάρου. Αι αδελφαί υπεδέχθησαν τον θείον Διδάσκαλον με χαράν. Και η μεν Μάρθα μετουσίωσε τον ενθουσιασμόν της, εις την φροντίδα της τιμητικωτέρας και πλουσιωτέρας φιλοξενίας· η δε Μαρία, έκθαμβος από την ακτινοβολίαν του την θείαν, «καθίσασα παρά τους πόδας του Ιησού ήκουε των λόγων αυτού».                                                                                                                                     

Η Μάρθα «περισπωμένη περί πολλήν διακονίαν» απετάθη προς τον Κύριον· «Κύριε, ου μέλει σοι ότι η αδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονείν;» Σύστησέ της να με βοηθήση. Τότε ο Κύριος απεκρίθη το μνημειώδες: «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά· ενός δε εστι χρεία. Μαρία δε την αγαθήν μερίδα εξελέξατο, ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ’ αυτής…» (Λουκ. ι: 41-42).                                                                                                              

Εκ της ιστορίας αυτής, πολλοί συνάγουν μονομερές συμπέρασμα. Ότι η Μάρθα κατεδικάσθη· ότι η διακονία της απερρίφθη ολοσχερώς. Εν τούτοις δεν είναι αληθές αυτό. Διότι αν δεν υπήρχεν η Μάρθα να διακονήση δεν θα ημπορούσε να καθήση η Μαρία, ακούουσα των λόγων του Κυρίου. «Δια γαρ της Μάρθας εμακαρίσθη η Μαρία», λέγει ο Αββάς Ησαΐας. Ο Κύριος αξιολόγησε το έργον των δύο αδελφών και προεκρίθη το της Μαρίας. Τούτο δεν σημαίνει όμως ότι απερρίφθη η διακονούσα Μάρθα. Δι’ εκείνην την ώραν, συγκριτικώς, η στάσις της Μαρίας έναντι του έργου της Μάρθας, ήτο ασφαλώς η πλέον θεάρεστος.

Pascha , Anastasi Hymn - Ode 8 in Greek -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 4 Ιουνίου 2016

Μητροφανούς αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Μαρίας και Μάρθας αδελφών Λαζάρου.

Ὁ Ἅγιος Μητροφάνης ἦταν υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ αὐτοκράτορος Πρόβου Δομετίου (276 – 282 μ.Χ.) καὶ ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου (306 – 337 μ.Χ.). Προσῆλθε στὸ Χριστιανισμὸ καὶ ἐπατριάρχευσε κατὰ τὰ ἔτη 306 – 314 μ.Χ. Ὅταν ὁ Μέγας Κωνσταντίνος κατέστησε τὴν Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα τοῦ Ἀνατολικοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους, ὁ Ἅγιος ἦταν ἐπίσκοπος αὐτῆς. Ἐπὶ τῆς ἀρχιερατείας του, ἡ Ἐκκλησία, διὰ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, καθησύχασε ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς καὶ ἔτυχε πάσης προστασίας.

Αιδώς για την κυβέρνηση των αρνητών Νίκου Φίλη και Σίας Αναγνωστοπούλου -- Η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τη Γερμανία και η Ελλάδα

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας αναγνώρισε με συντριπτική πλειοψηφία τη γενοκτονία των Αρμενίων και των χριστιανικών λαών της Ανατολής, τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα.
Να σημειωθεί ότι η κίνηση αυτή της Γερμανίας είναι ισοδύναμη με την αναγνώριση της γενοκτονίας των Εβραίων, που είναι γνωστή ως Ολοκαύτωμα, αφού η Γερμανία ήταν αυτή που έπαιξε τον ρόλο του τεχνικού συμβούλου στην εφαρμογή του σχεδίου γενοκτονίας την πρώτη περίοδο, από το 1914 ως το 1918, από τους συμμάχους της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο Νεοτούρκους, οι οποίοι και «εμπνεύστηκαν» το σχέδιο στα συνέδριά τους από το 1908 ως το 1911.

