O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 4
Ιανουαρίου 2018
Σύναξις των 70
αποστόλων, Θεοκτίστου μάρτυρος.
Περὶ τῶν Ἁγίων
Ἀποστόλων μᾶς πληροφορεῖ τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον στο ι’ κεφάλαιον: «Μετὰ δὲ
ταῦτα ἀνέδειξεν ὁ Κύριος καὶ ἑτέρους ἑβδομήκοντα καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο
πρὸ προσώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον οὗ ἤμελλεν αὐτὸς ἔρχεσθαι. Ἔλεγεν
οὖν πρὸς αὐτοὺς· ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι. Δεήθητε οὖν τοῦ
κυρίου τοῦ θερισμοῦ, ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ. Ὑπάγετε· ἰδοὺ
ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς ἄρνας ἐν μέσῳ λύκων. Μὴ βαστάζετε βαλλάντιον, μὴ πήραν,
μηδὲ ὑποδήματα, καὶ μηδένα κατὰ τὴν ὁδὸν ἀσπάσησθε· εἰς ἣν δ’ ἂν οἰκίαν
εἰσέρχησθε, πρῶτον λέγετε· εἰρήνη τῷ οἴκῳ τούτῳ καὶ ἐὰν ᾖ ἐκεῖ υἱὸς εἰρήνης,
ἐπαναπαύετε ἐπ’ αὐτὸν ἡ εἰρήνη ὑμῶν· εἰ δὲ μήγε, ἐφ’ ὑμᾶς ἀνακάμψει… καὶ
θεραπεύετε τοὺς ἐν αὐτῇ ἀσθενεῖς, καὶ λέγετε αὐτοῖς· ἤγγικεν ἐφ’ ὑμᾶς ἡ
βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Τοὺς ἐξέλεξε ὁ Χριστὸς ὕστερα ἀπὸ τοὺς Δώδεκα, γιὰ νὰ
βοηθοῦν τὸ σωτήριο ἔργο του καὶ νὰ διακονοῦν τὸ σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας.
Ο παραλογισμός των Οικουμενιστών -- του πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ συχνά τονίζουν και διευκρινίζουν ότι
η επικοινωνία τους με τους αιρετικούς παπικούς και προτεστάντες,
αλλά και με τους αλλόθρησκους, δεν είναι κάτι το φοβερό παρά μόνο «αθώες» και
εθιμοτυπικές σχέσεις, στις οποίες προβάλλεται η Ορθοδοξία και εξομαλύνονται
οι διαφορές και γρήγορα όλοι θα γίνουν μία Εκκλησία! Η τακτική αυτή,
συνοδευόμενη και από την ψευδαίσθηση της επιτυχίας, τηρείται από το
Οικουμενικό Πατριαρχείο εδώ και έναν αιώνα, χωρίς κανένα ουσιαστικό
αποτέλεσμα. Απλώς ικανοποιείται το πάθος της φιλοδοξίας των μεγαλοσχήμων
οικουμενιστών, πως τάχα συμβάλλουν στην ειρήνη του κόσμου και στη λύση των
μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων της οικουμένης. Εκείνο που
αποκαρδιώνει τους ορθοδόξους είναι η πνευματική αναισθησία των οικουμενιστών
απέναντι στην Εκκλησία και η απουσία ομολογιακού πνεύματος. Δεν έχουν δηλαδή
καμιά σχέση και ομοιότητα με την παράδοση των αγίων πατέρων.
Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος του Φώτη Κόντογλου
Σήμερα που γράφω, μέρα Tετάρτη,
29 Aυγούστου,
είναι η μνήμη του αγίου Iωάννου
του Προδρόμου. Xθες το
βράδυ ψάλαμε τον Eσπερινό
κατανυκτικά σ' ένα παρεκκλήσι, κ' ήτανε μοναχά λίγες γυναίκες και δυο-τρεις
άνδρες. Σήμερα το πρωί ψάλαμε τη λειτουργία του πάλι με λίγους προσκυνητές. Tα μαγαζιά ήτανε ανοιχτά, όλοι
δουλεύανε σαν να μην ήτανε η γιορτή του πιο μεγάλου αγίου της θρησκείας μας. Aληθινά λέγει το τροπάρι του "Mνήμη δικαίου μετ' εγκωμίων, σοι δε
αρκέσει η μαρτυρία του Kυρίου,
Πρόδρομε". Mε εγκώμια
και με ευλάβεια γιορτάζανε άλλη φορά οι ορθόδοξοι χριστιανοί τον Πρόδρομο, αλλά
τώρα του φτάνει η μαρτυρία του Kυρίου. Aυτή η μαρτυρία θ' απομείνει στον
αιώνα, είτε τον γιορτάζουνε είτε δεν τον γιορτάζουνε οι άνθρωποι, είτε τον
θυμούνται είτε τον ξεχάσουνε. K' η
μαρτυρία είναι τούτη: πως ο άγιος Iωάννης ο
Πρόδρομος είναι "ο εν γεννητοίς γυναικών μείζων" δηλ. "ο πιο
μεγάλος απ' όσους γεννηθήκανε από γυναίκα" κατά τα λόγια του ίδιου του Xριστού. Γι' αυτό κ' η Eκκλησία μας ώρισε να μπαίνει το
εικόνισμά του πλάγι στην εικόνα του Xριστού
στο εικονοστάσιο της κάθε ορθόδοξης εκκλησιάς.