Και λέμε ότι είναι ισοδύναμη, γιατί η Γερμανία αναγνωρίζει τη γενοκτονία στην ουσία ως συνένοχος στο έγκλημα, καθιστώντας ακόμα δυσχερέστερη την επιμονή της Αγκυρας στην πολιτική της άρνησης.
Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι η αναγνώριση έρχεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για της σχέσεις Ε.Ε. - Τουρκίας, και εννοούμε τη συμφωνία για το Προσφυγικό, η οποία κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα, με δεδομένους τους λεονταρισμούς και την υβριστική και αμετανόητη στάση της Αγκυρας, με προεξάρχοντες σε ύβρεις και αναίδεια τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν και τον νεόκοπο πρωθυπουργό Μπιναλί Γιλντιρίμ.

ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟ.. !!

Ὁ Ἀββᾶς Παφνούτιος ἀσκήτευε σ᾿ ἕνα ἀπόμερο σπήλαιο δώδεκα μίλια μακριὰ ἀπὸ τὴ σκήτη τῶν πατέρων.

Εἶχε ὅμως τὴ συνήθεια νὰ ἐπισκέπτεται τὴ σκήτη δυὸ φορὲς τὸ μήνα, γιὰ νὰ ὠφελεῖται ἀπὸ τὴ διδασκαλία τους. Τύπωσε μάλιστα βαθιὰ στὴ μνήμη του κι ἔλεγε ἀργότερα στοὺς μαθητὲς τοῦ τὸν λόγο ποὺ τοῦ ἔλεγαν συχνότερα οἱ Γέροντες : «Ὅπου κι ἂν βρεθεῖς τέκνον, μὴ συγκρίνεις τὸν ἑαυτό σου μὲ ἄλλο πρόσωπο, γιὰ νὰ ἔχεις ἀνάπαυση στὴν ψυχή. Διαφορετικά, ὁ διάβολος μπορεῖ νὰ σὲ ξεγελάσει καὶ νὰ νομίζεις ὅτι εἶσαι καλύτερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους».

Οἱ πραγµατικοὶ λόγοι τῆς συγκλήσεως τῆς Μ. Συνόδου

Α) Ἀλλαγὴ τῶν Ἱ. Κανόνων

Ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος ὡς ἀρχιμανδρίτης ἤδη εἰς τὴν μελέτην του «Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν Ἱ. Κανόνων καὶ τῶν κανονικῶν διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ» τὸ 1970, ἰσχυρίζεται ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς κανόνες πρέπει νὰ καταργηθοῦν: «∆έν δύνανται νά ἐφαρµοσθοῦν σήµερον καί πρέπει νά τροποποιηθοῦν αἱ διατάξεις αἱ κανονίζουσαι τάς σχέσεις τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πρός τούς ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους. ∆έν δύναται ἡ Ἐκκλησία νά ἔχῃ διατάξεις ἀπαγορευούσας τήν εἴσοδον εἰς τούς ναούς τῶν ἑτεροδόξων καί τήν µετ’ αὐτῶν συµπροσευχήν, καθ’ ἥν στιγµήν αὕτη διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς προσεύχεται ἀπό κοινοῦ µετ’ αὐτῶν διά τήν τελικήν ἕνωσιν ἐν τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ἐλπίδι. Περισσοτέρα ἀγάπη πρέπει νά “ἀρδεύση” πολλάς κανονικάς διατάξεις πρός “ζωογονίαν”. Ἐπιβάλλεται τροποποίησις ὁρισµένων διατάξεων ἐπί τό φιλανθρωπότερον καί ρεαλιστικώτερον. Ἡ Ἐκκλησία δέν δύναται καί δέν πρέπει νά ζῇ ἐκτός τόπου καί χρόνου». Θὰ ἀπορήση κανείς: Μά, εἰς τὴν Μ. Σύνοδον δὲν ἐτέθη ζήτημα περὶ τῶν Ἱ. Κανόνων. Κι ὅμως, ἐτέθη μὲ δύο τρόπους. Πρῶτον, μὲ τὸ κείμενον διὰ τὰς διαχριστιανικάς σχέσεις ἀναγνωρίζονται αἱ αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησία! Ἑπομένως, καταργοῦνται ὅλοι οἱ Κανόνες περὶ τῶν αἱρέσεων, συμπροσευχῶν καὶ καταδίκης τῶν παπικῶν καινοτομιῶν.

Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ : «δὲν θὰ συµµετάσχω στὸ «ἀνόσιο παίγνιο» τῆς λεγοµένης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου»!

Λόγοι παραιτήσεως τοῦ Σεβ. Πειραιῶς

Εἰς ἐπίσηµον πολυσέλιδον ἀνακοινωθὲν τῆς 20ῆς Μαΐου ὁ Σεβ. Πειραιῶς ἐκθέτει ἀναλυτικῶς τοὺς λόγους, διὰ τοὺς ὁποίους παρητήθη ἐξ ἀρχῆς ἀπὸ τὴν ἀντιπροσωπίαν τῆς Μ. Συνόδου. «Παρητήθην», ἀναφέρει, «προφορικῶς ἐνώπιον τῆς προλαβούσης Ἱεραρχίας γιὰ λόγους συνειδήσεως καὶ εἰδικώτερα, διότι διαφωνῶ καὶ διὰ τὴν θεµατολογία τῆς Μ. Συνόδου καὶ διὰ τὴν διαδικασία», ἡ ὁποία, ὡς γράφει εἰς ἄλλον σηµεῖον «προσβάλλει τὸ Ἐπισκοπικὸν Ὑπούργηµα καὶ µεταβάλλει τὴν Μ. Σύνοδο σὲ οὐσιαστικὰ διευρηµένη Σύνοδο Προκαθηµένων». Μία Πανορθόδοξος Σύνοδος θὰ ἔδει: «α) Νὰ ἀναγνωρίσει τὶς θεωρούµενες ἀπὸ ὅλους τούς Ὀρθοδόξους δύο Συνόδους τοῦ ἐνάτου καὶ δεκάτου τετάρτου αἰῶνος ὡς Οἰκουµενικές,

Ὁ ἀν-Ὀρθόδοξος κ. Ζουράρις

Κύριε ∆ιευθυντά,

Ὁ αὐτοαποκαλούµενος "ΕΑΜοβούλγαρος καὶ κοµµουνιστοσυµµορίτης" βουλευτὴς Θεσσαλονίκης Κ. Ζουράρις (ΑΝΕΛ) ὄχι µόνον ὑπερψήφισε τὸν κιναιδονόµον (σύµφωνο συµβίωσης), ἀλλὰ παρεκάλεσεν ὅλους τοὺς βουλευτὲς νὰ τὸν ψηφίσουν ("Αὐγή", 23/12/2015). ∆ὲν ἐδίστασεν ὁ ἐν λόγῳ, ἂν καὶ χριστιανός, νὰ καλέσει τοὺς συναδέλφους του νὰ σταµατήσουν αὐτὴ τὴν βαρβαρότητα καὶ νὰ ψηφίσουν ὅλοι µαζὶ τὸν νόµο τῆς αἰσχύνης. Ἀντίθετα, ὁ µουσουλµάνος βουλευτὴς Ροδόπης Ἰλχὰν Ἀχµὲτ (Ποτάµι) δὲν ἐψήφισε τὸν σοδοµικὸ νόµο, ἐξευτελίζοντας τὸν Ζουράρι λόγω ἰσλαµικῶν ἀξιῶν.

Συναγερµὸς διὰ τὴν δηµογραφικὴν «βόµβαν»!

ΝΕΑ στοιχεῖα ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ πατρίδα µας συρρικνώνεται πληθυσµιακὰ σὲ ἐπικίνδυνο βαθµό. ∆εῖτε τὴν ἀνησυχητικὴ εἴδηση: «Ἡ Ἑλλάδα ὁδεύει στὸν ἀφανισµό, καὶ τὸ Ἔθνος µας κινδυνεύει, ὅπως ἀποκαλύπτουν τὰ ἐπίσηµα στοιχεῖα. Ἡ Ἑλλάδα κατέχει τὴν τρίτη χαµηλότερη θέση στὸν εὐρωπαϊκὸ δείκτη γεννήσεων καὶ τὸν ὑψηλότερο ρυθµὸ γήρανσης τοῦ πληθυσµοῦ! Σύµφωνα µὲ τὰ στατιστικὰ στοιχείων ληξιαρχικῶν πράξεων τοῦ 2015, πέθαναν 117.829 ἄνθρωποι καὶ γεννήθηκαν µόλις 89.881 παιδιά!