¨ Following the Holy Fathers¨ : Fr Theodoros Zisis' escape from the Babylonian Captivity of Ecumenism
"Formerly I was a disciple of the ecumenists, but I have
become a disciple and follower of the Holy Fathers. And I glory in this
fact!"
- Fr Theodoros Zisis.
1. Introduction.
Recently a number of texts written by the well-known, and now
retired, Professor of Patristics, Protopresbyter Theodoros Zisis, have
're-emerged', reaching the English-speaking Orthodox faithful via the
internet.[1] Originally published in the 1970's, these texts, particularly one
entitled 'The Ecumenical Patriarchate and Archimandrite Justin Popovich', speak
glowingly of the Ecumenical Patriarchate and of Patriarch Athenagoras,[2] and
are critical of the recently recognized Serbian saint, Justin Popovich.[3] One
might wonder, what renders the 'rediscovery' of these old texts particularly
newsworthy? It would seem to be the fact that Fr Theodoros is now, some roughly
thirty years later, a leading light in the Orthodox world, calling on the
Orthodox faithful - hierarchs, clergy and laity alike - to uphold the Tradition
of Church as expressed in the writings of the Holy Fathers and the sacred
canons, in the face of the pan-heresy of ecumenism. He is, in other words
calling on us to follow in the footsteps of Saint Justin Popovich, thus
checking the uncanonical, ecumenist practices of the Ecumenical Patriarchate.
Πως εννοούν άραγε την Εκκλησία οι κ.κ. Ηγούμενοι; Και αιρετική και Εκκλησία; Ποιος πρέπει να αποκοπεί από ποιόν; -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναρακη Καθηγητού Παν. Αθηνών
Ο εναγκαλισμός του
Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου με την παπική αίρεση, στο Φανάρι, γεγονός απρόσμενο,
στις διαδικασίες στις οποίες εκδηλώθηκε, ως πτώση της κεφαλής της Ορθοδοξίας
στα χέρια του Ρωμαίου Ποντίφικα, προκάλεσε ορισμένες αντιδράσεις όπως ήταν φυσικό
στο αγιώνυμο όρος της παλαίφατης ορθόδοξης μοναχικής πολιτείας, αλλά
διχασμένες, ως προς το πρακτέο! Δύο αγιορείτικα κείμενα, τα οποία είδαν, μέχρι
σήμερα, το φως της δημοσιότητος, χρωματίζουν με διαμετρικά αντίθετες τάσεις, το
μοναχικό δυναμικό της πολιτείας αυτής, σε σχέση με τη στάση των μοναχών
απέναντι στον Πατριάρχη! Το κείμενο που προηγήθηκε χρονικώς αντανακλά το
αγωνιστικό μοναχικό πνεύμα, που κυριαρχεί σε μία μεγάλη μερίδα του Όρους,
ιερομόναχων και μοναχών, στις φλέβες των οποίων φαίνεται να ρέει ο
αγιοπνευματικός δυναμισμός της μαρτυρίας! Ιερομόναχοι και μοναχοί, οι οποίοι
αυτοχαρακτηρίζονται, με ειλικρινή ταπείνωση ως «αμαθείς και ταλαίπωροι
αμαρτωλοί» απευθύνονται στους είκοσι ηγουμένους της Ι. Μ. του Αγίου Όρους,
«σοφότερους και λογιότερους» από αυτούς και τους ζητούν, μάλλον τους
εκλιπαρούν, να ενεργοποιηθούν δυναμικά κατά των γεγονότων, που συνέβησαν στο
Πατριαρχείο, κατά την επίσκεψη του Πάπα, και με ορθόδοξο ήθος να αναλάβουν τις
ευθύνες τους απέναντι στην προάσπιση της αλήθειας της Μίας, Αγίας, Καθολικής
και Αποστολικής Εκκλησίας! «Δεν είναι πλέον καιρός λόγων αλλά έργων»,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)