π.Νικόλαος Μανώλης, Μια Πρόταση-Υπόσχεση μου προς τους μητροπολίτες της Εκκλησίας [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "π.Νικόλαος Μανώλης, Μια Πρόταση-Υπόσχεση μου προς ...":

https://www.youtube.com/watch?v=3KE2b_sqJuk
καλησπέρα κύριε κώστα,
στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας συντροφιά μ΄έναν
αγιορείτη.
Χριστός Ανέστη. 

σ.σ. Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!
Σε ευχαριστώ για το βίντεο. 
Η Κυρία Θεοτόκος σκέπη και καταφυγή μας!
Εν Χριστώ,
Κωνσταντίνος

Ἀπό τήν Ἁγίαν Ζ΄ Οἰκουµενικήν εἰς τήν «Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον» τοῦ Οἰκουµενισµοῦ

Τοῦ κ. ∆ηµητρίου Κάτσουρα

1ον

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ

Καθώς ὅλοι γνωρίζοµε ἐτησίως τιµᾶται ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τό γεγονός τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων καί ἱερῶν Εἰκόνων λαβόν χώρα µετά τή µακρά περίοδο τῆς φοβερῆς Εἰκονοµαχίας. Ἱστορικῶς προηγήθηκε ἡ σύγκληση ἀπό τήν Εἰρήνη τήν Ἀθηναία τῆς Ἁγίας ἑβδόµης Οἰκουµενικῆς Συνόδου,τό 787 µ. Χ. στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας καί ἡ Σύνοδος τοῦ 843 µ.Χ. ἐπί Πατριάρχου Μεθοδίου πού ἐπεκύρωσε τίς Ἀποφάσεις τῶν ἑπτά Οἰκουµενικῶν Συνόδων, δηλαδή καί τῆς Ζ΄ Οἰκουµενικῆς Συνόδου. Ἡ Ἁγία Ἑβδόµη Οἰκουµενική Σύνοδος συγκροτήθηκε ἀπό 350 Πατέρες- Ἐπισκόπους µἐ Πρόεδρό της τόν ἍγιοΤαράσιο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως καί ἐξέδωσε δογµατικό Ὅρο, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τήν ἐπίσηµη Ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας γιά τό ζήτηµα τῶν ἱ. Εἰκόνων. Ὁ  Ὅρος αὐτός καταλήγει ὡς ἑξῆς: «Τούς οὖν τολµῶντας ἑτέρως φρονεῖν ἤ διδάσκειν ἤ κατά τούς ἐναγεῖς αἱρετικούς τάς ἐκκλησιαστικάς παραδόσεις ἀθετεῖν καί καινοτοµίαν τινά ἐπινοεῖν ἤ ἀποβάλλεσθαί τι ἐκ τῶν ἀνατιθεµένων τῇ ἐκκλησίᾳ εὐαγγέλιον ἤ τύπον τοῦ σταυροῦ ἤ εἰκονικήν ἀναζωγράφησιν ἤ ἅγιον λείψανον µάρτυρος, ἤ ἐπινοεῖν σκολιῶς καί πανούργως πρός τό ἀνατρέψαι ἕν τι τῶν ἐνθέσµων παραδόσεων τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἔτι γε µήν ὡς κοινοῖς χρῆσθαι τοῖς ἱεροῖς κειµηλίοις ἤ τοῖς εὐαγέσι µοναστηρίοις, ἐπισκόπους µέν ὄντας ἤ κληρικούς καθαιρεῖσθαι προστάττοµεν, µονάζοντας δέ ἤ λαϊκούς τῆς κοινωνίας ἀφορίζεσθαι» (Mansi XIII, 377-380). Εἶναι ἐπίσης χαρακτηριστική ἡ ἀσυµβίβαστη τοποθέτηση τῶν Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουµενικῆς Συνόδου ἔναντι, γενικῶς, τῶν Καινοτοµιῶν-αἱρέσεων ἀλλά καί τῶν αἱρετικῶν, διατυπωµένη ὡς ἑξῆς: «Ἅπαντα τά παρά τήν ἐκκλησιαστικήν παράδοσιν καί διατύπωσιν τῶν Ἁγίων Πατέρων καινοτοµηθέντα καί πραχθέντα καί µετά τοῦτο πραχθησόµενα, ἀνάθεµα»,

Συνεχίζεται